 |
ความคิดเห็นที่ 2 |
"แหวน" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากหอพักใครจะว่าชุมทางผีดุอยู่ที่วัด โรงพยาบาลหรือโรงแรม ก็แล้วแต่นะคะ สำหรับดิฉันเองน่ะขอยืนยันว่า..ผีที่ไหนก็ไม่ดุเหมือนผีในหอพักหรอกค่ะ
เรื่องสยองขวัญในหอพักมีหลายรูปแบบ ตั้งแต่ปลูกทับป่าช้าเก่า ปลูกคร่อมตอไม้ใหญ่ๆ จนมีสำนวนว่า "ปลูกเรือนคร่อมตอ" ก่อความเดือดร้อนให้ไม่รู้จักสิ้นสุด จนถึงเจ้าของหอไม่ได้ทำบุญ คนที่อยู่อาศัยเลยโดนเจ้าที่เจ้าทางเล่นงานไม่หยุดหย่อน เรียกว่าเจ้าที่แรง! ทั้งหลายแหล่นั้นยังไม่ดุร้ายน่ากลัวเท่ากับหอผีสิงหรอกค่ะ!
เอ๊! ยังไง? คือหอผีสิงเกิดจากคนที่อยู่ในหอ ไม่ว่าจะเป็นพนักงานหรือบรรดาผู้เช่าหอเกิดประสบกับปัญหาชีวิตหนักหน่วงจน แก้ไม่ไหว ไม่ว่าเรื่องเรียน เรื่องรัก เรื่องหนี้สินจนถึงโรคภัยเร้ารุม โดยเฉพาะโรคเอดส์ที่ไม่มีทางรักษา ตัดสินใจฆ่าตัวตายด้วยวิธีต่างๆ กันกินยาตายมาอันดับหนึ่ง รองลงมาคือผูกคอตาย ใช้มีดกรีดเส้นเลือดที่ข้อมือจนเลือดหมดตัว... นอกจากฆ่าตัวตายก็ถูกคนอื่นฆ่า!
ทั้งยิง, แทง, รัดคอ, บีบคอ ไม่รู้ว่าโกรธเคืองกันมาตั้งแต่ชาติก่อนหรือไง? บางรายน่ะถูกจ้วงแทงหน้าอกหลายสิบแผลก็มี โดนกระหน่ำตีที่ใบหน้าแทบจะแหลกเหลวก็มี บางรายไปพบศพนอนจมน้ำตายอยู่ในอ่าง...มีมีดหั่นเนื้อปักอกอยู่ครึ่งด้าม
ประเภทสุดท้ายก็คือเป็นลมหรือหัวใจวาย ตายบนพื้นก็มี นอนหลับไม่ตื่นก็มี...ไหนจะลื่นหกล้มในห้องน้ำ หัวฟาดข้างฝาบ้าง ขอบอ่างบ้าง...พวกที่ตายเองด้วยอุบัติเหตุมีน้อยค่ะ
เรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังเกิดขึ้นเมื่อปีกลายนี้เอง หอพักที่ลาดพร้าวค่อนข้างหรูหราจนบางคนเรียกอพาร์ตเมนต์หน้าตาเฉย ดิฉันอยู่ที่นี่มาเกือบสองปีแล้ว เลยรู้จักใครๆ เขาเกือบหมดโดยเฉพาะในชั้นสามน่ะรู้จักทุกห้อง...สาเหตุสำคัญก็คือแทบทุกคน อยู่กันมานานนั่นเอง
วันหนึ่ง "น้องปิ๋ม" อยู่คนเดียวห้องใกล้ๆ ดิฉันก็ตกเลือดตายคาห้อง!
รู้ๆ กันอยู่ว่าเธอมีแฟนรูปหล่อระดับดารา พวกเรารู้จักกันดีและยอมรับว่าหนุ่มเคนเป็นคนสุภาพเรียบร้อย จะมีก็แต่นายว่าน-กะเทยหนุ่มที่อยู่ห้องตรงข้ามไม่ค่อยชอบหน้าหนุ่มเคน เคยบอกพวกเราว่า...ไอ้ปิ๋มมันตาบอดหรือไงยะ? สวยเริ่ดปานนั้นดันไปรักแต๋ว!
พวกเราร้องฮ้า! ไปตามๆ กัน ไม่อยากจะเชื่อ...ตอนแรกคิดว่านายว่านใส่ร้าย ถามว่ารู้ได้ยังไง? เคนเขาสุภาพก็จริงแต่ไม่ใช่ตุ้งติ้งแบบเธอ! เจ้าว่านทำตาปะหลับปะเหลือกก่อนจะแค่นเสียง "ผีเห็นผี! ทำไมจะไม่รู้ยะหล่อน?"
