ขุนช้าง - ขุนแผน ฉบับ นิทานข้างกองฟาง # ๑๘ คราวเคราะห์
|
|
พ่อแม่พี่น้องที่เคารพ ขอรับ
เมื่อขุนแผนตัดอาลัยจากนางวันทอง
มาอยู่กับนางลาวทองที่บ้านแม่
ที่เมืองกาญจน์ ได้สักพักหนึ่งแล้ว
ก็ปรากฏว่า
สมเด็จพระพันวษา
ยังทรงคำนึงถึงข้าเก่า
เมื่อครั้งตีเชียงทองได้
จึงโปรดให้ ท่านจมื่นศรี
ไปรับมาฝึกงานอยู่ในวัง
พร้อมกับนายขุนช้าง
ดังนี้ ขอรับ
จะกล่าวถึง พระองค์ ผู้ทรงเดช
ทุกประเทศ เกรงเหลือ ทั้งเหนือใต้
สถิตใน ปรางค์มาศ ปราสาทชัย
สนมใน กราบก้ม ประนมกร
สำราญ ราชหฤทัย อยู่ในที่
พระสุริย์ศรี บ่ายคล้อย ลงอ่อนอ่อน
สำอางองค์ ทรงเครื่อง เรืองบวร
บทจร ออกโรง พระรัตนา
ตรัสประภาษ ราชการ งานเมือง
ไม่ขุ่นเคือง พระทัย ให้หรรษา
ผันพระพักตร์ ดำรัส ตรัสมา
ดูรา จมื่นศรี ผู้แว่นไว ฯ
แล้วก็ทรงมีพระราชดำรัสว่า
เออ . . .
เดี๋ยวนี้ชักคิดถึงอ้ายแก้วมัน
ตั้งแต่ไปตีเชียงทองมาได้
ก็ให้มันกลับบ้าน
ไปเป็น ขุนแผน ตระเวนด่านเสียนาน
อ้ายคนนี้มันเก่ง
ถ้าเอามาใช้การใกล้ชิดได้ ก็น่าจะดี
ท่านจมื่นศรี ช่วยเอาตัวมันมาอยู่ด้วยที
ญาติโกโหติกามันก็ไม่มี . . .
อ้อ . . . อ้ายนั่นอีกคนหนึ่ง
. . . อ้ายขุนช้างหัวล้าน . . .
พ่อมันเคยฝากฝังกันเอาไว้
ช่วยไปเอาตัวมาสั่งสอนให้ที
จะได้ช่วยเป็นกำลังในวังหลวงด้วยกัน . . .
นึกสังหรณ์บ้างไหมขอรับ พ่อแม่พี่น้อง
ว่าถ้าเป็น ขุนแผน
กเรียกเข้ามา แต่เพียงคนเดียว
มันก็ไม่น่าจะมีเรื่องหรอก
แต่นี่ สมเด็จพระพันวษาท่าสน
กลับทรงดำริถึงนายขุนช้าง อีกคนหนึ่งด้วย
ก็ลองนึกความเก่าดูสิ ขอรับ พ่อแม่พี่น้อง
ว่าตัวมหาประลัยทั้งสองตัวนี้ใกล้กันได้ที่ไหน . . .
แววยุ่ง ชักจะ ส่อเค้าเสียแล้วสิ ขอรับ
ฝ่าย ท่านจมื่นศรี
พอได้รับพระราชโองการ
ก็รีบบอกเจ้ากรมพระตำรวจใน
ให้ไปแจ้งแก่ขุนแผน
ที่บ้านเมืองกาญจน์ทันที
ขุนแผนก็ดีใจ
ที่จะได้รับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาท
แม่ทองประศรีก็ยินดีด้วย
และรับฝากนางลาวทองให้ เปนอย่างดี
กับอบรมสั่งสอนลูกชาย
ให้รู้จักการเป็น ราชภัฏ
(ไม่ใช่วิทยาลัยครูเก่านะขอรับ)
ที่ดี เสียด้วย
แสดงว่า แม่ทองประศรีนี้
ที่จริงก็เป็นสตรีที่เปรื่องปราชญ์
อยู่ในสมัยนั้นเหมือนกัน นะ ขอรับ
คุณสมบัติของข้าราชการ ที่แม่ทองประศรีอบรมขุนแผนนั้น มีดังนี้ขอรับ
. . . โบราณท่าน จึงตั้ง คติมา
ว่าวุ ฒิมี สี่ประการ . . .
