ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะ  ท่านขุน....ไม่ใช่เซลล์แมน แต่เข้ามารับ..สาระดีๆ  จากท่านขุนค่ะ จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:53:36

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณครับ คุณ ท่านขุนเดชา ผมยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้เจอคนในวงการเดียวกัน และมีอายุใกล้เคียงกัน....ผมเคยเห็น รูป ท่านขุนฯ ไปดูงานที่ต่างประเทศ ในเรื่องคอมพิวเตอร์แล้ว คลับคล้ายคลับคลาว่าเรา ได้เคยรู้จักกัน  .... แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ  ถึงเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน  แต่บัดนี้ ณ เดี๊ยวนี้  เราได้รู้จักกันแล้ว โดยมีห้อง รสก. เป็นสื่อให้.......................................... จะว่าก็ว่าได้....ว่า "ลุงแอ็ด" ทำอาชีพเซลส์มาตั้งแต่ยังเป็น "เซลส์แมน" ...ในนามบัตร เขียนอย่างนั้นจริง   ลุงเข้ายิบอินซอยเดือนมีนาคม พ.ศ. 2507 หลังจากฝึกงานที่นั่นจบ สามเดือน  ซึ่งโรงเรียน (สมัยก่อนเราเรียกว่า "โรงเรียน"...และก็เป็น "โรงเรียน" จริงๆ) พณิชยการพระนคร ตรงสนามม้านางเลิ้ง เขาส่งไปฝึกงานที่ ยิบอินซอย เพื่อจะให้จบ ประกาศนียบัตรอาชีวชั้นสูง  (ถ้าเป็นสมัยนี้ เขาเรียกว่า ปวช.)  ในสมัยก่อน ลุงแอ็ดต้อง นุ่งขาสั้นไปโรงเรียน ซึ่งเป็นขาสั้นรุ่นแรก เรียก 3 ปีก็จบ  ถ้าจะต่อ ปวส. จะต้องย้ายที่ เรียน ไปเรียนที่โรงเรียนเทคนิค ทุ่งมหาเมฆ  แต่ส่วนมาก  เราจบแค่ปีสามก็พอแล้ว  พอ ที่จะออกไปต่อสู้กับโลกภายนอก ด้วยอายุอานาม ย่างเข้า 19 ปี "ลุงแอ็ด" ทำงานอยู่ที่ยิบอินซอยมาตลอด  ตั้งแต่เป็นเซลส์  ขายเครื่องบวกเลข  ซึ่ง เป็นเครื่องที่ทันสมัยที่สุดในสมัยนั้น  ได้เงินเดือน 650.-บาท  ค่ารถเบิกเอาตามความ เป็นจริงเมื่อได้ออกไปพบลูกค้าแล้ว  จากนั้นได้ขึ้นมาขาย "เครื่องจักรทำบัญชี" ซึ่งเป็น เครื่องแมคคานิคเช่นกัน  มีแคร่ที่ใส่ Ledger Card ของลูกค้าลงไปได้  ต่อมาอีกหลาย ปี จึงมีเครื่องกึ่งอีเล็กทรอนิคเข้ามาขาย............................................................ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 21:10:58

ความคิดเห็นที่ 3 ขออนุญาตมานั่งฟัง เซลล์รุ่นเขี้ยวลากดินเขาคุยกันครับ   แค่บทแรก เขาช่างถ่อมตนเสียนี่กระไร แต่บทเรียนแต่ละบทนั้น ช่างล้ำลึกนัก ต้องคิดตามด้วยเหตุผล ถึงจะซึ้งในความหมายนั้น จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 21:27:09

