|
. . . ได้ดั้นด้น ค้นคว้า . . . หาหัวใจ
ถึงทางไกล เพียรฝ่าฟัน ไม่หวั่นขาม
ขอเพียงได้ ประสบ พบพักตร์งาม
จักติดตาม แม้ยากเข็ญ ลำเค็ญครัน . . .
แต่ . . .
เพียงซึ้งใจ ไม่กี่วัน พลันหวิวหวาด
มิพานพบ อนงค์นาฏ อีกนานนั่น
จักต้องพราก จากไกล ไปนานวัน
ยังมิทัน เกี่ยวก้อย . . . น้อยฤๅ . . . ชะตา . . .
แม้นมิแต่ หนึ่งวัน มิพานพบ
หนึ่งชั่วยาม มิประสบ ซึ่งดวงหน้า
แสนคำนึง ปริ่มหัวใจ อาลัยลา
นานกว่าพบ อีกครา . . . แทบขาดใจ . . .
นะ . . . ไม่นาน จักกลับมา หาความฝัน
อันนิรันดร์ อันประจักษ์ ความรักได้
สักนิดหนึ่ง ขอเวลา นะสายใจ
จักกลับไป สู่ขวัญเจ้า ที่เนาว์คอย
. . . ณ เวลา นาที ที่พลัดพราก
นิราศจาก หฤทัย ไห้ละห้อย
ระริก ระรัว หัวใจ แทบขาดลอย
เพียงแตะมือ . . . พรากปลายก้อย . . . คอย . . . นะ หัวใจ.
๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 มิ.ย. 54 18:12:37
|
|
|
| 
ตามหา . . . หัวใจ
