ความคิดเห็นที่ 1 -13-     พอพวกนั้นกลับไปก็เงียบบบบ                  เลยไปช่วยเรียงน้ำขวด จัดขนม ก็ทำเหมือนที่เคยทำ สักพักง่วงอีกละ                  แม่มาเรียกไปที่ห้องแม่ นั่งบนเตียง                    บ่นๆๆๆๆๆๆ หายไปไหนทั้งคืน บ่นๆๆๆๆๆๆๆ  นั่งฟังแม่บ่นไป ง่วงไป ไม่เถียง ไม่พูด ปกติถ้าผิดจะไม่เถียง แต่ถ้าไม่ผิด 55 เถียงแหลก                  ฟังแม่ไป ง่วงโอยยย ตาจาหลับลงไปนอน "ไม่ต้องนอนเลยย ลุกขึ้นมา ฉันยังพูดไม่จบ!" แม่บ่นๆๆๆๆ งัวเงียได้ยินเสียงแม่                                    "นี่จะท้องไหมเนี่ย ป้องกันหรือเปล่า กินยาคุมหรือยัง แล้วถ่ายคลิปหรือเปล่า!!"                                     แป่วววว  หายง่วงเลยตู  ถ่ายคลิป?                                     บอกแม่ไม่มีอาไร ไม่เคยมีอาไรกะใคร นั่งคุยเฉยๆ                   แม่บ่นๆๆๆ ขุดเรื่องสมัยเรียนมาบ่นๆๆๆๆๆๆๆๆ  นอนดีกว่าไม่ไหวแล้วว                   แม่ดึงแขนขึ้นมา อย่าเพิ่งนอน คะยั้นคะยอให้เล่าให้ฟัง ก็เลยเล่าให้แม่ฟังแบบประมาณว่าไปงานบริษทฯ แล้วพี่เค้าเห็นว่าดึกแล้วเลยนั่งคุยกันไม่มีอะไร                   แม่ถาม แกรู้จักเค้าแค่ไหนถึงกล้าไปกับเค้า แล้วเป็นใครมาจากไหน บ้านอยู่ไหน บ้านเค้าทำอะไร ฐานะเป็นยังไง พ่อแม่เป็นใคร อื่นๆอีก                                     เอออ...ใช่...แล้วพี่เค้าบ้านอยู่ตรงไหนฟะ มาจากไหนก็ไม่เคยสนใจ อื่นๆก็ไม่รู้  รู้แต่มีเมีย มีลูกแล้ว  แล้วนี่ก็เพิ่งรู้ว่าเรียนจบที่มช. รู้จักมา 3 ปีกว่าแล้ว ไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเค้าเลย                   แล้วตูไปกับเค้าได้ไงฟะเนี่ย แล้วนี่ทำไม ทำไม ทำไม????????...ง่วงง เดี๋ยวค่อยคิดนอนดีกว่า แล้วก็หลับในห้องแม่                           ตื่นมาอีกที 5 โมงเย็น  อาบน้ำเรียบร้อย ออกมาหาข้าวกินในครัว อ้าวพ่อกะแม่นั่งกินข้าวกันอยู่                   เลยต้องนั่ง  สงสัยโดนแน่ เลยนั่งแบบเงียบๆไปก่อน                                     พ่อบอกว่าเมื่อเช้าพี่เค้ามาคุยบอกว่าเมื่อคืนไปงานเลี้ยงบริษัท มันดึกไม่กล้าขับรถลงมากลัวตกเขา                   แล้วบอกว่าวันหลังให้โทรมาบอกด้วยเป็นห่วง แม่หันมามองหน้า ทำตาเขียวใส่                     ค่อยยังชั่วหน่อย พี่มันบอกพ่อตรงกะนู๋บอกแม่  นึกขึ้นได้  เจือกคุยกะพ่อตูอีกละ แล้วจาโดนแม่สวดอีกป่าววะเนี่ย                    นั่งอิ๋วเข้ามากินข้าวด้วยย  เอ้อออ รอดตัวไปนังอิ๋วช่วยชีวิต                    นั่งกินข้าวไปเงียบ ๆ กลัวโดน  หมดไป 1 จาน ไม่อิ่ม ก็แม่ทำกับข้าวอร่อยนี่หว่า ตักเพิ่ม                    พ่อกะแม่เดินออกไป อยู่ 2 คนกับอิ๋ว คุยกันไปเรื่อยๆ ข้าวหมดอีกจาน ตักเพิ่ม จานที่ 3                    นังอิ๋วแซว "แกกินโคตรรจุเลยวะ ระวังบวม แล้วจะกลับไปทำงานที่ กทม.หรือเปล่า"                    ก็มันหิวนี่หว่า "ไม่แน่ใจเหมือนกัน เดี๋ยวขอไปคิดดูก่อน"                                       นังอิ๋วเริ่มถามต่อว่าพี่เค้าเป็นใคร มาจากไหน ถามคล้ายๆแม่     แป่วว...ตอบไม่ได้ ไม่รู้                 นังอิ๋วบอกระวังท้อง ให้รีบไปซื้อยาคุมมากิน                 โอยยย...อาไรเนี่ย บอกมันไปว่าไม่มีไร เจือกยิ้มๆ เหมือนไม่เชื่อ                                                   กินข้าวเสร็จล้างจานเรียบร้อย เข้าไปช่วยแม่พับดอกบัว ไหว้พระเสร็จ (เห็นแบบนี้ นู๋พับดอกบัวสวยนะจ๊ะ)                                   เข้าห้องนอนเปิดดูเคเบิ้ล ดูมวยปล้ำ โหยย!!! มันฟ่ะ สติงค์กับใครไม่รู้ใส่หน้ากาก น้าติง พากย์โคตรรตลกเลย นั่งดูขำๆ             อีกคู่ปล้ำในกรง ดับเบิ้ลทีม มันมัน กระโดดขอบเวทีโคตรรสวยเลย  ตีลังกา เอาขาหนีบหัวอีกคนมากด  จำชื่อท่าไม่ได้ แต่ชอบดูมวยปล้ำจ้าาา(ย้ำนะคะมวยปล้ำ)                                               กดรีโมทไปเรื่อยๆ ดูไปดูมา ช่องเยอะดีฟ่ะ 40 กว่าช่องมันเป็นเคเบิ้ลท้องถิ่น             ดูไปเพลินๆ  เกือบ 5 ทุ่มละ อากาศหนาววววสุดๆ เอาผ้ามาห่มกลิ้งไปกลิ้งมา                                   แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:08:41 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:08:15

ความคิดเห็นที่ 2                     เริ่มคิด                                   ที่แม่ถาม เค้าเป็นใครมาจากไหน ทำไมตูไม่เคยสนใจเลยฟะเนี่ยเกือบไปแล้ว                                   เกิดมีอาไรกันคงเป็นเมียน้อยเค้าไปแล้ว คิดแล้วก็คิดต่อว่า คำนี้ เกลียดมากๆ  "เมียน้อย"                                                                     นึกทบทวนวนไปวนมาในหัว แล้วเค้าคิดยังไงกับเรา  แล้วเราคิดยังไงฟะ ไม่เข้าใจตัวเอง                                   พยายามทบทวนเรื่องเมื่อคืนอย่างละเอียด มันเหมือนกับใช่                                   แต่พอคิดไปก็มันก็ไม่ใช่ คุยเปิดเผยเรื่องลูก แต่ไม่คุยเรื่องเมีย ยังไงฟะ                                   ขอผ้าคืน ถามว่าคิดยังไงก็ไม่ตอบ  โอ้ยยย ปวดหัว สับสน คิดใหม่อีกรอบ                                                                     ตลอด 3 ปี ไม่เคยคุยกันหลังเลิกงาน เสาร์อาทิตย์ไม่เคยเจอกัน                                   ....                                   ไม่เคยไปไหนด้วยกัน 2 คน ยกเว้นไปหาลูกค้าก็คุยแต่งาน                                   ....                                   ไม่เคยส่ง SMS มาจีบ ไม่เคยโทรคุยกันนอกจากเรืองงาน                                   ....                                   