นวนิยายคำกลอน ซอด้วงมุกไฟ ตอนที่ ๔
|
 |
" ก็ไม่รู้ . . . ฉันจึงมา ปรึกษาด้วย
ให้เพื่อนช่วย ติววิชา ให้กับฉัน
วิชาดนตรี ๑๐๑ ซึ่งถนัดกัน . . ."
"ยังไงนั่น ไม่ผ่านหรือนี่ ปีสี่แล้วนะ . . ."
"เปล่า . . . แฮ่ะ . . . แฮ่ะ . . . แฟนข้าสิ ยังมิผ่าน
ซ่อมมานาน ถึงปีสาม ความปล่อยปละ
ต้องเข้าใจ เขาพากเพียร เรียนพละ
เรื่องดนตรี ก็อาจจะ ไม่สนใจ . . ."
"อ๋อ . . ." ทวนนึก ขึ้นได้ ". . . ไม่เป็นไรหรอก . . .
ดูเจ้าวัฒน์ ยังเคยบอก ฉันใช่ไหม
แฟนนายสวย ช่างโชคดี เสียนี่กระไร . . ."
วิทยา ถอนใจ ให้เพื่อนเกลอ . . .
" . . . ก็ไม่เชิง หรอกนะ อยากจะเล่า
คนนี้เขา เป็นคนเงียบ อยู่เสมอ
บางที . . . เหมือน . . . มีอะไร . . . ได้เคยเจอ . . .
และเก็บกด มาเสมอ . . . นาน แสนนาน . . ."
ทวนมองหน้า วิทยา แล้วขัดใจ
". . . ฮึ . . . ความรัก . . . กระไร ถึงว่าหวาน
ก็คงแค่ ใหม่ใหม่ ยังได้การ
ต่อเมื่อผ่าน เวลาไป ได้รู้เอง . . ."
. . . . . . .
". . . อ้าว . . . เฮ้ย . . . มาเร็วจริง นะ ไอ้เสือ . . ."
" ฉันก็เผื่อ เวลาให้ ได้อย่างเร่ง "
วิทยา ยกนิ้วให้ ด้วยใจนักเลง
" นายมันเจ๋ง อย่างนี้ สิเพื่อนกัน "
ทวนถาม วิทยาบ้าง พลางเหลียวมอง
" ไหนละน้อง คนสวยใส น้องสะใภ้ฉัน
อยากจะชม เป็นบุญตา มาพบกัน . . ."
วิทยา หัวเราะลั่น ". . . ใจ เย็น . . . เย็น . . .
. . . จะต้องล็อค บอกไว้ ม่าย . . . ถูกถีบ . . .
ว่า . . . ห้ามจีบ ให้รู้ไว้ อย่าให้เห็น . . . "
ทวนชี้หน้า ". . . ไม่เชื่อกัน เดี๋ยว ฟันกระเด็น
นี่แกเห็น ฉัน ขี้หลี หรือมีแวว . . ."
แล้วทั้งสอง หัวเราะกัน มั่นน้ำมิตร
พลันได้ยิน ". . . พี่วิทย์ . . ." เสียง แจ๋ว แจ๋ว
. . . ทวนหันขวับ . . . แล้วใจหาย . . . กับ . . . สายตาแพรว
. . .ไม่พบกัน . . . นานมาแล้ว . . . หนอ . . . กฤติกา.
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ธ.ค. 53 23:44:03
|
|
|
| 
รึเปล่าน๊า
