ขออนุญาตเล่าเกร็ดสักเล็กน้อย
เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กซน ผมชอบไปซุกซนในโรงครัว ที่จ้งผ่อ (พ่อครัว) หุงข้าวเลี้ยงคนงาน หุงเป็นกระทะมีคนแอบฟ้องว่า พ่อครัวแอบเอาข้าวตังขาย อีกคนก็ฟ้องว่า คนงานเอาหม้อมาตักข้าว ..เอาไปเลี้ยงหมู ฯลฯ
ผม "การดี" ไปฟ้องก๋ง ก๋งยิ้มๆ ไม่ได้ว่าอะไร
ผมนึกในใจทำไม ไม่เล่นงาน คนขี้โกง .. สมัยนี้ก็เรียก คอรัปชั่น ใช่ไหม อิอิ
ต่อมา การหุงข้าว ก็เปลี่ยนไปใช้วิธีนึ่ง วิธีนี้คุณพ่อผมเป็นคนคิด
ผมนึกในใจว่า คุณพ่อไม่รู้อะไร (จะบอกว่า โง่ ก็เกรงใจ อิอิ) เพราะการนึ่งข้าว ทางวิชาความร้อนถือว่า ผิด ที่ Thermal Efficiency สูญเสียเยอะ ...
มารู้ทีหลังว่า ... ทั้ง ก๋ง และ คุณพ่อ ไม่ได้โง่ หรอกครับ
ผมนะซิ เด็กโง่ ที่คิดอะไร เถรตรง คนโกง ก็ไล่ออก
1) แล้ว ใครจะรับรองว่า คนใหม่จะไม่โกง
2) ที่สำคัญ คนโกง (จงผ่อ) นั่นเอง ที่จะคอยเป็นหูเป็นตา ไม่ให้คนอื่นๆ อีกหลายคน มาเบียดบังผลประโยชน์ คอยเอาไม้ไล่ตีหมาอื่นๆ ที่จะมาแย่งผลประโยชน์นั่นเอง
3) ส่วนคุณพ่อ ที่ทำอย่างนั้นก็เป็นกุศโลบาย แบ่งปันส่วนให้แน่นอน
วิธีนี้ ทำให้ลดการตัก-เผื่อหมู ไปได้ครับ
เด็กน้อยคนนี้ เห็นแล้วครับ ... การบริหารงาน-ฝ่ายบุคคล เป็นเรื่องยาก
เขาถึงต้องเรียนกัน นานๆ หลายปี ไงครับ