ฟังแล้วปวดหัว จนได้ยินคำอธิบายว่า "ผีเห็นผี" คือ "กะเทยเห็นกะเทยด้วยกัน ย่อมจะดูกันออก" แถมยังขยายความว่า...เคนเก๊กหล่อเนี้ยนเนียน ทำตาหวานใส่จนปิ๋มหลง
ปรากฏว่าปิ๋มจับได้ว่าคนรักของเธอคือเพศสีม่วง ตัวเองเพิ่งจะตั้งท้องได้สองเดือนเศษ ตัดสินใจไปทำแท้ง...แต่ต้องมาตกเลือดตายอย่างน่าสยอง!
ญาติๆ นำศพเธอไปบำเพ็ญกุศลที่ต่างจังหวัดแล้ว ห้องปิ๋มยังไม่มีคนมาเช่า อาจจะเป็นเพราะเพิ่งมีข่าวดังใหม่ๆ แต่คนที่อยู่ห้องติดกันทั้งสองห้องมาเล่าว่าเคยได้ยินเสียงอะไรดังมาจากห้อง ว่างนั้นบ่อยๆ เช่น เสียงลากเก้าอี้ เสียงอาบน้ำซู่ซ่า และเสียงสะอึกสะอื้นคร่ำครวญ
คืนเกิด เหตุ ดิฉันเพิ่งสวดมนต์เสร็จกำลังจะเข้านอนก็พอดีได้ยินเสียงทุบประตูกับเสียง เรียกชื่อ พอลุกไปเปิดก็เจออ๋อยกับขวัญที่อยู่ระหว่างห้องปิ๋มกับห้องดิฉันพุ่งพรวด เข้ามาในห้อง หน้าตาขาวซีด ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ทั้งคู่ ก่อนจะเล่าเรื่องสยองให้ฟัง
ทั้งสองเล่าว่าเพิ่งจะขึ้นเตียงก็ ได้ยินเสียงเหมือนใครตะกายข้างฝาแกรกๆ พอหันไปมองก็แว่วเสียงสะอื้นเบาๆ ดังวู่หวิวเข้ามา...ช่วยด้วย! โอย...ปวดเหลือเกิน...!
ลุกพรวดขึ้นมานั่งตัวสั่น เสียงปิ๋มก็ดังมาจากห้องที่เธอตายไม่หยุดหย่อน...โอย! ปวดเหลือเกิน...จนสองสาวกรีดร้องแสบแก้วหู วิ่งไปที่ประตูจนแทบจะชนกันตายมาหาดิฉัน...ฟังแล้วยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อ ครึ่ง ดิฉันเลยชวนไปที่ห้องเจ้าว่าน อยากถามให้รู้แน่ว่าได้ยินอะไรมั่ง?
สองสาวเกาะดิฉันแจไปเคาะประตูเรียก ครั้นประตูเปิดออกพวกเราก็ร้องกรี๊ดๆ ไม่คิดชีวิตเมื่อเห็นหน้าขาววอกลอยเด่นอยู่ในความมืด...ที่แท้ก็นังว่านนั่น เองที่ประแป้งเต็มหน้ามาเปิดประตูโดยไม่เปิดไฟ แถมร้อง...แว่!
คุณพระ ช่วย! ทันใดนั้นเอง เสียงร้องไห้และสะอื้นเบาๆ ก็ดังมาจากห้องตรงข้ามเราสี่คนก็หันขวับ...ผงะหน้านัยน์ตาเหลือกลานเมื่อ เห็นร่างเลือนรางของปิ๋มยืนน้ำตาอาบหน้าอยู่ที่ประตู ท่ามกลางเสียงคร่ำครวญวู่หวิว...ช่วยด้วย! ปวดเหลือเกิน... ฮืออออ...
เจ้าว่านร้องกรี๊ดๆ จนเราสามคนสติแตก พลอยร้องกรี๊ดๆๆ ตามมันไปด้วย หลับหูหลับตาตะเบ็งเสียงจนห้องอื่นๆ โผล่ออกมาดูพลางส่ายหน้าอย่างรำคาญ แต่พอรู้เรื่องก็เผ่นกระเจิงเข้าห้องในพริบตา
วันต่อมา เจ้าของหอพักก็ไปนิมนต์พระมาสวดมนต์ แผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลให้น้องปิ๋มผู้น่าสงสาร...วิญญาณของเธอก็สงบสุข เงียบหายไปแต่นั้นมาค่ะ! 

ค่ำมืด ดึกดื่น เห็นบอร์ดเหงาๆ ... เลยเอาเรื่องตื่นเต้ลลลล์ มาฝาก 
ขอบคุณ บล็อค รวมเรื่องผี และ ภาพประกอบจาก กูเกิ้ล 
โบร๋วววววววววววววว 
ราตรีสยอง เอ๊ย!!! สวัสดิ์ คร๊าบบบบบบบบบ //ผีผ้า่ห่ม
จากคุณ |
:
คนแก่ขี้เหงา
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ค. 53 22:26:09
|
|
|
|
 |