ไม่เคยกินข้าวด้วยกันสักมื้อ                                   ....                                   ไม่เคยดูหนัง ไม่เคยเที่ยวด้วยกัน ไม่มีกิจกรรมอื่นๆนอกจากงาน                                   ....                                   ทำงานด้วยกันเมื่อก่อนนี้ ก็ไม่มีอาไร                                   .....                                                                     เขียนใส่มือ...  ก็ไม่มีไร เหมือนจะใช่อันนี้กำกึ่ง  แต่มันเป็นเรื่องงาน                                   ...                                   มาที่เชียงใหม่....  ก็บังเอิน                                   .....                                   นั่งมอไซค์....   มันก็ไม่มีท่าทีอาไร ไม่เบรคให้นมไปชนหลัง                                   .....                                   ร้านกาแฟ ... ก็นั่งกินเฉยๆไม่พูดไร มองกันไปมองกันมา                                   .......                                   คำตอบที่ถามในวัด ... "ก็ งง เหมือนแกล้ง ขำขำ ไม่รู้จริงเปล่า แต่ก็ดูเหมือนใช่ ฟังแล้วมันซึ้งใจแบบแปลกๆ"                                   ไม่ถ่ายรูปให้สักใบ... ไม่ขอถ่ายรูปคู่... ไม่ฉวยโอกาสจับมือ... ไม่พูดจีบ... ซื้อสตรอเบอร์รี่ให้ ก็กินด้วยกัน                                   .....                                   ซื้อรองเท้าให้...  อันนี้ไม่แน่ใจ ราคาไม่กี่บาทยังไงก็ต้องซื้ออยู่ดีเพราะรองเท้ากัด                                   .....                                   ซื้อผ้าคลุม... ก็เจือกเอาคืนไปแล้ว                                   ......                                     หมาแพนดี้....  ก็ มุขโคตรฝืด                                   ......                                   งานเลี้ยง....ก็ไปเรื่องงาน                                   .....                                   ตอนงานประชุม.... เขียนมาขอกำลังใจ  อันนี้มาแปลก ก็ไม่เห็นมีไรนี่หว่า แต่มันก็ตื่นเต้นดี                                   แล้วเจือกปล่อยตูไว้กินข้าวกะคนไม่รู้จักสักคน ไม่มาสนใจ                                    .....                                    เห็นนมทั้งเต้า...  ก็ไม่เห็นตื่นเต้นจ้องมองอาไรนี่หว่า เป็นเกย์ป่าววะ                                   .......                                   ตอนโมโหอาละวาด....กัดพี่เค้าไป  ก็ดีเหมือนกันไม่โกรธ เจือกโชว์แผลเก่าให้ดูเล่าให้ฟังซะหมดเลย                                   ลูกโทรมาก็นั่งอยู่ด้วยกันไม่ปิดบัง เอารูปให้ดู                                   ..........                                   ถามเรื่องเมีย....  อันนี้เจือกทำหน้าซึ้งเป็นพระเอก MV  แล้วไปไหนก็ไม่ยอมบอก อันนี้เป็นไปได้จะหลอกอึบตู แต่พี่เค้าก็ทำไม่ทำนี่หว่าทั้งมีปล้ำตูก็ได้                                   แล้วเป่ายิ้งฉุบก็ตลกดี  เจือกหลอกผี                                                                       ในห้องน้ำตอนกลัวผี..... โหยย  นี่ถ้าพี่เค้าหันมาปล้ำตู  เสร็จแน่ๆ กางเกงไม่ได้ใส่ แต่เค้าก็ไม่ทำ                                                                     ให้ของก็เป็นปลัดขิก ....อันนี้ไม่ใช่แน่นอน                                                                     ใส่บาตรก็ปกติ                                   กินข้าวหน้าเค้าน์เตอร์ ก็ตลกบริโภค                                   .......                                   เช็ดรองเท้าให้.....   อันนี้ไม่แน่ใจ  แต่  อาจจะทำกลบเกลื่อนตอนขอผ้าคืน                                   .............                                   ตอนกลับก็ไม่ลา ไม่มองหน้า ไม่บ๊ายบาย                                                                     สงสัยจะบ้าไปเองวะตู เกือบเป็นเมียน้อยซะแล้ว บาปกรรมจริงๆเลยยย                                   สรุปว่า พี่เค้าไม่ได้คิดอาไร ดูเหมือนเฉยๆ?                                                                     ลองคิดเล่นๆนะคะว่า นู๋คิดถูกหรือเปล่า? แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:10:24 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:09:50

ความคิดเห็นที่ 3 -14- หนาวววว่ะ โคตรรเซ็งเลย กินเบียร์แก้หนาว ดีกว่า   เดินแอบไปจิ๊กไฮเนเก้นในตู้แช่หน้าล็อบบี้มา 2 ขวด              กระทิงแดงอีกขวด  เลย์อีกถุง 555 นังอิ๋วเห็น "แกกินหมดหรอวะ 2 ขวด เดี๋ยวเคลียร์เงินแล้วไปกินด้วย"                            เอออ ดีเหมือนกัน กลับเข้ามาในห้องอ้าวว! เปิดไงวะเนี่ย? เดินออกไปเอาที่เปิดขวดกลับมา                          แป่ววว...เจือกลืมแก้วอีก ขี้เกียจเดินละ ดกขวดซะเลย นั่งดูมวยปล้ำต่อ กินเลย์ไปด้วย กร๊อบๆๆๆ                          ดกขวด กร๊อบบบๆๆๆ  ดกขวดด  อ่าาา กินง่ายดีฟ่ะไฮเนเก้น ไม่ขมเหมือนสิงห์ ดกขวด กร๊อบบบ                          นังอิ๋วไม่มาซักที หมดไปขวดละ เริ่มตึงๆแล้ว เริ่มคิดต่อ                                             สับสนตัวเองนึกขึ้นได้กระดาษใบนั้นอยู่ไหนฟะเนี่ย? หาไปหามา รื้อไปรื้อมา                         อยู่ในกางเกงตัวเก่า  รีบมาเปิดดู  เลือกอาไรดีฟะเนี่ย  รัก  ความใคร่ หลง อยากเอาชนะ                                                                 รัก...