ความคิดเห็นที่ 1 แก้ไขไม่ได้แล้วก็ทำดีให้มาก ๆ หลังจากนี้นะครับ บุญรักษาด้วยครับ จากคุณ : พี่แต้ เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 02:35:24

ความคิดเห็นที่ 2 กรรมจากการทำแท้ง.. หลังจากกลับมาที่บ้านเจ้านายแล้ว เรามีอาการตกเลือด เราปวดท้องมากไม่กล้าบอกเจ้านายว่าเกิดอะไรขึ้น เราโทรไปหาคุณหมอว่าจะทำยังไงดี คุณหมอบอกว่าให้ไปโรงพยาบาลเลย เราเลยโทรหาเพื่อนสนิทที่เป็นพี่เลี้ยงเหมือนกัน เค้าก็มากับแฟน เรามาถึงโรงพยาบาลพร้อมๆกัน วันนั้นหมอเวรถามว่าเราทำแท้งด้วยวิธีไหน เราก็บอกเค้าไปหมดเลยเพราะหมอบอกว่าจะได้รักษาถูก ตอนนั้นรู้เลยว่าบาปกรรมมันตามทันเร็วจริงๆ เราเลือกนอนห้องพิเศษราคาประมาณ 5500 บาท เพื่อนเรากับแฟนไปนอนเฝ้า พยาบาลมาเปลี่ยนผ้าอนามัยให้เราทุกชั่วโมงจนไม่ได้นอน พอเช้าเพื่อนเรากลับไปทำงานเราก็อยู่คนเดียว ใจตอนนั้นคิดถึงแม่มากแต่เราไม่โทรบอกท่านเพราะกลัวท่านจะเสียใจ 9โมงเช้าพยาบาลมาพาเราลงไปห้องตรวจ ตอนนั้นจำได้ว่าเค้าตรวจภายในแล้วหมอบอกว่ามีเศษชิ้นเนื้อยังค้างอยู่ในมดลูก ต้องทำการขูดมดลูกด่วน ตอนนั้นเราก็ต้องตัดสินใจเองทุกอย่าง รู้ตัุวอีกทีอยู่ในห้องที่เครื่องมือเต็มไปหมด ภาพในวันนั้น บุรุษ พยาบาล ร่วม10 เต็มห้องไปหมด เราอยู่บนเตียงคล้างห้องผ่าตัด นั่นคือการนอนโรงพยาบาล การเข้าห้องที่มีเครื่องมือแบบนั้น พยาบาลฉีดยาสลบให้เค้าบอกให้เรานับ1-3 เรานับถึง2 สติก็วูบหายไปแล้ว ตื่นมาอีกทีเราอยู่อีกห้องนึงแล้ว มีตัวหนีบที่นิ้วเรา ห้องนั้นอุ่นๆ ถ้าจำไม่ผิดคือห้องผ้าหุ่มไฟฟ้าหรืออะไรสักอย่าง เราไม่รู้จริงๆว่าเค้าเรียกว่าอะไร น้ำตาไหลอาบแก้มไม่รู้เกิดมาจากความรู้สึกไหน พยาบาลมาเช็ดให้เรา มันก้ไหลตลอด จนประมาณไหนไม่รู้เราก็ได้กลับขึ้นมาห้องพัก แล้วก็หลับยาวจนมื้อเย็น จากนั้นพอเพื่อนมาเราก็ตื่น วันนั้นเป็นวันเสาร์เพื่อนๆหยุดกันหมด จำได้ว่ามีเพื่อนมาเยี่ยมกันเป็นสิบกว่าคนเต็มห้องไปหมด ตอนนั้นทุกคนรู้ว่าเราเสียใจก็เลยพุดอะไรสนุกๆให้เราหัวเราะแต่เราหัวเราะไม่ออกหรอก วันนั้นเราออกจากโรงพยาบาลเวลา 5ทุ่ม ค่ารักษา 30,000บาท เรานั่งแทีกซี่กลับมาบ้านเจ้านายแต่ไม่ได้บอกอะไรเค้า หมอห้ามเราเดินขึ้นลงบันได หรือทำงานหนัก เราโกหกเจ้านายไปว่าใส้ติ่งอักเสษ วันนั้นเรานอนหลับไปทันทีที่ถึงบ้าน พอวันอาทิตย์เจ้านายเราปกติเค้าจะไม่อยู่บ้านแต่วันนั้นเค้าอยากอยู่บ้าน เราต้องทำอาหาร 3มื้อ และต้องเลี้ยงน้อง วันนั้นเราเหนื่อยมากกัดฟันอดทนจนถึงเวลานอน แต่โชคดีที่ไม่มีอาการอะไรผิดปกติเกิดขึ้น จากวันที่ทำเราไม่เคยมีความสุข ไม่เคยมีวันไหนไม่นึกถึง เรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด ก่อนกลับโทรหาแม่ว่าจะกลับบ้านสัก3-4วัน แม่ก็ไม่นอนนะคอยฟังว่าเมื่อไหร่เสียงรถสามล้อจากในเมืองจะเข้ามาในหมู่บ้าน เราถึงบ้านตี4 แม่ยังไม่นอน น้องยังไม่นอน บ้านน้าก็ยังไม่มีใครนอนรอเรากลับมากันหมด ตอนนั้นเราเห็นความรักของแม่ที่เป็นห่วงลุกเราน้ำตาไหล ถ้าแม่เราทำแท้งเราคงไม่มีวันได้เกิดมาอีกแน่แท้ เรากอดแม่หลังจากที่ไม่เคยกอดท่านเลย เราอยู่บ้าน แม่ทำอาหารอร่อยๆให้กิน ไปเยี่ยมญาติ ทำโน่นทำนี่จนครบกำหนดกลับ ก็กลับมาทำงานต่อ จากนั้นก็กลับมาบ้านเจ้านายตามเดิมทุกอย่างยังดำเนินไปตามปกติ จนวันนึงน้องโทรมาว่าจะบวช เราก็ดีใจกลับไปบ้าน ตอนนั้นแม่ขอตัคืเรา 20000 เรามีให้แม่ 5000 เพราะเราติดลบตั้งแต่ไปทำบาปมา เงินเดือนเรา 10000บาท ค่าใช้จ่ายไม่มีเพราะกินอยู่กับเจ้านาย ตอนนั้นเรามีเรื่องที่เราเสียใจ เราคิดว่าแม่รักน้องมากกว่า เราจึงตัดสินใจด้วยความคิดโง่ๆ เราไม่ติดต่อกลับไปที่บ้านอีกเลย ตอนนี้เรามาคิดดูทุกอย่างเราดุโง่มาก เลวมาก บาปมาก เราทิ้งช่วงเวลาสุดท้ายของพ่อ เราฆ่าลุกตัวเอง เราทิ้งแม่กับน้องอีก ชั่วหาคำบรรยายให้ตัวเองไม่เจอซะจริง เรากลับมาทำงานตามปกติ ตอนนั้นเราหลงรักผู้ชายคนนึงเป้นทหารเรืออายุ 30กว่า พ่อกับแม่เค้าชอบเรามากก็เลยหาวิธีให้เราได้อยู่ใกล้ชิดเค้า เค้าจ้างเราวันเสาร์ให้ไปสอนการบ้านหลานเึค้า ตอนนั้นเรามีนักเรียนวันเสาร์ให้สอนเพิ่มมีรายได้เพิ่มมาอีกอาทิตย์ละ 2000บาท พอตัดขาดตัวเองออกมาจากบ้านแล้วเราก็ไม่สนใจอะไรเลย ทีนี้กิน เที่ยว ทุกอย่างใช้เงินเปลืองมาก