เอ้า ผิดซอง เนื้อเรื่องไม่ตรงกับหัวข่าว ไม่เป็นไร มีหมูเหมือนกัน คือ หมูทอด หอมๆ
ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นกัน ผมสองคนจะคุยกันเรื่องเศรษฐกิจ มีเรื่องให้ถกกัน คงจะเป็นแรงบรรดาลใจ ให้ผมลงเรียน Wirtschaft ได้ฟังอาจารย์เล่าเรื่อง fix price เรื่องเดียวพูดกันเป็นชั่วโมงสองชั่วโมง ฟังไม่เบื่อ
ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นกัน เพื่อนตั้งข้อสังเกตว่า
...."เวลาหมูแพง คนแห่กันซื้อลูกหมู จนลูกหมูขาดตลาด พอหมูโต หมูก็ล้นตลาด" หมูก็ราคาตก .... เป็นวงจรอยางนี้ทุกปี ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
เพื่อนบอกว่า ควรจะเริ่มเลี้ยงหมู ตอนที่หมูเขียงราคาถูก คนเลิกเลี้ยงหมู เขาก็จะเริ่มซื้อลูกหมูไปเลี้ยง หมูโต พอดีที่ หมูขาดตลาด เขาก็ขายได้ราคาดี
แนวคิดอย่างนี้ พอเพื่อนเรียนจบกลับมาเลี้ยงหมูในแนวทางของเขา ไม่เคยขาดทุน แต่ขยายกิจการเรื่อยๆ
ตอนนี้ ยางพาราราคาดี ข่าวว่าราคาจะพุ่งขึ้นแตะระดับ 200 บาทต่อกิโลกรัม ในไม่ช้า ชาวสวนเมืองจันทบุรี แห่มาปลูกยางแซมในส่วนมังคุด สวนทุเรียน พอยางพาราโต จะตัดไม้ผลทิ้ง ชาวอีสานก็หันมาปลูกยาง คนอิสานไปรับจ้างตัดยางที่สวนบ้านผม ตัดยางหกวัน แบ่งกับเจ้าของสวน 40% คนตัดยางได้เงินสองหมื่นบาท คนอีสานบางคนไม่เคยปลูกยาง มาดูๆ ไม่กี่วันออกไปเพาะกล้ายางขาย ร่ำรวยกันใหญ่ รถป้ายแดงวิ่งกันเกลื่อนเมือง
ผมนึกถึงหลักเศรษฐกิจ เลี้ยงหมูตอนหมูแพง ขึ้นมาทันที พอยางโตพอตัดยางได้ ยางจะมีราคาอย่างไร ?
รูปนี้เป็น ลูกหมู จากฟาร์มที่ขายลูกหมู ตัวขนาดนี้ยังไม่หย่านม ทำหมูหันได้
๐๐๐๐ เลี้ยงหมู ตอนหมูแพง ๐๐๐๐
อีกแล้ว
ป้าเยาว์แวะมาดูเพื่อนๆ
)
