นี่นะ กระทู้ขอโทษ
จุดใหญ่ใจความของการขอโทษ คืออะไร?
การยอมรับผิด โดยไม่มีเงื่อนไข
การแสดงความเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
และท่าทีที่แสดงว่า สำนึกผิดแล้ว
กระจ่างกับความผิดของตนแล้ว
สำนวนความแบบนี้ มีในถ้อยคำกระทู้นี้บ้างไหม?
มิพักต้องไปเท้าความกระทู้เก่าก่อน
........................................................................
ด้วยความตระหนักที่ว่า เขาทำงานด้านศิลป
ผมเข้าใจการงานของผู้ที่ทำงานปราณีตละเอียดเช่นนี้
จำเป็นต้องมีอารมณ์ดี จึงจะเกิดผลงานดี
มีแต่ยกยอตัวเองว่า เก่งกาจ เข้าใจงานศิลป์
เข้าใจ Fine Art จริงๆ?
...........................................................................
เหตุใดจะเอาความขัดใจ ไปตัดรอนอนาคตเสียเปล่าๆ
ไปว่าเขาไม่รู้จักคิดซะอีก ไม่เข้าเรื่องเล้ย
...........................................................................
แม้ผมพยายามนึกก็ยังนึกไม่ออกว่า ผมไปล่วงเกินอะไรเขา
เมื่อผมรู้ ผมเข้าใจแล้ว ผมก็รีบไปขอโทษ
ด้วยความตั้งใจจริง ตั้งใจดี อยากให้เขาสบายใจ อารมณ์ดี
การงานก็ก้าวหน้า มีอนาคตที่ดี สมความตั้งใจ
ตกลงว่ารู้หรือไม่รู้กันแน่ ไปขอโทษทั้งที่ไม่รู้กระนั้น?
แล้วมีความสำคัญขนาดว่าถ้าไม่ได้รับคำขอโทษ
งานเขาจะไม่ก้าวหน้าเลยหรือ?
............................................................................
จะยกตัวอย่าง วัยเรียนเขาขอโทษผ่านเว็บกันให้ดู
อ่านแล้วจะได้อายเด็กมันบ้าง
....................................................................................
เนื่องด้วยดิฉัน ##### ได้ไปเขียนข้อความลงในเว็บไซต์เว็บไซต์หนึ่งโดยมีเนื้อหาที่หยาบคาย และได้พาดพิงถึงล็อคอิน " #### " และชาว####ไว้ ด้วยความคะนอง และไม่ยั้งคิดให้ดีก่อน โดยใช้นามแฝงว่า " ##### "
ดินฉันกราบขอโทษ ### และชาวห้อง #### ทุก ๆ ท่านค่ะ ทั้งหมดทั้งมวลที่ดิฉันได้กระทำลงไป ดิฉันกระทำแต่เพียงผู้เดียว ไม่มีผู้ใดชี้แนะ และดิฉันน้อมรับความผิดนี้ด้วยความเสียใจอย่างมาก
สุดท้ายนี้ ดิฉันฝากบอกถึงท่านอื่น ๆ ที่เคยทำแบบดิฉัน หรืออาจคิดจะทำ ขอให้ท่านคิดให้ดีก่อน เพราะสิ่งที่เราทำอะไรลงไปแล้วไม่สามารถกลับมาแก้ไขได้ ดิฉันอยากยกให้กรณีของดิฉันเป็นตัวอย่างค่ะ
กราบขอโทษ ### และชาวห้อง ### ทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ
.....................................................................................................
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ วัยเรียน ยังสำนึกได้ขนาดนี้
ลองเปรียบเทียบกับดูเอาเองแล้วกัน