ไม่มีเงินเก็บเลย อยู่มาวันนึงเราก็มีเรื่องเข้าใจผิดกับเจ้านายเราเลยบอกเจ้านายเราไปว่า ถ้าเราทำผิดอีกเราขอลาออกเลยล่ะกัน เจ้านายเราอึ้งแต่ก็บอกว่าตามนั้น จากนั้นอีก 2เดือนเป็นวันสงกรานต์เราหยุดเจ้านายไปต่างจังหวัด วันนั้นลูกศิตย์เราขอมานอนเป็นเพื่อนเราก้เกรงใจเจ้านายนะแต่คิดว่าคืนเดียวคงไม่เป้นไร เราผิดมหันต์พาคนอื่นมาค้างโดยไม่ได้รับอนุญาต พอสายวันรุ่งขึ้นเราส่งน้องเค้ากลับบ้านแต่มีคนโทรไปฟ้องเจ้านายเรา พอเจ้านายกลับมาเค้าก็บอกว่าเราทำผิดนะ เราก้อเลยบอกว่าเราขอพิจารณาตัวเอง จากนั้นเราก้อออก .... วันนั้นร้องไห้ เงินเก็บก้ไม่มีเพราะใช้ชีวิตไม่ระวังเลยทั้งๆที่เดือนนึงรายได้เกือบ 20000บาท วันออกมาเจ้านายให้เงินมา 10000บาท เราร้องไห้ เค้าร้องไห้ เราบอกลาน้อง 3คน เรากอดเจ้าตัวเล้กที่ตอนนั้นอายุ4ขวบกว่าแล้ว เค้าถามเราว่าจะไปไหน แม่น้องบอกทุกคนว่าเราลาออกกลับบ้านต่างจังหวัด พอเราเก็บของออกจากบ้านแล้วเราก้ไปอยู่ห้องเพื่อน ตอนนั้นเรามีแฟนนะเค้าบอกว่าเค้าจะดูแลเราเอง เชื่อมั๊ยพอเราออกจากงานเค้าก็เลิกกับเราเลย ตอนนั้นเงิน10000บาท เราใช้แค่5วันเอง เราเลยตัดสินใจทำงานใหม่ทันที +++ เราได้งานบ้านคนรวยมากในหมู่บ้านเศรษฐี เลี้ยงลุกคนเล็ก บ้านนี้เจ้านาย คุรยาย น้องสาวเจ้านายโรคจิตมาก .. มีครั้งนึงเราอุ้มน้องคนเล็กไปหาคุณยายตอนนั้นแกนั่งดูเอเอฟ2 ทีนี้พอมืดๆได้เวลากลับบ้านแกบอกตังค์หาย 20000บาท ความซวยมาเยือนแล้วมั๊ยล่ะ เราเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับแรก ด่าเราเสียหายมากๆ เลว ขี้ขโมย บลาๆๆๆ ทีนี้เจ้านายผู้หญิงมามาด่าอีก เรียกคนใช้พม่าในบ้านอีก 3คนมา ช่วยกันรื้อ ค้น ทุกอย่างในห้องเด็ก ห้องนอนเราแต่ไม่เจอ ทีนี้เรียก รปภ มาเลย มาจับเราทุกคนถอดเสื้อผ้า เราโมโหมากๆๆเลย แต่เรายอมเพื่อความบริสุทธิใจ พอค้นไม่มีอะไรเสร็จเค้าปล่อยเราลงมาจากนั้นบอกพม่า 3คนว่าให้จับตาเราไว้ให้ดี พอลงมาเรารีบโทรไปที่เนอสเซอร์รี่ทันที เค้าเชื่อในความบริสุทธิใจของเรา  เราบอกเลยว่าเราจะลาออกทันทีที่เรื่องกระจ่าง เราโมโหที่เจ้านายผู้หญิงกับคุณยายด่าเรามาก ทั้งๆที่ยังไม่รู้แน่ชัดว่าเราเอาไปมั๊ยแต่ทำเราตกเป้นผู้ต้องหาได้ มาบอกเราอีกนะว่าถ้าเอามาคืนจะให้เรา 1000บาทและไม่เอาเรื่องเราด้วย จากนั้นน้องสาวเจ้านายที่อยู่บ้านกับคุณยายโทรมาบอกว่าเงิน 20000คุณแม่อยู่ที่บ้านนะคะ เรางี้โมโหมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไหนตะกี้แกบอกว่าแกนั่งนับเงินก่อนเข้าห้องน้ำ แกบอกว่าพึ่งวางไว้ ไหนบอกว่าแกเอามา บลาๆๆๆๆๆ ด่าในใจอย่างเดียวเท่านั้น จากนั้นเจ้านายเดินมาแจกเงินคนละ 100 และพิซซ่าคนละ 1ชิ้น ขอบอกว่าเราไม่เอาค่ะแล้วบอกว่าขอลาออกนะ จากนั้นเราไม่สนจะได้คนหรือไม่ได้ทำเราขนาดนี้ไม่แจ้งความจับก็บุญแล้ว บ้านหลังละเกือบ 60ล้าน รถคันละหลายล้าน สังคมที่คุณอยู่มันช่างไม่ยกระดับจิตใจคุณเลย คุณมองคนอาชีพอย่างเราด้วยใจสกปรกมากค่ะ  ผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสะใภ้ของเสี่ยเจ้าของคอกม้าชื่อดังแห่งนึง เธอเคยรวยนะคะแต่พอพ่อเสียบ้านเธอก็จนลง แต่โชคดีได้แต่งงานกับสามีที่รวยมาก จากนั้นเราก็ได้มาเช่าห้องอยู่ที่ราม2 แล้วขอเคสไป-กลับ จากนั้น2วันก็ได้งานทำค่ะ เป็นงานพี่เลี้ยงเด็ก เจ้านายเป็นคนดี น่ารักค่ะ เป็นทายาทสำนักพิมพ์ชื่อดังเลยล่ะค่ะ ที่บ้านจะเป็นโรงเรียนด้วยค่ะ ที่นี่มีลูกจ้างเยอะมาก แน่นอนว่าปัญหาต่างๆก็ย่อมมากเช่นกัน แต่โชคดีที่เราเป็นคนที่อัธยาศัยดี ไม่อะไรกับใคร แต่บางทีมันก้ไม่เป็นผลดีนะคะยิ่งเจ้านายและญาติเจ้านายรัก เรายิ่งเป็นที่ไม่น่ารักสำหรับคนงานลูกจ้างในบ้าน เราไม่เคยติดต่อกลับไปที่บ้านอีกเช่นเคย ทำงานไปได้สักพักเราก็มีแฟนค่ะ เรารู้จักกันในอินเตอร์เนต ผู้ชายคนนี้คบมาจนถึงปัจจุบันค่ะ แต่เรื่องราวไม่ได้ง่ายๆนะคะ 6ปีมาจากนี้เราโดนกรรมไล่ล่ามาตลอดเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 54 02:46:47 จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 02:36:43

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณ คุณพี่แต้ มากเลยนะคะ จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 02:47:27

