ความคิดเห็นที่ 1 เชิญทุกท่านทางนี้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 10:30:42

ความคิดเห็นที่ 2 เยี่ยม ไปเลยครับคุณลุง จากคุณ : ตะโก เจ้าเก่า เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 10:44:40 A:124.120.202.33 X: TicketID:322538

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดียามสายครับ ลุงเจียวต้าย... อ่านกระทู้ตอนนี้แล้ว เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของ รสก.ที่ผูกใจผมที่ไม่ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ห้องอื่นครับ ถึงแม้ว่าในช่วงหลังๆ อาจมีผู้ไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง คิดเพียงว่าเป็นห้องทิ้งความคับข้องใจ ไม่สบายใจสารพัน แล้วจากไปฉะนั้น ยังโชคดีที่สมาชิกหลายๆ ท่าน มีความมุ่งมั่นนำเรื่องราวที่ดีๆ มาเล่า มาฝากกันโดยไม่เปลี่ยนแปลงครับ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 54 10:52:14 จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 10:50:00

ความคิดเห็นที่ 4 กราบขอบคุณคุณลุงเจียวต้าที่สอนธรรมะแบบจิตบริสุทธิ์ค่ะ ณัฐขอกราบน้อมรับและปฏิบัติตามคำสอนของผู้อาวุโสค่ะ เพราะณัฐเชื่อว่า.................... "ไม่มีการให้ใดจะยิ่งใหญ่กว่าการให้อภัยค่ะ" จากคุณ : ณัฐ วัชรพล เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 10:52:47

ความคิดเห็นที่ 5 "ไม่เป็นไร" ผมพกคำนี้ติดตัวเสมอครับ จากคุณ : 7 ขวบทำบัตรประชาชน. เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:10:25

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณครับ จากคุณ : หมูน้อยเบอร์7 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:13:17

ความคิดเห็นที่ 7 รับ แซ่บ.. จากคุณ : vr1428 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:15:46

ความคิดเห็นที่ 8 ครับ จากคุณ : มับนะขู เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:16:21

ความคิดเห็นที่ 9 ก็หวังว่าบรรยากาศเก่าๆจะกลับมาในเร็ววันขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:20:55

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับลุงเจียวต้าย ก่อนอื่น..ขอโหวตกระทู้นี้ครับ ยุคสมัยเปลี่ยนไป..กับคนบางคน .. มัก..อ้างคำพระ สร้างความชั่ว หลายท่านใน รสก และ/หรือ ห้องราชฯ คงเคยผ่านตากันบ้างสิน่า จากคุณ : กราสิก เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:22:25

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ คุณลุงเจียวต้ายและทุกท่านที่เคารพ :) หนูเห็นด้วยกับคุณลุงนะคะ ในห้อง รสก.นี้ มีหลายท่านที่มีคุณสมบัติเป็นผู้ให้ บางกระทู้ที่หนูเห็นมีคนเข้ามาตั้งคำถาม ก็จะมีหลายท่านที่เข้าไปตอบคำถามนั้น โดยไม่ได้มุ่งหวังว่า เจ้าของกระทู้นั้น จะเข้ามาตอบขอบคุณหรือไม่ นั่นคือ การเป็นผู้ให้ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนอย่างแท้จริงค่ะ หนูขอกราบอนุโมทนาบุญกับคุณลุงเจียวต้าย และทุกท่านในที่นี้ ซึ่งตัวหนูเองก็ได้รับความรู้ในหลาย ๆ ด้าน..จากลุงป้าน้าอาในห้อง รสก.แห่งนี้ค่ะ ขอบุญกุศลที่ท่านได้ให้ความรู้เป็นวิทยาทาน จงมีแด่ทุกท่านในที่นี้ด้วยเทอญ สาธุ _/|\_ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:31:32