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนที่ขายเครื่องบวกเลข....ตอนแรกก็มีแต่บวกอย่างเดียว  ลบไม่มี   (มิฉนั้น จะ เรียก "เครื่องบวกเลข" ไปทำไม)  แต่ราคามันแพงดังที่เล่าแล้ว  จึงมีแต่บริษัทฯ ใหญ่ๆ เท่านั้นที่ซื้อหาไว้ใช้ได้ การขายจึงจำเป็นจะต้องมีเทคนิค  มีลูกเล่นแพรวพราว  และต้องเรียนรู้กันอย่างจริงจัง สิ่งที่ยิบอินซอยเราได้เปรียบบริษัทอื่นก็คือ "การอบรมเซลส์"  บริษัทฯ จะไม่ปล่อยให้ เซลส์แมนออกสู่ท้องตลาด ถ้าหากไม่แม่นในเรื่องสินค้า  และเทคนิคการขาย  ซึ่งทุก คนจะต้องผ่านการอบรมการขายจาก "เฮีย" ซึ่งเป็นคนจีน แต่พูดภาษาไทยเฉียบ และที่ ขาดยิ่งกว่าเฉียบก็คือภาษาอังกฤษเป็นยอด.................................................. (ลุงแอ็ดเขียนเล่าไว้แล้วในหนังสือ "อวสานเซลส์แมน" ซึ่งกำลังพิมพ์ใหม่ เป็นสินค้า แนะนำอยู่ในห้องสีลม พันทิบแห่งนี้ หากสนใจ อ่านได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B10415728/B10415728.html   ) จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 21:41:04

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าง โอลีเวตตี้ หรือ โอลิมเปีย หรือฟาซิส  เวลาเขา Demo  เขาก็ไม่เข้มงวดอะไร  แต่ ของลุงแอ็ด ต้องฝึกแล้ว ฝึกอีก  คือ  Demo "จากทางด้านหลังเครื่อง" ซึ่งทุกคนจะต้อง ทำให้ได้ ลองคิดดูว่ามันจะมันแค่ไหน เวลาอธิบายให้ลูกค้าฟัง แล้วเรายืนอยู่หลังเครื่อง  หันหน้า เครื่องไปยังผู้ชม แล้วก็กด บวก ลบ คูณ หารไป......ลุงเคยกินขาดมาแล้วในการเอา ชนะคู่แข่งในการ Demo จากด้านหลังของเครื่อง....แต่ที่มันทรมานก็คือ "คนขาย" หรือ "เซลส์แมน"  กว่าจะฝึกได้  ต้องฝึกบวก ลบ สลับกันหมดจากซ้ายไปขวา............. ต้องซ้อมแล้วซ้อมอีก  กว่าจะทำเป็น  แต่ถ้าฝึกไม่ได้  เขาก็ไม่ให้ขาย เวลาไปขาย  ลุงแอ็ดไม่เคยเรียกตัวเองว่า "พนักงานขายเครื่องบวกเลข" ..... แต่เรียก ว่า "พนักงานขายเครื่อง มหัส จอ รอ หัน กา รัน ยอ"  คือขายเครื่องมหัสจรรย์นั่นเอง ทำไม...มันมหัสจรรย์อย่างไร กะไอ้เจ้าเครื่องบวกเลขที่ได้แต่บวก  แต่ลบไม่ได้.......... มหัสจรรย์ซี  เพราะมันจะช่วยโปรเทคชื่อเสียงของบริษัทของของคุณจากการทำบัญชีส่ง สรรพากร  เคยมีบริษัทที่ใช้ลูกคิดโดนมาแล้ว  ส่งงบดุลให้กรมสรรพากรผิด  โดนเรียก ตรวจบัญชี โดนปรับไปสี่แสน  แต่ถ้าใช้เครื่องของลุง  ราคาแค่ 6,000.-บาท เท่านั้น   ไม่ต้องห่วง  เพราะเรามีกระดาษ ที่เครื่องมันจะบันทึกออกมา ว่ายอดขายเป็นเท่าไหร่   รายจ่ายเป็นเท่าไหร่  สบายแง.....ไม่ต้องโดนสรรพากรเรียกตรวจ  สรรพากรเขาเชื่อถือ อย่างร้านของคุณก็เหมือนกัน ทำอาหารอร่อย  ผู้กำกับมากิน  ผู้ว่าราชการมากิน  แต่ เรียกเก็บเงินทีไร  คิดเขาเกินไปบ้าง  ขาดไปบ้าง  โอย เสียชื่อหมด  เขาถึงกับบอกเล่า เก้าสิบกันทั่วไปว่า  ร้านนี้ทำอาหารอร่อย  แต่เวลาคิดเงิน "ต้องระวัง"....ดังนั้น  ถ้าคุณมี เครื่องบวกเลขของลุงแอ็ดไว้รับใช้สักเครื่อง  ก็จะหมดห่วง.................................. ลุงก็ขายมันไปเรื่อยๆ อย่างนี้ละครับ.........บางที เวลาลูกค้าบอกแพง  แล้วยังบวกช้า อีก  สู้ลูกคิดไม่ได้.... ลุงก็ท้าพนันเลย  บอกเอาไหมละว่าใครจะบวกได้เร็วกว่ากัน...... ลุงก็จัดการเอาโต๊ะมาตัวหนึ่ง  ตั้งเครื่องบวกเลขไว้คู่กับลูกคิด  แล้วมีโจทย์บวกเลขสัก 50 ข้อ  ลุงก็จะให้ลูกค้าบวกลูกคิดนำไปก่อน  แล้วลุงจึงค่อยโยกเครื่องบวกเลขตาม   ตอนแรกก็โยกไปช้าๆ ก่อน  แต่ค่อยๆ เร็วขึ้น  เร็วขึ้น......................................... ผลเป็นอย่างไรรู้ไหมครับ.......ก็ลุงโยกจนโต๊ะมันเขยื่อนนะซีครับ......พอโต๊ะมันหยับ   ลูกคิดจะมีอะไรเหลือ  ไอ้ที่บวกมากี่ข้อ กี่ข้อ มันก็เขยื้อนตามกันไปจนดูไม่ออกว่าเป็น เท่าไหร่ ลุงเลยบอกลูกค้าว่า.....เห็นไหมครับ  "ผมเชื่อว่าคุณบวกลูกคิดได้เร็ว  ผมเชื่อ  แต่ถ้า เกิดมีลูกค้ามาโดนโต๊ะ กระทบเข้าหน่อย  คุณก็ต้องบวกใหม่  เชื่อผมเถอะ.....มีกระดาษ บันทึกไว้ดีกว่า..." ลุงก็ขายไปอย่างนี้ละครับ  เครื่องละ 6,000.- ได้คอมมิชชั่น เครื่องละ 5% ก็ 300.- บาท  เดือนหนึ่งๆ ขายได้สัก 10 เครื่อง รายได้บวกค่าคอมแล้วก็ตกเกือบๆ สี่พัน..... สมัยเมื่อทองบาทละ 400.-   มันไหมพะยะคะ................................................ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 22:16:58