ความคิดเห็นที่ 4 เรากับแฟนคบกันได้ปีนึงเราจึงตัดสินใจอยู่ด้วยกันโดยที่ไม่ได้ปรึกษาผู้ใหญ่เลย ตอนนั้นเราลาออกจากงานมารองานใหม่ แต่กรรมมาแล้วค่ะเราตกงานไม่มีงานทำเลย แล้วไม่ว่าจะไปทำที่ใดๆ เราไม่เคยได้ค่าจ้างเลย แฟนเราดีมากเค้าหาเลี้ยงเราตลอดไม่ว่าจะยากจน จะลำบากแค่ไหน เค้าไม่เคยทอดทิ้งเราเลย ระหว่างที่คบกับแฟนมาเราไม่เหลือเพื่อนเลย มันเกิดเหตการณ์ต่างๆที่แย่ๆเป็นเหตุให้เลิกคบกันไปโดยปริยาย อดๆอยากๆ อดมื้อกินมื้อ สิ้นเดือนมาไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าห้อง จนในที่สุดเมื่อหลายปีก่อนแฟนเราตัดสินใจขอพ่อกับแม่เค้าพาเราเข้าไปอยู่ในบ้าน ตอนนั้นเรากับแฟนขายของตามตลาดนัด แฟนเราจบตรีแล้วแต่ยังหางานไม่ได้ เรากับแฟนอายุห่างกัน 3ปี เราช่วยกันขายของ เราอยู่บ้านพ่อแม่แฟนทำงานบ้านทุกอย่าง ขอบอกว่าทุกอย่างจริงๆ เรารไม่เคยได้โทรกลับบ้านเลยนับจากนั้น เราอยู่บ้านแฟนประมาณ 8เดือนแฟนก็ไปเรียนต่อที่อเมริกา ตอนนั้นเราขอแยกออกไปเช่าห้องอยู่ต่างหาก พ่อกับแม่แฟนเราเรารักท่านทั้งสองมาก ท่านมีบุญคุณที่ให้เราอาศัยบ้าน มีข้าวกัน มีที่นอน เหมือนเรามีพ่อแม่ พี่สาว เป็นครอบครัว...แต่เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นอย่างที่ควรเป็นท่านทั้งสองไม่ได้ชอบเราักเท่าไหร่หรอก เราเหมือนคนมีแต่ตัว แต่ลุกเค้ามีอนาคต เราเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อกับแม่นะทุกคนล้วนแต่อยากให้ลุกได้คนดีๆ ได้คนมีอนาคตมาเป็นคู่ครองทั้งนั้นล่ะค่ะ ครอบครัวแฟนถือว่าฐานะปานกลาง พี่สาวเค้าหน้าที่การงานดี สองพี่น้องต่างกันโดยสิ้นเชิงค่ะ พี่สาวเก่ง น้อง.... คือทุกอย่างตรงกันข้ามอย่างชัดเจน แต่ว่าเรื่องนิสัยแฟนเราเป็นคนดีมากๆ จิตใจดีมากจริงๆ แฟนจึงเหมือนแกะดำในบ้าน เค้าเป็นอาภัพมากๆ พ่อกับพี่สาวไม่ค่อยใส่ใจเท่าที่ควร เวลามีปัญหาแฟนจะไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย ตั้งแต่เรียนมาเค้าก็ทำงานมาตลอด ต่างกับพี่สาวที่สบายมีเวลาเรียนและอ่านหนังสือ เรียนจบมาพี่สาวได้งานดีแต่แฟนเราหางานไม่ได้เพราะเรียนไม่ดี สมัยนี้ทุกที่ก็ต้องการแต่คนเก่งๆ จบมหาลัยดีๆ แฟนเราไม่ค่อยมีเพื่อน พึ่งใครก้ไม่ได้ เค้าจึงขอพ่อว่ายืมเงินไปอเมริกาแล้วจะใช้คืน พ่อเค้ายอมให้แต่ต้องให้หาเงินมาคืนด้วย เค้าตอบตกลงและก็บินไปเรียนภาษา พูดง่ายๆคือไปหางานทำแล้วเอาเรื่องเรียนบังหน้าเหมือนนักเรียนไทยหลายๆท่านค่ะ พอแฟนเราไปเราจะแวะไปบ้านเค้าสัปดาห์ล่ะครั้งเพื่อทำความสะอาดบ้าน ซื้อขนมปังไปให้เค้าไว้ทานกับกาแฟ เราทำแบบนั้นอยู่ประจำ พอวันปีใหม่พี่สาวแฟนบินไปเที่ยวอเมริกา พ่อกับแม่แฟนไประยอง ท่านขอให้เราไปเฝ้าบ้านเราจึงไม่ได้ไปไหน เรามาเฝ้าบ้าน 3วัน ทำความสะอาดบ้านเรียบร้อยเลย พอท่านกลับมาเราไม่เคยได้ของฝากหรืออะไรจากท่่านเลย เราก็ชินนะไม่อยากหวังแต่คนเรามันก็มีบ้างที่อยากได้ขนมของฝากซักถุงนึง แค่นั้นก็ดีใจมากแล้วแต่หาได้มีไม่ดังเช่นทุกครั้ง เวลาพี่สาวแฟนไปต่างประเทศเราและแฟนไม่เคยได้ของฝากอะไรเลยสักชิ้นทั้งๆที่เรา ตากผ้า เก็บผ้า ทำความสะอาด ที่เกี่ยวกับพี่สาวเค้าให้ตลอดเวลาที่อยู่บ้าน เค้าซื้อของกระจุกกระจุก โน่นนี่ฝากที่ทำงาน ฝากเพื่อน แต่ไม่เคยนึกฝากน้องตัวเองเลย แฟนเราชอบน้อยใจนะเพราะเวลาไม่ว่าแฟนเราและเราจะไปไหนจะซื้อของมาฝากทุกคนตลอดเวลา พอแฟนไปต่างประเทศ ชีวิตเราก้ดีขึ้น เราย้ายไปอยู่ราม2 เรียนหนังสือต่อ แฟนส่งเงินมาให้อาทิตย์ละ100ดอลล่าร์ ทุกอาทิตย์ เรามีเงินไปเที่ยว ไปทำบุญ เราเป้นคนที่ชอบไปวัดมาก ไกลแค่ไหนถ้าอยากไปเราก้ไปหมดค่ะ ทุกวันเราจะไปใส่บาตรตอนตี5 แล้วนอนตอน7โมงเช้า ตื่นมาอีกทีบ้ายสองเพราะแฟนจะโทรมา ตอนเย็นออกไปหารัยทาน