ความคิดเห็นที่ 1 ก็ถามหาสาเหตุจริงๆของการขิเลิกในครั้งนั้นให้ได้ แล้วก็สาเหตุที่อยากกลับมาคืนดี (ส่วนจะเชื่อหรือไม่ก็พิจารณากันเอง) ถ้าเหตุผลยอมรับได้ก็อภัยได้ครับ แต่ก็ยอมได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น ถ้ามีอีกก็ทางใครทางมัน จากคุณ : psybuster เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:51:45

ความคิดเห็นที่ 2 โอย.............ตอบยากค่ะ                  คุณน่าจะเป็นคนที่รู้จักนิสัยเธอมากที่สุด เข้าใจความรู้สึกที่ได้รับ แต่ยังคงต้องมีรายละเอียดอื่น ๆ มาตัดสินใจค่ะ เพื่อน ๆ คุณน่าจะใกล้ชิดคุณทั้งสองมากที่สุด ลองถาม - ปรึกษาเพื่อน ๆ ก่อนดีไหมคะ   จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:53:47

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าคุณยังรัก และคุณยังแคร์เค้าอยู่ และยังคิดที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันจริงๆ คุณก็ต้องคิดและทำให้ได้อย่างประโยคนี้ค่ะ ^ ^  " ความรักคือการให้อภัย..และไม่จดจำความผิดของกันและกันค่ะ " เพราะเมื่อวันนึง ที่คนเราตัดสินใจคบกัน และตกลงจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว มันไม่ได้ดำเนินไปอย่างราบรื่นทีเดียวหรอกค่ะ...ยังมีปัญหาร้อยแปดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคต...คนสองคนจะต้องพยายามเรียนรู้และเข้าใจกันค่ะ เมื่อมีเรื่องผิดเรื่องพลาดไป ก็ต้องพร้อมที่จะเข้าใจในปัญหาของอีกฝ่ายแล้วให้อภัย และไม่เก็บความผิดพลาดของเค้ามาจดจำค่ะ...เพราะคนเราทุกคนสามารถคิดและตัดสินใจทำผิดพลาดกันได้ค่ะ...ถ้ารักกันก้ต้องให้โอกาสในกันและกันค่ะ ก็อยากให้เจ้าของกระทู้ทบทวนจิตใจตัวเองดูว่า คุณคิดว่าคุณยังรักรักเค้าจริงๆหรือเปล่านะค่ะ จากคุณ : M.Zen (jessykate) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:02:10

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าไปขีดเส้น ตีกรอบอะไรแบบนั้น ไอ้เรื่องที่จบไปแล้ว ช่างมัน ไอ้ที่ยังมาไม่ถึง ก็ช่างมัน จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:06:32

ความคิดเห็นที่ 5 ประเด็นตอนนี้คือ จากการกระทำของเค้า เหตุผล และนิสัย ของเค้า ทำให้ผมปราศจากความเชื่อมั่นในคำพูดของเค้าอีกต่อไป ไม่อาจบอกได้เลยว่าคำพูดของเค้าจะกลายเป็นลมอีกเมื่อใด ในคำสาบานตอนประกอบพิธีหมั้นต่อหน้าพระบรมสารีริกธาตุ เค้ายังไม่สนใจและลบคำสาบานที่มีให้ต่อกันทิ้งอย่างไม่มีเยื้อใย ในเมื่อเป็นแบบนี้ คนแบบนี้ยังสามารถกลับมาพูดความจริง และรักษาคำมั่นสัญญาได้อีกต่อไปเหรอครับ จขกท. จากคุณ : kice (kice) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:09:13

ความคิดเห็นที่ 6 อ้าว  ตัดสินใจไปแล้วเหรอครับ จขกท ผมคงไม่ต้องออกความเห็นซินะ จากคุณ : หน้าต่างไร้กลอน เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:16:31

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ลองแย้มๆดูดิครับ จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:24:32