ความคิดเห็นที่ 6 หนังสือเล่มที่สองของลุงแอ็ด.....ซึ่งลงในกระทู้ห้องสีลม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 22:22:10

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ ลุงแอ็ด ผมรุ่นหลังคุณลุงอยู่หน่อยขอรับ ตอนนั้น กระผมขาย  โมเด็ม  ตัวแพงสุด  แสนสามขอรับ ตัว ธรรมดา สามหมื่นห้า วิ่ง V 32  bis  มั๊ง   จำไม่ค่อยได้  ตัวละ สามหมื่นสี่ กระผมเป็นผู้จัดการฝ่ายขาย ไม่มีคอมขอรับ   บางงานลูกน้องมันเสนอแบ่ง คอมมิชชั่นให้  ไม่เอาหรอกขอรับ ปิดงานขายเองคนเดียวเลย ให้น้องมันไปซื้อรถเก๋ง ทำงานกะกรู  ห้ามขี่ ปิ๊กอัพ การนำเสนอ บางครั้ง  เราก็ดูตัวเราเองด้วยขอรับ ความที่กระผมเป็น ผู้จัดการฝ่ายขาย เวลาเรียนพบลูกค้า กระผมจำเป็นต้องอ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ แต่เรามีศักดิ์ศรี " เซลล์ กระจอก  ชั้นไม่คุยด้วย "  ระดับ บิิ๊กของบางแบ๊งค์ แกพูดแบบนี้ โธ่  เจ๊ก็ลูกจ้าง  กระผมก็ลูกจ้าง  จะใหญ่ อะไรกันนักกันหนาฟระ เจ๊ " ไม่เป็นไร ครับ ให้ผมลองนำเสนอหน่อยดีไม๊ " " คุณ ว่ามา "   เสียงเข้มเลย " ต้องการ ความ มั่นคง ของ เน๊ตเวิร์ค เอ ที เอ็ม กับระบบนี้ แค่ไหนครับ " ใส่คำถามเลย ผลสุดท้าย ต้องการทดสอบ กระผม เคยสั่ง  ปิด การเบิกการถอน  เอ ที เอ็ม  ธนาคารนี้ให้ดูเลย  ครึ่งวัน   แค่ คน มา ขายของ อ้อ แบ๊งค์นี้ เจ๊ง ไปแล้วขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 22:57:00

