ความคิดเห็นที่ 1 (ต่อค่ะ...) ปัจจัยหลักที่ทำให้ไม่อ่านหนังสือ เกิดจากสิ่งแวดล้อมที่หล่อหลอมตั้งแต่วัยเยาว์ ทั้งจากครอบครัว จนถึงหน่วยที่ใหญ่ที่สุดคือ รัฐบาล ที่ผ่านมาการรณรงค์ปลูกฝังนิสัยรักการอ่านของสังคมไม่มีเอกภาพ และไม่มีหน่วยงานหรือองค์กรที่เป็นแกนหลักในการขับเคลื่อน หรือสนับสนุน การส่งเสริมการอ่าน จึงต้องมีการดำเนินการไปพร้อมๆกัน ทั้งในด้านของอุปสงค์ (Demand side) คือ การสร้างพฤติกรรมการอ่าน การกระจายหนังสือให้ถึงมือเด็ก และการรณรงค์สร้างกระแสรักการอ่าน และด้านอุปทาน (Supply side) คือ มาตรการทางภาษี ที่ทำให้หนังสือมีราคาถูกลง การขยายช่องทางเผยแพร่ใหม่ๆ และการพัฒนาคุณภาพหนังสือ ตัวอย่าง โครงการหนังสือเล่มแรก (Book start) เครือข่ายหนังสือเพื่อเด็ก ภายใต้การสนับสนุนของสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ร่วมกับกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข จัดทำโครงการหนังสือเล่มแรก เพื่อสร้างกระแสรักการอ่าน ด้วยการมอบหนังสือที่เหมาะสมให้เด็กได้อ่านกับพ่อแม่ตั้งแต่แรกเกิด จากผลการวิจัยที่ติดตามพัฒนาการของเด็กที่เข้าร่วมโครงการนี้ไปจนถึงอายุ 5 ขวบ เปรียบเทียบกับเด็กที่ไม่ได้เติบโตขึ้นมาพร้อมกับหนังสือ พบว่า เด็กที่เข้าร่วมโครงการฯ มีพัฒนาการดีในทุกด้าน ทั้งด้านสติปัญญา ทักษะทางภาษา และคณิตศาสตร์ ด้านอารมณ์ และคุณธรรม แนวทาง: 1. รัฐบาลแต่งตั้งคณะกรรมการส่งเสริมการอ่านระดับชาติ ที่มีองค์ประกอบของหน่วยงานต่างๆ ทั้งภาครัฐ (อาทิ กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมฯ กระทรวงเทคโนโลยีและสารสนเทศ กระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงมหาดไทย กระทรวงการคลัง) ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม เพื่อให้มีการจัดทำแผนแม่บท ยุทธศาสตร์ และดำเนินการด้านกฎระเบียบ และมาตรการต่างๆ ที่จำเป็น 2. รัฐบาลสนับสนุนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จัดสรรงบประมาณเพื่อจัดซื้อหนังสือให้ห้องสมุดชุมชน และกระจายหนังสือดีให้ถึงเด็กและครอบครัวในชุมชน รวมทั้งขอความร่วมมือภาคเอกชนที่มีร้านค้าสาขากระจายอยู่ทั่วประเทศ ได้จัดมุมจำหน่ายหนังสือดีราคาถูก เพื่อให้ประชาชนเข้าถึงและหาซื้อได้ง่าย 3. รัฐบาลกำหนดมาตรการทางภาษี (เช่น ให้ธุรกิจหนังสือเด็กอยู่ในระบบภาษีมูลค่าเพิ่มอัตรา 0%) เพื่อสนับสนุนให้มีการผลิตหนังสือคุณภาพออกเผยแพร่มากขึ้น และการลดหย่อนจากเงินบริจาคให้แก่กิจกรรมส่งเสริมการอ่าน 4. รัฐบาลประกาศเรื่อง การส่งเสริมการอ่านเป็นวาระแห่งชาติ โดยให้เริ่มในวันหนังสือเด็กแห่งชาติ (2 เมษายน 2552) เครดิตจาก : http://www.tungsong.com/Important_Day/Reading/index.asp ป.ล. ดิฉันเองก็ชอบอ่านค่ะ...เพราะการอ่านทำให้เราได้มีรู้เพิ่มขึ้น..