Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผมอยู่ปัตตานี เรื่องดีๆมีตั้งเยอะ ( กระทู้แรกในชีวิต ) ติดต่อทีมงาน

น้องใหม่รายงานตัวครับ
แอบอ่าน  แอบติดตามมานาน เคยใช้ล๊อกอินของแฟนมาโพสต์บ้าง
ไปๆมาๆเลยสมัครเองซะเลย  

รู้จักที่นี่ครั้งแรกก็ที่ห้องนี้  ดังนั้นขอสมัครเป็นสมาชิกห้องอย่างเป็นทางการซะเลยนะครับ


....อย่างที่บอก  ตอนนี้ผมอยู่ที่จังหวัดปัตตานี ( ชาวจังหวัดพิษณุโลกครับ  แต่มาทำงานได้  5 ปีแล้ว )

ผมเคยเกริ่นความไม่น่าประทับใจของการอยู่ที่นี่บ้างแล้ว ( กระทู้โลตัส )
และมีล๊อกอินท่านนึง ( ~นายเฉิ่มศักดิ์~  ) จุดประกายว่า  ลองเล่าเรื่องดีๆของปัตตานีให้ฟังบ้าง
เลยได้มาถามตัวเองว่า  เออ...จริงๆด้วย  อยู่ที่นี่มา  5  ปี  มีแต่ความไม่ประทับใจเลยหรอ
...เราอคติหรือเปล่า ...
ถามไปถามมาเลยเรียบเรียงเท่าที่พอจะนึกได้ในตอนนี้  ถึงเรื่องดีๆ  กับการใช้ชีวิตที่ปัตตานีให้เพื่อนๆได้ฟัง

ถือว่าแชร์กันนะครับ...

1.  เงินตกเบิกเยอะ
    ....ที่เยอะเพราะออกไม่ค่อยตรงเวลาไงครับ  ค่าครองชีพ  ค่าเสี่ยงภัย  เบี้ยเลี้ยง
ออกไม่ค่อยตรงกำหนดสิ้นเดือน ( ถามเพื่อนจังหวัดอื่นออกมาจนใช้จะหมดแล้ว )
เวลาออกทีรวมมาให้  6 เดือน  9 เดือน  ได้มาตูมนึง... หลายตังค์อยู่ครับ  

2.  สวัสดิการดี
    ...ดีจริงๆครับ  ไม่ได้ประชด
    อยู่ที่นี่ได้อายุราชการแบบทวีคูณ  เบี้ยเลี้ยงสูง  มีค่าเสี่ยงภัยให้
ไปทำงานอย่างอุ่นใจ  มีทหาร - ตำรวจ คอยคุ้มกันภัยให้
และเป็นการสร้างสัมพันธภาพที่ดีระหว่างหน่วยงานราชการอีกด้วย

3.   ระบอบประชาธิปไตยแข็งแรง
    ...ที่นี่นะครับ  ที่ผมเห็นและชื่นชมจริงๆเลยก็คือ
เวลาที่มีการเลือกตั้งใดๆ  ทั้งเลือกตั้งใหญ่  เลือกตั้งเล็ก
มีผู้มาใช้สิทธิ์อย่างเนืองแน่น  ประชาชนให้ความสำคัญกับการมีส่วนร่วมในระบอบประชาธิปไตย

4.   ตำแหน่งงานมาก  
   ...รัฐบาลให้ความสำคัญกับปัญหาการว่างงานในพื้นที่มาก  มีการจัดสรรตำแหน่งในหน่วยงานราชการ
ให้กับประชาชนในพื้นที่จัดสอบครู  พยาบาล  โดยใช้โควต้าบุคคลในพื้นที่  
ทำให้ประชาชนในพื้นที่มีงานทำ

5.   อากาศดี
   ...แม้ว่าฝนจะตกบ่อย  แต่เวลาร้อนจะไม่ร้อนจัดเหมือนภูมิภาคอื่นๆ
ตอนกลับบ้านที่พิษณุโลกแต่ละที  รู้สึกว่าทำไมประเทศไทยมันร้อนอย่างนี้
ปัตตานีไม่ร้อนอย่างนั้นนะครับ  อยู่ได้สบายๆ  ตอนกลางคืนไม่หนาวมาก แม้จะเปผ็นช่วงปลายปี
ไม่เคยได้ยินข่าวคนปัตตานีหนาวตายสักที

