หลานครับ...ลุงไม่รู้หรอกครับ...เฮ้อ
|
 |
ถึงแม้ผมจะไม่มีลูก และเมีย....แต่ผมก็มีเรื่องให้ต้องเข้าไปวุ่นวาย กับ เด็กห้า หก คนในวัยต่างๆ ตั้งแต่สี่ขวบจนถึง 16 ขวบครับ หลานมั่ง ลูกเพื่อนมั่ง เด็กพวกนี้มีผมเป็นผู้ปกครองอาหลั่ยครับ คือบ้านผมอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนทอปฮิตทั้งหลายที่พวกมัน เอ๊ยพวกท่านๆเรียนกัน และพ่อแม่ของพวกเขามักจะไหว้วานแกมบังคับให้ผมไปรับเด็กๆพวกนี้ในกรณีฉุกเฉินครับ
ผมไม่ใช่คนชอบเด็กหรอกครับ แต่เด็กมักไม่กลัวผม และผมมักซื้อขนมแพงๆอร่อยๆให้พวกเขากินครับ คือ ที่จริงอยากกินเอง แต่กินคนเดียวมันไม่อร่อยครับ ถือโอกาสตอนไปรับซื้อขนมไปมากมาย อิ อิ...เลยเวลาที่พ่อแม่พวกมันไปรับไม่ได้ ผมมักจะได้รับการโหวตจากเด็กๆว่า ให้ลุงซอยไปรับ (เฮ้ย กรูโสด แต่ไม่ได้แปลว่ากรูว่างนะเว้ยยยย)
เข้าเรื่องครับ วันก่อนเป็นวันที่ผมต้องไปรับเจ้าปอครับ ปอเป็นลูกเพื่อนผม แม่มันซี้กับผมครับ แต่พ่อมันผมไม่หนิด เอ๊ย สนิท เพราะไม่ค่อยเจอ...แม่มันให้ผมไปรับเพราะพวกเขาต้องไปเมืองนอกเรื่องงาน รับมาส่งให้คุณย่า เพราะย่าไม่ขับรถ
เมื่อปอขึ้นรถมา แกไหว้ผมและรับแซนวิชไปถือไว้ ท่าทางมันนิ่งๆขรึม แต่ผมก็ไม่ได้ซักอะไรแต่รถติดบรรลัยจักร การเดินทางจากปทุมวันไปเอกมัยจึงใช้เวลาเป็นชั่วโมง...หนุ่มน้อยอายุ 14 เอ่ยขึ้นอย่างเบาๆหลังจากวุ่นวายกับวิทยุรถผมหาเพลงฟัง "ลุงฮะ เราจะรูได้ไงว่าเรา เอ่อ เป็ยเกย์หรือเปล่า"
คำถามนี้ทำผมใบ้กิน เพราะต่อให้โง่จนหาเมียไม่ได้อย่างผม ก็รู้ว่าคำถามนี้มีที่มาครับ...มันมีความกังวลในน้ำเสียงของเด็กชายที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่ม ปอหน้าตาดีผิดพ่อแม่ครับ ขาว หน้าคม มีแววจะสูงเพราะแขนขายาว....ลุงหน้าโง่แกล้งทำเป็นไม่รู้ แล้วตอบว่า พอโตขึ้นเรื่อยๆก็จะรู้เองแหละ....แต่ปอไม่ ปล่อยผ่านครับ "แล้วเมือไหร่ละครับ ที่รู้แน่ๆว่า...เป็น..." เฮ้อ....
ขี้เกียจอ้อมเว้ยยย ถามตรงๆแล้วกัน
"ปอสงสัยตัวเองหรือลูก?" หนุ่มน้อยเงียบแล้วแอบสบตาผมแว่บหนึ่งแล้วหลบตา ผมไม่รุกครับ ปล่อยให้ความเงียบจัดการกับสถานการณ์ และความเงียบก็ชนะครับ...
"ป่าวครับ เอ่อ คือ บางทีมีเพื่อนบางคน เอ่อ ที่ปอชอบเจอหน้าเขาบ่อยๆ โทรหากันบ่อยๆ แต่ปอคิดว่าเขาเป็นเพื่อนซี้ แต่....แต่ บางทีปอก็ไม่ชอบที่เขาไปกับคนอื่น"
"แล้วเป็นเพื่อนผู้ชายเหรอปอ?"
"เอ่อ ครับ แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบแฟนนะครับ" น้ำเสียงแก้ตัวตะกุกตะกัก ปนเขินอาย แต่ก็คงอยากหาที่ระบาย
"อ้าว แล้วโรงเรียนปอก็มีผู้หญิงนี่ ปอชอบใครมั่งมั้ย" เฮ้อ มันใช่หน้าที่กรูมั้ยเนี่ย!!! จิตวิทยาเด็กกรูก็ไม่เคยเรียน แถมมีแววว่านี่จะเป็นอีกความลับหนึ่งที่กรูต้องรับรู้แล้วอมไว้เหรอวะ
"ปอก็คุยๆครับ แต่ผู้หญิงปอไม่ค่อยสนิท" เอาไงดีวะ เอางี้แล้วกัน...
"ปอครับ คนแต่ละคนไม่เหมือนกันนะครับ ทุกคนมีความชอบและนิสัยที่ไม่เหมือนกัน ตอนเราเด็กๆหรือวัยรุ่นเราอาจจะยังไม่รู้ว่าเราชอบอะไร แต่ก็อย่าไปเร่งว่าต้องรู้เลยครับ ตอนนี้ปออาจจะแค่ยังแยกไม่ออกว่าปอชอบเพื่อนคนนั้นแบบไหน ปออาจจะสนิทมากเป็นพิเศษ เพราะคุยกันถูกคอก็ได้นะลูก"
"แล้วถ้าปอชอบเขามากๆละครับ" เฮ้อ ทำไมไม่ถึงเสียทีวะ...
"ปอยังเด็กลูก ปอต้องมีเพื่อนหลายๆคนทั้งผู้หญิงผู้ชาย อย่าคบอยู่แค่ไม่กี่คน แล้วปออาจจะพบว่าเขาก็เป็นเพื่อนธรรมดาๆเท่านั้นเอง" ผมอยากกระทืบตัวเองจริงๆครับเพราะคำตอบที่ผมให้ปอมันเป็นการตอบแบบอ้อมโลกจริงๆครับ แต่..ในฐานะที่ไม่ใช่พ่อแม่ ผมไม่อยากเอาอะไรไปใส่หัวเด็กครับ
ปอเงียบไปพักใหญ่ๆ แล้วก็เอ่ยลอยๆว่า "พ่อบอกว่า เกย์ กระเทย เกิดมาเสียชาติเกิด ใครมีลูกเป็นพวกนี้ซวยจริงๆ" เฮ้อ กรูว่าแล้ว...แล้วไงดีล่ะ
"ปอ ครับ หน้าที่ของปอคือเรียนหนึงสือให้ได้คะแนนสูงๆ เข้ามหาวิทยาลัยดีๆ เรื่องอื่นๆยังไม่ต้องไปกังวลนะครับ พ่อเขาก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ถ้าปอเป็นคนดี รับผิดชอบตัวเองได้ ดูแลตัวเองได้ พ่อเขาก็จะภูมิใจในตัวปอนะครับ"
เฮ็อ ไอ้ลุงเอ๊ยยยย ตอบได้เชยยย และ ไม่ตรงประเด็นสุดๆเลยว่ะ
| จากคุณ |
:
ผู้ชายซอยสิบ  
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ก.ค. 54 14:24:24
|
|
|
| 
...........ป้าเยาว์ฝากด้วยค่ะ