ในสิ่งที่ยังไม่รู้ค่ะ อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:03:27 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 2 เง๊อ ! ~ (พิมพ์ผิดจนได้เรา 555+ ) ต้องขออภัยนะคะ...ขอแก้ไข....(ใน คห.1 ค่ะ) ป.ล. ล่างสุดของ คห.1 ดิฉันพิมพ์ตกคำว่า "ความ" หน้าคำว่า "รู้" ค่ะ ดีนะคะ ที่ไม่ตกตัวไม้โทอ่ะค่ะ (แอบขำ) แหะๆ เอิ้กๆ อิอิ :) กระทู้นี้...ขอเชิญทุกท่านเข้ามา เล่าสู่กันฟังได้ ทุกเรื่องราว...ฟรีสไตล์ ...เต็มที่กับชีวิต...สู้ๆ ค่ะ :) เพราะเป็นกระทู้สำหรับ...คนรักการอ่าน..."หนอนหนังสือ" ...และเป็นกระทู้แห่ง...การเรียนรู้ทุกสไตล์... จะเป็นแบบวิชาการ...หรือวิชาเกิน..หรือแบบ ขำขำ ก็ได้นะคะ อิอิ จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:18:23 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 3  สวัสดี Super Girl  ไม่ได้เข้ามาวันเดียว อ่านไม่ทัน ดีนะ ที่ พี่ รักการอ่าน จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:33:23

ความคิดเห็นที่ 4 นิสัยรักการอ่าน ถูกปลูกฝังมาแต่เด็ก เพราะ คุณพ่อ ไม่บังคับให้อ่าน ถ้าท่านบังคับ ลูกคนนี้ จะไม่อ่าน  นี่คงเป็นธรรมชาติ เอกลักษณ์ของเด็ก...นักสู้  ก็  เด็ก ดื้อ  ... แล้วแต่คนจะชม หรือ ติ   จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:39:07

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีค่ะ พี่ต้อยที่เคารพ :) พี่ต้อยต้องเป็น "หนอนหนังสือ" แน่ ๆเลยใช่ป่าวอ่ะค๊ะ ? ถึงได้มีความรู้มากมาย..ทำให้น้อง ๆ ได้เพิ่มรอยหยักในสมองมากขึ้น อิอิ ^_^ ป.ล. เดี๋ยวน้องจะเอาเรื่องขำขำ มาลงให้อ่านนะคะ...โปรดติดตามตอนต่อไปค๊า..อิอิ (( หนูกำลังจะไปตอบกระทู้ หางแมว ... ตอบไม่ทันเจ้าค่ะ แหะๆ )) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:41:16 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 6  เด็กไทยถูกสอนให้ "ไหว้หนังสือ"  ในชั้นหนังสือฝรั่งจะเอา Porno Book ไว้ชั้นบนให้พ้นมือเด็ก แต่เด็กฝรั่ง เอาหนังสือมาวางซ้อน.. ต่อขา ปีนขึ้นไปหยิบมาอ่าน เด็กไทย เอื้อมไม่ถึง เพราะไม่กล้าเอาหนังสือมา.. ต่อขา   แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 54 08:42:50 จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 08:41:18

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องขำขัน ...เรื่องแรกที่จะเล่าในเช้าวันเสาร์นี้ค่ะ... เรื่อง "คนใช้ตัวดี" อิอิ :) .............................................. แจ๋ว : คุณนายขา...เมื่อเช้านี้..หนูทำแจกัน แตก ค่ะ แห่ะๆ คุณนาย : แกรู้หรือเปล่านังแจ๋ว แจกันโบราณสมัยราชวงศ์ชิง เชียวนะแก หาซื้อได้ที่ไหนไม่มีอีกแล้ว แจ๋ว : เย๊ ! ...โชคดีจังเล๊ย...แจ๋วจะได้ไม่ต้องเสียเงินไปหาซื้อมาคืนคุณนาย อิอิ :) (( ขอเชิญทุกท่าน นำเรื่องขำขำ มาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ อิอิ )) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 09:52:08 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 8 พี่ต้อยคะ...