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านประธานที่เคารพ...ง่า..ขออภัย..คริ..คริ.. เห็นป้ายชื่อบนโต๊ะ นึกว่าโต๊ะท่านประธานสภา พอดีไม่เห็นฆ้อน เลยอ้อ..ไม่ใช่แฮะ.! สังคมออนไลน์ ย่อมมีอะไร !...และไม่มีอะไร !...คละเคล้ากันไป คุยกันจบ ถ้าไม่นัดกันไปถองยาดองด้วยกัน ก็หันมาเปิดโหลบ้านใคร ก็ บ้านใคร เป็นที่สำราญบานใจ...!! จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:33:59

ความคิดเห็นที่ 13 การยอมรับ ********************************************************** เพื่อรู้จักตนเอง  เป็นของทำยาก เพราะกระแสจิตของคนเรา  ไม่ชอบรู้เรื่องความจริงของตัวเราอยู่แล้ว ชอบรู้เรื่องของคนอื่นเป็นธรรมดา พยายามอย่างยิ่งที่จะรู้เรื่องของคนอื่นอยู่เสมอ ความยินดียินร้ายจึงเพิ่มพูน แต่ถ้ากลับมาดูตัวเองได้เมื่อได ก็จะเป็นประโยชน์มาก การทำ “ความยอมรับ” ให้เกิดขึ้นในใจนั้น เป็นของยากมาก แต่เป็นความสำคัญยิ่ง  เพราะจะเป็นเหตุให้เกิดคุณธรรมขึ้น อันจะนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิตอย่างแน่นอน เพราะปกติของเรานั้น มีพื้นใจเป็นสีดำ มีมานะกิเลสเป็นพืชเชื้อ ที่จะทำให้ไม่ยอมก้มหัวให้กับใคร มีความทรนงตัว  ถือดีอยู่เสมอ อันเป็นเหตุให้เกิดความล้มเหลว จิตใจหยาบกระด้างด้วยความถือตัว จึงเป็นเหตุให้ไม่ยอมรับฟังคำพูดและความเห็นของผู้อื่น และมักจะมีความคิดแย้ง  ไม่ยอมเชื่อ  ไม่ยอมฟัง เป็นกำแพงขวางกั้นการยอมรับในจิตใจของเรา ดังนั้น จึงต้องมาทำความรู้จักกำแพงกางกั้นนี้ พร้อมกับค่อยๆ ทำลายมันให้หมดไปวันละเล็กละน้อย เมื่อลดอำนาจและความถือดี  ถือตัวทรนงเหล่านี้ลงไปได้บ้างแล้ว ความนอบน้อม  การยอมรับฟัง จะค่อยๆ เกิดขึ้น โดยต้องใช้เวลา  ความเข้าใจและประสบการณ์พอสมควร เมื่อความนอบน้อมในใจเกิดขึ้นเสมอ ๆ แล้ว ความหยาบกระด้าง ทรนงตัว ก็ค่อยๆ หมดไป เราก็จะมีความสามารถอดทนยอมรับฟังคำพูดของผู้อื่นได้ แม้ว่าถ้อยคำเหล่านั้น อาจจะไม่เป็นที่สบอารมณ์ ศีลอันเป็นความปกติของกายวาจาก็จะเกิดขึ้น และตั้งอยู่ได้เพราะอำนาจของสติ อันเป็นความนอบน้อมในใจมีกำลังตั้งมั่นนั่นเอง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:38:27

