นวนิยายคำกลอน มิติแห่งรัก ตอนที่ ๖
|
 |
. . . เมื่อถึงบ้าน พระนาย ถอนใจพรู ก็วันนี้ มีไอ้หนู มาป่วนฉัน ด้วยศักดิ์ศรี ประธานคณะ ต้องฉะกัน แล้วค่อยปลอบ หลังจากนั้น ฉันท์พี่น้อง
. . . . .
ข้าง สายใจ น้ำตาไหล แล้วเหือดแห้ง เหมือนเกิดแรง พลังใจ ไม่หม่นหมอง กลับไปบ้าน ร้องไห้ต่อ คลอนัยน์นอง แต่ก็ต้อง ยิ้มบ้าง ทั้งน้ำตา
ถึงตอนนี้ น้องรู้ดี พี่ น่ารัก ถึงหาญหัก ในน้ำใจ ไม่กังขา คำออดอ้อน พี่ขอโทษ อย่าโกรธนา เพียงบอกว่า คือหน้าที่ พี่มิได้พาล
. . . พอเงยหน้า สบตา พี่พระนาย คนอะไร - ใจร้าย . . . แต่ตาหวาน . . .
พอพี่ยื่น มือมาให้ ใจละลาน พอก้อยประสาน . . . ก็หายโกรธ . . . ยกโทษเธอ
. . . . .
ข้างพระนาย ประธานใหญ่ ใจยังมั่น หลับแล้วพลัน ยังรำฦก ตรึกเสมอ แตะนิ้วก้อย ข้างขวา ว่าละเมอ ฝันถึงเธอ นะ . . . สายใจ . . . ได้ไหมคะ.
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
29 ต.ค. 53 17:51:16
|
|
|
|