กลับมาอ่านหนังสือแล้วก็สวดมนต์ตอน 4ทุ่ม จากนั้นก้อ่านหนังสือจนเช้าแล้วไปใส่บาตร เราจะกินเจทุกวันจันทร์ จากนั้นเพิ่มเป็นกินเรื่อยๆเท่าที่จะกินได้ ทำแบบนี้ประมาณครึ่งปีชีวิตเราดีขึ้นมากจากที่เคยลำบากก่อนแฟนไปอเมริกา แต่คนเราพอสบายแล้วมักจะหลงลืม พอจากนั้นแฟนส่งไอโฟนมาให้ เราเริ่มติด hi5 facebook ตามลำดับ จากนั้นก้ไม่ได้ใส่บาตรเช้าทุกวันเหมือนเดิม แต่นานๆไปที ไม่ได้สวดมนต์ยาวทุกคนดังเดิม ปกติสวดมนต์ยาวมาก ทุกอย่าง ทุกบทสวด วันละชั่วโมงกว่าทุกวัน แต่เรื่องไปวัดทำบุญก้ไม่ขาดนะคะยังชวนน้องๆนักศีกษาไปวัด ไปฟังธรรมมะ และแนะนำให้กินเจด้วย ชีวิต 2ปีมีความสุขมาก มีกิน มีที่นอน มีเงินใช้ แต่ยังไม่เคยติดต่อกลับไปที่บ้าน ทั้งๆที่คิดถึงแม่และน้อง *** พอแฟนกลับมา ตอนแรกชีวิตเราก็ปกติดีเพราะยังมีเงิน พอสักพักเรามีปันหาโดนโกง ตอนนั้นเราไปจ่ายมัดจำค่าเซ้งร้านมาจำนวนหนึ่งแล้ว ทีนี้เราไม่มีเงิน เราเลยไปขอยืมจากเพื่อนสนิทคนเดียวที่มีมา 60000 บาท ตอนนั้นเราจึงได้เปิดร้าน แต่เนื่องจากตอนนั้นค่าเช่าแพงมาก ค่าน้ำค่าไฟ และค่าใช้จ่ายที่แม่แฟนซื้อของทำให้เรามีเงินเหลือหักจาทุนแล้วไม่มาก แล้วเราเองก็เริ่มมีปัญหากับแม่แฟน เพราะเค้าไม่ชอบเรา จนในที่สุดเราทำร้านได้ 3เดือนเราจึงตัดสินใจเซ้งร้าน อันนี้สุดท้ายก็โดนโกงตามเคย**** ปล.... ตกเรื่องที่ดิฉันโดนพ่อแม่พี่สาวแฟนไล่ออกจากบ้านค่ะ เริ่มแรกดิฉันย้ายไปอยู่ข้างนอกแล้วจะมาทำความสะอาดบ้านให้อาทิตย์ละ 1วัน ประมาณช่วงเดือนมีนาคมค่ะ ช่วงนั้นดิฉันเร่ร่อนอยู่พักใหญ่นะคะ เพราะตอนนั้นไม่ได้บอกแฟนว่าย้ายออกจากที่เดิมแล้วตอนนั้นแฟนยังไม่ส่งเงินมาให้มากเท่าไหร่ วันสุดท้ายที่ดิฉันจะออกจากงานตอนนั้นคืนห้องไปแล้วเลยมาขออาศัยบ้านแฟน 2คืน ปกติเรามาค้างทุกอาทิตย์เพื่อทำความสะอาด วันนั้นเรามาค้างแต่เราดทรบอกเค้าล่วงหน้าแล้วว่าเราค้าง 2คืนแล้วเราจะไปอยู่บ้านเพื่อนที่ต่างจังหวัด พอตื่นเช้าขึ้นมาเราลงมาข้างล่างจะมาช่วยแม่แฟนทำงานเค้าบอกกับเราว่า ไม่ต้องหรอก พ่อกับพี่สาวแฟนบอกให้เราคืนกุญแจแล้วไม่ต้องมาที่นี่อีกนะเพราะเค้าไม่ชอบ เราอึ้งมาก จริงๆมันเยอะกว่านั้นคำพูดเค้าแต่เราขอบอกเท่านี้ เราเสียใจมากเรามาขออาศัยแค่ 2คืนพรุ่งนี้เราจะไปไม่มาอีกแล้วทำไมเค้าต้องไล่ก่อน ไม่จากกันด้วยดีอย่างที่ควรเป็น บ้านแฟนกับที่ทำงานเราใกล้กันมากเราต้องทำงานอีก 2วันแต่ที่เราเช่าอยู่เค้าให้เราออกเพราะคนใหม่จะย้ายเข้าแล้วเราจึงมาขออาศัยเค้า แม่แฟนเราบอกว่าก้ไปต่างจังหวัดเลยสิอีกวันเดียวจะไปทำงานทำไม เราไม่สนใจแล้วตอนนั้นเราเดินขึ้นข้างบนไปเก็บของร้องไห้เพราะเสียใจมากที่เค้าพูดกับเราแบบนั้น เราโทรไปหาแฟนที่อเมริกาเพื่อขอเลิกกับเค้า เพราะเรารู้ว่าพ่อกับแม่เค้ารังเกียจเรามากแค่ไหนทั้งๆที่เราทำทุกอย่างด้วยความจริงใจให้เค้ารักเรา ตอนนั้นแฟนเราโทรกลับมาถามแม่เค้าแล้วบอกว่าจะกลับไทยไม่อยู่นะถ้าทำกับแฟนเค้าแบบนี้ ตอนนั้นเยอะพอควรเราเองก้ไม่สนใจแล้วจะไปเช่าโรงแรมอยู่แล้วทำงานอีกวัน เราทำงานสอนหนังสือเด้กหลังเลิกเรียนไงคะ แล้ววันที่เค้าไล่เราเป็นวันสุดท้ายของการทำงานแต่พออีกวันนึงคือญาติของน้องที่เราไปสอนเค้าจะขอเลี้ยงส่งเรา เราจึงต้องอยู่ต่อ เราบอกแม่แฟนว่าเราคงไม่เลิกทำงานวันนี้หรอกนะแล้วเราคงไม่ขออยู่ที่นี่อีกเหมือนกัน ตอนนั้นเหมือนแฟนเราจะไม่ยอมสุดท้ายแม่แฟนเลยมาขอให้เราไปอยู่คอนโดนที่เค้าซื้อไว้ให้คนเช่าก่อน เราไม่ยอมนะแต่แฟนเราเอาจริง เราไม่อยากให้เค้าทิ้งอนาคตมาเราเลยยอมไปนอนคอนโดอีกคืน จากวันนั้นมาเราก็หายไปนานจนมาเปิดร้านขายของกับแฟน เราถึงกลับมาเหยียบบ้านแฟนอีกที จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 03:46:30

