ความคิดเห็นที่ 1 มีภาพพระพุทธรูปมาฝากค่ะ เพื่อนส่งเมลล์มาให้วันนี้พอดี :) พระพุทธชินราช จังหวัดพิษณุโลก จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 13:37:52

ความคิดเห็นที่ 2 หลวงพ่อโสธร จังหวัดฉะเชิงเทรา จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 13:38:54

ความคิดเห็นที่ 3  พระพุทธชินสีห์ วัดบวรนิเวศ บางลำภู เขตพระนคร  กทม. ขออนุโมทนาบุญ แด่ทุกท่านด้วยเทอญ สาธุ _/\_ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 13:41:04

ความคิดเห็นที่ 4 เคร่งครัดที่ตน...ผ่อนปรนผู้อื่น จากคุณ : วรพัช เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 13:41:25

ความคิดเห็นที่ 5 เพี้ยง...รวย ๆ ทุก ๆ ท่านนะครับ. จากคุณ : rkoo เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 14:43:03

ความคิดเห็นที่ 6 นิสัยของคนนี่แหละค่ะ แก้ยาก ตัวเราเองมักมองไม่เห็นเพราะมันใกล้ไป แต่จะสังเกตเห้นผู้อื่นเสมอ   ขอบคุณนะคะ กับคำสอนดีๆ ที่บ้านเองก็พยายามพาลุกไปวัดเท่าที่จะสามารถ ส่วนใหญ่จะพาไปในวันเกิด หรือวันสำคัญทางศาสนา พาไปเวียนเทียน แม้จะสวดมนต์ไม่ได้มาก แต่การไปเห็นบรรยากาศคนจำนวนมากมาวัด มาฟังธรรมก็ทำให้รู้สึกดีค่ะ รูปนี้ที่วัดป่าเลไลย์ สิงคดปร์วันวิสาขบูชาที่ผ่านมา จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 18:42:12

ความคิดเห็นที่ 7 อนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะคะ   จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 21:03:54

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นบทความที่ดีเหมาะกับกาล, เจ้าของกระทู้ และผู้เข้ามาอ่าน ขออนุโมทนาในการปรับเปลี่ยน, ในสิ่งดีๆที่เกิดขึ้น ขอให้เจริญขึ้นในแนวทางที่ดีๆ          ส า ธุ !! จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 10:37:03

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณที่นำบทความ คำสอนดีๆ มาเตือนสติเรานะคะ พระอาจารย์มีหนังสือดี ๆ น่าอ่านมากมาย ค่ะ จากคุณ : ja-ren-mat เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 14:40:34

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณครับ  พี่แสนดีเหมือนทราย  ที่นำมาฝาก ขออนุญาตเก็บรูปพระพุทธชินราชไว้ครอบครองครับ ไปถ่ายเองไม่เคยได้มุมนี้  เข้าไม่ถึงครับ...คนเยอะ ปล.  ผมเป็นคนเดียวหรือเปล่า  ที่เวลามองดูพระพุทธรูปแล้วรู้สึกอิ่มใจ จากคุณ : สถานการณ์มันพาไป เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 08:40:51