พูดถึงการไหว้หนังสือเนี่ย.. เพื่อนหนู บางคนนะคะ ถึงกับเอาหนังสือไปหนุนนอน ก่อนสอบอ่ะค่ะ เค้าบอกว่า..จะได้ซึมซาบเข้าไปในสมอง...คงขี้เกียจท่องมังคะ 555+ จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 09:54:55 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 9 ผมรักการอ่านแต่ผมล้มเหลวที่จะทำให้คนอื่นรักการอ่านด้วย เคยฝันว่าจะเอาหนังสือที่มีไปให้โรงเรียนสมัยเรียนประถม แต่ครูเขาบอกว่าส่งมาขนมาก็ลงเข่งรอขายคนรับซื้อของเก่า ด้วยไม่มีสถานที่รองรับไม่มีคนจะมาดูแล แต่พอเอาแผ่น CD ที่เล่าเรื่องตามในหนังสือเอาไปให้กับยินดีรับเพราะเก็บง่าย เด็กสนใจที่จะฟังถ้าเป็นเรื่องที่เขาสนใจ ถ้าเป็นหนังสือ เด็กไม่ สนใจอ่านไม่สะดวกจะหาพื้นที่เก็บหนังสือกลายเป็นมีประโยชน์ น้อย ถ้าจะส่งเสริมการอ่านจริงๆต้องมีงบทำห้องสมุดโรงเรียน มีอัตราครูบรรณรักษ์ประจำห้องสมุด จะกำหนดให้เป็นวันอะไร ถ้าไม่มีงบและการบริหารจัดการที่เป็นระบบโครงการนั้นก็ล้มเหลว แน่นอนครับ สวัสดี จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 10:08:27

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่อง..."เพื่อนสี่ขาผู้น่ารัก" ....................................................... ..........สมปองพูดถึงหมาที่เธอเลี้ยงอย่างชื่นชม...ให้เพื่อน ๆ ฟัง... สมปอง : ถึงมันจะเป็นหมาพันธุ์เล็ก ๆ น่ารัก ๆ นะ ..แต่รับรองมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน.......มันต้องร้องบอกฉันทันที.... เพื่อน : มันเห่าลั่นบ้านเลยหรือ ? สมปอง : เปล๊า ...มันจะร้อง งี้ด ๆ หางจุกตูด..แล้ววิ่งมาหลบข้างหลังฉันงัยล่ะ อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 10:09:42 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ..คุณชัดเจนน้องนาง ที่เคารพ :) ดิฉันขอชื่นชมในความคิดเห็นของคุณค่ะ...การสนับสนุนการอ่านเป็นเรื่องที่ดี... แต่คงจะต้องเลือกสถานที่ที่เราจะนำหนังสือไปบริจาคมังคะ.... ยังมีอีกหลายแห่งค่ะ...ที่เค้าต้องการรับบริจาคหนังสือ..เช่น สถานสงเคราะห์ต่าง ๆ, โรงพยาบาลของรัฐ (สังเกตุดูที่สำหรับคนไข้นั่งรอคิว...บางแห่งก็มีมุมหนังสือนะคะ) ดิฉันและเพื่อน ๆ มีโครงการรวบรวมหนังสือเก่า ๆ นำไปบริจาคให้บ้านพักคนชรา ค่ะ โดยจะนำทั้งหนังสือ และซีดีธรรมะ ซีดีเพลงที่พวกเราฟังกันจนเบื่อแล้ว ไปบริจาคด้วยค่ะ เวลาที่เราไปถึงที่นั่นนะคะ..คนแก่หลาย ๆ คนรีบเข้ามาเลือกหยิบหนังสือไปทันทีเลยค่ะ โดยเฉพาะหนังสือนิยาย คู่สร้างคู่สม หนังสือดารา ฯลฯ คุณลุงคุณป้าชอบมากค่ะ แต่คนแก่ที่ตาไม่ดี อ่านหนังสือไม่ได้...ผู้ดูแลเค้าจะเปิดซีดีให้ฟังค่ะ ดิฉันมีโครงการนี้ทุกปีค่ะ...ขณะนี้ก็กำลังรวบรวมอยู่...(ดีกว่าเอาไปขายทิ้งเปล่า ๆ นะคะ) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 10:18:03 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 12 มีละครเรื่องสั้นมาให้อ่านค่ะ...