ความคิดเห็นที่ 14 ปกติความคิดของปุถุชนเรา มักมีความขัดแย้งเสมอ มาขวางกั้นการพิจารณาหาเหตุผล เพื่อให้เกิดความแยบคายในใจ เราจึงควรระมัดระวังใคร่ครวญ   ก่อนจะคิด  จะทำ  จะพูด ด้วยการมีสติสัมปชัญญะ เช่น ในเวลาที่เขาพูด เราควรจะตั้งใจ สนใจรับฟังด้วยดี นั่นแหละคือ “การยอมรับ” เพราะเมื่อเวลาเขาเปิดปาก   ควรจะเป็นเวลาที่เราควรจะปิดปาก และเวลานี้แหละ จะเป็นการยอมรับ และพัฒนาความคิดไปด้วย จะเป็นเวลาที่มีประโยชน์ แม้เรื่องราวที่เราฟังนั้นจะพอใจหรือไม่ก็ตาม เมื่อผู้พูดเห็นเราตั้งใจ  สนใจรับฟังเขา เขาจะรู้สึกเป็นมิตรและยอมรับเราไปด้วย และในเวลานั้นเป็นการสร้างไมตรีและมนุษย์สัมพันธ์อย่างดีที่สุด โดยที่ตัวเราเอง ถ้าไม่ได้พิจารณาให้ถี่ถ้วนแล้ว จะไม่รู้เลยว่า เรากำลังคุ้มครองใจเรา ด้วยอำนาจของสติ และครองใจเขาไปด้วยในขณะนั้น และเป็นการสร้างพลังจิตให้เกิดขึ้นด้วย คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ มักจะปล่อยโอกาสอันดีเหล่านี้เสียไป จึงมักไม่พบความสำเร็จในการครองใจผู้อื่น แม้ตัวเราเองก็ต้องเสียประโยชน์ไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ สำคัญยิ่ง  ไม่ควรละเลย ควรแสวงหา เพราะเป็นคุณธรรมที่จะทำให้ชีวิตเรามีคุณค่าขึ้น และสามารถทำให้ผู้อื่นมีความจริงใจต่อเรา เพราะ ยอมรับเขา และเขาก็ ยอมรับเรา อันเป็นคุณประโยชน์ยิ่ง  ที่คงไม่มีใครกล้าปฏิเสธได้เลย การนอบน้อม และอ่อนโยนนั้นต่างกัน  ใช้กันคนละขณะ การนอบน้อมนั้น  สมควรใช้กับผู้ที่มีชาติวุฒิและวัยวุฒิสูงกว่า แต่ความอ่อนโยนนั้น  สมควรใช้กับผู้ที่เสมอกันหรืออ่อนวัยกว่า ถ้าใช้ให้ถูกต้องแล้ว จะทำให้กาย  วาจา  และใจตกอยู่ภายใต้กุศลธรรม ย่อมเป็นที่ต้องตาและพอใจแก่ผู้ได้พบเห็น แต่ถ้าใช้ผิดกาล เช่น การนอบน้อมจนเกินไปแก่ผู้ที่อ่อนวัยกว่า อาจจะกลายเป็นการประจบสอพลอมากไป ดังนั้นการใช้ให้ถูกกาลและพอดีตามสมควร จึงจะเป็นประโยชน์ โดยต้องอาศัยการเข้าสู่สังคมพบปะพูดจา ใช้ถ้อยคำให้เป็นไปเพื่อความนอบน้อมและอ่อนโยนเสมอๆ จะเป็นการฝึกอบรมจิตใจให้เป็นผู้เบิกบานแช่มชื่น เกิดความสนุกสนานในการทำงาน เป็นการแก้ความกลุ้ม  ความเบื่อ  ความเซ็งไม่ให้เกิดขึ้นในใจ ปุถุชนทั่วไปย่อมเศร้าหมอง ด้วยเครื่องเศร้าหมอง ย่อมเดือดร้อน ด้วยเครื่องเดือดร้อน อาลัยอาวรณ์ด้วยเครื่องอาลัยอาวรณ์ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:41:48

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะ  คุณ : เจียวต้าย ขอบพระคุณค่ะ  จริงๆด้วยค่ะ  ที่นี่อบอุ่นมากค่ะ เต็มไปด้วยผู้มีน้ำใจ  ทุกคนต่างปฏิบัติธรรม  โดยไม่รู้ตัวค่ะ บุญที่เกิดจากการคิดดี  และช่วยให้ผู้อื่นคิดดี  มีค่ามากกว่า การนำปิ่นโตไปวัดเสียอีกค่ะ ( พระท่านเทศน์ให้ฟังค่ะ ) ดิฉันขออนุโมทนาด้วยความจริงใจ  นะคะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:46:23