ความคิดเห็นที่ 11   สวัสดีค่ะ น้องเอก :)          พี่ก็เคยไปไหว้พระพุทธชินราช ที่วัดใหญ่ ที่พิษณุโลก หลายครั้งแล้วค่ะ... เวลาได้เข้าไปในพระวิหาร...นั่งมองพระพักตร์ของพระพุทธรูปทีไร... รู้สึกมีความสุขใจ อิ่มใจ และสงบใจ...เหมือนเราได้ชาร์ทแบตให้จิตใจตัวเอง.. จริงๆ นะคะ...          น้องเอกคะ...พี่ไปอ่านเจอบทความนี้..และรู้สึกอ่านแล้วได้กำลังใจดีมากค่ะ ก็เลยเก็บเอาไว้อ่าน..เวลาที่เรารู้สึกท้อแท้..ทำให้มีกำลังใจดีขึ้นมากนะคะ... พี่ขอนำมาลงไว้ที่นี่...เผื่อใครที่มีความรู้สึกเดียวกัน...จะได้มีกำลังใจดีขึ้นค่ะ...   สำหรับน้องเอก...ก็เก็บไว้เผื่อส่งต่อให้คนที่กำลังท้อแท้... ..............เพื่อเป็นกำลังใจให้เขาได้นะคะ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>   "...ถ้าเราแคร์คำพูดแย่ๆ...ก็เท่ากับแพ้ใจตัวเอง..."        “ถ้าคนหนึ่งตีกลอง แล้วอีกคนยิ่งเต้น คนตีเขาก็ยิ่งตี แต่ถ้าตีแล้วไม่เกิดอะไรขึ้น เขาก็จะหยุดไปเอง เพราะตีไปก็เหนื่อยเปล่า”        คำพูดบางคำทำร้ายคนฟังได้น่าดู        ถ้าจะให้ไม่แคร์เนี่ย ทำได้ยากแน่นอน        ถ้าเคยรู้สึกแย่ กับคำพูดแย่ ๆ ของคนบางคน        หากคำพูดของเขาทำให้เราหมดความนับถือตัวเอง         บางครั้งมันอาจจะถึงขนาดทำให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป         บั่นทอนสุขภาพกายและใจ         คนพูดทิ้งยาพิษไว้ในใจเรา แล้วก็หนีลอยนวล         คนที่แย่คือคนฟังสิ...         เรามาลองเปลี่ยนความคิดใหม่ กันดีไหม๊         พยายามหาเหตุผลเพื่อเข้าใจพวกเขา ...คนที่ชอบติข้อบกพร่อง         ตอกย้ำปมด้อยของคนอื่น เพราะต้องการให้ตัวเองดูดี         คนพวกนี้มีปมด้อยในใจ ชอบสร้างคุณค่าให้ตัวเอง         โดยการติคนอื่น เพื่อลดคุณค่าของคนอื่น         จิตใจเขาขุ่นมัว มองไม่เห็นความดี ความสวยงาม         และสิ่งดี ๆ ในตัวคนอื่น เพื่อนำมาพูดถึง        บ่อยครั้งที่เรามักเจอคำพูดแย่ ๆ จากคนรอบข้าง        ถ้าไม่รู้จักดูแลจิตใจ ความรู้สึกของตัวเอง        เราจะถูกบั่นทอนลงทีละนิด....        ที่สำคัญเราจะต้องหนักแน่น อย่าหวั่นไหว        ที่เขาว่ามา อาจจะเป็นปมด้อยของเราก็จริง        แต่คนเราเลือกเกิดไม่ได้        ที่เขาติมาเพราะเขามองหาส่วนแย่ ๆ ของเราต่างหาก        ที่ดี ๆ ก็มี แต่เขาไม่พูด        ตัวเราย่อมรู้ตัวเองดีที่สุด        เชื่อในคุณค่าของตัวเอง ไว้ใจตัวเอง        ดูแลหัวใจของเราให้ดี        เรียนรู้ที่จะคิดปฏิเสธคำพูดแย่ ๆ จากคนอื่น        รู้แหล่งที่มาอย่างมีเหตุผล        แล้วจะไม่มีอะไรมาบั่นทอนหัวใจเราได้เลย...      *********************************** ป.ล. ขอให้อานิสงส์ผลบุญจากผู้ที่ได้ประพันธ์บทความนี้... จงส่งผลให้ผู้เป็นเจ้าของบทความ และทุกท่านที่เข้ามาอ่าน...ขอจงได้รับความสุขความเจริญ และมีสุขภาพพลานามัยแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บด้วยเทอญ สาธุ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 09:15:33 จากคุณ : Sandy ^_^ (แสนดีเหมือนทราย) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 09:01:05

ความคิดเห็นที่ 12 พี่แสนดีนี่แย่จริงๆครับ ชอบเอาบทความดีๆมาลง อย่างนี้ผมเซฟแย่เลยครับ ^ ^   บทความนี้ดีมากครับ แต่เอกเป็นคนโชคดี  ที่มีความคิดแปลกๆ ถ้าใครพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับตัวเรา จะถามตัวเอง ( พยายามทำใจให้เป็นกลาง ) ว่ามันจริงอย่างที่เค้าว่าไม๊ หากไม่จริง  จะไม่เก็บมาใส่ใจเลย แต่หากจริง  จะขอบคุณเค้าในใจ  และคิดว่าเรานี่โชคดีจริงๆ   ที่มีคนอาสาเป็นกระจกเงาให้เราโดยไม่ต้องร้องขอ เค้าต้องหวังดีกับเราแน่ๆ เลยถึงได้มาบอก  มาเตือน  มากระตุ้นให้เรารีบปรับปรุงตัว แต่เค้ามีทักษะด้านภาษาน้อยเลยสื่อมาไม่ค่อยตรงประเด็น...อันนี้ต้องเข้าใจ สรุป...เอกมักเลือกจำแต่ความทรงจำดีๆครับ สำหรับความทรงจำที่ไม่ดีนั้น ไม่ได้ลืม...แต่ไม่ให้ความสำคัญจนทำร้ายและตอกย้ำตัวเอง  จนรู้สึกว่าตัวเองหมดค่า  หมดความหมาย   แค่รู้ว่าเราเคยทำผิด  และระวังไม่ให้ผิดซ้ำซากอีกน่ะครับ ปล.เอ๊  !!!!!!  ออกทะเลรึป่าวเนี่ย  งงตัวเอง เอารูปดอกบัวมาอวดมั่งครับ  มีเยอะ  อิอิ จากคุณ : สถานการณ์มันพาไป เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 09:25:07

