|
โอววว....
ขอบคุณครับ
ผมชอบ Oye Como Va ครับ
ช่างเป็นเพลงเต้นรำที่สนุกสนานซะจริงๆ
ความทรงจำชองผมกับเพลงนี้
คือ คาลอส ซันทาน่า แต่เพียงผู้เดียวครับ
ซันทาน่าเป็นตำนานของ "ลาติน ร็อค" เลยก็ว่าครับ
อยู่ยั้งยืนยงคงกระพันมาตั้งแต่ยุค 70
จนป่านนี้ พศ.อะไรแล้ว ...คุณๆที่รักก็ลองคิดดูเอาเองเถอะขอรับ...
ไม่ว่าจะฟีเจอริงกับใคร
ทุกคนที่มาร้องให้น้าแก
จะต้องปรับตัวให้เข้ากับโทนดนตรีของน้าไปโดยปริยาย
เสียงกีต้าร์ของซันทาน่า
เป็น "ลายเซ็นต์" ที่ทุกคนจำได้ครับ
เรียกว่าได้ยินสำเนียงแบบนี้ที่ไหนก็ตาม
ก็จะสามารถบอกได้เลยว่า "นี่คือซันทาน่าสไตล์"
ในเมืองไทยมีคนที่เล่นได้ใกล้เคียงซันทาน่าที่สุด
ก็คือ "คุณอำนาจ ศรีมา" อดีตมือกีต้าร์ของ "รอยัล สไปร้ท" ขอรับ
และพี่อำนาจก็ใช้กิ๊บสัน เลส พอล แบบที่ซันทาน่าใช้อีกต่างหาก
แม้ว่าตอนหลังๆซันทาน่าจะเปลี่ยนมาใช้ "พอล รี๊ด สมิทธ์"
ที่ตัวเองเป็น แบรนด์ แอมบาสซาเดอร์ ให้เขาอยู่ก็ตามเถอะ
แต่ผุ้คนจะจดจำซันทาน่าในภาพของ กีต้าร์กิ๊บสัน เลส พอล ครับ
ผมเจอพี่อำนาจครั้งสุดท้ายเมื่อ 10 ปีก่อนในงานศพแม่แกนั่นแหละ
พี่อำนาจยังคงรักและหลงไหลสำเนียงกีต้าร์แบบซันทาน่าไม่เสื่อมคลายครับ
แต่หากเป็นในแบบของวงดนตรีแล้ว
ผมมองว่า "คาราบาว" คือวงที่ได้รับอิทธิพลจากซันทาน่าสูงมากครับ
เพราะพวกเขาทำเพลงแบบสามช่าจังหวะ โจ๊ะ โจ๊ะ
ที่มันช่างชวนให้นึกถึงซันทาน่าดีจริงๆเลย...พับผ่าเถอะ...
แต่ผมไม่ชอบงานในยุคหลังๆของซันทาน่าครับ
เพราะยังคงหลงไหลงานเก่าๆ อย่าง samba parti
ที่แสนจะคลาสสิคจน "ขิ้นหิ้ง" ไปเรียบร้อยแล้ว
หรืองานเต้นรำสนุกแบบลาตินแท้ๆอย่าง oye como va มากกว่า
ผมได้ดูโชว์ของซันทาน่าครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว
ที่เขามาเล่นที่อิมแพ็ค อารีน่า เมืองทองธานีนี่แหละครับ
ผมว่า "พลัง" ของน้าแกลดลงไปเยอะ...ก็แหมมม..น้าแกปัจฉิมวัยซะขนาดนี้
แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งของโชว์
ที่ผมประทับใจมาจนทุกวันนี้
ก้คือตอนที่ดนตรีบรรเลงไปเรื่อยๆสบายๆ
และน้าซันทาน่าออกมายืนอ่านบทกวี
เพื่อเรียกหาสันติภาพและความรักครับ
เป็นช่วงที่ผมชอบที่สุดในโชว์คืนนั้นเลย
Oye Como Va ในกระทู้นี้
นำความทรงจำของซันทาน่ามาสู่ผมจริงๆ
ขอบคุณจริงๆครับ
| จากคุณ |
:
ตุ้ม แม็คคาร์ทนี่ย์ (Toom McCartney)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 เม.ย. 54 15:21:42
|
|
|
|
// ------------------- > Oye Como Va < ------------------- //
และทุกๆท่าน