ความคิดเห็นที่ 16 มีน้อยคนเหลือเกิน ที่จะมีการยอมรับง่ายๆ ส่วนใหญ่จึงมักจะ “ยอมจำนน” ด้วยเครื่องจำนน มักกลัว จึงยอมรับกลัวว่า เขาจะว่าบ้าง   กลัวเขาจะไม่รักบ้าง เพราะเขาเป็นเจ้านาย หรือเป็นคนที่เรารักหรือเคารพ บางทีกลัวว่า เขาจะมามีบุญคุณต่อเราบ้าง กลัวว่าเขาจะมาหวังประโยชน์จากเรา หรือจะต้องไปตอบแทนเขาบ้าง โดยสรุปก็คือ เรายอมรับคนอื่น ก็เพราะอยากได้ เพราะประโยชน์หรือต้องการ หรือไม่ก็ยอมจำนนเมื่อเขาคะยั้นคะยอด้วยเหตุผลต่างๆ ดังนั้น เราจึงยอมรับเพราะกลัว หรือยอมจำนนก็เพราะกลัวเหมือนกัน “การยอมรับ” ฟังเขาพูด ปิดปาก เมื่อเขาเปิดปากอยู่ ยอมรับว่า เขาไม่ต้องเข้าใจเราก็ได้ แม้เราจะชอบเขาสักเพียงใดก็ตาม  เขาก็เป็นเขาอยู่อย่างนั้น ขอเพียงเราอย่าโกรธเขา  อย่าขาดความเมตตา กรุณาก็พอแล้ว ถ้าเราไม่ทำใจให้ยอมรับ ในสิ่งที่ควรจะยอมรับอยู่เสมอแล้ว เราก็ยอมจำนนอยู่เสมอเช่นเดียวกัน ดังนั้น คุณค่าของการยอมรับ คือขณะนั้นๆ เรามีความเมตตา (อโทษะ) อยู่ เป็นจิตใจที่ดีงาม  มีความแช่มชื่นผ่องใส แต่ถ้าต้องยอมจำนน จิตนั้นจะเศร้าหมอง เดือดร้อนวิตกกังวลติดตามมาอยู่เสมอ การหัดพิจารณาฝึกฝนดูสภาวะของจิต คือความรู้สึกของเรา ขณะรับอารมณ์ใดๆ ก็ตาม จะทำให้เรามีสติปัญญา อันเป็นตัวรู้ กั้นไม่ให้อกุศลจิต คือความโลภ  ความโกรธ  ความหลงเกิดขึ้นได้ การยอมรับ  การนอบน้อม  การอ่อนโยนนี้ เป็นคุณธรรมระดับแรก ที่จะเป็นบันไดให้ชีวิตของเราไต่เต้าขึ้นไปพบกับความสำเร็จ อันเป็นกรรมวิธีที่สำคัญยิ่งที่พวกเราทั้งหลายควรน้อมรับและนำไปปฏิบัติ เพื่อคุณภาพของชีวิตอันจะเป็นปัจจัย (ตัวเสริม) ความรู้  การทำงานของเรา ให้มีประสิทธิภาพเกิดประสิทธิผลแก่ส่วนรวมและตัวเอง จงพิจารณาใคร่ครวญให้ดีว่า การยอมรับ หรือยอมจำนน อะไรจะดีกว่ากัน และให้เป็นไปด้วยความฉลาด ชีวิตก็จะมีคุณภาพสูงขึ้น สามารถแก้ปัญหาของชีวิตได้อย่างแท้จริง ******************************************************** ศาสตราจารย์ นพ.เชวง  เดชะไกศยะ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:46:56