ความคิดเห็นที่ 8 การขายเครื่องจักรลงบัญชี จะว่ายากก็ยาก  จะว่าง่ายก็ง่าย  เพราะมันมีลูกค้าอยู่จำกัด คือ บรรดาธนาคารต่างๆ และ บริษัทใหญ่ๆ ไม่กี่แห่ง ราคาเครื่องขนาดธรรมดาก็ประมาณ 100,000.-บาท ในสมัยนั้น  (แล้วแต่จำนวนรีจี สเตอร์และครอสฟุตเตอร์ หรือความยาวของแคร่ที่ต้องการ)  ส่วนใหญ่ ถ้าธนาคารจะ ซื้อ ก็จะซื้อทีละ 2 เครื่อง  เครื่องหนึ่งไว้ลงบัญชีออมทรัพย์  และอีกเครื่องหนึ่งไว้ลง บัญชีกระแสรายวัน   คู่แข่งก็มี NCR ของบริษัท เคี่ยนหงวน เป็นผู้แทนจำหน่าย, เคียน เซิลเล่อร์ บ. โมชดารา ซึ่งอยู่ติดกับ ยิบอินซอยเป็นผู้แทนจำหน่าย, ยี่ห้อโอลีเวตตี้ ของ อิตาลี่ มีบริษัท ล๊อกเล่ห์ เป็นผู้แทนจำหน่าย การขายเครื่องจักลงบัญชี เป็นเครื่องที่ทำเงินให้ลุงแอ็ดมากที่สุด  สมัยที่ขายเครื่องจักร ทำบัญชี  ลุงได้รับการแต่งตั้งให้เป็น Account Manager แล้ว  ดูแล ธนาคารกสิกร ไทย  ธนาคารกรุงเทพพณิชยการ  ธนาคารกรุงไทย.....แค่สามรายนี้ก็รวยเละ............ ในสมัยก่อน  การเปิดสาขาของธนาคาร จะเปิดที่ไหน เปิดได้กี่แห่ง ต้องได้รับอนุมัติไป ที่แบงค์ชาติ   ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะรู้ได้ล่วงหน้า  ทุกธนาคารต่างก็สืบกันใหญ่ว่า  ตัวเอง จะได้เปิดกี่สาขา  เช่น ทำเรื่องไปขอเป็น 10 สาขา มีสาขาสะพานควาย  สาขา พหลโยธินฯ  หากรู้ล่วงหน้าก็จะได้ไปซื้อที่ดิน หรือห้องแถวทำเลดีๆ ไว้ก่อนแบงค์อื่น คนขายเครื่องจักรลงบัญชีก็ต้องรู้เหมือนกัน  เพราะต้องสต๊อกของไว้ล้วงหน้า  และ เครื่องเหล่านี้  สั่งทีหนึ่งกว่าจะมา ก็เกือบ 3 เดือน  ดังนั้น  ผู้จัดการฝ่ายขายก็ต้องสั่งของ ล่วงหน้า สำคัญคือที่แบงค์ชาติ....ที่เขาเก็บเป็นความลับ  คอขาดบาดตายก็ห้ามไม่ให้ใครรู้ก่อน   ซึ่งเขาจะประกาศให้ทราบในวันเดียวกันว่าธนาคารไหนได้เปิดกี่สาขา ที่ไหนบ้าง ตอนนั้นลุงคุมสาขาของธนาคารกสิกรไทยอยู่  ก็ต้องหาทาง "เจาะ" เอาข้อมูลตรงนี้ให้ ได้ ลุงลงทุนไปนั่งกินอาหารเช้า  ข้าวต้มบ้าง  โจ๊กบ้าง  บะหมี่น้ำลบ้างอยู่ที่โรงอาหารของ แบค์ชาติอยู่เป็นเดือน ทำไมต้องไปนั่งที่นั่น  ก็เพราะที่นั่นเป็นแหล่งข่าวของ "เซลส์แมน" อย่างลุงที่ต้องรู้...... จนกระทั่งวันหนึ่ง ลุงได้ยินคนหนุ่มๆ ข้างๆ ลุงเขาคุยกันเรื่องงานของศิษย์เก่าพณิชยการ พระนคร......