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณน้องเอกอีกครั้งนะคะ...ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยปกปักษ์รักษาน้องเอกและครอบครัว... มีสุขภาพดี ปลอดโรคปลอดภัย และได้รับแต่สิ่งดีดีเข้ามาในชีวิตนะคะ :) พี่จะเข้ามาอ่านทบทวนบทความข้างบนบ่อยๆ ค่ะ...โดนใจตรงนี้ค่ะ หลวงพ่อ (พระโพธิญาณเถระ) บอกว่า 'ธรรมดาเราดูแต่คนอื่น 90%  ดูตัวเองแค่10%' คือคอยดูแต่ความผิดของคนอื่น เพ่งโทษคนอื่น คิดแต่จะแก้ไขคนอื่น กลับเสียใหม่นะ ดูคนอื่นเหลือไว้ 10% ดูเพื่อศึกษาว่า เมื่อเขาทำอย่างนั้น คนอื่นจะรู้สึกอย่างไร เพื่อเอามาสอนตัวเองนั่นแหละ ดูตัวเอง พิจารณาตัวเอง 90% จึงเรียกว่า ปฏิบัติธรรมอยู่ ธรรมชาติของจิตใจมันเข้าข้างตัวเอง โบราณพูดว่า เรามักจะเห็น.... ความผิดของคนอื่นเท่าภูเขา ความผิดของตนเองเท่ารูเข็ม มันเป็นความจริงอย่างนั้นด้วย เราจึงต้องระวังความรู้สึกนึกคิดของตัวเองให้มาก ๆ เห็นความผิดของคนอื่น ให้หารด้วย 10 เห็นความผิดตัวเอง ให้คูณด้วย 10 จึงจะใกล้เคียงกับความจริงและยุติธรรม เพราะเหตุนี้เราจะต้องพยายามมองแง่ดีของคนอื่นมาก ๆ และตำหนิติเตียนตัวเองมาก ๆ แต่ถึงอย่างไร ๆ เราก็ยังเข้าข้างตัวเองนั่นแหละ พยายามอย่าสนใจการกระทำ การปฏิบัติของคนอื่น ดูตัวเอง สนใจแก้ไขตัวเองนั่นแหละมาก ๆ เช่น เข้าครัวเห็นเด็กทำอะไรไม่ถูกใจ แล้วก็เกิดอารมณ์ร้อนใจ ยังไม่ต้องบอกให้เขาแก้ไขอะไรหรอก รีบแก้ไข ระงับอารมณ์ร้อนใจของตัวเองเสียก่อน เห็นอะไร คิดอะไร รู้สึกอย่างไร ก็สักแต่ว่า ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน ความเห็น ความคิด ความรู้สึกก็ไม่แน่ ..... ไม่แน่ว่า อาจจะถูกก็ได้ อาจจะผิดก็ได้ เราอาจจะเปลี่ยนความเห็นก็ได้ สักแต่ว่า.....สักแต่ว่า.....ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน ยังไม่ต้องพูด ดูใจเราก่อน สอนใจเราก่อน หัดปล่อยวางก่อน เมื่อจิตสงบแล้ว เมื่อจิตปกติแล้ว จึงค่อยพูด จึงค่อยออกความเห็น พูดด้วยเหตุ ด้วยผล ประกอบด้วยจิตเมตตากรุณา ขณะมีอารมณ์อย่าเพิ่งพูด ทำให้เสียความรู้สึกของผู้อื่น ทำให้เสียความรู้สึกของตัวเอง ไม่เกิดประโยชน์เท่าที่ควร มักจะเสียประโยชน์ซ้ำไป เพราะฉะนั้น อยู่ที่ไหน อยู่ที่วัด อยู่ที่บ้าน ก็สงบ ๆ ๆ ไม่ต้องดูคนอื่นว่าเขาทำผิด ๆ ๆ ดูแต่ตัวเรา ระวังความรู้สึก ระวังอารมณ์ของเราเองให้มาก ๆ พยายามแก้ไข พัฒนาตัวเรา ..... นั่นแหละ เห็นอะไรชอบ ไม่ชอบ ปล่อยไว้ก่อน เรื่องของคนอื่น พยายามอย่าให้เข้ามาที่จิตใจเรา ถ้าไม่ระวัง ก็จะยุ่งกับเรื่องของคนอื่นไปเรื่อย ๆ หาเรื่องอยู่อย่างนั้น เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาเป็นเรื่องของเราหมด มีแต่ยินดี ยินร้าย พอใจ ไม่พอใจ ทั้งวัน อารมณ์มาก จิตไม่ปกติ ไม่สบาย ทั้งวัน ๆ ก็หมดแรง ระวังนะ พยายามตามดูจิตของเรา รักษาจิตของเราให้เป็นปกติให้มาก ใครจะเป็นอะไร ใครจะทำอะไร ดีหรือไม่ดี เรื่องของเขา แม้เขาจะทำกับเรา ว่าเรา..... ก็เรื่องของเขา อย่าเอามาเป็นอารมณ์ อย่าเอามาเป็นเรื่องของเรา ดูใจเรานั่นแหละ พัฒนาตัวเองนั่นแหละ ทำใจเราให้ปกติ สบาย ๆ มาก ๆ หัด - ฝึก ปล่อยวาง นั่นเอง ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการตามรักษาจิตของเรา คิดดี พูดดี ทำดี มีความสุข จากคุณ : Sandy ^_^ (แสนดีเหมือนทราย) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 10:27:23