อ่านก่อนอาหารกลางวันนะคะ อิอิ :) เรื่อง "ไม่ห้าม" ................................... เสียงลูกชายวัยรุ่น คุยกับคุณพ่อ... ลูกชาย : พ่อครับ ผมอยู่ในวัยที่ต้องการความตื่นเต้นเร้าใจ และชอบดูผู้หญิงสวยๆ หุ่นอวบอั๋น พ่อ : แล้วทำไมหรือลูก ? ลูกชาย : พ่ออย่าห้ามผมเลยนะครับ ยังไงผมก้อต้องไปให้ได้ ไปหาความสนุกแบบลูกผู้ชาย ใช้ชีวิตให้มันสุดเหวี่ยงไปเลย นะครับพ่อ พ่อ : เอ่อ...พ่อไม่ได้คิดจะห้ามลูกหรอกนะ...แต่...พ่อแค่อยากบอกว่า พาพ่อไปด้วย ! 555+ จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 10:38:27 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 13 ขอเชิญทุกท่านนำเรื่องราวต่าง ๆ เข้ามาเล่าสู่กันฟังได้ ทุกสไตล์นะคะ จข.กท. ขอตัวไปทานข้าวกลางวันก่อนนะคะ...ตอนบ่าย จะเข้ามาเล่าต่อค่ะ อิอิ :)/smile จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 10:41:41 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 14  อยากเล่าประสบการณ์ตรง ที่คุณพ่อทำให้ลูกรักการอ่าน ท่านชอบซื้อ หนังสือเรื่องสั้น ทุกประเภท เช่น ต่วนตูน (เอาให้เข้าสมัย) พล นิกร กิมหงวน, มังกรหยก, ตลอดจนเรื่องแปล เช่น ลูเธอร์ เบอร์แบงค์ (นักปลูกต้นไม้) เล่มนี้คือ แรงบรรดาใจ ความตอนหนึ่ง พูดถึง จากหน้าต่างห้องเรียน เขาเฝ้ามองลูกม้า สวยงาม อยากขี่ม้า ... ระหว่างเรียนหนังสือ ผมก็สอดสายตามองหา ลูกม้า บ้าง นอกจากนี้ เรื่องปลูกต้นไม้ ที่คนอื่นปลูกไม่ได้ ทำให้ผมทดลองปลูกองุ่น โดยใช้เมล็ดองุ่นเขียวที่ซื้อจากปีนัง เอามาเพาะ ลงดินที่บ้าน ค้นหาหนังสือเกษตร รู้วิธีทำร้านต้นองุ่น แบบตัวที รู้วิธี "ทรมาน" ให้องุ่นออกดอก จนเป็นองุ่นต้นแรกในภูเก็ต และมีองุ่นช่องาม หลังจากนั้น ก็ปลูกลำใยทิ้งไว้ จนต้นโต มีลูกดก ผมไปเรียนต่อเยอรมัน คุณพ่อไปเยี่ยม คุณพ่อชมไม่ขาดปากว่า ต้นลำใยงาม ลูกดก คุณพ่อต้องซื้อตาข่ายมากันนกกินลูกลำไย ครับ สรุป อยากให้เด็กอ่านหนังสือ ก็หาหนังสือ วางทิ้ง ล่อตา เด็กจะอ่านเอง ครับ จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 11:32:54

ความคิดเห็นที่ 15 มีรูปการ์ตูนธรรมะ ที่มีไว้สอนทั้งผู้ใหญ่ และจูงใจให้เด็ก ๆ อ่านธรรมะด้วยค่ะ อยากจะนำมาฝากทุกท่านที่นี่... รบกวนท่านสมาชิก เข้าไปเก็บรูปการ์ตูน เอามาแปะที่นี่ได้มั๊ยคะ ? จากกระทู้นี้ค่ะ... http://www.khonmuang.com/BB/viewtopic.php?f=1&t=6151 ขอบคุณล่วงหน้านะคะ อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 12:28:38 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 16 http://www.khonmuang.com/BB/viewtopic.php?f=1&t=6151 เอาลิงค์แปะให้ครับเพราะ บัตรผ่านแปะลิงค์ได้ แต่เข้าไม่ได้ต้องก๊อปปี้ แอดเดรสส ไปข้างบนแล้วคลิ๊กครับ จากคุณ : ขวัญชัยอิศรา (kwanchaiisra) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 13:21:24