ความคิดเห็นที่ 5 กรรม.... เมื่อ 10เดือนก่อนเรากับแฟนเริ่มทำการค้าขาย แฟนมีเพื่อนอยู่อเมริกาเยอะ เราก็มีเพื่อนอยู่ฝั่งยุโรป เราจึงหิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมมาขายกัน ทำมาได้ 3-4ครั้งเพื่อนก็กลับมาอยู่ไทย ประมาณ 3เดือนก่อนเราได้รู้จักกับคนในเฟสบุ้คค่ะ เค้าก็ขายเหมือนกัน เราก็เลยหุ้นกับเค้าฝากเค้าซื้อ ตอนนี้ดิฉันติดลบมากมายเพราะโดนโกง จนเค้าเอาไปแจ้งความต้องหาเงินใช้หนีหัวโต ตอนนี้มีหนี้ราวๆ 2แสนบาท แฟนเราน่ารักมากในความโชคร้ายเราก็ยังมีสิ่งดีๆอยู่ 3เดือนมานี้เราไร้ที่อยู่เพราะไม่มีเงินไปเช่าห้อง เราอาศัยนอนตามห้องพักรายวันถูกๆ ไปค้างบ้านแฟนบ้าน เราพึ่งสมัครงานและได้งานทำเมื่อ 2เดือนก่อน แฟนจึงขอแม่ว่าให้เรามาอยู่บ้านเพราะใกล้ที่ทำงาน แต่เราไม่ได้มาอยู่ทุกวันเพราะบางวันเรากลับไปนอนบ้านคนรู้จักบ้าง ..... วันนึงเราคิดถึงแม่มาก เราเปิดเนตหาเบอร์โทรหมู่บ้าน โทรอยู่หลายวันก้ไม่เห็นมีคนรับเราจึงมาหาชื่อน้องสาวที่เป็นลูกน้าในกูเกิ้ล เราเจอในเฟสบุ้คเราก็ติดต่อไปหลายครั้งมากแต่น้องสาวไม่ได้เล่นแล้วไงเลยไม่มาตอบเราเลยไปไล่ดูชื่อเพื่อนเค้าจนในที่สุดเราก็ได้เบอร์มา เราดีใจมากเลยนะที่เราติดต่อใครสักคนได้ คุยไปสักพัก เราเลยขอเบอร์แม่....น้องสาวถามว่าจะเอาไปทำไม?? เราก้อ้าว แม่พี่นะทำไมจะเอาไม่ได้!!!!    น้องสาวเลยบอกว่า ..................ก็เพราะว่าแม่เราไม่อยู่แล้วสิ!!!!.................. แม่เราจากไป 2ปีครึ่งแล้ว เราพูดอะไรไม่ออก อีกแล้วหรือ ทั้งพ่อกับแม่ จากเราไปโดยที่เราไม่ได้บอกลาท่านทั้งสองสักคำ เราช็อค ร้องไห้จากวันนั้นมาถึงวันนี้ เราบาปหนามาก ทิ้งพ่อกับแม่ ทำแท้ง เราตกนรก 3ขุมแล้ว ไม่ว่าเราจะทำบุญมาแค่ไหนมันก็ไม่อาจหลุดพ้นเราได้..... จากนั้นอีก 3วันเราก็ได้คุยกับน้องชายแท้ๆ และคุนป้า เรามีญาติอีกมากมายที่โกรธเรามาก นั่นล่ะแรงกรรมที่ส่งผลเรามา พอหลังจากที่รู้เรื่องว่าแม่เสียแล้ว เราก็เริ่มรับกรรมทีละอย่างๆๆ ปีใหม่ที่ผ่านมาแม่ของน้องที่สนิทดุไพ่ให้เรา ไม่ว่าจะเปิดจะถามเรื่องไหนจะขึ้นไพ่ผู้หญิงคนนึงที่เป็นมารดา สิ่งศักดิ์สิทธิใบเดิมตลอดเราเองก็เอะใจแต่ไม่คิดว่าเป็นแม่ คิดว่าเป็นแม่ตะเคียน ย่านาค จนวันที่รู้ว่าแม่เสียแล้วเราถึงรู้ว่าเป็นแม่ 3เดือนมานี้ เราเจอแต่ปัญหา โดนโกง มีหนี้สิน ปัญหาสุขภาพ และตกงานตามเคย เร่ร่อน ไม่มีบ้านอยู่ ไม่มีเงินใช้ ไม่มีใครเลย ทั้งๆที่ไม่ได้ไร้ญาติขาดมิตรแต่เราไม่สามารถกลับบ้านได้ หรือไม่มีญาติพี่น้องคนไหนช่วยเราได้ เราทำตัวเราเอง เราสร้างบาปกรรมเอง เราต้องชดใช้เองทุกสิ่งอย่างไม่อาจหนีมันพ้น เราเองก้ได้แต่หวังว่้าทุกคนจะอโหสิให้เราบ้างในไม่ช้าก้เร็ว ไม่รวมเจ้ากรรมนายเวรที่ตามมาจากหลายภพ หลายชาติ อีก กรรมจากการพรากลูกนกจากพ่อกับแม่นก ........... ตอนยังเด็กเราเคยอยากได้ลุกนกมาเลี้ยงเพราะชอบที่นกสวย มีปีก เราจึงเอาไม้ไปสวยรังนกลงมาแล้วเอาลุกมันมาเลี้ยง พอตดเย็นมาแม่นกพ่อนกมันมาร้องเรียกหาลูกมัน เราก้อไม่สนใจ เราป้อนน้ำ ไปไล่จับตั๊กแตนมาป้อนลุกนก ยายเห็นยายด่าเลยบอกว่ามันบาปมากรู้มั๊ยไปพรากลูกมันมาจากพ่อกับแม่ เดี๋ยวเหอะเผื่อมีคนมาเอาพ่อกับแม่เราไปบ้างจะร้องไห้ ตอนนั้นเฉยๆนะไม่ได้กลัวอะไร จำได้ว่าอายุประมาณ 9ขวบ ..... กรรมในตอนนี้ เร่ร่อนไม่มีบ้านอยู่ กำพร้าพ่อแม่ สาสมยิ่งนัก!!! *** กรรมจากการฆ่าปลา  ตอนเด็กเวลาเลิกเรียนเราต้องเป้นคนทำอาหาร คนต่างจังหวัดนิยมหากุ้ง หอย ปู ปลา มาทำเป็นอาหาร แต่เราเป็นคนที่กลัวการฆ่ามาก ทุกครั้งที่ทำเราจะรู้สึกผิดทุกครั้งแต่เราต้องฆ่า เพราะพ่อกับแม่กลับมาต้องมีอาหารเย็นทาน....... กรรมในตอนนี้ เราเป็นไมเกรน *** กรรมจากการลักเล็ก ขโมยน้อย ตอนเด็กชอบขโมยเงิน พ่อ แม่ ยาย น้า เยอะค่ะ บาท สองบาท ไม่มากแต่บ่อย ..... กรรมทุกวันนี้ไม่มีเงินเลย เงินเก็บก้ไม่มี มีเงินก็มีอันต้องใช้หมดเลย โดนโกงตลอด *** กรรมจาการรังแกสัตว์  คือออกตัวไว้ก่อนนะคะที่ทำไมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เนื่องจากเป็นเด็กต่างจังหวัดและเป็นลูกสาว มีหน้าที่ต้องทำอาหารและในบางครั้งต้องไปหาอาหาร  เราเคยตามอาไปขุดกบ ขุดปู พอได้กบได้ปูมาอาจะยื่นให้แล้วบอกให้หักขามันจะได้ไม่กระโดดออกมา เราหักขากบทำให้มันกระโดดไม่ได้ เราหักปลายขาของปูทำให้มันปีนขึ้นจากถึงไม่ได้ ....... กรรมในตอนนี้ เราชาที่ขาขวาโดยไม่ทราบสาเหตุ เวลาเดินจะเกิดอาการชาต้องหยุดนั่งสักพักแล้วมันจะหาย เราเป็นบ่อยมาก *** กรรมจากการทำแท้ง ทุกวันนี้เราทำอะไรไม่ขึ้นเลย บางอย่างทำได้ดีแต่ในที่สุดเราก็จม ชีวิต 7ปีมานี้ เราชดใช้และรับกรรมมาตลอด ไม่ว่าเราจะไปทำบุญที่ไหน นั่งวิปัสสนามา 2ครั้ง ทำตามวิธีที่เจอในเนตแล้วก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น เราอยากให้เค้าไปเกิดไม่อยากให้เค้ามาอาฆาตจองเวรเราแบบนี้ เพราะถึงเค้าไม่จองเวรเราๆก็หนีกรรมที่ทำกับเค้าไม่พ้นอยู่ดี เราอยากเขียนเรื่องกรรมที่ได้รับจากการทำแท้งแบบเต็มๆ แต่เราไม่มีเวลา พรุ่งนี้จะไปวิปัสสนาแล้วค่ะ *** กรรมจาการทอดทิ้งบิดา มารดา อันนี้คงไม่ต้องพุดถึงนะคะ นรกชัดเจนเลย จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 04:46:57

