ความคิดเห็นที่ 1 เครื่องโทรเลขเครื่องแรก จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:09:03

ความคิดเห็นที่ 2 เริ่มแรกเป็นการส่งสัญญาณไปตามเส้นลวดที่ขึงบนเสา เรียกว่าโทรเลข เวลาเรียนต้องท่องตามเสียรหัส เช่น ตี ตี ติ๊ด คือ ก ไก่ ติ๊ด ตี ติ๊ด คือ ร เรือ ฝ่ายรับก็สะกดตามไปจนจบข่าว จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:11:26

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อมีเครื่องรับส่งสัญญาณด้วยรหัส ที่เรียกว่า เลขสัญญาณ แล้ว ต่อมาได้เอาเสียงสัญญาณไปผ่านเครื่องวิทยุ ส่งออกอากาศ เรียกว่า วิทยุโทรเลข สามารถรับส่งได้ไกลมาก จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:32:02

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีตอนเช้าครัยคุณอา ไม่เคยเห็นทั้ง สองเครื่องเลยครับ ระยะส่งได้ไกลสุด(สาย)  ประมาณกี่กิโลเมตร ครับ จากคุณ : ananrak เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:33:36

ความคิดเห็นที่ 5 ข้างบนเป็นเครื่องรับส่งวิทยุ แบบ รส.๔ ทหารสื่อสารสร้างเอง ภาพหน้านี้ เป็นแบบ รส.๕ สร้างที่โรงงานเครื่องสื่อสาร จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:34:43

ความคิดเห็นที่ 6 แบบ รส.๖ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:35:44

ความคิดเห็นที่ 7 ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ ใช้ติดต่อระหว่าง เชียงตุง กับ เชียงใหม่ ลำปาง หรือถึงกรุงเทพก็ได้ คือแบบ รส.๕ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:37:38

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อมาจึงพัฒนาเครื่องรับส่ง ให้ใช้คำพูดโดยตรง เรียกว่า วิทยุโทรศัพท์ แล้วเปลี่ยนเป็นเอาเครื่องพิมพ์ดีดไปส่งผ่านเครื่องวิทยุ เรียกว่า วิทยุโทรพิมพ์ ต่อมาพิมพ์ให้เสร็จเป็นเอกสารมีการลงชื่อเรียบร้อยแล้ว ส่งผ่านเครื่องวิทยุโทรศัพท์ เรียกว่า โทรสาร สุดท้ายเอาภาพถ่ายทั้งภาพนิ่งและเคลื่อนไหว ส่งผ่านเครื่องวิทยุ จึงเรียกว่า โทรทัศน์ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:39:24

ความคิดเห็นที่ 9 อรุณสวัสดิ์ค่ะ..คุณลุงมีของดีๆ มาให้  พวกเรา  ได้ชม..ได้อ่าน อยู่เสมอ เครื่องโทรเลข.....หนูเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรกค่ะ จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:45:38

ความคิดเห็นที่ 10        แวะมาชม  โทรเลข                       โทรศัพท์                       โทรพิมพ์                       โทรสาร              และ    โทรทัศน์ (พร้อมช่างกล้องสุดหล่อ) ค่ะ จากคุณ : หนูออน (Oncidium.) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 05:57:40

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีตอนเช้าครับคุณลุง ถือเป็นต้นแบบของการสื่อสารของยุคนี้เลยก็ว่าได้นะครับ แล้วเมื่อไหร่เราจะได้ใช้ระบบ3G ก็ไม่รู้นะครับ จากคุณ : บ้านหนองจันสอน เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 06:12:30

ความคิดเห็นที่ 12  ขอบพระคุณค่ะ คุณลุงเจียวต้ายที่เคารพ :) จากคุณ : Sandy ^_^ (Zand) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 06:51:54

ความคิดเห็นที่ 13 ตั้งแต่เกิดมาจนวันนี้ ซึ่งบริการโทรเลขเขาเลิกกันไปแล้ว เคยยุ่งเกี่ยวกับบริการโทรเลขสองครั้งเท่านั้น ครั้งแรก เมื่อยังเด็กราว ป.๑ หรือ ป.๒ ยังอยู่บ้านนอก แม่ได้รับโทรเลขมาจากกรุงเทพฯ ยังจำกระดาษโทรเลข ชิ้นเล็กๆ สีน้ำตาลอ่อนๆได้ มีคำว่าทาน และเนื้อความส่วนต้นอยู่ข้างท้ายกระดาษ ครั้งที่ ๒ เมื่อราว ป.๔ ย้ายมาอยู่ตลาดพลูไม่นาน ไปส่งโทรเลขกับเตี่ย จำได้ว่าต้องกรอกข้อความที่จะส่งลงในแบบฟอร์ม หลังจากนั้นก็ไม่ได้ใช้บริการอีกเลย จากคุณ : ลุงอ่ำ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 07:22:29

