แต่ก็ยั้งๆไว้อยู่ ขออนุญาตท้าวความนิดนึงค่ะ รุ่นพี่ที่รู้จักกันมานาน ตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ เป็นโสดตั้งแต่โน้นมาถึงตอนนี้ พี่เค้าเป็นคนนิสัยดีนะคะ เพียงแต่ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นที่ตั้งไปนิดนึง มันทำให้การสื่อสารของพี่แกกับคนรอบข้าง ค่อนข้างอยู่ในสถานะเปราะบาง (ไม่ได้คิดเองเออเองนะคะ ฟังจากเสียงส่วนใหญ่ที่ได้สัมผัส) ในหลายๆครั้ง มีเสียงตอบรับมาจากคนรอบข้างของพี่แก ซึ่งก็เป็นเพื่อนๆเรานั่นเอง ประมาณว่า "เบื่ออ้ะ ไม่อยากคุยกะเจ้ ทำไมเจ้แกพูดแบบนี้ ไม่ฟังเหตุผลของคนอื่นบ้าง บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " เราก็ "เออ เจ๊แกก็เป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรอย่าไปอะไรมากปล่อยๆไปเหอะ" พอเพื่อนพูดประโยคนี้มาเราสะดุดกึ้กเลยค่ะ เพื่อนพูดว่า "เจ๊ แกจะรู้ตัวไหมนะ ว่าพูดแบบนี้ ทำแบบนี้ มันจะทำให้คนรอบข้างระอานะ คิดว่าจะมีซักกี่คนที่ขอให้ปล่อยผ่านแบบที่แกคิดน่ะ คอยดูนะอีกหน่อย ใครๆคงเรียกว่า ป้าวัยทอง พูดแบบนี้สร้างศัตรูชัดๆ นี่ดูดิ๊ พอไม่มีใครคบทีไรก็กลับมาซบอกแก (หมายถึงเรา) พอดีขึ้นก็ไปลั้ลลา แล้วก็คงกลับมาเหมือนเดิม คราวหลังเราจะไม่คุยด้วยแล้วนะ คุยด้วยแล้วรู้สึกไม่ถูกจริต !!!" แป่วววววววววววววววววววววววว แล้วข้าพเจ้าจะทำเช่นไรหนอ หรือจะปล่อยผ่าน คิดไปคิดมา มันเรื่องของเค้านะ อย่าไปคิดแทนเลยเนอะ ปล.1 วัตถุประสงค์ของทู้นี้ ก็แค่อยากเล่าสู่กันฟังแค่นั้นค่ะ แชร์ไอเดีย ไม่แชร์ไอเดียก็ได้ไม่ว่ากัน ไม่ได้เน้นให้มาช่วยกันขบคิดให้ปวดหมองนะจ๊ะ ปล. 2 ไร้สาระบ้าง ผิดห้องบ้าง ไม่มีเหตุผลในการตั้งกระทู้บ้าง ก็ปล่อยผ่านนะคะ อย่าว่าเค้าเลย เค้าอ่อนไหวจริงๆ(ตลอด คิคิ)
จากคุณ |
:
iSsAbElLaคนเดิมแหละ
|
เขียนเมื่อ |
:
14 ก.ค. 54 14:05:23
|
|
|
|