ความคิดเห็นที่ 6 อีกไม่กี่ชั่วโมงเราจะเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่งเป็นเวลา 7วันค่ะ การไปวิปัสสนาครั้งนี้เราตั้งมากเราต้องการปฏิบัติเพื่ออุทิศและขอขมา ขออโหสิกรรมต่อ บิดา มารดา บุตรที่ทำแท้ง แล้วเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย  เราไม่รู้หรอกนะว่าการทำบุญในรูปแบบใดจะส่งบุญไปได้มากแค่ไหน เคยอ่านในบางเวปที่บอกว่าคนตายไปแล้วส่วนมากจะไปเกิดทันทีนอกเสียจากว่าคนที่ทำกรรมไว้มากต้องชดใช้เวรกรรมก่อนถึงจะไปเกิดใหม่ได้ แล้วการทำบุญให้แก่บุคคลที่ล่วงลับไปแล้วน้อยมากที่จะรับได้ .... แต่เราไม่ท้อหรอกถึงแม้เราจะต้องทำจนชั่วชีวิตนับจากนี้จะน้อยที่เค้าจะรับได้เราก็ไม่สนใจแค่เพียงรู้ว่ามีวิธีไหนที่ส่งไปถึงพวกท่านทั้งหลายเหล่านั้นได้เราจะทำ น้อยแต่ได้เรื่อยๆ บ่อยๆ รวมกันมันก็มากนี่คะ สิ่งที่เขียนมาในวันนี้ไม่รู้หรอกว่าจะมีคนสนใจเข้ามาอ่านมั๊ย อ่านจบมั๊ย แต่มันคือสิ่งที่ค้างคาใจเรา อาจจะไม่ใช่ทั้งหมดที่เขียนออกมา เนื่องด้วยเวลาไม่ได้มีมากแต่เราก็อยากระบาย อยากเล่า อยากให้มีใครสักคนมาตอบและชี้แนะแนวทางเราบ้าง เราอาจจะเป็นคนเลวจากสิ่งที่เราทำ แต่จิตใจเราไม่ได้เลวทั้งหมดนะ .... เราชอบช่วยเหลือคนอื่น เรารักทุกคน จริงใจกับทุกคนที่เรารู้จัก เราตั้งใจทำสิ่งดี อดีตคือสิ่งที่เราย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ ปัจจุบันเราอายุ31 แล้ว เราผ่านเรื่องราวมามากเกือบจะครึ่งชีวิตแล้ว เราไม่รู้หรอกว่าเราจะตายวันไหน ไม่แน่หรอกใช่มั๊ยกระทู้เราอาจจะไม่มีต่อจากนี้แล้วก็ได้เพราะพรุ่งนี้เราอาจจะตายไปพร้อมกับบาปที่เรามีก็ได้ แต่ถ้ามีพรที่เราขอได้ เราก็ขอให้เรามีชีวิตต่อไปอีกเพื่อให้เราได้ใช้เวลาที่เหลือได้ทำความดีบ้าง เรามีความตั้งใจมากนับตั้งแต่ต่อจากนี้เราตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตทุกเวลาและวินาทีให้คุ้มค่ามากที่สุด เราจะเป็นคนดี จะทำดี ช่วงเวลาที่ต้องชดใช้เวรกรรมนี้เราจะผ่านมันไปได้อย่างมีสติ เราเชื่อว่าอดีตที่ผ่านมาจะเป็นบทเรียนไม่ให้เราทำสิ่งชั่วๆอีก ถ้าเรามีเวลาเราอยากจะมาเขียนประสบการณ์ต่างๆที่เราได้พบมา เราเชื่อว่าอย่างน้อยต้องมี 1คนที่เปิดกระทู้เรามาอ่าน 7 วันที่วัด เราจะตั้งใจปฏิบัติอย่างดี .... นี่คือครั้งที่ 3ที่เราจะไปวิปัสสนา ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะไม่ได้ไปที่เดิมแต่เราจะตั้งใจปฏิบัติและทำให้ดีที่สุด เวรกรรมคือสิ่งที่เราหนีไม่พ้นไม่ว่าท่านจะไปไกลแค่ไหนก็ตาม เวรกรรมคือเงาที่ติดตามเราไปทุกที่ เราเชื่อว่าความดีที่เราเคยทำมาถ้าเอาไปเทียบกับบาปใหญ่ที่เราทำมันคงเป็นกรวด ทราย แต่เราจะไม่ท้อใจหรอก เราจะทำต่อไป ...... จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 05:14:57

