Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 5 ดร.ที่ลุงแอ็ดตามหามาทั่วโลก....โดย "ลุงแอ็ด" ติดต่อทีมงาน

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 5 ดร.ที่ลุงแอ็ดตามหามาทั่วโลก



เราจะไปหามืออาชีพที่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์จริงๆ ได้ที่ไหนหว่า  ถ้าเป็น

ดอกเตอร์ พีเอชดี แล้วต้องเป็นอาจารย์  และมหาวิทยาลัยที่มีคอมพิวเตอร์

ใช้อยู่แห่งเดียวในขณะนั้นคือ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย



ลุงก็เผ่นไปที่นั่นก่อน  ถามหาแผนกวิศวะไฟฟ้า  เขาก็แนะนำให้รู้จักอาจารย์

ดร.สวัสดิ์  แสงบางปลา  ก็ไปเล่าวัตถุประสงค์ให้อาจารย์สวัสดิ์ฟัง  ท่าน

อาจารย์ก็บอกไม่ค่อยถนัดในเรื่องอย่างนี้ ขอถอยดีกว่า  



ไปหา "อาจารย์อิทธิพล" ที่แม่โขงโปรเจ็ค  ท่านพอจะคุ้นกับงานคอนซัลแทน

อยู่บ้าง แต่พอบอกว่าเป็นคอมพิวเตอร์ยี่ห้อ “เบอร์โร่ส์” ท่านก็บอกไม่รู้จัก

ท่านรู้จักแต่ไอบีเอ็ม



อันว่าคอมพิวเตอร์สมัยโบราณนั้น  แต่ละเครื่องก็มี Design ของตนเองทั้ง

ทาง Hardware และ Software  ซึ่งต่างคนต่างออกแบบ  ลักษณะของ

Operating System ก็ต่างกัน  Job Control Language ก็ต่างกัน  ดังนั้น

ใครที่เรียนมาด้วยเครื่องอะไร ก็จะถนัดในเรื่องของรุ่นนั้นๆ ไม่สามารถจะไป

ถนัดในเครื่องยี่ห้อต่างกันได้ แต่อาจจะดีขึ้นตรงที่รู้ศัพท์เทคนิคต่างๆ ซึ่งก็ใช้

เหมือนๆ กัน



ลุงกว้านหาพีเอชดี ดอกเตอร์ที่พอจะมีความรู้ทางคอมพิวเตอร์ขณะนั้น เรียก

ว่าเกือบทุกท่าน เกือบหมดเมืองไทย ไม่ว่า อาจารย์สมชาย ทะยานยง  

อาจารย์อนุมงคล  อาจารย์นิยม  บางครั้งก็เอาตำราไปให้ท่านลองอ่านดู

เล่นๆ  



บางท่านก็ปฏิเสธ  บางท่านก็ส่ายหัว เพราะทุกท่านล้วนเรียนมากับเครื่อง

ยี่ห้อ “ไอบีเอ็ม” ทั้งนั้น  



แต่เรากำลังจะไปขายแข่งกะไอบีเอ็ม จำเป็นต้องผู้รู้ด้านเครื่องยี่ห้อ “เบอร์โร

ส์”  แล้วเราจะไปหาดอกเตอร์ที่จบจากเบอร์โร่ส์ที่ไหนกัน  ลุงอ่อนใจทุกครั้ง

ที่ไปคุยกับท่านพีเอชดีเหล่านี้



นี่แหละผลพลอยได้ของการที่ไอบีเอ็มยอมขายเครื่องคอมพิวเตอร์ให้

มหาวิทยาลัยต่างๆ ในสหรัฐอเมริกาในราคาต้นทุน  บางมหาวิทยาลัยก็มอบ

ให้ไปเลยฟรี ก็เพราะจะได้โอกาสสร้างผู้รู้ให้ออกไปอยู่ในวงการต่างๆ ทุก

คนรู้จักแต่ไอบีเอ็ม  ยี่ห้อเบอร์โร่ส์ เคยได้ยินแต่ชื่อ แต่ไม่เคยใช้ ไม่เคย

เรียน เลยไม่รู้ว่าดีอย่างไร



แต่ลุงนึกขึ้นมาได้ว่า ไอ้เจ้าเบอร์โร่ส์มันไม่น่าโง่ให้ไอบีเอ็มขายมหาวิทยาลัย

อยู่ยี่ห้อเดี่ยว  ฝรั่งมันคงคิดได้เหมือนกันว่าจะเป็นประโยชน์ต่อชื่อเสียงของ

ตนเองในอนาคต  



เมื่อคิดขึ้นมาได้ แล้วก็ให้คุณธวัชรีบเทลเลกไปถามสำนักงานใหญ่ที่เบอร์

โร่ส์ว่าได้ขายระบบ B4700 ให้ที่มหาวิทยาลัยไหนบ้าง ก็ได้รับคำตอบว่าสอง

สามมหาวิทยาลัยว่ามีเครื่องเบอร์โร่ส์ใช้อยู่  



ก็อาศัยคุณธวัชซึ่งเป็นนักเรียนนอก  พูด เขียนภาษาฝรั่งได้ดีกว่าภาษาไทย

ของเราเองอยู่แล้ว  เขียนไปถามมหาวิทยาลัยเหล่านั้นว่ามี “นักเรียนไทยคน

ใดที่เรียนจบมาด้วยระบบคอมพิวเตอร์ของเบอร์โร่ส์” บ้าง  



หลังจากการติดต่ออยู่หลายอาทิตย์ลุงก็ได้คำตอบที่ต้องการ  มีนักเรียนไทย

คนหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยออราเคิล ทำพีเอชดี หรือดอกเตอร์โดยใช้ระบบ