คิดตามเหตุผลที่พี่มันบอก  มันก็ไม่ใช่นี่หว่า ไม่เคยคิดที่จะปกป้องหรือดูแลอาไรเลยอันนี้                         แป่ววว พี่มันหลอกด่าตูนี่หว่า  หาว่าตูไม่รักพ่อแม่  โหยยย สงสัยต้องโทรไปด่าซะหน่อย โดนหลอกด่า โคตรฉุน                                  หาโทรศัพท์ .... กดโทรศัพท์  หาเบอร์จาก mem ...ดื้ดดดดด ๆ ดดดด ดดดดด   ทำไมไม่รับซักทีฟะ ดืดดด ดืดดดด โมโหแล้วนะเฟ่ย                         เจือกไม่รับสักที หลายดืดดด แล้ว  ทำไมรับช้าจังฟะเนี่ย? ตืดดด ตืดด...                                                   เสียงปลายสาย "ฮาโหลลล..."   อาไรวะเดี๋ยวนี้พูดฮาโหล  ทำไม่ไม่"สวัสดีครับ"  โคตรรรโกรธ                          นู๋ :  “ทำไมพูดฮาโหล ทำไมไม่สวัสดีครับ  แล้วมัวทำอาไรอยู่ไม่ยอมรับสาย บอกมาทำอาไรอยู่  ตะโกนใส่โทรศัพท์”                          เสียงปลายสาย  ดืดดดดดดดดด ตัดโทรศัพท์....                                                     โหยยย!!! ตัดโทรศัพท์ทิ้ง!!! ไม่เคยมีใครทำกับตูแบบนี้ เป็นใครฟะเนี่ย!!!                           กดไปใหม่ ดืดดดดด ดืดดดดดด  ถ้ามันไม่รับ ตูจะกดทั้งคืนนี่ล่ะ!!!                           ดืดดด โทรศัพท์ติด                           นู๋ :  “ตัดสายทำไม? อย่ามาทำกับนู๋แบบนี้นะ!!!  ไอ้ฟาย!! ทำอาไรอยู่บอกมา!!!”                           เสียปลายสายเป็นผู้หญิงพูด : "คุณจะคุยกับใครคะ?”                           แป่ววว เมียเค้าป่าววะ เอาไงดี  ตายละตูเจือกใจร้อนอีกแล้ว                           นู๋ : “ขอคุยกับพี่...เป็นลูกน้องคะคุยเรื่องงาน”                           ปลายสาย :  "ไม่มีคนชื่อนี้คะ คุณโทรผิดแล้ว!"                           วางสายดืดดดดดด                             แป่วววว โทรผิดหรือวะเนี่ย? มันก็เบอร์นี้นี่หว่า ดูเบอร์ที่โทร                  อ้าว! ลูกค้าเก่านี่หว่า 2 ตัวหน้าเหมือนกัน                           ช่างมันลูกค้าเก่า เจือกรับทำไม โดนด่าฟรีไปซะ เอาไงดีไม่โทรละ ปวดฉี่ เดินเข้าห้องน้ำแบบมึนๆ                         เดินออกมา นังอิ๋วเข้ามา หิ้วถุงมาเพียบ นี่มันกะกินยังเช้าเลยหรือฟะเนี่ย                        เปิดดู  กล่องเหล้ารีเจนซี่ น้ำเปล่า แก้ว 3 ใบ ขนมอีกเพียบ                                                 นังอิ๋วมันบอกว่ามันไม่กินเบียร์ท้องอืด รีเจนซี่จิ๊กลุงมา(พ่อนู๋)                             มันซดเพียวๆเลย                           นั่งคุยกันไปคุยกันมา จุ๊กจิ๊กๆๆ เบียร์หมด ขี้เกียจออกไปเอาใหม่                         ต่อด้วยรีเจนซี่ บรั่นดีไทย ซะเลยย คอแข็งอยู่แว้วว                                                 หมดไปอีก 2 แก้ว นังอิ๋วเริ่มถามเมื่อคืนทำไร ก็บอกมันไปแบบละเอียดขึ้น                                                 นังอิ๋ว : "ฉันชอบตอนพี่เค้ายิ้มว่ะ มีตีนกานิดๆที่หางตา ตาโคตรรฉ่ำเวลายิ้ม ดูกรุ้มกริ่มชื่นใจดีวะ"                                                 แป่ววววว หูผึ่งเลยตู เจือกชอบเหมือนตู แล้วมันเจือกดูตอนไหนฟะเนี่ย นึกว่าตูจาเห็นคนเดียว เจือกเหมือนตูอีก ฟังมันไปก่อน                                                 นังอิ๋วพูดต่อ :  "ฉันเห็นเวลาพี่เค้ามองแก ตาโคตรรหวานเลย แล้วเจือกบอกว่าไม่มีไรอีก" ดกรีเจนซี่ต่อ กรึ๊ป ตามด้วย ทาโร่อีก1 ขยุ่ม                                                 บอกมันไปแบบเสียงแข็ง ว่าไม่มีไรอยู่แล้ว มันก็ยังไม่เชื่อ ก็เลยเล่าให้มันฟังว่าไม่เคยไปไหนด้วยกันแบบละเอียดยิบ                         ปวดฉี่เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ                         ออกมาเห็นนั่งอิ๋วดูกระดาษ นังอิ๋วถามว่าอะไร มึนๆตอบมันไปว่าพี่เค้าเขียนให้                                                 นังอิ๋วถามเมาหรือยัง  ยังโว้ยยยย ฉันยังไม่ม่าวววววว ดกรีเจนซี่ต่อ                           หยิบทาโร่อีก 1 ขยุ่ม ใส่เข้าปาก เลย์อีก 2 ชิ้น กรุ่บบบ                                                 นังอิ๋วถามเรื่องข้อความในกระดาษอีก เลยบอกมันไปหมดเลย ละเอียดยิบๆ                                                 นู๋ก็เลยถามนังอิ๋ว “แกคิดว่าฉันเป็นแบบไหนฟะ รักนี่ไม่ใช่แน่นอน พี่มันหลอกด่ามา”                         อิ๋วถาม “แล้ววันนั้นแกมีรมณ์ป่าววะถึงไปกะเค้า”                         “ป่าวววเลยยย!!! แต่มองตูดเค้าแล้วมันหวิวๆว่ะ ความใคร่ ไม่ใช่แน่นอนวุ้ยนังอิ๋ว”                        นังอิ๋วบ่นพึมพำต่อ “หลงฉันก็ว่าไม่ใช่ว่ะ คนอย่างแกมีแต่คนจะมาหลงแกมากกว่า”                        นังอิ๋ว : "ฉันว่าแกแค่อยากเอาชนะว่ะ ที่ผ่านมาพอใครมาติดหน่อย ก็เจือกเลิกซะงั้น"                        นู๋ :  "ก็มันเบื่อนี่หว่า บางทีมันก็เซ้าซี้ ฉันมีเวลาส่วนตัวของฉัน บอกว่าอย่าโทรมา  เจือกโทรมาเซ้าซี้ เลย..."                        นังอิ๋ว   : "แล้วแกเตือนก่อนป่าววะ?"                        นู๋ :  "ฉันบอกมันทุกคนล่ะ บอกว่าไม่ต้องโทรมาถ้าตูอยากคุยเดี๋ยวโทรไปเอง แรกๆมันก็เชื่อกัน ก็บอกมันไป สักพักเจือกล้ำเส้นโทรมา SMS มา ฉันไม่ชอบ อยากคุยเดี๋ยวโทรไปเอง เลิกมันหมดนี่ล่ะ! ฉันมีกรอบของฉัน บอกไว้หมด เวลาไหนโทรได้เวลาไหนโทรไม่ได้เวลาส่วนตัว ถ้าข้ามกรอบมาก็เลิกทันที"                               แล้วก็เล่าเรื่องไอ้คนล่าสุด มันบอกว่ามันจะเป็นจะตาย มาร้องไห้ให้ฟัง ก็ฟังมันไป ทำงานไม่ได้ ตกงานเพราะนู๋                                 แล้วมันมาเกี่ยวอาไรกะตูฟะเนี่ย เรื่องแค่นี้เอง ถ้าคบมันต่อไปคงปวดประสาท เอ้อออ                                                            อย่าพูดถึงเลยยย ปวดหัว ชนแก้วดีก่า เอ้าชนนนน เอ้าชนนนนน  เอ้าชนนนนนน!!!                              