ความคิดเห็นที่ 17 ขอน้อมรับโอวาท จากคุณลุงคุณน้า จากคุณ : labor_pu เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 11:55:29

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีครับคุณอา... ร่วมกันสร้างสังคมให้น่าอยู่ครับ จากคุณ : ananrak เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 12:29:30

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามา..อ่าน.. ได้ให้ข้อคิดีๆ  มากมาย ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ป้าสดใส เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 12:33:56

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ ลุงเจียวต้าย อิ่มเอาไก่ย่างมาฝาก   ยืมมาจากห้องก้นครัว ค่ะ  น่าทานมาก ๆ คะ จากคุณ : แกงไก่ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 12:54:45

ความคิดเห็นที่ 21 โอยยย...คุณอิ่มค๊า..เห็นไก่ย่างแล้วน่าทานจังเลยค่า อิอิ ^_^ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 13:00:07

ความคิดเห็นที่ 22 เข้าห้องนี้..เป็นเหมือนความผูกพันค่ะ(มาทุกวัน..วันละหลายรอบ//หากว่าง) ได้รับความสุขจากการพูดจา  ทักทาย  หยอกล้อ ได้รับความรู้  ได้รับรู้เรื่องราวทั้งใหม่ เก่าประเทืองปัญญา จะบอกว่า   รักไร้สังกัด  ก็น่าจะใช่ค่ะ ปอลอ: เข้ากระทู้>>พอเห็นป้ายชื่อแล้วยิ้มแป้น ชื่นอกชื่นใจค่ะ จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 13:25:12

ความคิดเห็นที่ 23 การแผ่เมตตา ปราถนาสุข เป็นเหตุให้มีความสุขกาย สุขใจ จิตของเราผ่องใส มุ่งแต่ให้ เขาเป็นสุข แม้เราจะมีความโกรธเป็นเจ้าเรือนอยู่ประจำ แต่เมื่อมีเมตตาธรรมประจำใจแล้ว ความโกรธก็จะบรรเทาเบาบางลงตามลำดับ เมตตา ธรรมจึงเป็นเครื่องคำจุนโลกดังคำกล่าวที่ว่า โลกโสภีเพราะมีเมตตา โลกโสภาเพราะเมตตาค้ำจุน โลกจะอยู่เย็นเป็นสุขเพราะอาศัย เมตตา โลกต้องพิฆาตเข่นฆ่าเพราะเมตตาไม่มี เมตตาธรรมนี้มีอยู่ในบุคคลใดแล้ว จะช่วยให้บุคคลนั้นคลาดแคล้วจากภัยอันตราย อีก ทั้งยังป้องกันภัยนานาประการมิให้เกิดขึ้นด้วย จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 13:29:34

ความคิดเห็นที่ 24 ครับผม จากคุณ : ฝั่งหัวใจ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 13:46:18

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะคุณลุง จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 13:54:11

ความคิดเห็นที่ 26 . แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 54 14:04:19 จากคุณ : visitna เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:04:00

ความคิดเห็นที่ 27 . จากคุณ : visitna เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:04:44

ความคิดเห็นที่ 28 ครับ... จากคุณ : หน้าต่างไร้กลอน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:16:07

ความคิดเห็นที่ 29 ส า า า า  ธุ  . . . . จากคุณ : หนูออน (Oncidium.) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:18:51

ความคิดเห็นที่ 30 ทุกสิ่งไม่เที่ยงครับ มีเพิ่มมีลด ชอบสุข เกลียดทุกข์ ไม่อาจ ทำทุกสิ่งให้สมหวัง ดังใจ รู้ให้เท่ารู้ให้ทัน แต่อย่ารู้มากจนยกตน ข่มท่านครับ ขอบคุณครับ สวัสดี จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:41:38