เครื่องเบอร์โร่ส์ B6700 ซึ่งเป็นเครื่องขนาดใหญ่กว่าที่เราต้องการ แต่ก็เป็น

การดี ที่ท่านได้เล่นกับเครื่องที่ใหญ่กว่า จึงไม่น่าจะเป็นปัญหาแต่ประการ

ใด  



ถามไปอีกทีว่าจะติดต่อท่านได้ที่ไหน ทางมหาวิทยาลัยก็ตอบกลับมาว่าไม่รู้

เขาจบพีเอชดีจากมหาวิทยาลัยไปสองสามปีแล้ว



เอาแล้วซิ  แล้วจะไปตามตัวท่านได้ที่ไหน  ลุงลองเสี่ยงดูโดยให้คุณธวัชซึ่ง

เป็นสมาชิกในสมาคมนักเรียนเก่าอเมริกาถามไปที่มหาวิทยาลัยแห่งนั้นว่ามี

สมาชิกที่เป็น “พีเอชดี  และจบจากออราเคิล” มาเป็นสมาชิกสมาคมนัก

เรียนไทยในสหรัฐอเมริกาอยู่หรือไม่  ในที่สุดก็ได้ชื่อได้เสียงมาครบครัน



ก็ถามไปอีกที่สมาคมนักเรียนไทยในอเมริกา  พอจะทราบที่อยู่  พอจะ

ติดต่อได้ไหม  ก็บอกมาว่ากลับมาเมืองไทยแล้วแต่ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้ว่าไป

ทำงานที่ไหน



คุณเอ๋ย  กว่าจะควานหาตัวท่านได้เจอ  ลุงก็มานั่งนึกว่า ดอกเตอร์…..อี..

กลับมาแล้ว…..อี..จะไปทำงานที่ไหน  ปรากฏว่าเอกชนไม่ต้องพูดถึง ไม่มี

ใครจ้างดอกเตอร์เข้ามาทำงานในสมัยนั้น  ก็มหาวิทยาลัยอีกนั้นแหละ  



คราวนี้รู้จักชื่อ นามสกุลท่านแล้วก็ง่ายเข้าหน่อย พอจะเช็คได้ไม่ยากว่ามี

ดอกเตอร์ท่านนี้เป็นอาจารย์อยู่ในมหาวิทยาลัยที่ไหนบ้าง



ในที่สุดก็ทราบว่า ท่านมาเป็นอาจารย์พิเศษอยู่ที่จุฬาลงกรณ์ คณะวิศวะ

ไฟฟ้า  แต่เดี๋ยวนี้ท่านไปอยู่ที่กอรมน.  ชื่อว่า  “ดอกเตอร์ปัญญา  เปรม

ปรีดิ์”  (ขออนุญาตเอ่ยนามของท่าน ซึ่งท่านมีพระคุณกับลุงแอ็ดอย่างล้น

เหลือ ที่ทำให้ลุงแอ็ดอยู่ในวงการคอมพิวเตอร์มาจนถึง 30 กว่าปี)   มีที่ทำ

งานอยู่ที่ถนนเสือป่า



คุณเอ๋ย…..ขอคุณรู้เสียเถิดว่า  การเป็นเซลส์มันก็ต้องทำอย่างนี้แหละขอ

รับ…..ต้องกัดไม่ปล่อย……อยากรู้อะไร  ต้องรู้ให้ได้…..ลุงกว่าจะได้

ชื่อ “ดอกเตอร์ปัญญา  เปรมปรีดิ์” มาก็หืดขึ้นคอ



ตอนที่ลุงไปหาดอกเตอร์ปัญญาครั้งแรกที่สนามเสือป่า พอเขาชี้ให้ดูว่า นั่น

ไง คนนั้นไง “ดอกเตอร์ปัญญา เปรมปรีดิ์”  



ลุงถึงกับขนลุกซู่ด้วยความดีใจ  ลุงเข้าไปยกมือไหว้ท่าน และแนะนำตัวเอง

ว่า  



“ผมชื่อ อมร  ถาวรมาศ มาจาก บริษัทยิบอินซอย ครับ  และผมก็ตามตัว

อาจารย์มาทั่วโลก วันนี้เป็นวันที่ผมดีใจที่สุดในโลกเลยครับ ซึ่งผมได้พบตัว

ท่านอาจารย์แล้ว”



อาจารย์ปัญญาท่านก็เงยหน้าขึ้นมองลุงด้วยความประหลาดใจ   พลางถาม

ลุงว่า



“ผมไปทำอะไรให้คุณต้องตามหาผมเสียทั่วโลกอย่างคุณว่า”



และหลังจากนั้น เราก็ได้คุยกันถึงเป้าหมายที่ลุงได้รับมอบหมายจากบริษัท

ให้มาเชิญท่านไปเป็นที่ปรึกษา  ซึ่งท่านก็ให้ความกรุณารับเป็นที่ปรึกษาให้

เป็นอย่างดีนับตั้งแต่นาทีนั้นเป็นต้นมา………………………………………


อมร  ถาวรมาศ
amorntvm@hotmail.com

...............................................................................................
“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 1 เริ่มต้นของชีวิต “นักขาย” อีกครั้งหนึ่ง
http://www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M10447825/M10447825.html#36

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 2 บี 4700
http://www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M10449250/M10449250.html

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 3 ธนาคารของชาวนาไทย
http://www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M10452397/M10452397.html

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 4 หาผู้เชี่ยวชาญ
http://www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M10455045/M10455045.html#90

...............................................................................................

จากคุณ : ลุงแอ็ด
เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 54 12:23:46

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com