กินโก๋แก่อีก 1 กำ                                จะอ้วกแล้วว่ะ เดินไปเดินมาผะอืดผะอม...                 คุยกะนังอิ๋วต่อเรื่องพ่อกะแม่เรื่องอื่นๆทั่วๆไป                        บอกพรุ่งนี้ให้เก็บของไปนอนห้องมันเพราะจาเอาห้องให้แขกพักได้ตังค์                        บอกพี่ชายกะพี่สะใภ้จะมาช่วงปีใหม่ ถามเรื่องทำงานที่กทม. ก็ยังไม่ตัดสินใจ                                     พรุ่งนี้จะมีพนักงานหน้าเค้าน์เตอร์มาเริ่มงานใหม่                       ถามเรื่องแฟนมัน มันบอกไม่มี ไม่ถามต่อไม่ชอบเซ้าซี้ใคร             กินไม่ไหวละ เก็บแก้วเก็บของ                       ออกไปอ้วกกะนังอิ๋วที่ถังขยะ ลาดจอดรถเดินตากลมเล่นที่ลานจอดรถ                         เดินไปเดินมากลัวผี วิ่งแข่งกับนังอิ๋วเข้าห้อง                       เหม็นเหล้า  แก้ผ้าอาบน้ำอุ่นพร้อมนังอิ๋ว เทียบกันไปเทียบกันมา ดูกันไปดูกันมา  พอๆกัน                       หนาวโคตรร หัวเราะคิกคักคิกคัก                           นัดกันไปสปาวันมะรืน  ออกมาทาโลชั่นทั้งตัว ใส่เสื้อผ้าแล้วก็นอนนนนน...หลับพร้อมกัน                       นังอิ๋วบอกถ้าแกไม่มาโคตรร...เหงาเลย.... แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:11:38 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:11:03

ความคิดเห็นที่ 4 -15-             ตื่นมาตั้งแต่ตี 5 นอนไม่หลับมันหนาวสุดๆ ใส่เสื้อหนาว 3 ตัวยังหนาวอยู่เลย เท้าเย็นเจี๊ยบ                         นังอิ๋วเอาถุงมือ เอาหมวกแบบไอ้โม่งมาให้ใส่ ใส่ถุงเท้า กางเกงยีนส์ใส่ 2 ตัวเลย หนาวจริงๆไม่ได้Over                         ฟ้ายังมืดตืดตื๋อ ออกไปกระโดษเตะใบไม้ ชกลมเล่น กระโดดดึ๊งๆๆๆ  หนาววุ้ย กระโดดชกใบไม้ไปเรื่อย                         แบ็คคิก สลับมือ จ๊ากกก ฟับ ฟับ  หักศอก พลิกไหล่ ดึงแขน เข่าไปที่ Eggg (ซ้อมกับลมนะคะ)                                     คิดถึงเพื่อนที่เล่นไอคิโด้ ลาดปลาเค้า  เคยไปฝึกอยู่ค่ะ ตั้งแต่เรียน ม.5  ตอนนั้นบ้า สตีเว่น ซีกัล จอมหักกระดูก                   ดูหนังแล้วอยากเป็นบ้าง เคยพลิกแขนเพื่อนไหล่หลุดเลย                   ก็ชกลม กระโดษแบ็กคิก ไปเรื่อยๆ เหงื่อออกดี ฟ้าสาง กลับเข้ามาย้ายของมาห้องนังอิ๋ว                     ตอนนั้นห้องที่นู๋นอนมันก็เป็นห้องพักนั่นละคะห้องแรกเลย จัดของ ใส่เป๋าช่วยกันยกมาด้านใน                                     ห้องนังอิ๋วมันใหญ่ดีวุ้ย  เตียงก็ใหญ่ สะอาดดี  มีคอมพ์ฯด้วย จอเบ้อเริ่มเลย ทีวี ตู้เย็น มีครบ                     แต่มันไม่มีตุ๊กตา ฮ่า555 มันกลัวตุ๊กตา!                   จัดของเสร็จออกไปล้างกรงหมา ถูพื้นหน้า เค้าน์เตอร์ เรียงน้ำขวด จัดของไว้ขายไปเรื่อยๆ                    สักพักมีแขกโทรลงมาสั่งเอานมไวตามิ้ลค์ 3 ขวด ข้าวต้มหมู 3 ถ้วย ถุงยาง 5 กล่องขึ้นไปส่ง                    หันไปมองหาเด็กคนงานไม่มีใครเลยเพราะยังไม่ได้เวลาเข้างาน                      สงสัย! มันสั่งทำไมฟะตั้ง 5 กล่อง? รอข้าวต้มเอาขึ้นไปส่งเอง ผู้หญิงนุ่งกะโจมอกมาเปิดประตู                    รอจ่ายตังค์ นึกในใจหนาวขนาดนี้เจือกนุ่งกะโจมอก เสียงผู้หญิงข้างในอีกคนกรี๊ดกร๊าดด                    จ่ายตังค์เสร็จรีบปิดประตู เดินลงมาแบบงงๆ 5 กล่องนี่มัน 15 ชิ้นเลย มันซื้อไปทำอาไรของมันวะเยอะขนาดนี้?                      งง งง เจอนังอิ๋วหน้าเค้าน์เตอร์  ถามมันสั่งไปทำอะไรวะ 5 กล่อง นังอิ๋วบอกเมื่อคืนมันก็ซื้อไปแล้ว 5 กล่อง                    เห็นมันมากัน 3 คน มาบ่อย นังอิ๋วมันก็ไม่รู้  มันเอาไปใส่ยาบ้าแล้วกลืนลงท้องป่าววะเนี่ย                    ช่างมันเหอะ ได้ตังค์ ถ้าเอาไปส่งนี่คิดกล่องละ 100 เลยนะจ๊ะ!                                        เข้าไปอาบน้ำเสร็จ แต่งตัวสบายๆนั่งหวีผม เช็คเมล์สักหน่อยดีกว่า                    เดินไปขอนังอิ๋วก่อน เดินกลับมาผ่านห้องครัว มีอาไรกินฟะ ตักไข่พะโล้ราดข้าวมากินในห้อง                    อ้าววว...จูดี้ ยืนกระดิกหาก ดิ๊ก ดิ๊ก อยู่หน้าห้อง ตั้งแต่กลับมาเพิ่งเห็นหน้า อื่มมมม                      เอามือลูบหัวมัน มานี่เร็วๆ ตามแม่มาเร็วๆๆ คิดถึงมันจริงๆเลยยย...เรียกมันเข้ามาในห้อง                    นั่งเล่นกับจูดี้ เกาพุง นี่เนาะะ...จิ๊ๆๆๆๆ คิดถึงแม่ป่าววว...นี่แน่ะ กอดหอมมันเล่น                    จูดี้ เป็น หมาพันธุ์อเมริกันค็อกเกอร์ สีน้ำตาลแดงสลับกับขาว เป็นตัวเมีย ตอนนั้นมันแก่แล้ว ออกลูกมา 3 ครอกแล้ว                    มันชอบให้เล่นเกาพุงมัน แล้วมันก็นอนหงายให้เกาพุง                      เล่นกะมันสักพัก                                        เปิดคอมพ์ฯ โหยยเร็วดีว่ะ จอก็ใหญ่ รอเครื่องเปิด กินข้าวไปด้วย จูดี้มันนอนอยู่ตรงเท้า                     เข้า IE. เข้า Google  กดMail โหยย...ไวดีวะ ใส่User Password                     โหยย...เมล์เพียบเลย นั่งอ่านไปเรื่อย เพื่อนส่งมาให้เพียบ พวกกลอน-รูปแปลกๆ                     นั่งอ่านเพลินๆ มีเสียง ตืดตืดด ตืดดตืดด เสียงอาไรวะ กดอาไรผิดวะเนี่ย?                     นั่งอ่านเมล์ต่อ                     มีเสียงอีก ตืดดดด จอขวามือมีไอคอนเล็กกระพริบ อาไรวะเนี่ย คลิก!                                       มีข้อความ " ตื่นแต่เช้าเลย x กันไหม วันนี้? "                     แป่ววว...อาไรวะ งง มันมาจากไหนวะเนี่ย โปรแกรมอาไรของมันวะ?                      (ตอนนั้นเล่น MSN ไม่เป็น เคยได้ยินชื่อแต่ไม่เคยเล่น)                     ปิดยังไงวะเนี่ย อ้ออกด... x ปิด                     ไม่สนใจอ่านเมล์ต่อ  เสียง ตืดดด ตืดดดดด ไอคอนกระพริบอีกงง คลิก                     อาไรวะเนี่ย คลิกมั่วๆไป                                         ตักข้าวใส่ปาก อ่านเมล์ต่อ เสียงตืดดด ตืดดดด  อาไรของมันอีกวะเนี่ย คลิกดูหน่อย                                         "ชื่อไร ผมชื่อแมน" อาไรวะ? งง สักพักขึ้นมาอีก                     "ที่ Post ไว้ ต้องการแบบไหน ผมชอบแบบเถื่อนๆ" งง งง  แล้วมันอาไรวะเนี่ยเถื่อนๆ เลยปิดไป                                         ตักข้าวใส่ปาก อ่านเมล์ต่อ เสียงตืดดด ตืดดดด ตูปิดไปแล้วมันทำไมมันยังขึ้นมาอีกวะเนี่ย...คลิก!                     ยู้ฮู! บอกหน่อยได้มะ ชื่ออาไรคนสวย วันนี้มีของเล่นด้วย!"  งงอีกแล้ว ของเล่นอาไรของมันวะเนี่ย  ปิดไปอีก                                                             เสียงตืดด ตืดดดดด เอาอีกละอาไรของมันฟะ ชักฉุนละ   แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:13:16 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:12:55

ความคิดเห็นที่ 5         มันขึ้นว่า Mann xxx อาไรสักอย่าง แล้วมันก็ให้ Accept   ตอนนั้นไม่รู้เลยคลิก                     มีจอขึ้นมา มีหนังให้ดูด้วยดีเว้ย อาไรวะเนี่ย ดำดำ มันกระพริบไปกระพริบมา ดูไม่ออก                     มีอักษรขี้นมา "ใหญ่ มะ!!!" งง  เห็นรูปรางๆ        จ๊ากกกกก Egggg!!! ไอ้พวกโรคจิต                                                                    เคี้ยวไข่พะโล้อยู่ อ๊ากกกก...สาดดด...มันบ้าอาไรของมันวะ!!!                     โคตรรซวยเลยตู เห็น Egg แต่เช้า วันนี้ซวยทั้งวันแน่!!!                                                                                 นึกขึ้นได้  เคยได้ยินเพื่อนมันเล่าให้ฟัง  โหยย มีจริงๆด้วย                       เอาไงดีฟะเนี่ย กินข้าวไม่ลงเลย เห็นไข่พะโล้ในจาน อ้วกกก...เดินไปกินน้ำ                     เอาไงดี ไอ้พวกโรคจิต                                                                                 ขึ้นมาอีก "บอกเร็วๆๆใหญ่มะ!!!"           คีย์ยังไงฟะ ตาก็ดู Eggดำๆของมันไปแบบสงสัย                     ลองคีย์ดู อ้อออ…ไงดีวะตอบไงดีวะ                         ขึ้นมาอีก "บอกเร็วๆๆเร้าใจมะ!!!"  แล้วจาตอบไงดีวะ ตูไม่เคยเห็นของจริงนี่หว่า เคยเห็นแต่ในหนัง                                           ดูสักพัก  มันเล็กกว่าในหนังนี่หว่า                        ตอบกลับ "เล็ก"                        Man xxx : " Eeeบ้า!!!”                                                      จอภาพตะกี้หายไป  ปืดด มันหายไปละ             ไอ้ฟาย!!! มาด่าตูบ้าทำไมวะ!!!  ก็มันเล็กจริงๆนี่หว่า บ้าอิ๊บอ๋ายยยเลยย                                          ตืดด ตืดดด ไอคอนกระพริบ คลิก!              "หายไปไหน ชื่ออาไร ผมชื่อ โจอี้  มีของเล่นด้วย"  ของเล่นอาไรของมันวะ? แล้วมันจะโชว์ Egg อีกป่าววะเนี่ย?              สงสัยเป็นรถบังคับป่าววะ หรือไม่ก็หุ่นยนต์ เอาไงดี ชื่อไรดีวะหันไปหันมา เห็นจูดี้                                          ตอบกลับไป :  "จูดี้"              โจอี้  : "ชื่อเร้าใจมากครับ จูดี้ โรเบิร์ต"  มันเร้าใจตรงไหนวะ ชื่อหมาซะหน่อย ไอ้นี่มันมั่วว่ะ เค้ามีแต่ จูเลีย โรเบิร์ต               โจอี้ : "อยากเห็นของเล่นไหม!" เอ้ออ ดีเหมือนกัน หัดเล่น ไอ้นี่มันปัญญาอ่อน คงไม่มีไร ของเล่นอาไรของมัน?                ตอบ : "ค่ะ" สักพัก มีตัวอักษรยาวๆ ภาษาอังกฤษขึ้นมา  อ่านดู มันให้รับ VDO กด Accept                ค่อยๆมีรูปขึ้นมา เห็นกะป๋องสีชมพู ตั้งอยู่  มีตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น มีตัวการ์ตูนที่กระป๋อง                                            อาไรของมันวะ? แล้วมันของเล่นอาไร เห็นแต่กระป๋อง สงสัยรถบังคับใส่กระป๋องรุ่นใหม่                โจอี้ :  "เคยเห็นมั้ย เค้าเรียก หอยกระป๋อง"  แป่ววว มันหอยตรงไหนวะ งง งง ไม่รู้จัก ถามมันดีกว่า                ตอบ : "ไม่เห็นหอย เห็นแต่กระป๋อง แล้วมันใช้ทำอาไร"                โจอี้ :  "เค้าเอาไว้ สโตก" แล้วมันก็พลิกกระป๋องให้ดูด้านบน แล้วมันก็เอามือมาจิ้มๆ แป่วววว…มันเหมือนน้องฟูฟูนี่หว่า                 เริ่มเข้าใจแล้ว  เคยได้ยินมา แล้ว “สโตก” มันคืออาไรวะ? ถามมันดีกว่า                  ตอบ : "สโตกคืออาไร?" แล้วมันก็หยิบกระป๋องเดินไปไหนไม่รู้  เห็นมันกลับมาใหม่                                    โจอี้ : "ต้องแลกกันก่อน ขอดูของคุณก่อน แล้วจาทำให้ดู!"                                              เอาไงดีวะ หันไปหันมากล้องก็มีนี่หว่า ให้มันดูของจูดี้ดีกว่า นึกไปหัวเราะไป                                                จูดี้ มานี่ จั๊กจี้มันให้นอนหงาย สายไม่ถึงว่ะ เอาไง ดูไปดูมา ย้ายกล้องสายมาเสียบหน้าคอมพ์ฯที่วางอยู่ข้างล่าง  ลากจูดี้มาอีก                                                   ให้มันดูฟูฟูจูดี้นี่ละวะ! อ้าวว…แล้วยังไงง่ะ? อ้าวว...กล้องกลิ้งไปกลิ้งมา เอาไงดี เอาสก๊อตเทปแปะพันไว้กับหางมัน จ่อไปที่ ฟูฟูจูดี้                                                  เอาเท้า เขี่ยพุงจูดี้ไว้   เล่นไงวะถามมันดีกว่า                  ถามต้องกดปุ่ม จึกก!                                                   โจอี้ : "เห็นแล้วครับ งามมาก เร้าใจมากๆเลย!!!"                      หัวเราะคิกกก คิกกกกก  5555 55555 !!!ขำโว้ยยยยย มันดูไงของมันวะ 555555!!!                                                       