หนึ่ง เปน ผู้ดี มีเชื้อชาติ
กิริยา มารยาท ส่งสัณฐาน
หนึ่ง ได้ ศึกษา วิชาชาญ
เปนแก่นสาร คือคุณ อุดหนุนตัว
หนึ่ง ว่า อายุ เจริญวัย
เข้าใจ ผิดชอบ ประกอบทั่ว
หนึ่ง ปัญญา ว่องไว ไม่มึนมัว
จึงจะรู้ ดีชั่ว ในทางงาน
ท่านว่า ผู้เป็นข้า ฝ่าธุลี
วุฒิ ต้องมี ทั้งสี่สถาน
เจ้านี้ดู ก็มี ทุกประการ
จะสู่โพ ธิสมภาร ก็ควรแล้ว ฯ
และนอกจากนี้ ยังมี ราชสวัสดิ์ อีกสิบประการ ขอรับ
. . . ท่านกำหนด จดไว้ ในตำรา
มีมา แต่โบราณ ช้านานครัน
หนึ่ง วิชา สามารถ มีอย่างไร
ไม่ปิดไว้ ให้ท่านทราบ ทุกสิ่งสรรพ์
หนึ่ง กล้าหาญ ทำการ ถวายนั้น
มุ่งมั่น จนสำเร็จ เจตนา
หนึ่ง มิได้ ประมาท ราชกิจ
ชอบผิด ตริตรึก หมั่นศึกษา
หนึ่ง สัตย์ซื่อ ถือธรรม จรรยา
เสมือนสมา ทานศีลไว้ ให้มั่นคง
หนึ่ง เสงี่ยม เจียมตัว ไม่กำเริบ
เอื้อมเอิบ หยิ่งเย่อ เฟ้อหลง
หนึ่ง อยู่ ใกล้ชิด ติดพระองค์
ไม่ทำเทียม ด้วยทระนง พระกรุณา
หนึ่ง ไซร้ ไม่ร่วม พระราชอาสน์
ด้วยอุ บา-ทว์นัก เป็นหนักหนา
หนึ่ง เข้าเฝ้า สังเกต ซึ่งกิจจา
ไม่ใกล้ไกล ไปกว่า สมควรการ
หนึ่ง ผู้หญิง ชาวใน ไม่พันพัว
เล่นหัว ผูกรัก สมัครสมาน
หนึ่ง สามิภักดิ์ รักใคร่ ในภูบาล
ถึงถูกกริ้ว ทนทาน ไม่ตอบแทน
ราชสวัสดิ์ จัดจบ ครบสิบข้อ
พ่อจง จำไว้ ให้หนักแน่น
สัตย์ซื่อ แหละสำคัญ นั่นเป็นแดน
พ่อแผน ของแม่ จงใส่ใจ ฯ
พอสั่งเสียเมียและแม่เรียบร้อยแล้ว
ก็รีบชวนพวกพระตำรวจมาที่สุพรรณ ฯ ในทันใด
เพื่อมารับตัวนายขุนช้างไปด้วย
ข้างฝ่ายนายขุนช้าง
ก็ร้อนตัว
เนื่องจากไม่อยากไป ลำบาก ลำบน รับราชการ
จึงร้องไห้รำพันกับเมียเสียมากมาย
ตามประสาพวกทำชั่วแล้วกินปูนร้อนท้อง
นั่นแหละ ขอรับ
กรรมของ เราแท้ แม่วันทอง
ถ้าเขาฟ้อง แล้วเห็น จะเล่นวุ่น
เงินทอง เท่าไร ไม่คิดทุน
เดชะบุญ ขอแต่ให้ ได้ตัวน้อง
ลำพังนี้ พี่จะด้าน ไปศาลหลวง
นี่เป็นห่วง ด้วยเจ้า จึงเศร้าหมอง
น้ำตาคลอ กอดคอ เจ้าวันทอง
ตรองตรอง แล้วขุนช้าง ลงครางฮือฯ
ฝ่ายพวกพระตำรวจ
พอเห็นเงียบไป
เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ขาน
กลับลั่นดาลปิดประตูเงียบ
จนร้อนถึงขุนแผน
ต้องช่วยสะเดาะกลอนให้
พ่อขุนช้าง
ก็เลยแกล้งทำเป็นผีเข้ามันเสียเลย
โยกตัว โคลงหัว ว่าผีเข้า
กูนี้เจ้า พระประแดง กำแพงหัก
เหลือกตา ยักคอ หัวร่อคัก
เอ็งรู้จัก ฤๅไม่ อ้ายขุนโรง
ตำรวจร้อง ชะเจ้า ขุนช้าง
ทำเล่น หลายอย่าง อ้ายตายโหง
ขุนช้าง ลุกโลด โดดโกรงโกรง
ด่าโผงซ้ำขู่กูจะหักคอ
อ้ายเหล่านี้ เอ็งไป ข้างไหนมา
อุกอาจ หนักหนา ไม่กลัวพ่อ
ยักคิ้ว หลิ่วตา ทำหน้างอ
ล้อพ่อ เล่นอึง ถึงต้องตี ฯ
ขุนแผน แกคงรำคาญ เจ้าพ่อเก๊
ประกอบกับหมั่นไส้ ทั้งผัวทั้งเมียอยู่แล้ว
เลยเล่น ไม้ตาย
ด้วยการทำเป็นสะดุดม่าน
เอาเท้าป่าย เข้าที่ นางวันทอง อั้ก เข้าให้
นายขุนช้าง
เลยจำเป็นต้อง จ้าวออก มาปลอบเมีย
ความจริงแล้ว
ตะแกก็ไม่ได้มีความผิดอะไรสักหน่อยนะ ขอรับ
เพียงแต่ท่านจะให้หา
มาไว้ใช้สอยในราชการ
มันก็เท่านั้นเอง
ไม่น่าจะต้องทำแกล้งบ้า
ให้มันมากเรื่องไปอย่างนี้เล้ย . . . หนอ พ่อขุนช้าง หนอ . . .