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะ :) ขอบคุณนะคะ ที่เล่าเรื่องราวกฏแห่งกรรมที่เกิดขึ้นจริง โชคดีที่คุณรู้ทันกรรมแล้วรีบปฎิบัติธรรม..คุณมาถูกทางแล้วค่ะ ดิฉันขอให้คุณโชคดี..เวลานั่งสมาธิสวดมนต์ อย่าลืมอธิษฐานจิต ขออุทิศบุญกุศลจากการทำสมาทานศีลของคุณ..ไปให้คุณแม่...(เอ่ยชื่อ) ขอให้คุณแม่โปรดอโหสิกรรมให้ลูก (เอ่ยชื่อตัวเอง) ด้วยนะคะ เรื่องกฏแห่งกรรม ดิฉันเชื่อค่ะ ว่ามีจริงแท้ แน่นอนค่ะ ดิฉันเพิ่งนำเรื่องกฏแห่งกรรม จากเรื่องเล่าชีวประวัติ ของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน สิงห์บุรี ขออนุญาตนำมาลงให้คุณลองอ่านดูนะคะ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10831441/Y10831441.html จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 05:46:26

ความคิดเห็นที่ 8 1... แม่ทำงานหนักมาตลอดชีวิตตั้งแต่เราจำความได้ แต่ท่านไม่เคยบ่นให้เราได้ยินสักคำทั้งๆที่งานนั้นคือ ทำนา ทำสวน กลางแดด ฝน ทุกวันไม่เคยหยุด ตกเย็นกลับมาแม่เข้านอนทีหลังทุกคน ตอนเช้าแม่ก็ตื่นก่อนทุกคน  ทำไมต่างกับเราตอนนี้ที่งานเราไม่หนักเท่าแม่ แต่เรากลับเหนื่อยและท้อ ไม่มีความอดทน บ่นมันซะทุกวันให้ใครต่อใครฟัง แม่นี่ช่างเป็นคนพูดน้อยซะจริง 2... แม่ไม่เคยได้อยู่บ้านกับลูก พอหมดฤดูทำนา หรือว่ามีงานอื่นที่ทำแล้วรายได้ดีแม่ก็จะไปรับจ้างที่อื่น ที่ซึ่งห่างไกลบ้านและลูกๆ แม่จะฝากลูกไว้กับยายส่งเงินมาให้ใช้ค่าเรียน ค่ากิน ค่าอยู่ไม่เคยได้ขาด นานๆกว่าจะได้กลับมาที พอมาถึงซื้อแต่ของดีๆมาฝากลูกส่วนตัวเองตอนไปใส่ชุดไหนกลับมาก็ยังใส่ชุดเดิม แม่นี่ไม่ไหวเลยนะเชยจริงๆ 3... ทุกครั้งที่เรามีปัญหาไม่ว่าพ่อกับแม่จะอยู่ไกลแค่ไหนถ้าเป็นเรื่องที่เราก่อไว้ พ่อกับแม่จะมาทันที มาได้ยังไงนั่งรถตั้ง 8ชั่วโมงมากรุงเทพฯ มาแก้ปัญหาให้แม่ลุกสาวตัวดีทั้งๆที่มีแต่เรื่องแย่ๆ ไม่บ่น ไม่ดุ ไม่ด่า สักคำ มาก็ชุดเดิมที่เคยเห็นใส่นั่นล่ะไม่เคยจะเปลี่ยนหรอก  เฮ้ออ... 4... ลุกสาวสร้างวีรกรรมที่โรงเรียน เธอก็ยังมาตามล้าง ตามเช็ดมาเคลียร์ปัญหาให้ตลอด มาถึงก็ไปโน่นเลยห้องครูใหญ่ ห้องผู้อำนวยการโน่น พอออกมาเสร็จก็เอาแต่ร้องไห้แล้วบอกลุกสาวว่าไม่เป็นไรแล้วนะลูกแม่เคลียร์ให้แล้ว อ่ะ นี่เงินค่าขนมนะลูก ดูแลตัวเองดีๆนะ เธอมาด้วยชุดเดิมเช่นทุกครั้ง แล้วก็กลับไปโดยไม่มีคำพูดอื่นเช่นทุกครั้ง 5... สามีเธอป่วย ลูก 2คนต้องเรียนหนังสือ เธอต้องทำงานหนักเพราะสามีเธอเป็นมะเร็งตับในท่อน้ำดีอุดตันอยู่ได้อีก 1ปี เธอเศร้าและแอบร้องไห้บ้างแต่ก็ไม่เคยบอกลูกว่าให้หยุดเรียนออกมาช่วยแม่หาเงินเลยสักนิด ตรงกันข้ามเธอบอกลุกว่าไม่ต้องห่วงนะลุกแม่ยังไหว เรียนให้สูงๆเป็นเจ้าคน นายคน จะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อกับแม่ .... ครั้งนี้ลูกสาวเธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านเพื่อทำงานโดยไม่บอกสักคำ เธอเสียใจมาก สามีป่วย ลูกสาวหนีไปทำงานที่กรุงเทพฯท่ามกลางข่าวลือว่าหนีตามผู้ชาย 6... สามีเธอเสียชีวิตหลังจากลุกสาวเธอออกจากบ้าน 3เดือน เธอสงสารสามีมากที่คิดถึงลุกสาว เธอไปตามหาลุกสาวที่โรงเรียน ถามเพื่อนเพื่อจะหาช่้องทางติดต่อลูก ไม่เลย เธอได้แค่เพียงเงินและจดหมายที่ลุกสาวเขียนและส่งมาตลอดช่วงสุดท้ายของชีวิตสามีเธอ เราคิดว่าแม่คงไม่อยากได้หรอกสิ่งที่เราทำ พ่อแม่คงต้องการเรามากกว่า 7... แม่เป็นหม้าย ทำงานหนักหาเงินใช้หนี้ตอนหลังจากพ่อเสียไปแล้ว ไม่เคยบ่นเหนื่อย ไม่เคยย่อท้อ เธอไม่เคยคิดแต่งงานใหม่สักนิดทั้งๆที่มีคนเข้ามา 8... ลูกสาวเลวๆของแม่เข้าใจผิดเลยพาลเสียใจว่าแม่รักน้องชายมากกว่าตัวเองเลยไม่ยอมติดต่อกลับบ้านบ้าง แม่เสียใจมากแค่ไหนลูกชั่วๆไม่มีวันรู้หรอก 8... แม่ทำงานหนักมาก สร้างทุกอย่างรอให้ลุกสาวกลับบ้าน น้องชายทำงานหนักไปกับแม่ไม่ยอมเรียนต่อเพราะไม่อยากทนเห็นแม่ทำงานหนักคนเดียว ส่วนลูกสาวตัวดีทำงานสบายใจ ใช้เงินกิน เที่ยว โดยไม่เหลียวแลแม่และน้องสักนิด จากคำบอกเล่าน้องชายและป้า 1... แม่โดนหมอดูหลอกเงินไปตั้งเยอะเพราะไปดูทุกที่ๆเค้าว่าแม่น ทำพิธีกรรมทุกอย่างตามหมอดูบอก เพียงเพื่อเพราะว่าให้ตามหาลูกสาวเจอ ส่วนตัวลูกสาวไปวัด ทำบุญ ที่ไหนไกล ที่ไหนว่าทำให้ได้ดีไปหมด คงได้บุญหรอกนะพระในบ้านเธอไม่เคยกลับไปเหลียวแล 2... แม่ป่วยเป็นมะเร็งเต้านม น้องบอกว่าแม่ทรมานมาก น้องเคยถามแม่ว่าอดทนทำไม ทำไมไม่ไปจะได้ไม่ต้องทรมาน แม่บอกว่าไปไม่ได้หรอกแม่รอพี่สาวอยู่ ...คิดถึงคำพูดของแม่คำนี้ทีไรทำไมเรามองเห็นภาพชัดเจนยิ่งนัก เราปวดใจมาก 3... ใครต่อใครที่มาเยี่ยมทุกคนต่างถามแม่ว่าลูกสาวหายไปไหน เธอได้แต่ยิ้ม ใครจะรู้ว่าในใจเธอคิดถึงลูกสาวมากแค่ไหน กี่คนที่ถามล่ะ แม่นอนป่วยอยุ่บ้านนานเป็นปี หัวใจแม่จะทรมานมากแค่ไหนกันนะ 4... ก่อนแม่เสียคืนนึง วันนั้นแม่รู้ตัวแล้วล่วงหน้า ป้าบอกเราว่าวันนั้นแม่ไม่ให้ใครห่างเลย แม่พูดไม่หยุด จนป้าต้องบอกว่าหยุดพูดได้แล้วจะพาสวดมนต์ แม่คงกลัวมากเพราะแม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับแม่ แม่สั่งไว้ว่าของๆแม่ทุกอย่าง เสื้อผ้า ผ้าแพรไหมที่แม่ทำ สมบัติทุกชิ้นของแม่ ห้ามใครเอาไปไหน รอให้สักวันแม่บอกว่าลูกสาวแม่ต้องกลับมา ชุดนั้นของแม่ที่เราเห็นมาตลอดแม่คงอยากเก็บไว้ให้เราดูต่างหน้า 5... พอแม่เสียไปแล้วเคยมีคนไปขโมยของแต่ว่าพอหันไปประตูเจอแม่ยืนหันข้างแล้วมองมาด้วยหางตาเค้าก็เผ่นแล้ว อันนี้คนที่ไปขโมยจับไข้เลยไปวัดให้พระรดน้ำมนต์คนเลยรู้กันทั้งหมู่บ้าน ขนาดน้าไปเอาแค่เครื่องนอนมาให้ญาติที่มาบ้านนอน เอาไปน้าก็ไม่ได้บอกได้ขอยืมแม่ก่อน น้าบอกว่าคืนนั้นนะใจมันร้อนรุ่ม เหมือนมีสายตาใครมองอยู่ กลางดึกตี 2 น้ากับน้าเขยจึงได้นำเครื่องนอนไปคืนในตู้ของแม่ พอน้าคืนเสร็จน้าบอกความรู้สึกที่เป็นก่อนหน้านั้นหายไปหมดเลย 6...ญาติพี่น้องทุกคนโกรธเรามากที่ทิ้งแม่ไป เรามันบาปมาก บาปหนามากๆ มาสำนักเอาเมื่อสายช้าไปเกือบ 3ปี  ชาตินี้จะตกนรกกี่หมื่นแสนล้านปีถึงจะชดใช้หมดนะ .....แม่ช่างยิ่งใหญ่ ช่างน่าสงสาร เป็นโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นลูกท่าน แต่พ่อกับแม่ช่างโชคร้ายที่มีลูกอย่างเรา ..... เรื่องตอนที่แม่ป่วยที่ป้าเล่าให้ฟังมันช่างมากมายนัก สงสารแม่และรักแม่จนสุดหัวใจ อยากเห็นหน้าแม่และกอดท่านอีกสักครั้ง อยากมีเวลาร่ำลาและกราบที่ตักแม่ แต่เวลามันไม่ย้อนกลับได้ ถ้าให้ขอได้เราก็อยากย้อนกลับไปคืนที่เราตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เราอยากทำวันนั้นใหม่อีกครั้ง ...ตอนนี้เราอยู่กับความรู้สึกผิดเอามากๆ คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่สุดหัวใจ เรานั่งพิมตั้งแต่เที่ยงคืน จนตอนนี้จะ 7โมงเช้าแล้ว 10โมงเราจะออกเดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อปฏิบัติธรรมในวันพรุ่งนี้แล้ว เมื่อวานเราฝันไปว่าได้กลับไปที่บ้านในฝันเราขึ้นไปชั้น2 เราไปเปิดหน้าต่างและจุดธูปเทียนในห้องพระ ในฝันไม่มีพ่อไม่มีแม่ เราจุดธูปแล้วอธิษฐานบอกแม่ว่าหนูกลับมา้บ้านเราแล้วนะคะแม่ ขอให้วิญญานแม่ไปสู่สุคตินะคะ ในฝันเหมือนกับเรื่องจริงมาก ความรู้สึกเราเหมือนจริงมากที่สุด เราตื่นมาเราเมื่อยมาก ปวดเมื่อยตามตัว ต้นคอ ไปหมดเลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ต้องไปตรวจเช็คกระเป๋าสำหรับที่จะไปวัดแล้วล่ะค่ะ ขอให้ผลบุญที่ลูกกำลังจะทำนี้สำเร็จแก่พ่อแม่ และลูก เจ้ากรรมนายเวรและท่านผู้ที่ต้องการรับด้วยเถิดนะคะ สาธุ จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 06:38:33

