มีเรื่องเล่าประจำตระกูลของผม คือ เรื่องเหมือนสี่แผ่นดินเลยครับ....คุณทวดท่านเป็นขุนนางเก่าบรรดาศักดฺสูงมาก และส่งลูกชายหลายคนไปเรียนยุโรป และคุณปู่ท่านหนึ่ง(ลูกชายของคุณทวด) ก็เป็นพวกคณะผู้เปลี่ยนแปลง พอคุณทวดท่านทราบว่าลูกชายของท่านก็ "เอากับเขาด้วย" ท่านโกรธและเสียใจมาก....เวลาลูกชายคนนี้เดินเข้ามา ท่านจะเดินหนีไปที่อื่น แสดงให้เห็นว่าท่านรังเกียจ จนสุดท้ายพวกย่าๆต้องขอให้คุณปู่ท่านนี้ไปกราบเท้า แต่คุณทวดท่านไม่รับคำขอโทษ ท่านเมินหน้าหนี และพูดกับคุณย่าท่านหนึ่งว่า...(เป็นประโยคที่เล่าต่อกันมาอย่างไม่ตกหล่น เพราะแรงมาก) คิดดูสิครับพูดด้วยตรงๆท่านยังไม่ยอม แต่พูดกับคุณย่าแทน เฮ้อ
"ฉันไม่ได้โกรธมัน แต่ฉันโกรธตัวเองที่ไม่สามารถสั่งสอนลูกหลานไม่ให้เป็นคนเนรคุณแผ่นดินและเจ้านายได้ ฉันเสียใจมาก"....สุดท้ายสองพ่อลูกก็ไม่ได้พูดกันจนตายครับ
ในสี่แผ่นดิน แม่พลอยเป็นผู้หญิงและเป็นแม่ เมื่อแกรู้ว่าตาอั้นก็เป็นผู้ร่วมก่อการ แกก็คงรู้สึกไม่ต่างจากทวดผมหรอกครับ แต่เพราะเป็นแม่พลอย แกก็เลยได้แต่ลูบอกน้ำตาตกใน แต่ทวดผมท่านไม่ใช่แม่พลอยเลือดเสนาบดีท่านเข้มข้น ท่านก็เลย ตัดพ่อตัดลูกกันไปเลย....เฮ้อ แต่ก็นับถือท่านครับ
เล่ากันต่อมาว่า มีอยู่วันหนึ่งคุณทวดท่านยืมมองพระบรมสาทิศลักษณ์ของรัชกาลที่เจ็ด ซึ่งเวลานั้นเสด็จไปประทับที่อังกฤษ คุณทวดท่านยืนมองพระรูปแล้วก็น้ำตาไหลและก้มลงกราบกับพื้น เหมือนกับจะขอโทษที่ไม่สามารถช่วยเจ้านายของท่านได้...ที่จริงในยุคนั้นขุนนางรุ่นเก่าๆตรอมใจกันหลายท่านมากครับ...ไม่ใช่เฉพาะคุณทวด
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 12:45:51
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 12:43:31
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 12:38:54
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 54 12:36:45
๐๐๐๐ วันนี้ในอดีต 24 มิถุนายน 2478 ๐๐๐๐
จะบอกว่า หัวกระทู้ เขียนปี พ.ศ. ผิด ที่ถูกจะต้องเป็น 2475 
