|
ความรู้สึกของท่านผู้การ คงเป็นเหมือนความรู้สึกของทุกคน
ในเวลาที่ได้กลับไปหาอดีต ที่อบอุ่น ที่เคยโอบอุ้มค้ำชู มาแต่เริ่ม
หรือแต่เกิด
ความรู้สึกนี้ั ไม่อยากเรียกว่า เหงา วังเวง แต่เป็นความฉงนสนเท่ห์
ต่อความเปลี่ยนแปลง ภายใต้คำพูดว่าคนรุ่นใหม่ว่า ทำให้มันทันสมัยขึ้น
จนยากที่คนเคยสัมผัส มาตั้งแต่ยุคก่อร่างสร้างตัว จะยอมรับได้
ยิ่งเวลาห่างออกไปเท่าไหร่ ร่องรอยเก่า ๆ ก็เลือนหายไปตามกาลเวลา
เหลือเพียง คำบอกเล่าของผู้ใหญ่ในยุคนั้น ที่คนรุ่นใหม่ นึกภาพไม่ออก
ความรู้สึกนี้ นึกถึงบทประพันธ์ เรื่อง สี่แผ่นดิน ดูเหมือนจะถ่ายทอดเรื่องราว
ความเปลี่ยนแปลงที่มากมายในช่วงชีวิตคนหนึ่งคน ผ่านตัวละครที่ชื่อ "พลอย"
ื่ท่านผู้เขียนได้ขมวดปมตรงท้าย ว่าสี่แผ่นดินนั้นช่างเป็นเวลาที่ยาวนานเหลือเกิน
ชีวิตพลอยได้ผ่านสิ่งต่างๆ มานานานัปการ และมากพอแล้วที่จะลาจากโลกนี้ไป
ได้อย่าง ไม่มีสิ่งใดให้ต้องพะวงถึง อีกต่อไป
คุณอาว่า พลอย รู้สึกเหงา หรือ ฉงนในการเปลี่ยนแปลง นานัปการ จนรู้สึกว่า
โลกนี้ก็ยังคงหมุนไป ไม่ว่าจะมีเรา หรือไม่มี เป็นรู้สึก หมดห่วง มากกว่า
ค่ะคุณอา
| จากคุณ |
:
nupvs 
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ก.ค. 54 12:37:26
|
|
|
|
เรื่องเด่นจากสนามเป้า (๑๒) ผมเหงา
สวัสดีค่ะคุณลุง....เราทราบ เราเห็นกันแต่เบื้องหน้า
สวัสดีค่ะ คุณลุงเจียวต้าย 
ขอบพระคุณ คุณครูหนุงหนิง(จริงใจฯ.)ค่ะ
