เราไม่ได้ โกรธกัน . . . ใช่ไหม . . . ?
|
|
. . . เราไม่ได้ . . . โกรธกัน . . . ใช่ไหม . . . ? ถึงอย่างไร ก็ยังรัก ยิ่งหนักหนา อาจมีบ้าง ที่ขุ่นข้อง หมองอุรา ค่อยค่อยพูด ค่อยค่อยจา โกรธาคลาย
ทุกผู้นาม มนุษย์นี้ ย่อมมีอารมณ์ หากเพียงใช้ ความรักข่ม ความเคืองหาย คิดถึง สิ่ง ดีดี ที่มากมาย อันสืบสาย จาก ความงาม . . . กลายเปน ความรัก
สองเรานั้น พบกัน มานานเนิ่น ผสานเผชิญ สิ่งดีร้าย หัวใจประจักษ์ ผ่านปัญหา มามากมาย หลายครั้งนัก ผ่านอุปสรรค กว่าจะซึ้ง ถึงหัวใจกัน
นะ . . . แล้วไย ต้องแง่งอน ให้อ่อนจิต เพียงหวลคิด คำนึง ถึงวันนั้น วันที่เรา เริ่มพบ สบตาพลัน ใจผูกพัน สัญญาพราย เต็มหัวใจเรา . . .
. . . เราไม่ได้ . . . โกรธกัน . . . แล้วใช่ไหม . . . ?
แสนดีใจ ที่คุยกัน เสมือนวันเก่า
เรื่องหมองหมาง จงห่างไกล ใจสองเรา
มารักกัน แนบเนาว์ . . . เช่นเดิม . . . นะคะ . . .
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
23 เม.ย. 54 15:15:39
|
|
|
|