แล้วมันก็ทำของมันไป                   อ้ออ...เข้าใจละ!!! ไว้ทำไร แล้วมันก็หยุด มีคีย์                    โจอี้ :  "เปลี่ยนเป็นท่าหมานะครับ ถ้าชูสองนิ้ว ขอเห็นหน้านะครับ จะเสร็จแล้ว"                     แล้วมันก็ทำต่อ 5555555 ขำขำๆๆๆๆ  ท่าหมา 55555  ท่าหมาของแท้เลย 55555 55555 555!!! เอาเท้าจี๋จูดี้ต่อ                     แล้วมันก็ชู 2 นิ้ว นี่แน่ะ! ให้มันดูหน้าจูดี้ซะเลยย  555555555 555555555 55555!!!                                                           อ้าววว หายไปเลย 5555555  อดดูตอนมันเสร็จเลย 5555 55555555!!!                               หัวเราะดังลั่น  นังอิ๋วเข้ามา ถามเป็นไร เลยเล่าให้มันฟัง                            นั่งขำกลิ้งพร้อมๆกัน "แกเล่นแบบนี้หนุ่มๆหายหมดเลย" 555!                            แล้วมันก็สอนเล่น Camfrog  โหย! นี่ตูไปอยู่ไหนมาวะเนี่ย เพิ่งเคยรู้                            อู้หู...มันโชว์กันขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เจือกมีแบบคู่อีก กลางวันแสกๆ ฟ้าจะผ่าไหมเนี่ย!                            แถมมันยังซั่มให้ดูกันอีก มันบ้าป่าววะเนี่ย? ถามนังอิ๋วแกโชว์ป่าววะ มันบอกว่าดูเฉยๆ คลายเครียด                                                        ก็เข้าใจมัน เพราะมันอยู่ที่นี่เพื่อนก็ไม่มี วันวันทำแต่งาน ไม่ค่อยได้ออกไปไหน ก็เป็นธรรมดาของมัน                            ยังดีกว่าที่มันไปทำอย่างอื่น เลยไม่อยากแซวมัน                                                        อ้าว! ลืมกินข้าวเลย  เห็นไข่พะโล้  กินไม่ลงว่ะ เอาไงดี เรียกจูดี้ให้มากินไข่  ออกไปล้างจาน                            กลับเข้ามาเซ็งไม่มีไรทำ                               แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:14:32 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:13:56

ความคิดเห็นที่ 6 -16-                            สักพักเพื่อนสมัย ม.ปลายโทรมาก็เลยชวนพวกมันมาเที่ยว ก็คิดกันดูก่อน                            แล้วคุยเจ๊าะแจ๊ะนินทาคนโน้นคนนี้ ถามข่าวคนนั้นคนนี้ไปตามภาษาผู้หญิง                                                        ปกตินู๋จะมีเพื่อน 2 กลุ่ม กลุ่มแรกสมัยเรียนม.ปลาย มี 4 คน ยังเที่ยวกันอยู่กลุ่มนี้นัดเจอกันทุกวันศุกร์เที่ยวผับด้วยกัน                               อีกกลุ่ม เพื่อนมหา’ลัย อันนี้ มี 3 คน นัดเจอกันวันเสาร์ ส่วนวันอาทิตย์เวลาส่วนตัวห้ามใครมายุ่ง ใครโทรมาด่าแหลก                                                        ส่วนเพื่อนที่ทำงานเก่าก็ไม่มี เพราะนิสัยนู๋เข้ากะใครไม่ได้ อีกอย่างเวลาทำงานมันแข่งขันกัน                            มันต้องสวมหน้ากากใส่กัน เลยไม่เคยไปไหนกะใคร แล้วก็ไม่อยากสนิทกับใครในที่ทำงาน                             แต่ก็มีแค่คุยด้วยเล่นๆคนเดียว เรียกแกว่าเจ๊นิ่ม สาวใหญ่เป็นโสด                             เก็บความลับได้ดี ตอนนั้นแกอายุประมาณ 35 ก็เป็นผู้อาวุโส                             เวลาซื้อข้าวมากินที่โต๊ะก็กินกะแกบ่อยๆ เพราะแกขี้เกียจเดินออกไปกินข้างนอก                             บางทีบ่นเรื่องแฟน ก็ไปบ่นให้แกฟังบ่อยๆ                             มีอาไรก็ไปปรึกษา คุยเล่นขำขำ ขอความช่วยเหลือได้เสมอ                                                         วันนั้นไม่มีไรทำมาก เลยไปจับหมาที่เลี้ยงไว้เช็ดตัว  ตอนนั้นมี 22 ตัว                             บ่าย 2  กว่าจะเสร็จ  4 โมงกว่า มีรถขายส้มตำไก่ย่างไส้อั่วมา                             กินไส้อั่วไม่ลงเลย นั่งกินส้มตำคุยกันไปกับแม่ บอกแม่ว่า                             อาจจะไม่ไปทำงานกทม.แล้ว อยู่กับแม่สบายดี  แม่ไม่ว่าอาไร                             แต่พ่ออยากให้เรียนต่อป.โท แต่ไม่ได้ซีเรียสอาไร บอกพี่ชายจะมาวันที่ 27 พี่สะใภ้มาด้วย                             2 คนนี้มันทะเลาะกันประจำ นู๋พักอยู่บ้านพี่ชาย พี่สะใภ้  โคตรรเบื่อเลย .... ทะเลาะกันเสียงดังประจำ                             นี่มันจามาที่นี่แล้วจะทะเลาะกันอีกป่าววะเนี่ย ทะเลาะกันทีไรต้องหนีออกนอกบ้านไปเที่ยวทุกที                             นังอิ๋วชวนไปเที่ยวถนนคนเดินอีก เลยไปกะมัน กลับมา อาบน้ำนอน                                                           ก่อนนอนแกล้งจับนมนังอิ๋วเล่น ปิ๊นๆ มันไม่ว่าไร หัวเราะคิกคิก                             พรุ่งนี้มันจาพาไปสปา  เอ้ออ ก็ดีเหมือนกัน ผิวแห้งเพราะอากาศหนาวไปชโลมน้ำมันหน่อยก็ดี                                                           จับนมนังอิ๋วอีกข้างกลัวมันใหญ่ไม่เท่ากัน อีกที ปิ๊นๆๆๆ  อาไรวะจับแค่นี้หัวนมตั้งเลยนะเมิง                             ไอ้บ้าาาทาลึ่งงงง!!! นอนนนนนน!!! หัวเราะคิกกกๆๆๆ คุยกันอีกสักพัก แกล้งมันอีก                             แกล้งจับน้องฟูฟู ปิ๊นๆๆๆ ไอ้บ้าาาาาาา...ไอ้เวรรร...ทาลึ่งจริงๆ แกเนี่ย!!!                               “อ้าว! ทำเป็นมาด่า จับแล้วเจือกไม่หลบ แล้วเจือกแอ่นสู้อีกตังหาก หนอยยย ทำเป็นมาด่า!!!"                             5555 ขำ คิกคิก มันก็ขำ คิกคิก  มันก็หนีบหมอนข้างหันหลังให้แล้วก็นอนนนนนนน                              ตอนแรกกะว่าจะเล่าเรื่องสปาแต่คีย์ไปคีย์มา อ่านดู มันวาบหวิวเกินไป หาภาษาให้มันดู Soft ลงก็ลำบาก                             กลัวจะหัวใจวายกันซะก่อน สรุปตรงสปาเลยละกัน                                                         คือไปกันตั้งแต่ 7 โมงเช้า กินโจ๊กร้านสมเพชร สปาสวยงามมากโคตรหรู สะอาดมาก ราคาไม่แพง บริการเฉพาะ Lady                             นักท่องเที่ยวเพียบ นู๋ลืมกะเป๋าตังส์มา นังอิ๋วมีเงินแค่ 3,500  นังอิ๋วมันใช้บริการเต็มคอร์ส 2,500                              ส่วนนู๋แค่นวดตัว นวดหัว ฤษีดัดตน อาไรแบบนี้ 500  นั่งรอนังอิ๋วออกมา เกือบบ่ายออกมา                              นังอิ๋วตาใสปิ๊งๆ แก้มเปล่งปลั่ง อารมณ์ดี หัวเราะคิกๆ ยิ้มสบายใจออกมา ขี้เกียจแซวมัน                              เอ้า! แกขับกลับนะจะได้รู้ทาง ขับรถกลับ หลงไปหลงมาเข้าเลนไม่ถูก วันเวย์เพียบ                              นังอิ๋วอารมณ์ดีแบบน่าหมั่นไส้ ฮึมฮัมเพลงตามวิทยุไปตลอดทาง                              เลยถามมันเป็นอาไรวะอารมณ์ดี                                มันเจือกตอบลอยหน้าลอยตา "ไม่หน้าถาม" แป่ว งง กับคำตอบ                              แล้วมันก็นอนหลับตาพริ้ม ไม่พูดไร                                                            กว่าจะถึงบ้านเกือบสี่โมงเย็น เข้าห้องไปเก็บผ้ามาซัก เพียบกว่าจะเสร็จเกือบ 2 ทุ่ม                              อาบน้ำ กินข้าว เพื่อนโทรมาบอกจะมาเที่ยวช่วงปีใหม่ เอ้อ...ดีเหมือนกัน                                                            เปิดทีวีดู นังอิ๋วเข้านอนด้วย ปิดไฟนอนคุยกับนังอิ๋วซักพัก แกล้งมันอีกดีกว่า                              จับตูดมัน ปิป ปิป  ปิป อ้าวว! เจือกหลับซะแล้ว ไม่มันเลย หนาวมาก นอนนนนนนนนน                              ปวดท้องติ้วๆ สงสัยรอบเดือนจามา ใกล้เวลาผีสิงแล้ว                              ปกติช่วงเวลาใกล้ๆแบบนี้ นู๋จะหงุดหงิด โมโหรุนแรงมาก เห็นอาไรขวางหูขวางตาไปหมด                              แต่พอถึงวันนั้นของเดือนก็จะหาย แล้วกลับมาเป็นอีกเพื่อนๆจะรู้ดี เลยเรียกเวลานี้ว่าวันผีสิง                              ตรงนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นเหมือนนู๋มั่ง แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:16:05 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:15:42

ความคิดเห็นที่ 7                              ตืดดืดดด ดู้ดดด ตืดดด ดือออออ                              หยิบโทรศัพท์ดู ใครโทรมาฟะ? กดรับ                              นู๋ : "ฮาโหลใครคะ?"                              สายปลายทางเป็นเสียงผู้หญิงมีอายุ "นี่แม่ของตี๋นะ"                              งง ตี๋ไหนวะ? ถามไปถามมา                                                            ไอ้ตี๋เพื่อนของเพื่อนอีกที                                แค่คุยโทรศัพท์ 2 หน หยอดไป 2 คำ เจือกทึกทักกับเพื่อนว่าเป็นแฟนกับมันแล้ว รู้เรื่องเลยบอกว่าไม่ต้องโทรมา                              มันโทรมาก็ไม่เคยรับตัดสาย บางทีก็ด่ากลับไป พูดดีก็แล้ว ด่าแรงๆก็มี  มันก็ยังไทรมา แล้วนี่เจือกให้แม่โทรมา                                                            แม่ตี๋ : "เป็นแฟนเค้าใช่ไหม ช่วยคุยกับตี๋หน่อย ตี๋เค้าเสียใจมาก เพราะเธอเลิกกะเค้า"                              แป่วววว ตอบแบบไม่ต้องคิด                                นู๋ :  "ช่วยเข้าใจใหม่นะคะ นู๋ไม่ใช่แฟนตี๋ค่ะ นู๋ไม่คุยนะคะ" วางสายตืดดดดดดด                              ตืดดดด ตืดดดด ตูดด                              โทรมาอีก ชักฉุน โมโห รับสาย                              แม่ตี๋ : "ช่วยคุยหน่อยเถอะ ขอละเป็นห่วงลูกชาย” แล้วก็อ้อนนวอนนนน อ้อนวอนนนน “ช่วยหน่อยเถอะ"                              นึกในใจ แล้วมันมาเกี่ยวอาไรกะตูวะ แม่ลูกคู่นี้มันปัญญาอ่อนจริงๆ สักพักได้ยินเสียงแม่ตี๋สะอึกสะอื้น                               ตอบกลับไปว่า "ไม่คุยค่ะ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของนู๋  คุณเป็นแม่ลูกกันก็ไปคุยกันเอง แล้วเรื่องแค่นี้เอง"                               แม่ตี๋   อ้อนวอนอีก                                  ชักโมโหแล้วนะเฟ่ย! นี่ตูพูดสุภาพที่สุดแล้วนะ ใจเย็นไว้ใจเย็นไว้ ถ้าวางสายมันคงโทรมาอีกเอาไงดี                                                             ตอบกลับไป "เอางี้ค่ะ บอกเค้านะคะ ถ้าอยากคุยจะโทรหาเอง สบายใจหรือยังคะ?" ไม่มีเสียงตอบ อ้าวหายไปไหน?                               สักพักได้ยินเสียงแว่ว ซุบซิบไรไม่รู้ แต่ได้ยินเสียง เฮ่...                               แม่ตี๋ "แค่นี้นะ" วางสาย                                                             อาไรของมันฟะ ทำให้ตูอารมณ์เสีย ไอ้นี่มันเป็นผู้ชายประเภทไหนกัน ยังไม่อดนมแม่มันอีก                               ดีที่ไม่ยุ่งกะมัน ไม่อย่างนั้นมังคงวุ่นวาย ปัญญาอ่อน ทั้งแม่ทั้งลูก โอยย...