โอวาทธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
______
การที่ให้ถือพระพุทธองค์เป็นแบบฉบับนี้
ย่อมเป็นประการสำคัญเป็นอย่างยิ่ง
เพราะถ้าสาวกไม่ถือเอาพระพุทธองค์เป็นแบบอย่างแล้ว
จะเป็นเพียงการอาศัยอยู่ในพระพุทธศาสนาเพียงเพื่อหาความสุขอันไม่ถูกทาง
เช่น ไม่มีเมตตา กรุณา ไม่มีการเสียสละ
แม้แต่จะปฏิบัติธรรมวินัยถึงจะเป็นบรรพชิตแล้วก็ยังไม่ยอมเสียสละ
เอาแต่ความโลภ ความโกรธ ความหลง เอาแต่ความเพลิดเพลินในกามคุณ
หาอุบายวิธีการเพื่อให้ได้มาซึ่งความโลภ ความโกรธ ความหลง
แม้แต่การเที่ยวไปบิณฑบาตรก็หาว่าเสียเกียรติ
หรือว่าการแสดงธรรมก็ต้องมีกัณฑ์เทศน์เป็นเครื่องตอบแทน
จำบำเพ็ญศาสนกิจก็ต้องหวังปัจจัยลาภ
ในที่สุดก็ลืมความเป็นสมณะเสียสิ้น
นี้คือไม่ถือเอาพระพุทธองค์เป็นเนติฉบับ
การที่ไม่ให้ถือเอาสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งนั้นเพราะเป็นเรื่องงมงาย
แสดงถึงความไม่แน่ใจของท่านต่อพระพุทธองค์
ความที่บุคคลอ้างตนเป็นอุบาสก อุบาสิกา
แต่พากันหลงเชื่องมงาย เช่น เชื่อศาลพระภูมิ เชื่อผีเจ้าเข้าทรง
จะอ้างตนเป็นอุบาสก อุบาสิกา นั้นไม่สมควรเลย
ท่านเน้นหนักในข้อที่ว่า
ต้องไม่ถือสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง นอกจากพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
นี้เพื่อเป็นการปูพื้นฐานในการปฏิบัติเพื่อความก้าวหน้า
การนับถือพระพุทธองค์นั้น
ก็คือ ต้องการให้เอาพระพุทธองค์เป็นมูลเหตุ
และความเป็นแแบบฉบับนั่นเอง
-----
ประวัติชีวิต การงาน หลักธรรม มั่น ภูริทัตโต. พิมพ์ครั้งที่ ๑. กรุงเทพฯ : ธรรมสภา,๒๕๓๘. (หน้า๗๓ - ๗๕)
-----
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ชาว รสก.
เช้านี้ขออนุญาตฝากไว้สำหรับชาวพุทธโดยเฉพาะนะคะ
เพราะเห็นว่า เรื่องนี้สำคัญสำหรับผู้หวังผลในการปฏิบัติโดยตรง
แล้วพรุ่งนี้จะนำหลักธรรม-ข้อคิดที่เป็นกลาง แม้ไม่ใช่ชาวพุทธก็นำไปเตือนใจได้มาฝากค่ะ
^_^