ว่าจะไปหรือไม่ไป...... ได้ทีลุงละ....ลุงรีบแนะนำตัวตัวว่าเป็นรุ่นน้อง....เด็กพณิชยการสมัยก่อน  ไม่เหมือนกับ เด็กสมัยนี้  สมัยก่อน  พอได้ยินเสียง "เซียงเฮี้ยบ..."  จะมีเสียงขานมาจากมุมใดมุม หนึ่งว่า  "...ฮ้อ....."   แสดงว่าเราเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายกัน  เป็นลูกเสด็จเตี่ย คือ กรมหลวงชุมพรฯ ด้วยกัน....และเมื่อนั้นละข้อบูลอะไรที่ต้องการ  มันก็ต้องได้ เพราะเรา มันลูกพ่อเดียวกัน ลุงเดินเข้าไปหาพี่ชนะ  รุ่งแสง  ซึ่งเป็นอู้อำนวยการฝ่ายจัดซื้อของธนาคารกสิกรในสมัย นั้น "สวัสดีครับ พี่นะ....เมื่อคืนผมฝันประหลาด" "ฝันว่าอะไรวะ  น้องชาย"   เราซื้อขาย  ติดตั้ง ร่วมหัวจมท้ายกันสนิทจนเรียกพี่ เรียก น้องกันได้อย่างสนิทสนม "ฝันว่า กสิกรขอไป 10 สาขา  คราวนี้มาแปลก แบงค์ชาติอนุมัติตั้ง 8 สาขา....มากที่ สุดในประวัติการณ์" "เฮ้ย...พูดเล่นน่า....ขืนเป็นอย่างที่เอ็งว่า  ข้าก็อิบอ๋ายเท่านั้น  เพราะเตรียมที่เตรียมทาง ไม่ทัน  คุณบัญชาได้ด่าแหลก..." "แต่คราวนี้ผมสังหรจริงๆ นะครับ  ว่าพี่จะได้ 8 มากกว่าแบงค์อื่น...ผมก็คงโดนคุณธวัช อัดแหลกเหมือนกัน เพราะเตรียมเครื่องให้พี่ไม่ทัน...." "เอางี้พี่.....ผมว่าผมฝันแม่นนา....พี่ให้ออร์เดอร์ผมก่อน 8 เครื่อง  พอประกาศออกมา อีกเดือนหน้าว่าพี่ได้ 8 สาขาจริง...ผมจะได้ติดตั้งให้พี่ทันกันที่ต้องการ  ส่วนพี่จะเตรียม ตัวเปิดสาขาอย่างไร  ผมว่าคราวนี้ ผมมั่นใจอย่างไรก็ไม่รู้ว่าพี่ต้องได้แน่ๆ พี่ก็รีบจัดการ เอาก็แล้วกัน...." .....ลุงพูดเสียเป็นตุเป็นตะ.....แต่จะให้พูดได้อย่างละว่า  ลุงได้เห็นเรื่องขออนุมัติ, บันทึกการประชุมของคณะกรรมการและคำสั่งอนุมัติให้ธนาคากสิกรไทยเปิดได้กี่ สาขา...อย่างละเอียดจาก "พี่เฉลิม" รุ่นพี่พณิชยการพระนครคนนั้น ลุงก็ขายมาอย่างนี้ละครับ..................................ดึกแล้ว  ขอมาเล่าให้ฟังใหม่นะครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 22:58:13