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีค่ะคุณอา ถึงจะเป็นบอร์ดสาธารณะ ก็ต้องรู้กาละเทศะ  เอาใจเขามาใส่ใจเรา แม้บางเรื่องจะต้องข่มใจอย่างมากก็ไม่พ้นความพยายามค่ะ เพื่อความสงบสุขของสังคมเล็กๆนี้ ~ จากคุณ : ป้าหนาสองนิ้ว เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 14:44:30

ความคิดเห็นที่ 32 'ผ่านมา ผ่านไป.' เป็นแบบนี้มานาน แล้วก็วน ผ่านมา   ผ่านไป ค่ะ จากคุณ : นานๆ ผ่านมา (nupvs) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 15:47:52

ความคิดเห็นที่ 33 ... จากคุณ : Resource of life เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 16:12:30

ความคิดเห็นที่ 34 ทุกคนเป็นคน ธรรมชาติของคนย่อมเห็นแก่ตัว หากแต่การเห็นแก่ตัวแบบยุติธรรม ไม่นำภาระความเห็นแก่ตัวของตนไปทำให้ผู้อื่นต้องเดือดร้อน สังคมของการอยู่ร่วมกันจะมีความสุข ความสุขของคนแต่ละคนเหมือนวงกลม ห้องของเรา รสก. มีหลายๆ วงกลมมาทับกัน แบ่งปันกัน ได้ความสุขสุดชื่นสู่กัน แต่วงกลมแต่ละวงใช่จะสามารถทับกันหมดได้อย่างสมบูรณ์แบบ คงเหลือส่วนต่างที่เราต้องเคารพซึ่งกันและกันในความเป็นส่วนตัวที่คิดเห็นกันออกมาโดยบริสุทธิ์ใจซึ่งเราจะไม่นำมาเสียดสี ส่อให้เสียความรู้สึกของกันและกัน อย่างไรเสียเสริมสร้าง(ความเป็นมิตร)ย่อมดีกว่าทำลาย รสก..รักสงบร่วมกัน...บุญรักษาครับ จากคุณ : รักสงบ (ป๊าคุงนั่งร้าน) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 16:49:38

ความคิดเห็นที่ 35  สวัสดีค่ะคุณเจียวต้าย ขอบพระคุณสำหรับ ธรรมะในไร้สังกัด เห็นชอบด้วยประการทั้งปวง จากคุณ : Munro เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:43:19

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณครับ -ให้อภัย -ให้โอกาส -ขอโทษ -ขอบคุณ ช่วยให้สังคมจริงและสังคมเสมือน อบอุ่น น่าอยู่ เต็มไปด้วยไมตรีจิต และมิตรภาพ ครับ จากคุณ : วรพัช เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 18:08:37

ความคิดเห็นที่ 37 กราบขอบพระคุณยิ่งค่ะ คุณลุง เป็นธรรมะที่ร่วมสมัยจริง ๆ ค่ะ. จากคุณ : nawaporn169 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 18:32:25

ความคิดเห็นที่ 38  กลับมาฟัง และรับรู้สิ่งดีๆ ค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 19:20:27

ความคิดเห็นที่ 39 เห็นด้วยมาก จากคุณ : ในนามของความเหงา เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 19:33:20

ความคิดเห็นที่ 40 เห้นด้วยค่ะ จากคุณ : iSsAbElLaคนเดิมแหละ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 20:01:21

ความคิดเห็นที่ 41 อิ่มในมิตรภาพทุกครั้งที่มาเยียม จากคุณ : ครูเพชร เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 20:40:48

ความคิดเห็นที่ 42 นี่แหละค่ะ เสน่ห์ของจริงของไร้สังกัด จากคุณ : โสดในซอย เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:02:41

