คำว่า . . . ความรัก แสนทรงฤทธิ์ อิทธิศักดิ์ มหาศาล กว่าจักกลาย เปน รักกัน นั้น . . . เนิ่นนาน . . . พิสูจน์กาล พิสูจน์ค่า ว่า รัก จริง
. . . ณ ภายใต้ ใบไม้ร่ม บ่มรำฦก ริมลำธาร พลันหวลตรึก ถึงบางสิ่ง โพ้นโขดเขา ตระหง่านเงา เราแอบอิง พรมหญ้ายิ่ง คิดถึงผม เคยดมดอม
ในชีวิต ต้องการอะไร มากไปกว่านี้ ประทับฤดี สิ่งสูงค่า ได้มาถนอม อาจมีหนาม จักกล้าย่ำ ไม่ช้ำตรอม กุมมือกัน เท่านั้นพร้อม จักฝ่าไป
. . . ขอบคุณ แด่หัวใจ ที่ให้กับฉัน ขอบคุณ แด่ความฝัน ที่ให้ฝันใฝ่ ขอบคุณ แด่ชะตา ที่มาดลใจ
สัญญา . . . จัก . . . ถนอมรักไว้ . . . ให้เนิ่นนาน . . . . .
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
25 พ.ค. 54 17:16:37
|
|
|
|