ความคิดเห็นที่ 9 คุณธวัช ยิบอินซอย กับเซลส์แมนหนุ่ม ลุงแอ็ด....ในงานแสดงสินค้านานาชาติ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:03:48

ความคิดเห็นที่ 10 คุณอมร กำลังสาธิต เครื่องจักรลงบัญชีในนายธนาคารฟัง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:06:19

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังอธิบายระบบ Ledger Card ให้ลูกค้าฟัง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:08:54

ความคิดเห็นที่ 12 ลุงแอ็ด  .... กำลังสาธิตเครื่องจักรทำบัญชีเครื่องละแสนบาท ให้นักเรียนฟัง เพื่อความรู้ในการศึกษา จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:11:31

ความคิดเห็นที่ 13 จริง ขอรับ คนนำเสนอ หรือผู้ขาย  ต้องทำหน้าที่ เร็วๆนี้ กระผม เคย รอคอย ลูกค้า เจ็ดชั่วโมง ใหญ่อะไรกันนักกันหนาหวา อยากดู หน้า บอส ถึงเวลา   เจอหน้า บ้อส   นำเสนอ สิบนาที   เอาก็เอา ไม่เอาก็อย่าเอา ใหญ่ซักแค่ไหน อย่างมาก  ก็แค่ลูกค้า อันนี้เป็นข้อยกเว้น  รุ่นพี่แกขอมา กระผมบอกเลย  กับ เซลล์กระผม เรานัด ต้องตรงเวลา แต่ ถ้ารอเกิน ครึ่ง ชั่วโมง  ไม่มีการแจ้งเหตุ เราก็มีศักดิ์ศรี กลับแมร่งเลยขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:18:51

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ ท่านขุนฯ ครับ ....หากให้ลุงแอ็ดเดา.....ท่านขุนฯ ทำงานที่จักรวานโทรคมนาคมในสมัยนั้นใช่ไหมครับ .....ถ้าใช่.....เราต้องรู้จักกันแน่นอน เพราะลุงแอ็ดเคยไปบรรยายให้พนักงานขายที่นั่น ฟัง....แต่ถ้าไม่ใช่....ค่อยเดาใหม่พรุ่งนี้ครับ...................................................... จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:21:38

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณขอรับลุงแอ็ด เอาเป็นว่า ตอนนั้น กระผม เป็น ผู้อำนวยการ อยู่ บริษัท ทำ คอมพิวเต้อร์ สื่อสาร  ตามเรื่องสัมปทาน  บริษัทนี้  หญ่าย ขอรับ เครื่อง เบื่อโลก  - เบอโร่ หง่ะ รู้จัก ดีขอรับ แต่ คุณ ลุงแอ็ด  งั่ก กว่ากระผมเยอะขอรับ อย่างน้อยก็รุ่น พี่สาวคนเล็กกระผม กระผม มี ทั้ง เบอโร่   แทนเด็ม  สารพัดขอรับ  เข้ามาติดต่อ นำเสนอให้ช่วยขายในเรื่อง สื่อสารข้อมูล ก็ เป็นคนดูแลอยู่ตอนนั้นขอรับ จักวาล ขายโมเด็ม ไฮเอนค์ ยี่ห้อ Codex ครับ มีทั้งบริษัท กระผมมีแค่แผนกเดียว  แต่เป็นคู่แข่งกัน  ตัวบริษัทกระผมใหญ่กว่าเป็นบริษัทในเครือ ของบริษัทอังกฤษ กระผมขายโมเด็ม Racal Datacom ขอรับ แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 06:22:32 จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:33:06

ความคิดเห็นที่ 16 ขอคุยเรื่อง คอมพิวเต้อร์ นิดนึงขอรับ สมัยนั้น ระบบ ที่ต้องการความมัั่นคง ก็มี สองระบบ คู่กัน เรียกว่า  redundant แต่ระบบที่ ป้องกันความเสียหาย เต็มๆ คอมพิวเต้อร์  จะมี  สามระบบ  สนับสนุนกัน เรียกว่า fault torrerant เซ๊ฟตี้ เข้าไปใหญ่ ตอนนั้น กระผม จับมือกับ ยิบอินซอย รึเปล่า  จำไม่ได้ขอรับ แต่ งานกระทรวงการคลัง เน็ทเวิร์ค สมัยนั้น  ยิบอินซอย ได้งาน  กระผมร่วมทำงานให้ กระผมขาย เน็ทเวิร์ค  เปิดตัวระบบใหญ่ ดังไปทั่วโลกขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 00:03:54