ความคิดเห็นที่ 8 สัญญานอันตรายที่สุดของความรัก ก็คือตอนที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งรู้สึกรักอีกฝ่ายน้อยลงครับ เพราะมันอาจตามมาด้วยการขัดแย้งร้อยแปด จนทำให้ลงท้ายด้วยการเลิกกัน คนจะอยู่ด้วยกันได้ มันต้องประกอบได้วยความรัก ความเข้าใจในตัวตนของกันและกัน และ...การให้อภัยในความผิดของกันและกันครับ ไม่มี "ความผิด" ไหน ที่จะใหญ่เกินไปกว่าที่ "ความรัก" จะให้อภัยไม่ได้แน่ๆ ยกเว้นว่าเราหมดรักกันแล้ว... คุณและเธอหมดรักกันแล้วหรือยังล่ะครับ ??? จากคุณ : ตุ้ม แม็คคาร์ทนี่ย์ (Toom McCartney) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:36:51

ความคิดเห็นที่ 9 คุณไปทำอะไรให้เธอน้อยใจ โดยที่ไม่รู้ตัวหรือเปล่า จากคุณ : เด็กทุ่งครุ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:42:45

ความคิดเห็นที่ 10 เท่าที่ดูดิฉันว่าคุณจขกทได้คิดและทบทวนถึงเหตุผลมาแล้วน่าจะหลายรอบ เห็ได้ชัดว่าคุณมีคำตอบอยู่แล้วลึกๆ ดูจากความเห็นที่5 ตอนนี้ยังไม่มีอะไรผูกมัด ถ้าหากว้่าพอใจที่จะเลิกมากกว่ากว่ารักก็เลิกเถอะค่ะ เหตุผลที่คุณบอกมาค่อนข้างเพียงพอ แต่ถ้าหากคุณรักมากกว่าอยากเลิก ก็อย่าเพิ่งเลิกแล้วเตรียมใจรับกับปัญหาเดิมด้วยถ้าทนไหว พร้อมรับก็โอเค ไม่รู้ว่าตอบคำถามของคุณจขกทหรือไม่ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : มีคนอกหักเพราะเธอ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 17:05:55 A:125.24.101.248 X: TicketID:273710

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วก็นะ....ถ้าอภัยไม่ได้ก็ยากที่จะอยู่ด้วยกัน เวลาที่มีปัญหา คุณอาจจะอดใจไม่ไหว ขุดเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีก จากคุณ : kongkwancafe เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:38:50

ความคิดเห็นที่ 12 รักคือการให้อภัยค่ะ บางครั้ง ผู้หญิงก็หุนหันพลันแล่นไปบ้าง ถ้ายังรักเธออยู่ อภัยเถอะค่ะ แต่ถ้าอภัยไม่ได้ คงเพราะ "หมดรัก" แล้ว มากกว่าเหตุผลอื่น จากคุณ : โสดในซอย เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:03:53

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้ารัก ก็พร้อมจะอภัยให้ได้ทุกอย่าง ต่อให้ผิดร้ายแรงแค่ไหน แต่การให้อภัยมันก็มี ลิมิตนะคะ  ครั้งที่ 1 ให้ได้ ครั้งที่ 2 ก็เพราะรัก  แต่ถ้าถึงครั้งที่ 3 มันมากเกินพอแล้ว สำหรับคนที่รักกัน เค้าคงไม่ทำให้เราเสียใจเป็นครั้งที่ 3 หรอกค่ะ จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:11:39

ความคิดเห็นที่ 14 เพิ่งไปถามเพื่อนมาให้ ตอบว่า ถ้าถึงขนาดไม่สนใจ ไม่เห็นความสำคัญเรื่องการหมั้น แปลว่า ไม่ไว้หน้าญาติผู้ใหญ่ทางครอบครัวเรา ถึงเรายอม แต่ผู้ใหญ่ทางบ้านไม่ยอมให้เข้าบ้านแน่ๆ จบกันไปครับ จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:14:39