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณ คุณแสนดีเหมือนทรายมากเลยนะคะ วันนี้เรากำลังจะเดินทางไปปฏิบัติธรรมเป็นครั้งที่3 แล้วค่ะ ห่างมา1ปีกว่าแล้ว มีแต่ไปทำบุญแล้วก็กลับมา คราวนี้เลยตั้งใจว่าจะไปตั้งใจปฏิบัติเพื่อให้แผ่เมตตาได้ถึงทุกคนที่เราเคยได้ล่วงเกินมา เสียดายที่กดให้กิฟและแสดงความคิดเห็นในกระทู้ไม่ได้ค่ะ กระทู้คุณยอดเยี่ยมมากเลยที่นำมาเผยแพร่ให้คนที่ยังไม่ได้อ่านเล่มนี้ อยากบอกว่าหนังสือเล่นนี้ล่ะค่ะที่เปลี่ยนชีวิตดิฉันให้กลับมาเดินในทางที่ดี ขอให้ผลบุญจากการเผยแพร่บทความดีๆ ออกดอกออกผลให้คุณแสนดีเหมือนทรายมีแต่ความสุขความเจริญยิ่งขึ้นไปนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 54 07:08:12 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 54 06:47:55 จากคุณ : pornpatchnan เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 06:47:24

ความคิดเห็นที่ 10 บุญรักษานะคะ อนุโมทนา สาธุค่ะ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 07:27:05

ความคิดเห็นที่ 11 กรรม นะ มี จริง แต่ ความประมาท ก็ มีด้วย พิจรณาให้ดี.... จากคุณ : หนุ่มเมืองพาน เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 08:06:29

ความคิดเห็นที่ 12 ขอไปนอนก่อนนะคะ ยังไม่ได้นอนเลยทั้งคืน จะกลับมาอ่านอีกครั้งค่ะ ตอนนี้ขอเป็นกำลังใจให้ มี สติ มีสมาธินะคะ จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 08:44:28

ความคิดเห็นที่ 13 อนุโมทนาค่ะ ขอให้การไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้บรรลุผลดังตั้งใจ ~ จากคุณ : ป้าหนาสองนิ้ว เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 12:35:07

ความคิดเห็นที่ 14 มาให้กำลังใจ..ขอให้พบกับความสุข... ชีวิตที่ดีในเร็ววันด้วยนะคะ... จากคุณ : kristy270409@hotmail.com เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 12:57:34 A:58.10.147.213 X: TicketID:322613

ความคิดเห็นที่ 15 แวะเข้ามาอ่าน และเข้ามาทักทาย  ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยนะคะ   เข้าใจความรู้สึกของ จขกท และมีความรู้สึกเหมือน จขกท คงพิมพ์ไปร้องไห้ไป ( เดาเอาคะ)เพราะพี่อ่านไปน้ำตาพี่มันซึมอ่ะคะ   ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ จากคุณ : ผู้หญิงใกล้วัด เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 18:27:16

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่มีที่ไหนจะสงบได้เท่ากับร่มพระพุทธศาสนา จากคุณ : ครูเพชร เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 20:39:46

ความคิดเห็นที่ 17 กรรมของเรามิได้เป็นเพียงผลผลิตของเรา เรามีกรรมร่วมกับผู้อื่นอยู่หลายส่วน กรรมของฉัน กรรมของเธอ กรรมของเรา การก้าวเข้าสู่ พุทธศาสนา ขอให้เข้าใจว่า เพื่อพิจารณาเหตุและผลในกรรมนั้นของเรา ได้อย่างเข้าใจอย่างถ่องแท้  ความเข้าใจนี้ทำให้บรรเทาความทุกข์จากความไม่รู้ แต่ไม่ได้บรรเทาจากความผิดบาป ที่เคยเกิดขึ้น ขอให้เจริญในธรรม จากคุณ : labor_pu เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 23:23:14

ความคิดเห็นที่ 18 ได้มาอ่านกระทู้นี้เพราะคุณแสนดีฯ อยากบอกจขกท.ว่า หลังจากนี้คุณน่าจะเดินไปในทางที่ถูกแล้วนะ คุณผ่านอะไรมาไม่น้อย ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : คนบ้านฉาง เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 23:06:21

ความคิดเห็นที่ 19 พึ่งกลับมาจากปฏิบัติธรรมแล้วเข้ามาอ่านในกระทู้ตัวเอง ขอบคุณทุกท่าน ทุกความเห็น มากๆเลยนะคะ ขอบคุณ คุณแสนดีมากๆค่ะ จากใจเลย จากนี้ไปจะตั้งใจทำแต่สิ่งดีไม่ให้ขาด ขอบคุณทุกคนมากๆเลยค่ะ จากคุณ : Pornpatchnan (pornpatchnan) เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 21:31:44