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบพระคุณมากค่ะ คุณขวัญชัยอิศรา... ถ้าว่างจากงานเมื่อไหร่ ก็เชิญแวะไปดูรูปการ์ตูนธรรมะได้ทุกเมื่อนะคะ ต้องขอตัวออกไปทำหน้าที่ก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 13:29:59 A:182.53.139.251 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะพี่จริง ชอบอ่านหนังสือมากค่ะ แนวชอบก็.. ลึกลับ สอบสวย เอ๊ย สอบสวน:) ซ่อนเงื่อนงำ ตื่นเต้น ผจญภัย ...หรือ ถ้าไม่มีก็ อะไรก็ได้ค่ะ จากคุณ : alinada เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 14:31:54

ความคิดเห็นที่ 19       สวัสดีจ้า    เมื่อก่อนแม่หมูติดอ่านนิยายคาวบอย ของหลุยส์ ลามูร์ มีอยู่หลาย สิบเรื่อง  จนติดการดื่มกาแฟจากการอ่านนิยายนี่แหล่ะ  เพราะเรื่องราวคาวบอย มักจะอยู่ในป่า  ไม่หนี ก็ตามล่ากัน  เมื่ออยู่ในป่าก็จะต้มกาแฟกันตลอดเรื่อง เราอ่านก็อินไปด้วย ทำให้นึกอยากทานกาแฟ  จนกลายเป็นติด     และนิยายแบบสืบสวน สอบสวน   จารกรรม อะไรแบบนี้ ก็ชอบอ่าน มันลุ้น ระทึกดีนะ  ยิ่ง พวก เค จี บี   หรือนิยายสงครามนะ ลุ้นมากๆ         แ่ต่ถ้าแนวสืบสวนของอาการ์ธา ก็ทำให้เราคิดไปด้วย ว่าใครนะ คือฆาตกร      เดี๋ยวนี้แทบไม่ได้อ่านเลยค่ะ  เพราะสายตา ก็ตามวัยนะ อ่านไม่ค่อยได้เยอะ แต่ยังไม่อยากใส่แว่นตา                                   จากคุณ : แม่หมูใจดีจริง เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 14:34:12

ความคิดเห็นที่ 20 บางท่านอาจจะลืมนึกถึงสันดาน หรือกรรมพันธุ์ที่ติดตัวมาครับ ผมมีพ่อเป็นครู แม่เป็นครู ชีวิตมีแต่ความทุกข์ยาก แต่ผมรักการอ่านหนังสือมาโดยไม่มีใครช่วยเหลือสนับสนุนเลยครับ ผมอ่านหนังสือพิมพ์ตั้งแต่อายุประมาณ ๑๐ ขวบ อ่านเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ของยาขอบเมื่อก่อนสงคราม ออกหนังสือเขียนในชั้นเมื่ออยู่ ม.๖ และทำหนังสือพิมพ์ดีดเมื่อเป็นเสมียนกรมพาหนะทหารบก และเริ่มเขียนหนังสือเมื่ออายุ ๑๗ ปีครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 18:09:59

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ...คุณลุงเจียวต้ายที่เคารพ :) หนูขอกราบขอบพระคุณคุณลุงนะคะ ที่เข้ามาเล่าเรื่องราวประสบการณ์ดีดีให้รับรู้ นับว่า เป็นตัวอย่างของคนรักการอ่าน โดยไม่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุน สุดยอดค่ะ เท่าที่คุณลุงเล่ามาใน คห.20 หนูเชื่อว่า คุณลุงต้องเป็น "หนอนหนังสือ" แน่ ๆ เลยค่ะ จุดเริ่มต้นของนักเขียน..คงจะเริ่มจากการอ่านก่อนใช่มั๊ยคะ ? เมื่อเป็นนักอ่าน..ก็จะมีประสบการณ์นำไปเขียนเล่าในหนังสือได้.. จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 19:45:42 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ...แม่หมูใจดีจริง :) โอ...