ความคิดเห็นที่ 15 สิ่งที่เป็นอดีตหรือล่วงพ้นไปแล้วจะไปคิดถึงทำไม ยังจะมีวันใหม่อีกตั้งร้อยวันพันวันข้างหน้า ยังมีผู้คนอีกร้อยคนพันคนจะผ่านมาให้พบ ในหนังสือกำลังภายในเล่มหนึ่งเขียนดี เขาเขียนไว้ว่า หากได้ผ่านมหาสมุทรแล้ว ห้วยหนองคลองบึงก็ไร้ความหมาย วันนี้จะมานั่งอยู่ริมคลองทำไมล่ะ? จากคุณ : เผอิญผ่านมา เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 01:38:34

ความคิดเห็นที่ 16 ให้กำลังใจ จขกท. ครับ หากมีครั้งที่ 1 ได้ ก็มีครั้งที่ 2 ได้ และจะมีไปอีกเรื่อยๆ เรื่องชีวิตคู่ไม่ใช่เรื่องทำเล่นๆ คิดให้รอบคอบตาม คห.5 และตัดสินใจครับ ตามประสาคนหัวอกเดียวกันครับและผมก็ทำเหมือน จขกท.ครับ จากคุณ : ประสิทธิ์ (ประสิทธิ์_มุกดาหาร) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 10:42:42

ความคิดเห็นที่ 17 โรคจิตป่าวอ่ะ.....แฟนคุณ จากคุณ : คำเตือนอย่าเข้าใกล้คนน่ารัก เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 11:05:19

ความคิดเห็นที่ 18 คิดเหมือน จขกท. ค่ะ แบบนี้ จบกันไปดีที่สุด มันไม่เหลือความมั่นใจในตัวเธออีกแล้ว คนรักกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอก จากคุณ : flower_ping เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 17:42:18

ความคิดเห็นที่ 19 ความรัก.....คือความอดทน     ( อยู่ทน กับ ทนอยู่ ) จากคุณ : aero_k เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 21:46:39

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกคนนะครับ ผมได้พยายามเปิดใจ และกดจิตด้านมืดของผมไว้ และผมยังรักเค้าอยู่ และมีหวั่นไหวทุกครั้งที่เค้าโทรมาหา ซึ่งก็โทรมาทุกวัน แต่ยังไงผมก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอกครับ ด้วยเหตุผล 1. ตรงกับ คห 14 เลยครับ ผู้ใหญ่ฝั่งผมยังไงก็ไม่ยอม, 2. ที่ผ่านมานี้ผมได้ทดสอบ และ ยั่วยวนอารมณ์เค้าหลายครั้ง เค้าก็ไม่มีวี่แววว่าจะรักษาอารมณ์และหันหน้ามาคุยกันเลยสักครั้ง สรุปยังไงก็ยังคงเส้นคงวาที่ว่าไม่รักษาคำพูด(เค้าพูดไว้ว่าจะปรับปรุงตัว), 3. ทางผู้ใหญ่ฝั่งเค้ามีการเพิ่มค่าสินสอดของเค้าด้วยถ้ามีการแต่งงานในอนาคต (เห็นแก่เงินเกินรึเปล่าครับทั้งที่เคยตกลงไว้ตอนแรกแล้ว หรือจะเรียกว่าถือโอกาสได้รึเปล่า) คงไม่ครบ 5 ข้อหรอกครับสำหรับเหตุผล แต่คิดว่าแค่นี้คงเพียงพอที่ทำให้ผมมั่นใจได้ว่ายังไงก็คงสานต่อ หรือ เริ่มต้นใหม่กับคนๆนี้ได้อีกครับ ขอบคุณเพื่อนๆพี่ทุกคนนะครับ จขกท. จากคุณ : kice (kice) เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 16:24:50