6.  เป็นสังคมพหุวัฒนธรรมที่ค่อนข้างลงตัว
   ...ขออนุญาตไม่เอ่ยถึง  กลุ่มสร้างปัญหาซึ่งเป็นกลุ่มน้อยนะครับ
ที่ผมเคยเจอไทยพุทธ  ไทยมุสลิม  ไทยเชื้อสายจีนอยู่ด้วยกันได้
มีกิจกรรมทำร่วมกัน  บางทีงานศพไทยพุทธ  พี่น้องมุสลิมก็มาร่วมงานด้วย
ไม่ได้มาทำบุญนะครับ  แต่มาร่วมงานเพื่อแสดงความเสียใจในฐานะคนที่มีสัมพันธ์อันดีต่อกัน
งานแต่งงาน ( กินเหนียว ) ของมุสลิม   ไทยพุทธก็ไปร่วมได้
พี่น้องมุสลิมบางคนยังมีพระเครื่องหลวงพ่อทวด  ติดกระเป๋าเสื้อเวลาเดินทางเลยครับ
( ภาคอื่นเรียกหลวงปู่ทวด  คนปัตตานีเรียกหลวงพ่อทวด )
เวลาพัฒนาวัดหรือมัสยิดก็มีพี่น้องของทั้งสองศาสนามาร่วมด้วยช่วยกัน


จริงๆนึกไปนึกมาก็มีอีกเยอะนะครับ  สำหรับเรื่องดีๆที่นี่
แต่การที่ต้องมาอยู่ในสังคมที่มีวัฒนธรรมผิดแผกไปจากที่เคยๆ
ทำให้ผมมีอคติกับที่นี่  ต้องขอบคุณท่าน ~นายเฉิ่มศักดิ์~  
ที่กระตุ้นเตือนให้ผมต้องหยุดคิด  หยุดถามตัวเองอย่างนี้
ต่ิอจากนี้ผมคงอยู่ที่นี่อย่างมีความสุขมากขึ้นแน่ๆ
จะไม่สุขได้ไง...ก็ปัตตานียังมีเรื่องดีๆตั้งเยอะ


แถมท้าย...ตอนผมสอบติด  และรู้ตัวว่าหลังจากเรียนจบจะต้องมาปฏิบัติหน้าที่ที่  3 จชต.
( ยังไม่รู้ว่าเป็นปัตตานี )
ผมถามแม่ว่า  แม่ให้มาไหมผมต้องไป  3 จชต.นะ
แม่บอกว่า " ก็ไปซิ "
ผมถามว่า  แล้วแม่ไม่กลัวผมโดนยิง  โดนระเบิดตายหรอ
( ถามเพราะกลัวว่าท่านจะเป็นห่วง  ตามวิสัยคนเป็นแม่  กลัวท่านจะกังวลมากมายจนกินไม่ได้นอนไม่หลับนั่นเอง )
แม่ตอบผมว่าไงรู้ไหมครับ

( ขออนุญาตใช้คำที่แม่บอกมาซึ่งผมยังจำได้ดีนะครับ )
แม่บอกว่า

...." เอกเอ๊ย  ถ้ามรึงจะตาย  ต่อให้มรึงอยู่ที่ไหนมรึงก็ต้องตาย  
แต่ถ้ามรึงจะไม่ตาย  ต่อให้มรึงอยู่ท่ามกลางระเบิด  หรือโดนยิงเข้าจริงๆ มรึงก็ไม่ตาย
แต่อย่างน้อย   ถ้ามรึงตายที่นั่น  ตายในหน้าที่  มรึงจะไม่ตายเปล่า
มีเกียรติ  มีศักดิ์ศรี  และทำให้กรูภูมิใจมากกว่าโดนวัยรุ่นแทงตาย  หรือโดนกระทืบตายอยู่ที่พิษณุโลกนี่ซะอีก
ถ้ามรึงถามเพราะกลัวตาย  มีสละสิทธิ์เสีย  อย่าไปเลย  เพราะมรึงจะอยู่อย่างไม่มีความสุข
และสุดท้าย  มรึงจะได้ตายจริงๆ  เพราะความกลัว
แต่ถ้าถามเพราะห่วงกรู  มรึงไม่ต้องห่วงหรอก  เพราะกรูมีความภูมิใจ  ชื่นใจที่ลูกชายได้ไปรับใช้ชาติ
ถ้ามรึงตายที่นั่น...กรูก็ตายตาหลับ  ว่าลูกของกรูตายดี  ไม่เสียชื่อว่าเป็นลูกตาจิ้ม "
( ชื่อพ่อผมครับ  เสียนานแล้ว )
นี่คือคำพูดของแม่ผม  ผู้หญิงบ้านนอกที่ไม่เคยรับการศึกษาจากโรงเรียนเลย
เท่าที่ผมจำได้  ท่านใช้คำพูดแบบนี้เลยนะครับ

ทุกท่านคิดว่า.....  แม่ผม   จ๊าบ!!  ไม๊ครับ

ปล.  เรื่องดีๆ  เรื่องเศร้าๆ  เรื่องขำๆ  กับ 5 ปีของชีวิตในปัตตานียังมีอีกเยอะครับ
ว่างๆ  จะมาเล่าให้ฟังอีกครับ

ขอบคุณทุกท่านครับ

จากคุณ : สถานการณ์มันพาไป
เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 23:09:54

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com