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีค่ะ... ความรู้สึกเมื่อได้รับโทรเลข.. จิตใจหวั่นไหวเหมือนกับจะได้รับข่าวร้าย จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 07:43:58

ความคิดเห็นที่ 15 เรามาอยู่ในยุคที่สบายขึ้น เราคุยกับคนที่อเมริกาเหมือนอยู่ใกล้ๆ คิดถึงการสื่อสารของคนรุ่นเก่า กว่าจะเขียนสารถึงกันยากลำบาก จากคุณ : visitna เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:02:14

ความคิดเห็นที่ 16 ว.2  ว.6 โฮเต็ล เอคโค่ ลิม่า ลิม่า ออสก้าร์  คุณ ลุง สวัสดีจวนจะปีใหม่ไทยนะครับ จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:04:52

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดียามเช้าครับ  ลุงเจียวต้าย พอพูดถึงเรื่องวิทยุโทรเลขแล้ว ทำให้ผมนึกถึงเสียง ดิ๊ด ดา  ดิ๊ด  ดา  ดิ๊ด  ดิ๊ด  ที่ได้ยินจากเครื่องรับขึ้นมาทันทีเลยครับ ผมเคยไปเยี่ยมหาน้องที่รู้จักคนหนึ่ง ทำงานอยู่ไปรษณีย์อำเภอ  ของการสื่อสารแห่งประเทศไทย (กสท.) หลังแปรรูปจากกรมไปรษณีย์โทรเลขมาใหม่ๆ  กำลังง่วนอยู่กับเครื่องรับโทรเลขพอดี โทรเลขวันนั้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับการสอบถามราคาซื้อขายข้าวสารและสั่งซื้อกับเถ้าแก่โรงสีแห่งหนึ่งในตัวอำเภอ  น้องคนนี้รับโทรเลข จดข้อความได้รวมสามแผ่น เป็นโทรเลขข้อความยาวที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นครับ   ก่อนที่โทรเลขจะเลิกกิจการ ปท.ต้นทาง ใช้วิธีส่ง อีเมล์ ข้อความที่ส่งไปออกยังแบบรับโทรเลข ของ ปท.ปลายทาง  ขนาดหลายๆ วัน ยังไม่มีผู้ใช้บริการเลย  เพราะชาวบ้านเขาโทรฯ มือถือคุยกันไปเรียบร้อยแล้ว แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 09:37:03 แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 09:35:46 จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:30:03

ความคิดเห็นที่ 18 จากคุณ : อ่านหยั่งเดว (กลบเกลื่อน) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:29:25

ความคิดเห็นที่ 19 . จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:57:03

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ คุณเจียวต้าย เคยทั้งรับและส่งโทรเลข แต่ไม่เคยเห็นเครื่องเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : อุ่นใจ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:57:46

ความคิดเห็นที่ 21 ผมคิดว่าแบบนี้ซะอีก...อิอิ จากคุณ : จ่าหมาน เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:59:02

ความคิดเห็นที่ 22 เคยเห็นเครื่องส่งโทรเลขแต่ในหนังฝรั่งเก่าๆค่ะ ภาพจากเว็ปmblog.manager.co.th จากคุณ : tintila เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:12:40

ความคิดเห็นที่ 23 พูดถึงเทเล็กซ์ สมัยกระผม เป็นระบบไฟฟ้า เมคแคนิกส์ รับส่งกันที แช่กๆๆๆๆๆ  ด้วยความเร็ว  75 bps แต่ก็ยังเร็วกว่าโทรเลข ถัดมา โมเด็ม 1200 bps จนมาโมเด็ม  56,000 bps ที่ราคาถูกกว่ากัน เกือบสิบเท่า ตอนนี้ ที่บ้าน สื่อสารข้อมูล ด้วย ADSL 8,000,000  bps อยู่ขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:59:15

ความคิดเห็นที่ 24  สวัสดีครับ คุณอาเจียวต้าย วันนี้ผมตื่นสาย กำลังหัดนอนนานๆ แต่ไม่ดีเลยลืมตามาเห็นแดด รู้สึกร้อนจนไม่อยากออกไปไหน ที่จริงวันนี้ถนนโล่ง ว่างขับรถสบายใจดีนัก ตอนเด็กๆ จำได้ว่าใช้โทรเลขส่งข่าวด่วนกัน แต่ถ้าคืนไหนมีไปรษณีย์มากดกริ่งส่งโทรเลข คนรับไม่อยากรับเลยครับ ค่าส่งโทรเลขไปรษณีย์คิดเป็นคำๆ ผมไปถามวิธีนับเขานับยังไง พอรู้ว่าคิดเป็นคำๆ เวลาคุณแม่ใช้ให้ไปส่งโทรเลขถึงคุณลุง เพื่อเรียนให้ท่านทราบว่า คุณแม่จะไปกรุงเทพวันไหน คุณลุงจะไปรับ ชื่อผู้รับ ผมใส่แต่ชื่อ ไม่มีคำนำหน้า คุณ .. กลับมาถึงบ้าน โดนคุณแม่ดุ พูดจาไม่เรียบร้อย ผมเห็นโทรเลขใช้สายเหมือนกัน นึกสงสัยว่า ในเมื่อใช้สาย ทำไมถึงไม่พูดกันเสียเลย ? จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 13:17:35