การอ่านนิยายแนวฆาตกรรมอำพราง สืบสวน สอบสวน ซ่อนเงื่อน เนี่ย...ทำให้วางไม่ลง..ต้องอ่านให้จบ แถมทำให้เราคิดไปด้วย...อินเข้าไปในหนังสือ เหมือนกับว่า เราเป็นนับสืบไปด้วย... นี่คือ อารมณ์นักอ่านจริง ๆ ....ใช่ไหมค๊ะ อิอิ :) เมื่อก่อน หนูก็เคยอ่านนิยายเรื่อง เพชรพระอุมา ค่ะ ยืมจากห้องสมุดในโรงเรียนค่ะ อ่านแล้ว ติด ไม่ยอมวางเลยค่ะ ทานข้าวไปด้วย อ่านไปด้วย ขอโทษนะคะ...หยิบเข้าไปอ่านถึงในห้องส้วมเชียวค่ะ แห่ะๆ อ่านจบวันละเล่ม..2 เล่ม มีทั้งหมดประมาณ 24 เล่มมังคะ ? แหะ ๆ อ่านจนอินไปกับเนื้อเรื่อง...เหมือนกับเราเป็นนางเอกในหนังสือเชียวค่ะ อิอิ จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 20:02:32 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 23 # 18 สวัสดีค่ะพี่จริง ชอบอ่านหนังสือมากค่ะ แนวชอบก็.. ลึกลับ สอบสวย เอ๊ย สอบสวน:) ซ่อนเงื่อนงำ ตื่นเต้น ผจญภัย ...หรือ ถ้าไม่มีก็ อะไรก็ได้ค่ะ ............................................................. สวัสดีค่ะ น้องโม..หายดีแล้วใช่มั๊ยคะ :) อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยน๊ะค๊ะ... น้องโม ชอบอ่าน แนวลึกลับ สอบสวย เอ๊ย สอบสวน ซ่อนเงื่อนงำ ตื่นเต้น ผจญภัย หรือถ้าไม่มี อะไรก็ได้...แหม๋..พี่ชอบคำนี้จังเลยค่ะ .. ถ้าไม่มี อะไรก็ได้เนี่ย เจ๋งมากค่ะ เพราะเวลาไปหาหมอรอคิวที่โรงพยาบาล... ก็ต้องหาหนังสือแถว ๆ นั้นนั่งอ่านไปพลาง ๆ ก่อน....ก็เลยต้องใช้คำนี้.. . อ่านอะไรก็ได้..ที่เค้ามีให้อ่าน... นั่นแหล่ะค่ะ อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 20:15:03 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 24 ประมาณนั้นแหละค่ะพี่จริง ตอนนี้หนังสือที่ตุนๆไว้เริ่มจะหมดแล้ว โมก็กำลังเริ่มหาอ่านฉลากยาแล้วค่ะ อิอิ:) ...................................... ขอบคุณมากค่ะ ทานยาแก้แพ้ตั้งแต่เมื่อคืน และอีกหนึ่งเม็ดเช้านี้ บวกยาแก้ปวด มีบางท่านถามว่าไม่มีฟ้าทะลายโจรเหรอ ดีนะ รักษาหายไว โมอมยิ้มเลยค่ะ น่ารักดี โอ๊ย อยู่ไกลอย่างนี้ จะหาที่ไหนดีน๊อ มีแต่ฟ้าทะลายใจ  ว่าไปนัน :P จากคุณ : alinada เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 20:39:52

ความคิดเห็นที่ 25 ขอกลับมาต่ออีดนิดครับ การมอบหนังสือให้โรงพยาบาลนี่มีประโยชน์มากนะครับ เพราะทำให้คนไข้ที่รอเรียกชื่อเพลิดเพลินไม่เบื่อหน่ายครับ ผมเคยเอาหนังสือทำเองชุด ฉากชีวิต  บันทึกของคนเดินเท้า ซ้องกั๋ง ชุดละ ๖ เล่ม ไปวางที่ชั้นหนังสือของหน่วยแรกที่คนไข้เขาไป  รพ. ในวันที่ผมไปหาหมอ ครั้งละชุด อีกสามเดือนต่อมา ไปหาหมอตามนัด ก็ไม่เห็นหนังสือที่วางไว้สักเล่มเดียว ทั้งสามครั้งครับ ต่อมาเอา ต่วยตูน ตั้งกว่าสิบเล่ม ไปให้ คลีนิคสูงอายุ ซึ่งเป็นแผนกเล็ก ๆ มีแต่ สว. โดยมอบให้แก่พยาบาลอาวุโส อีกสามเดือนไปดู ก็ไม่เห็นมีในชั้นวางหนังสือสักเล่มเลยครับ ออกจะภูมิใจ ว่าเราคงจะได้บุญมากกว่าธรรมดานะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 20:51:28