แล้วทั้งสอง
ก็ได้เข้ามารับราชการ ในวังหลวง อยู่ด้วยกัน
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง . . .
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง. . . . . . . . . . . . . .
ถึงคราวเคราะห์ของ แม่ลาวทอง
ซึ่งพอผัวไปราชการได้ไม่ทันไร
ก็เกิดป่วยขึ้นมาเสียแล้ว
จะกล่าวถึง ลาวทอง ผ่องโสภา
อยู่กับ มารดา ของผัวขวัญ
ล้มไข้ เจียนตาย มาหลายวัน
มดหมอ หากัน มาวางยา
ไม่หาย ท่ายยาย ก็ร้อนรน
บวงบน เซ่นวัก เปนหนักหนา
แต่ประทัง ยังรอ ไม่มรณา
ทองประศรี รักษา ก็สุดใจ
จึงสั่ง บ่าวพลัน มิทันช้า
ไปหา ขุนแผน ให้จงได้
บอกความ ให้รู้ สูเร็วไว
บ่าวยก มือไหว้ ลงเรือนมา
ถึงเรือน พระหมื่นศรี ที่นายอยู่
อ้ายอู๋ จู่รีบ ขึ้นไปหา
บอกนาย เร็วพลัน มิทันช้า
ตามใน กิจจา ทุกสิ่งไป ฯ
ข้างฝ่ายขุนแผน
พอรู้เข้า ก็ร้อนใจดังไฟรุม
แล้วก็ยิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า
วันนี้ตนจะต้อง เข้าเวร ในพระราชฐานเสียด้วย
ก็หันรีหันขวาง
ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
ในที่สุด
ก็จำใจต้องบากหน้าไปพึ่งศัตรูเก่า
หนอยแน่ะ. . .
ฝากเวรไว้กับใครไม่ฝาก
ดันฝากไว้กับ . . . ขุนช้าง . . . !
วันนี้เปน วันเวร ของตัวเรา
จำจะ ฝากเวรเขา ออกไปก่อน
คิดแล้ว ลุกมา ด้วยอาวรณ์
นั่งถอน ใจใหญ่ ใกล้ขุนช้าง
เกลอเอ๋ย เมียข้า เปนไข้เหนือ
ล้นเหลือ บ่าวบอก เห็นสุดอย่าง
จะขอฝาก เวรไว้ กับเกลอพลาง
รับราช การต่าง ได้เอ็นดู
นานไป เบื้องหน้า ถ้ามิตาย
เราก็ลูก ผู้ชาย เห็นกันอยู่
เกลอมี ที่ไป จึงใช้ตู
รู้จัก คุณกัน จนวันตาย ฯ
แน่ะ. . . !
มีการสรรเสริญบุญคุณกันอีกต่างหาก
ตรงนี้ กระผมว่า
แปลกเอามาก ๆ ๆ ๆ
ทีเดียวเจียวแหละ. . .
จริงไหมเล่า
ขอรับ กระผม
ก็เราท่านนั้น
ก็รู้กันอยู่เต็มอก มาตั้งแต่ต้นเรื่อง ว่า
ขุนช้าง กับ ขุนแผนนั้น
ตะแกทั้งสอง
เป็นคู่อาฆาต
ชนิดที่ เรียกว่า
ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ
กันมาแต่ไหนแต่ไรขนาดไหน
แล้วก็ยังอุตส่าห์หาเรื่องใส่ตัว
อย่างที่ไม่น่าจะเป็นเลย
แม้แต่นิดเดียว . . .
โถ . . .
เพื่อนทหารทั้งกรมมหาดเล็ก
มีมากมาย
ก็ไม่ไปฝาก
ดันไปฝากเวรกับ
อ้ายขุนช้าง . . . !
เอาละขอรับ . . .
พ่อแม่พี่น้อง ที่เคารพรัก
คราวนี้
นายขุนช้างจอมเจ้าเล่ห์
ก็คงจะนึกอยู่ในใจว่า . . . . .
คราวนี้เป็นทีของกูละ เอ็งเอ๋ย
เสียใจด้วยไอ้แก้ว . . . . .
. . . หรืออะไร ประมาณนั้นนะ ขอรับ
แต่
ทีของขุนช้าง นั้น
จะเป็นปฏิบัติการที่
ชั่วร้าย อย่างไร ขนาดไหน
ก็คงต้องขอผลัดไว้
คราวหน้า ละ ขอรับ.
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ก.ค. 53 17:40:20
|
|
|
| 
