............................... สิบแปดปีแล้วนะ ยัยแฉ่ง ................................................................
|
 |
จีบกันมาก็ หก เจ็ดปี
มีหวานแหวว มีทะเลาะกัน ยาว ตอนเป็นแฟนกัน
ในที่สุด เราก็แต่งงานกัน
๓ ธันวาคม ๒๕๓๕
ประคองชีวิตกันมา ทะเลาะกันบ้านแตก ตอนกระผมไปขายของให้ลูกค้า
เป้นลูกจ้างเขา ขายของ เอ็นเตอร์เทน ทีนึงเป็นหมื่นๆ
ดูดหรี่ ตีม่อ ล่อสนุ๊ก
ครบหมด กลับบ้านเช้า
ยัยแฉ่งบอกว่า เสียใจ ถ้ากระผมเห็นยัยแฉ่ง สำคัญกว่างานซักหน่อยก็ยังดี
ยัยแฉ่งบอกว่า เกลียดบริษัท ที่ กระผมทำงานอยู่
ไปแย่งเวลาชีวิตของคุณเธอ
กระผมก็ แบ๊ะๆ ใบ้รับประทาน
จนในที่สุด รู้วิธี ก็ถนอมน้ำใจกันได้
ต่อมาหลังจากนั้น
กลับบ้านดึกน้อยลง
เดี๋ยวนี้กระผมกลับมาบ้านก่อนยัยแฉ่งเกือบทุกวันขอรับ
เราเจอเรื่อง เราเจองาน ทำด้วยกันตั้งแต่สมัยเป็นแฟนกัน
ลุยกันโลด
เดี๋ยวนี้ เหมือนจะไม่ลุยด้วยกัน
ยัยแฉ่งบอกกะเพื่อน ว่ากระผมทำตัว เป็น เหมือน เออร์ลี่ รีไทร์
ขี้เกียจ จิ๊ก อ๋าย
ก็จริงแหละขอรับ
อายุปาเข้ามาตั้ง ยี้บเก้าแล้ว
จะทำมาหากิน อะไรกันนักกันหนา
วันวัน ไปคุย ไปมาว ฮ้าดเช่ย ฮ้ายเช่ย
เดี๋ยวก็ได้งานมา แมงโม้ บินว่อน
อยู่กันสองคน
ไม่มีหนี้ ไม่มีลูก ภาระ ไม่เป็นไร
มีความสุขสบายขอรับ
เที่ยวโลด
วันที่ ๓ นี้ ครบรอบ สิบแปดปีของกระผม กะ ยัยแฉ่ง
ที่แต่งงานกัน
ก็กะจะพาไปกิน ที่ มันโด๊ะๆ หน่อย
ไม่บอกมันเมื่อกี๊ ยัยแฉ่งจำไม่ได้แฮะขอรับ
ขอบคุณนะ ยัยแฉ่ง
นอนตื่นขึ้นมา
มีกอดมั่ง มีถีบลงจากเตียงมั่ง
แต่งงานกะเธอ
ชีวิต โสภาจริงๆ
ไม่บอกหรอกว่ารัก ไม่รัก
มาโพสท์ ดราม่า มั๊ง เล่นๆ ขอรับ
ต้องเลิกแล้วครับ
สองยาม
ถ้าไม่นอน เดี๋ยวมีเคือง
แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 53 00:03:42
| จากคุณ |
:
ท่านขุนเดชา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 ธ.ค. 53 23:58:20
|
|
|
| 
(( หัวอกเดียวกับยายแฉ่งของลุงเลยอ่า ..))