ความคิดเห็นที่ 25 ......... ........... จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 13:48:34

ความคิดเห็นที่ 26 โทรเลข เคยอ่านในนิยายรุ่นก่า กับเคยฟังเรื่องเล่า ของคนเก่าๆ เป็นข้อความเร่งด่วน สั้น กระชับ ทราบ ความหมายระหว่างผู้รับ กับ ผู้ส่ง เช่น (... ) ป่วยหนัก กลับบ้านด่วน      แม่ ส่งเงืน ให้หนูด่วน ถ้าคนแปลรหัสผิดคงเป็นเรื่อง ทีเดียวนะคะ จากคุณ : nupvs เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 16:43:31

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นการสื่อสารของทหารในสนามครับ คุณบ้านหนองจันสอน ไม่ใช่ของพลเรือนครับ โทรเลขเป็นการสื่อสารที่เร็วที่สุดครับ คุณ ลุงอ่ำ สมัยก่อนใช้ส่งข่าวด่วน เรื่องความตายเสียเป็นส่วนใหญ่เลยครับ โทรเลขมักเป็นข่าวร้ายครับ คุณจริงใจ.......สบายจริง ที่บอกว่าจะมาถึงวันนี้ขบวนรถที่เท่านั้น มีไม่มากครับ วิวัฒนาการของเครื่องมือติดต่อสื่อสารไปเร็วมากครับ คุณvisitna แค่ ๕๐ ปี จากไม่มีโทรศัพท์สาธารณะ กลายเป็นโทรศัพท์เห็นหน้าคนพูดด้วยครับ ผมจำได้แต่ภาษาไทยครับ คุณ ไฟลามทุ่ง ศาลา ปลา ไก่ ทหาร บ้าน ศปก.ทบ.ครับ ผมลืมเสียงที่ท่องเลขสัญญาณแบบคุณ owl2 ดา ดิ๊ด ดา ก.ไก่ครับ สมัยก่อนส่งโทรเลขเขาคิดแพงนะครับ คุณ อุ่นใจ นับเป็นคำเลย คนส่งจะประหยัดก็ตัดให้สั้นที่สุด จนบางทีไม่รู้เรื่องเลยครับ สัญญาณควันของอินเดียนแดง คงไม่ใช้รหัสมอสนะครับ คุณจ่าหมาน เครื่องส่งวิทยุโทรเลข ในเรื่อง ไททานิค ยังใช้อยู่เลยครับ คุณ tintila ผมมันทหารถือปากกาครับ คุณ ท่านขุนเดชา เรียนแล้วก็ลืม เพราะไม่ได้เคยจับต้องใช้งานจริงเลยครับ สายโทรเลขสมัยก่อนเราจะเห็นขึงตามข้างทางรถไฟ เป็นสายที่ไม่มีเปลือกหุ้มครับ คุณ TinyNu เขาว่าราวตากผ้าก็ใช้ได้ครับ ส่วนสายโทรศัพท์นั้นมีฉนวนหุ้มครับ ผมมีเรื่องจริงที่เป็นคดีความเพราะโทรเลข ที่เจ้าพนักงานส่งผิดครับ คุณ nupvs แต่ไม่เผยแพร่ เพราะไม่อยากให้เสียหายถึงหน่วยงาน เรื่องมันแล้วไปแล้วครับ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 17:48:49

ความคิดเห็นที่ 28 ลืมตอบคุณ ananrak ผมเคยฟังผู้ใหญ่ท่านเล่าว่า วิทยุ รส.๕ ส่งจากเชียงตุง ถึงกรุงเทพสบายมากครับ ขอบคุณ คุณphuketian  คุณหนูออน คุณ Sandy ^_^ (Zand) คุณ อ่านหยั่งเดว (กลบเกลื่อน) คุณขอพบในฝัน และคุณ XXLGiant, ด้วยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 17:59:38

ความคิดเห็นที่ 29 สายโทรเลข ใช้งานโทรศัพท์ไม่ได้ครับ ต่อให้เราเอาระบบโทรศัพท์มาใส่ไว้ต้นทาง-ปลายทาง (เครื่องโทรศัพท์ + ไฟฟ้า) ก็จะมีสัญญาณรบกวนมาก จนใช้การไม่ได้ จึงใช้งานได้เพียงส่งสัญญาณ สั้นๆ ยาวๆ ดังที่เห็นนั่นแหล่ะครับ ถ้าเอามาประยุกต์ใช้ให้เป็นระบบดิจิตอล 0-1 ก็คงได้ความเร็วไม่เท่าไหร่ครับ :) จากคุณ : TonMai2K เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 08:45:26