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านตอนที่ลุงแอ็ดพูดถึง  การ Demo จากด้านหลังของเครื่อง  อะโห...สุดยอดเลยครับ  ใครหนอช่างคิด ? สมัยก่อน ผมเคยติดตามเรื่องราวของการตลาดและการขายจากนิตยสาร "คู่แข่ง" รายเดือน ได้รู้เรื่องราวมากมายเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของสินค้าต่างๆ รวมถึงกลยุทธ์การตลาด และก็ เรื่องราวเล่าสนุกๆ ของน้าอั้น สัตหีบ แต่นิตยสารฉบับนั้น ได้หายไปจากท้องตลาดแล้ว รอติดตามเคล็ดวิชาต่อครับ   แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 08:08:40 จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:01:26

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ owl2 ครับ ตอนนี้ คุณอั้น สัตหีบ แกออกรวมเล่มแล้ว จำนวน  2 เล่ม....ถ้าจะหาซื้อตามร้านใหญ่ๆ ทั่วไป  ก็ยังคงพอหาได้ครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:41:33

ความคิดเห็นที่ 19 สุดยอดเซลส์แมน 1 จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:42:09

ความคิดเห็นที่ 20 สุดยอดเซลส์แมน 2 จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:42:39

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณลุงแอ็ดมากๆ ครับ จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:11:32

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาได้ความรู้มากๆเลยครับ ถึงแม้ไม่ใช่เซลล์แมน ก็ยังนำข้อคิดดีๆไปใช้ได้ สุดยอดไปเลยครับ ลุงขุน กับคุณลุงแอ้ด จากคุณ : นุนิก เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:50:25

ความคิดเห็นที่ 23 จากคุณ : อ่านหยั่งเดว (กลบเกลื่อน) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:24:36

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณทุกท่านขอรับ พูดถึงการนำเสนอ กระผมนั่งตรงข้ามลูกค้า ก็เขียนผังเน็ทเวอร์ค และตัวหนังสืออังกฤษ กลับหัวกลับหางเหมือนกันขอรับ สมัยก่อน โปรเจคเต้อร์ ยังหายาก โน้ตบุ๊คยังไม่มี อย่างดีก็ เครื่องฉายแผ่นใส แต่ถ้าคนมากจริงๆ  ไม่มีแผ่นใส กระผมขอแค่ ปากกา กับไว้ท์บอร์ด ครับ เขียนนำเสนอกันสดๆเลย เน็ทเวอร์ค  ตู้ เอ ที เอ็ม ของธนาคาร   จำจากที่พิมพ์นำเสนอ  ขึ้นมาเขียนบนกระดานได้เป็นจุดๆทุกจุดครับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:51:18

ความคิดเห็นที่ 25  สวัสดีครับ ผมเพิ่งตืน หัดนอนตื่นสายเจริญรอยตามนักการฑูต ..ฟังน้าชาติเล่ามา ค่อยๆ กระเถิบเข้ามานั่งฟัง the G 2 คุยกัน ด้วยความสนใจยิ่งนัก ฝากตัวด้วยครับ ตามวันเวลาที่ลุงแอ๊ดเล่า ผมยังเรียนวัดสุทธิ หนังสือนักขาย ของ อั้น สัตหีบ เคยอ่าน แต่จำรายละเอียดไม่ได้ ผมจำได้ว่า แบงค์กรุงเทพเปิดให้บริการออนไลน์ ผมเปิดใช้บริการให้บริษัทแห่งหนึ่งที่ลาดพร้าว จะได้ชุดซอฟแวร์มาติดตั้ง และ โมเต็มยี่ห้อ Discovery 2400 bps มาตัวหนึ่ง สมัยนั้นเครื่อง PC 8088 ส่วน 286 เพิ่งจะมีภายหลัง โปรแกรมสื่อสารเขียนด้วยภาษาเบสิก ติดต่อเข้าไปเป็น Text Mode ใส่ชื่อและรหัสของเรา เข้าไปดูยอดการเงินของเรา เป็นสิ่งที่ตื่นตาตื่นใจของเด็กในออฟฟิส  ..."ราวกะยกแบงค์มาไว้ตรงหน้า"  .. ประโยคนี้ผมโม้เอง อิอิ จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 14:35:11