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีครับ คุณอา "อะภิวาทะนะสีลิสสะ   นิจจัง   วุฒาปะจายิโน, จัตตาโร   ธัมมาวัฑฒันติ  อายุ   วัณโณ   สุขัง   พลัง," แปลว่า  พรทั้งสี่ประการ  คือ  อายุ   วรรณะ   สุขะ  พะละ ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ และเคารพต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ" ผมก็ยึดถือเป็นประจำครับ  ตักบาตรทีไร พระท่านเตือนเราทุกรอบไปครับ จากคุณ : พี่แต้ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 23:01:44

ความคิดเห็นที่ 44 ขอรับไว้ด้วยคนครับ จากคุณ : อันโต (คุณชายไร้รัก) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 23:23:30

ความคิดเห็นที่ 45 ครับผม จากคุณ : กอไผ่สีสุก เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 08:03:30

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณทุกท่านที่ได้เข้ามาทักทาย พูดคุย และแสดงความคิดเห็น ขยายข้อธรรมะออกไปตามแต่วิจารณญาณของท่าน ผมขออนุญาตไม่ตอบเป็นรายท่าน เพราะผมก็รู้มาพอ ๆ กับท่านนั่นแหละครับ ถือเสียว่าเรามาแลกเปลี่ยนความรู้ทางธรรมะในหัวข้อสังคหวัตถุ ให้แก่กันและกัน ในโอกาสวันเข้าพรรษาครับ ส่วนใหญ่ท่านที่เข้ามาตอบนี้ ก็เป็นผู้ที่เห็นด้วยว่า ธรรมะบทนี้เหมาะที่จะใช้ในห้องนี้ และทุกท่านก็ได้ใช้ปฏิบัติมาแล้วทั้งนั้น แต่ก็มีบางท่านที่ใช้คติพจน์ของท่าน ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่งวางไว้บนหัวหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ด้วยคือ ชมคนที่ควรชม และข่มคนที่ควรข่ม ซึ่งถ้าพยายามให้อยู่ในกรอบของความพอดี ก็คงจะมีประโยชน์เช่นกันครับ แถมท้ายด้วยคำกลอนที่ผมยึดไว้เป็นหลักในการทำงาน เมื่อสมัยโน้นตั้งแต่หนุ่มมากจนหนุ่มน้อย และได้เคยนำมาวางให้เพื่อนอ่านแล้ว ก็คือบทนี้ครับ ไม่ข่มขู่ผู้ที่มาติดต่อด้วย มีแต่ช่วยให้สำเร็จเสร็จสมหวัง พูดนอบน้อมถ่อมกายใจไม่เสียงดัง ให้ผู้ฟังอึดอัดคิดขัดเคือง ไม่อวดว่าตัวกูรู้ทุกสิ่ง ใครท้วงติงต้องแก้ไขให้ถูกเรื่อ่ง สามข้อนี้จะจดจำทำเนืองเนือง ให้ชื่อเฟื่องฟุ้งไปไม่เหี่ยวเอย. แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 54 14:54:39 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 54 14:53:33 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 54 13:26:11 จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 13:24:24

ความคิดเห็นที่ 47 คุณลุงขอรับ ผู้ใหญ่ ก็สมควร ขอรับ ที่จะวางตัวให้เด็กๆกว่า เคารพ  นับถือ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 23:45:22

ความคิดเห็นที่ 48 ถูกต้องแล้วครับท่านขุนเดชา ขอบคุณ คุณ นายเสลา, คุณOncidium., คุณA Muggle, คุณป้าหนาสองนิ้ว, ด้วยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 08:57:13

ความคิดเห็นที่ 49 มัวไปเที่ยว กว่าจะบินเลี้ยวเข้ามาได้... ...........ยิ่งให้ ยิ่งได้...อภัยกันได้....ดีด้วยกันทุกฝ่าย....ครับผม... จากคุณ : หนุ่มเมืองพาน เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 21:12:26

ความคิดเห็นที่ 50 ตัวอะไรน่ะครับ น่ากลัวจังเลย จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 07:05:48