กลับมาเล่าเรื่อง จั๊กจั่นทะเล แหล่งจั๊กจั่นทะเล มีมากที่หาดไนยาง หาดไม้ขาว แต่ก่อนเราใช้มือจับ คุณอาเป็นคนสอนผมจับ คอยดูตอนที่คลื่นซัดเข้าฝั่ง ทะเลแถบนี้คลื่นแรง ต้องระวังหน่อย จังหวะที่คลื่นซัดเข้าฝั่ง จะมีจั๊กจั่นถูกพัดมาด้วย จั๊กจั่นจะรีบขุดทรายมุดลงไปซ่อนตัว คนจับคอยดูร่องรอยบนพื้นทราย เป็นรูปตัว V คว่ำ คือ ปลายแหลมอยู่ข้างบน คงนึกภาพเวลาเรือวิ่งผ่านน้ำ จะเป็นรูปตัววี เหมือนกัน
เราก็รีบวิ่งไปขุดตรงนั้น รีบขุดเร็วๆ เพราะคลื่นลูกใหม่กำลังจะซัดเข้ามา
ใช้เวลาไม่นานนักก็จับจั๊กจั่นได้มาก เอากลับไปชุปแป้งทอด จิ้มน้ำซอสมะเขือเทศ หรือ จะทำพริกน้ำส้ม ก็อร่อย 
ปัจจุบัน กลายเป็นของหายากเสียแล้ว เนื่องจากมีคนใช้อวนรุน เดินรุนจับขายจนเกือบจะหมดแล้ว
Phuket Local Food
ผมกลับภูเก็ตครั้งหลัง ..ไปตามร่องรอย "โอ๋วเอ๋ว" ตามร้านต่างๆ อาทิ หล่อโรง, โรงหนังสยามมีสองร้าน ตรงหัวมุม และ ในซอยข้างโรงหนัง เจ้าในซอยนี้สืบทอดจากคนรุ่นเก่าที่เป็นต้นตำรับ ชื่อ แป๊ะเอ้ง ถ้าผมจำชื่อผิดก็ขออภัยไว้ก่อน 
คุณ visitna พูดถูกแล้ว ชายหาดด้านนี้ "หาดไม้ขาว" เป็นต้นไป มีทรายที่ขาวละเอียด สวยงามมาก คลื่นลมแรง เป็นชายทะเลที่ผมว่าไม่มีที่ไหนสวยเท่านี้