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีครับ คุณ TinyNu การนอนตื่นสาย เป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดในโลก  นี่ก็วันสุดท้ายแล้วที่จะต้องทำงาน หลังจากนั้น ก็จะหยุดยาวไปจนถึงวันอาทิตย์  ถึงลุงจะไม่ได้ทำงานมาเกือบ 20 ปีแล้ว   แต่พอเขาสงกรานต์ทีไร  ลุงก็พลอยตื่นเต้นไปกับเขาทุกที  ที่ตื่นเต้นมากที่สุด ก็ คือ "ได้นอนตื่นสายนี่แหละ" พูดถึงเรื่องแบงค์กรุงเทพฯ ที่ออนไลน์  เป็นแบงค์แรกที่กล้าหาญชาญชัยที่เอาระบบ คอมพิวเตอร์มาใช้  แล้วก็ต่อออนไลน์  เล่นกับของร้อน  ก็คือ "ลูกค้า" เลย  ทำให้เป็นที่ ฮือฮาของชาวแบงค์กันมาก  ทุกแบงค์ต่างหยุดมองแบงค์กรุงเทพ  ว่าจะแก้ปัญหาได้ หรือไม่  คุณ TinyNu ลองคิดดูซิครับ  ในสมัยก่อน  ซึ่งสายโทรศัพท์ยังไม่ดีเท่าสมัยนี้   เดี๊ยวมีเสียงเพลงจีนแทรกเข้ามาตามสาย  แล้วก็สายหลุด  สายขาด  แล้วแบงค์กรุงเทพ จะมีอะไรเหลือ  การ Update ยอดลูกค้าต้องล้าช้า  ฝากถอนต่างสาขา เดี๊ยวได้เดี๊ยวไม่ ได้  จนต้องระบบออนไลน์ไปในที่สุด แบงค์ที่เป็นรองแบงค์กรุงเทพฯ อยู่ขณะนั้น คือ "กสิกรไทย"  ซึ่งเฝ้ามองแบงค์กรุงเทพ อยู่ทุกกระเบียดนิ้ว  ก็ซื้อระบบคอมพิวเตอร์มาใช้เหมือนกัน แต่เริ่มจากระบบ CIS ก่อน คือ Customer Information Systems จนแน่ใจแล้วจึงจะออนไลน์ในภายหลัง  ซึ่งใน กรณีของธนาคารกสิกรไทยนี้  ลุงได้เข้าไปคลุกอยู่ในดีลอย่างใกล้ชิด  จนทำให้นักขาย เครื่องจักรลงบัญชีคนนี้  กลายเป็นนักขายคอมพิวเตอร์เครื่องแรก โดยที่ไม่มีความรู้ อะไรเรื่องคอมพิวเตอร์เลยและแต่กระบิทเดียว เล่าแล้วชักมัน.....เห็นว่าลุงจะต้องมาเล่าต่อในเรื่อง  "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี"  เสียแล้ว ละครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:43:18

ความคิดเห็นที่ 27 ผู้ยิ่งใหญ่ได้เข้ามาเป็นแขกลุงแอ็ดในงานแสดงสินค้าแห่งหนึ่ง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:48:00

ความคิดเห็นที่ 28 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:49:31

ความคิดเห็นที่ 29 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:50:10

ความคิดเห็นที่ 30 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:50:38

ความคิดเห็นที่ 31 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:51:06

ความคิดเห็นที่ 32 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:51:38

ความคิดเห็นที่ 33 .......................... มาคุยกับ ลุงแอ็ด ต่อ สนุกดีขอรับ ............................ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 22:36:35

ความคิดเห็นที่ 34 ^ ^ จากภาพ  ผมคิดว่าคงเป็นคราวจัดงานแสดงสินค้านานาชาติ ครั้งที่ 1 ปี 2509 ตรงที่ตั้ง ม.รามคำแหง หัวหมาก ใช่ไหมครับ ? จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 15:17:00