To where you are เพลงสำหรับคืนที่ผมข่มตาไม่ลง
|
 |
คืนนี้ผมข่มตาหลับไม่ลง (อีกแล้ว) เป็นอีกคืนที่เปิดเพลงลั่นบ้าน (ไม่ต้องห่วงครับ บ้านผมเป็นบ้านเดี่ยว อยู่ตัวคนเดียว ปิดกระจก เปิดแอร์ คงไม่รบกวนใคร อาจจะยกเว้นพ่อ ถ้าท่านยังอยู่แถวๆนี้ใกล้ๆผม)
เกือบทุกคืนที่ข่มตาไม่ลงอย่างคืนนี้ เพลงที่เลือกมาฟัง ไม่รู้ทำไมเหมือนกันถึงเลือกแต่จะฟังเพลงเดิมๆ อย่างเช่นเพลงนี้ To where you are หรืออีกหลายๆเพลง
ผมรู้จักเพลงนี้มานาน นานมาก นานก่อนที่ผมจะเข้าใจเพลงนี้ด้วยซ้ำ จนวันนึงที่หนังเรื่อง PS I Love You เอาเพลงนี้มาใช้ประกอบ ผมก็ยังแค่ฟังด้วยความชื่นชมว่าเพราะดี จนเมื่อสองปีก่อนที่พ่อผมเสีย จนกระทั้งวันนี้ ที่ทุกๆครั้งที่ฟังเพลงนี้จะมีน้ำตาซึมๆ จนถึงท่วมตาเสมอ
คืนนี้เป็นอีกคืนที่ฟังแล้วน้ำตาท่วมตาและท่วมหัวใจ แปลกนะครับเหมือนอย่างที่ในหนังสือเรื่อง PS I Love You เค้าบอก ว่ามันเป็นความรู้สึกที่ปนๆไปด้วยความหวานและความขมระคนกัน
ทุกวันนี้ถึงพ่อผมจะเสียไปแล้ว แต่ความรักที่พ่อมีให้ผมและผมมีให้พ่อมันก็ยังอยู่เหมือนเดิม ความตายเป็นแค่การเปลี่ยนสถานะนึงไปอีกสถานะนึงเท่านั้น เพราะผมยังเชื่อเสมอว่าไม่ว่าจะสถานะไหนๆก็ตาม พ่อก็ยังคงรักผมเสมอ เหมือนกับที่ผมก็ยังรักพ่อเสมอเหมือนเดิม รู้สึกว่ามันอิ่มใจ หวานๆดีไหมครับ แต่ในความรู้สึกอิ่มใจนี้ มันก็มีความรู้สึกเศร้าเสียใจปนๆอยู่เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากให้วันนี้เป็นวันที่พ่อและผม อยู่ในสถานะเดียวกัน ในโลกเดียวกันได้เหมือนเดิมเหลือเกิน ทั้งๆที่พ่อยังรักผมเหมือนเดิมทุกๆวัน ทั้งๆที่ผมยังคงสัมผัสได้ถึงความรักนั้น ทั้งๆที่ผมยังคงเจอพ่อที่อยู่ในตัวผมที่หน้ากระจกทุกๆวัน
แต่ผมก็ไม่มีวันจะเจอพ่อจริงๆได้อีกแล้วไม่ว่าที่ไหนในโลกและวันใดในโลกอีกต่อไป
แปลกดีนะครับความรู้สึกคน ที่มันช่างปนเปสับสนได้ขนาดนี้
นี่ผมพิมพ์กระทู้นี้ไป ร้องไห้ไปอีกแล้ว เวลาเดียวและสถานที่เดียวที่ผู้ชายตัวโตๆคนนึงจะร้องไห้เป็นเด็กๆได้คือกลางคืนในห้องนอนของตัวเองนี่เอง
ผมอยากบอกพ่อผมเหลือเกิน ว่าตั้งแต่พ่อจากผมไป ผมเหงามาก เหงาอย่างที่ในชีวิตนี้ไม่เคยเหงาแบบนี้ และไม่คิดว่าจะเหงาแบบนี้ได้มาก่อน ผมอยากบอกพ่อว่าผมอยากได้พ่อกลับมาเหลือเกิน ผมอยากให้ครอบครัวของเรากลับมามีสี่คนเหมือนเดิม พอพ่อจากไปพวกเราสามคนที่เหลือมันเหงาเหลือเกินครับ
คงทำได้แค่พยายามใช้ชีวิตต่อไปให้สมบูรณ์ที่สุด เพื่อรอให้ถึงวันเวลาที่จะได้กลับไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเหมือนเดิมอีกครั้ง ในอีกสถานะนึง
สารภาพตามตรง ว่าผมไม่มั่นใจเลยว่า ถ้าวันเวลาแบบที่เคยเกิดกับพ่อผม ต้องมาเกิดกับแม่ผมอีกคน ผมจะมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ดี จนถึงวันที่ผมจะได้ไปเจอหน้าพ่อแม่อีกครั้งได้ยังไง
สำหรับคนที่ท้อแท้ คนที่นอนไม่หลับ คนที่เหงา คนที่อกหัก คนที่เศร้าเสียใจ และทุกๆคนที่หลงเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ขอให้มีความสุขมากๆในช่วงรอยต่อของคืนวันเสาร์ กับ เช้าวันอาทิตย์แบบนี้นะครับ
พรุ่งนี้ผมจะไปงานหนังสือล่ะ
ปล. ก่อนจบ มีคำพูดประทับใจประโยคนึง จากหนังสือ PS I LOVE You ฉบับแปลไทย เป็นคำพูดของนางเอกตอนใกล้ๆจะจบเรื่อง
" การได้เจอกับใครสักคนที่คุณรักและรักคุณนั้นคือความรู้สึกที่วิเศษ แต่การที่จะหาเนื้อคู่ตัวจริงให้เจอนั้นวิเศษยิ่งกว่า เนื้อคู่คือคนที่เข้าใจคุณในแบบที่คนอื่นไม่มีวันเข้าใจ รักคุณในแบบที่คนอื่นไม่มีวันรักคุณได้ และเป็นคนที่จะคอยอยู่เคียงข้างคุณไปตลอดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ว่ากันว่าไม่มีอะไรอยู่ได้ชั่วนิรันดร์ แต่สำหรับคนบางคน ความรักยังคงอยู่เสมอแม้ว่าทั้งสองจะจากไปแล้ว "
แด่ทุกคู่รักและทุกๆความรักในโลกนี้ครับผม
| จากคุณ |
:
As it happens to be me 
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 มี.ค. 54 00:15:35
|
|
|
| 
เข้าใจ..ความรู้สึก จขกท.ดี ค่ะ
//yellow