ความคิดเห็นที่ 26 คุณลุงเจียวต้ายคะ...หนูก็เจอแบบนี้เหมือนกันค่ะ... เมื่อปลายปีที่แล้วนี้เองนะคะ..หนูกับเพื่อนๆ ร่วมกันพิมพ์หนังสือธรรมะแจกค่ะ แล้วก็ได้แบ่งส่วน คือ นำไปวางไว้ที่ชั้นหนังสือในโรงพยาบาล, บ้านพักคนชรา, วัดวาอาราม, ร้านอาหารของเพื่อนที่รู้จักกัน ฯลฯ แจกให้คนที่เค้าอยากได้ด้วยค่ะ ปรากฏว่า...ไม่ถึง 3 เดือนหรอกค่ะ..แค่ 3 สัปดาห์เองค่ะ กลับไปที่โรงพยาบาลนั้น หนังสือก็ไม่มีแล้วค่ะ... คุณพยาบาลบอกว่า คนไข้อ่านแล้วคงหยิบติดมือกลับไปอ่านต่อที่บ้านน่ะค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรนะคะ...ถือว่า เราแจกให้คนที่ชอบ ดีกว่าให้คนที่ไม่ชอบแล้วเอาไปขายอ่ะค่ะ เหมือนบรรทัดล่างสุด ที่คุณลุงบอกว่า ... "ออกจะภูมิใจ ว่าเราคงจะได้บุญมากกว่าธรรมดานะครับ." หนูเห็นด้วย 100 % ค่ะ อิอิ จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 21:06:55 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 27 น้องโมคะ... ยา "ฟ้าทะลายโจร" ..ลองไปถามที่โรงพักตำรวจสิค๊ะ เพราะมีคำว่า "โจร" ตำรวจเค้าอาจจะมียานี้อยู่น๊า 555+ ส่วนยา "ฟ้าทะลายใจ" เนี่ย... พี่เก็บสต็อคไว้ในโกดัง...เดี๋ยวจะส่งไปให้นะคะ อิอิ (( น้องโมคะ..ตะกี้พี่จริงตามน้องโม...เข้าไปอวยพรวันเกิดให้ลูกสาวคุณหนิง ที่กระทู้คุณอาเจ..ไม่รู้คุณหนิงจะได้อ่านรึเปล่านะคะ)) อิอิ :) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 21:20:46 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 28 ต่อนะคะ...คุณลุงเจียวต้ายที่เคารพ :) (หนังสือที่คุณลุงเจียวต้าย ต้องเป็นหนังสือที่หายาก และไม่มีขายในท้องตลาดแน่ ๆ) สมมติ..ถ้าหนูได้เห็นหนังสือที่คุณลุงนำไปวางไว้ที่โรงพยาบาล... ก็ไม่แน่นะคะ...ความที่อ่านแล้วอยากจะอ่านต่อ...เพราะมีเรื่องราวชวนติดตาม.. หนูก็คงจะเป็นคนหนึ่ง...แต่อาจจะเกรงใจสถานที่...ก็จะเดินเข้าไปถามคุณพยาบาลว่า คุณพยาบาลคะ..หนังสือเล่มนี้..ดิฉันขอยืมกลับไปอ่านต่อที่บ้านได้รึเปล่าคะ ? คำตอบที่จะได้รับก็น่าจะเป็น...เชิญตามสบายค่ะ (ข้อสมมติฐาน ในการสืบสวนในเรื่องนี้...ใช้ได้รึเปล่าคะ อิอิ) จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 21:32:30 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 29 เก็บคำกลอนจาก "นักเขียน" มาฝากเป็น สำหรับ "นักอ่าน" ค่ะ... ............................................................................................. กำลังใจ + มิตรภาพ = ยาวิเศษ ความอบอุ่น ร่ำร่ำ อยู่ไม่ไกล ความจริงใจ พายิ้ม มาโปรยให้ ความสุขมา เคล้าคลอ อยู่ใกล้ใกล้ ความสดใส มาพร้อม กำลังใจ : สรรพสิ่ง ในโลก ล้วนเปลี่ยนแปลง อาจเหี่ยวแห้ง หากขาด ความฝันใฝ่ มาเสริมเติม พลัง ชีวิตไว้ ให้วันใหม่ ยังคง ความงดงาม : ไม่ก้าวเดิน ก็ไม่พบ ซึ่งปัญหา อีกปัญญา จะเกิด อย่าครั่นคร้าม ปัญญาพา ชีวิต ก้าวไปตาม บันไดข้าม ความสำเร็จ ที่เป็นจริง : เมื่อก้าวเดิน ระวัง ไม่ประมาท ธรรมชาติ จะช่วยเสริม ในทุกสิ่ง ให้ราบรื่น กลมกลืน ไม่ติติง เรียบเรียบนิ่ง เดินต่อ มีขอบเขต : มิตรภาพ ล้ำเลิศ บังเกิดก่อ ความเพียงพอ เหมือนแป็น ยาวิเศษ ทนุถนอม น้ำใจ ในทุกเหตุ ทุกประเภท ความสุข มาเรียงล้อม ................................ ข้อคิดชีวิต ยามเยาว์ เห็นโลกนี้ แสนสนุก ยามหนุ่ม เพลิดเพลินสุข ค่ำเช้า กลางคน เริ่มเห็นทุกข์สุขคู่ กันนา ตกแก่ จึงรู้เค้าว่า โลกล้วนอนิจจัง ของ สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ............................................................ http://www.khonmuang.com/BB/viewtopic.php?f=1&t=6295 จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 21:58:48 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 30 ขออภัยค่ะ...พิมพ์ผิดนิดนึงนะคะ ขอแก้ไขเจ้าค่ะ... .................................................................... มิตรภาพ ล้ำเลิศ บังเกิดก่อ ความเพียงพอ เหมือนเป็น ยาวิเศษ ทนุถนอม น้ำใจ ในทุกเหตุ ทุกประเภท ความสุข มาเรียงล้อม ...................................................................... ความผิดพลาด ครั้งก่อน สอนให้รู้ ช่วยเป็นครู เตือนสติ มิให้ฝืน จงระวัง รอบคอบ นั่งเดินยืน ยามค่ำคืน จงตรองตรึก นึกทบทวน ........................................................................ ผู้ชนะ ย่อมถูก ผูกอาฆาต ผู้พ่ายแพ้ ย่อมอนาถ ฤทัยถอน ผู้สงบ อยู่เป็นสุข ไม่ทุกข์ร้อน เพราะได้ถอน เสียซึ่งแพ้ แลชนะ ....................................................................... การชนะ คนอื่น หมื่นแสนหน เดี๋ยวกลับตน เป็นแพ้ ไม่แน่หนอ ชนะตน จากชั่ว เท่านั้นพอ ย่อมเกิดก่อ สุขแท้ แก่ตนเอง ...................................................................... กลอนสอนใจจาก ธรรมสภา http://www.tamdee.net/main/read.php?tid-711-page-e.html จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:07:00 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560

ความคิดเห็นที่ 31 เก็บบทกลอน...สอนใจ...มาฝากให้คนที่ พ่อแม่ ยังมีชีวิตอยู่...ค่ะ :) ......................................................................................... พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จําจากเจ้าไม่อยู่นาน จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แค่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม ขอโทษถ้าทําผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง ............................................... จากคุณ : Super Girl ^_^ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 54 22:45:17 A:182.53.128.211 X: TicketID:311560