แต่ด้วยความอยากกินข้าวมันไก่มาก
น้องลัดดาจึงเดินออกไปเพื่อซื้อข้้าวมันไก่อีกครั้ง
แต่คราวนี้
น้องลัดดาจับตามองดูยงยุทธอย่างใจจดใจจ่อ
เพราะกลัวว่า จะโกงเธอ
แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ
ในที่สุด
น้องลัดดาก็ได้ข้าวมันไก่หนึ่งกล่อง กลับไปที่บ้านด้วย
เมื่อมาถึงบ้าน
น้องลัดดาก็รีบเปิดกล่องข้าวมันไก่ทันที
แต่แล้ว....ก็ไม่พบไก่แม้แต่ชิ้นเดียวเหมือนเดิม
อากาศรอบข้างตอนนั้นเงียบสงัด เยือกเย็น
เสียงหมาหอนรับกันเป็นทอด ๆ
ทันใดนั้น
น้องลัดดาก็ได้ยินเสียงแง้มประตู
เธอกลัว
และเริ่มจะตัวสั่น
แต่ทว่าเสียงนั้น
กลายเป็นเสียงพ่อของเธอกำลังเปิดประตูบ้านเดินเข้ามา
น้องลัดดาโล่งอก
แต่ก็ยังขวัญแขวนกับวิญญาณข้าวมันไก่
จึงรีบฟ้องพ่อ
"พ่อจ๋า ลัดดาซื้อข้าวมันไก่มาสองกล่อง
แต่มันไม่มีไก่ แม้แต่ชิ้นเดียว
ทั้ง ๆ ที่เจ้าของร้านเขาก็ใส่ไก่มาให้แล้ว
ลัดดามองจ้องตลอดเวลา
เห็นเขาใส่ไก่มาด้วย
แปลกจริง ๆ เลย"
พ่อของเธอทำหน้าแปลกใจ
แล้วครุ่นคิดอย่างรอบคอบ
ก่อนจะคิดได้
และดุลูกสาวว่า
"ลัดดาเอ๊ย....
ทีหลังเปิดกล่องให้ถูกด้านสิลูก
ไก่มันอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
...แค่นี้ก็โวยวายไปได้" 
จาก fwd. mail