เจือกทำให้ตูหงุดหงิดก่อนนอน                               ปิดโทรศัพท์ดีกว่าเดี๋ยวมันเจือกให้ญาติโกของมันโทรมาอีก                                                             หงุดหงิดโว้ยยยหงุดหงิด หันไปเห็นนังอิ๋วนอนห่มผ้าคุดคู้ สบายคร็อกฟี้                                 แกล้งมันดีกว่า จับตูด ปิ๊นปิ๊นปิ๊น                                อิอิ  ค่อยสบายใจหน่อย แล้วก็หลับแบบหงุดหงิด                               ตื่นมาตี 5 เหมือนเดิม ทำมายมันปวดท้องอย่างงี้วะ หนาวก็หนาว                              เดินออกมา อ้าวแล้วใครปล่อยหมาแต่เช้าฟะเนี่ย? สงสัยเมื่อคืนคนงานไม่ปิดกรง                              สงสัยวันนี้ต้องด่ามันซะหน่อย หงุดหงิดละ วิ่งไล่จับหมาแต่เช้า                              อ้าวแล้วนี่ ทำไมบันไดมันเลอะขี้หมาวะ! มันมัวทำอาไรกันอยู่ เดี๋ยวแขกมาเหยียบ                              ทำไมรองเท้าหนึบๆวะ! แป่ววว เหยียบขี้หมา โคตรรฉุน เก็บขี้หมาต่อ ล้างรองเท้าเสร็จ                                                            เดินกลับมาในล็อบบี้ พนักงานหน้าเค้าน์เตอร์ไม่อยู่ อ้าว! แล้วนี่เวรใครวะมันไปอยู่ไหน เดี๋ยวคนมาไม่เห็น                              หงุดหงิดเว้ยยย  เดินไปเดินมา ผ่านตู้น้ำขวด โหยย! มันไม่เติมน้ำกันเลย เดี๋ยวคนสั่งน้ำแล้วไม่เย็น                              แล้วมันหายไปไหนกันหมด หงุดหงิด รองเท้าใครฟะวางตรงนี้ เตะรองเท้าไปไกลๆ                                                                                              เดินออกมาหน้าล็อบบี้อีกที ทำไมมันยังไม่มาอีก สักพัก อ๋อ...นังเด็กใหม่นี่เอง                              บอกไปเข้าห้องน้ำ เลยสั่งสอนไปซะ เด็กยืนตัวนิ่งไม่เถียง                                                            เดินไปในครัว อ้าว! แล้วใครมากินข้าวแล้วไม่ล้างจานวะ ถ้ารู้จะด่าให้หนำ ยืนล้างจานแบบฉุนๆ                              นังอิ๋วเดินมา ถามใครกินข้าวแล้วไม่ล้างจานวะ! ปล่อยให้ตูล้าง                              นังอิ๋ว  "ก็แกไง กินคนสุดท้าย"  แป่ววว มันมั่วป่าววะ ล้างต่อ อาไรวะ!                              ทำไมน้ำไม่แรงวะ! ล้างไปบ่นไป ล้างเสร็จ                              เดินไปเก็บผ้าที่ซักไว้เมื่อคืน                              อ้าว! กางเกงในตูหายไปไหนวะ? ตากหนีบเป็นพวงๆ หายทั้งพวงเลย ใครโรคจิตขโมยไปฟะเนี่ย!!!                              แล้วตูจาเอาอะไรใส่ละเนี่ย เหลือตัวเดียวที่ใส่อยู่นี่ด้วย ใครวะ!!! อ้าวว! เสื้อในก็หายด้วย เจือกเหลือไว้ทำไมตัวเดียว                                แน่จริงทำไมไม่เอาไปให้หมดวะ!!! เก็บผ้าไปบ่นไป เดินตามหาเสื้อใน กางเกงในนอกบ้าน ตามราวตากผ้าคนงาน                              ใครวะ..ใครวะ... !!! เจือกมาแหย่หนวดเสือ เดี๋ยวเถอะเมิง!!! ฉุนฉุน                              เข้าไปถามเด็กคนงาน มันไม่รู้เรื่องสักคน ฉุนฉุน เห็นถังขยะเกะกะ ใครวางไม่เป็นระเบียบเนี่ย! กลับเข้าไปด่าคนงาน                                                            เดินกลับเข้าห้องอาบน้ำ เปิดน้ำอุ่น ทำไมไม่อุ่นวะ รอ รอ  กดจึ๊กๆๆๆ  ไม่อุ่นสักที  โทรไปเรียกนังอิ๋วมาช่วยดู                              แป่วว ลืมกดสวิตต์สีดำ โวยวายนังอิ๋ว ปิดทำไม ทุกทีไม่เคยปิด  มันไม่พูดไร รีบเดินออกข้างนอก                              อาบน้ำเสร็จ ไม่มีกางเกงใน ฉุนฉุน เอากางเกงขาสั้นมาใส่แทนก็ได้วะ แล้วใส่กางเกงยีนส์ทับ                              ดูกระจก เป้ามันเต่งๆพิกลว่ะ ช่างมันเหอะ เดี๋ยวค่อยออกไปซื้อใหม่ นั่งหวีผมเสร็จออกมาหาข้าวกิน                              บอกแม่กับข้าวไม่อร่อย                                แม่ตอบแบบฉุนๆ "ถ้าไม่อร่อยก็ไม่ต้องกิน" เก็บกับข้าวเทให้หมากินเฉยเลย                                                            ตอนบ่ายนังอิ๋วมาบอก เจอกางเกงในแล้ว หมาคาบเละหมดเลยย                                ออกไปซื้อกางเกงในใหม่ที่เซ็นทรัล ไปทั้งแบบนี้นี่ล่ะ                              โวยวายพนักงานขาย มันเจือกหาว่า ตูนมเล็กใส่อันนี้ไม่สวย แม่มงงงเอ้ยยย ด่าซะ                               สรุปหมดไปอีกเกือบ 5K  ทำไมมันแพงจังวะ! เสียดายเงิน                                                            กลับมาเข้าห้อง แก้ผ้า ดูหน้ากระจก กะว่าจะลองใส่ แป่วววววว                              ทำไมน้องฟูฟู ตูมันหายไปไหนวะ ก้มลงดู มันแฟ่บได้ด้วยหรือไงเนี่ย                              หันไปดูไปดูมา ยังอยู่ แต่มันเจือกอ้วนขึ้น ขามันใหญ่ขึ้น มันเลยบังหลบไปข้างใน                              โคตรรรฉุนเลยยเว้ยยย น้องฟูฟูเล็กลง                               ลดความอ้วนไม่กินข้าวเย็น                                                           สรุปวันนั้นเข้านอนแบบฉุนๆ                           ก่อนนอนนังอิ๋วบอก "วันนี้ผีสิงอีกละแก ขี้บ่นเหมือนป้าเลย"                              ฉุนนังอิ๋ว หาว่าตูแก่ ไล่จับนมมัน ร้องกรี๊ดกร๊าดดดด แล้วก็นอนนนนนนน                               ตื่นเช้ามา อารมณ์ดีขึ้นหน่อย ไม่หงุดหงิดละ                              บอกนังอิ๋วรอบเดือนมาแล้ว มันเจือกพูดลอยหน้าลอยตา                              "ดีแล้วที่มา ฉันนึกว่าจะได้อุ้มหลาน"  แป่วว  เจือกแซวตูแต่เช้า                              แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:17:44 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:17:24

ความคิดเห็นที่ 8                                              มันถามว่าตกลงจะไปทำงานที่กทม.หรือป่าว ตัดสินใจยังไง                              บอกว่าไม่ไปแล้วอยู่นี่สบายดี แล้วมันก็เทศน์ ให้ฟังว่า                                                            "ตอนนี้ช่วงเทศกาลมีแขกมาพักมันก็ไม่เงียบ แต่ถ้าไม่มีเนี่ย โคตรเงียบเลย”                               “นั่งเบื่อ ไม่มีไรทำ หมดไปวันๆ เบื่อไปเที่ยวไม่มีอะไรใหม่ๆ แป๊บเดียวเที่ยวก็ทั่วแล้ว”                               “อย่างแกจะอยู่ได้ป่าววะ?” ตัวมันเองก็เบื่อเหมือนกัน เคยมีเพื่อน เคยไปไหนต่อไหนก็ไม่ได้ไป                               “ตอนนี้รีสอร์ทมันขึ้นกันเยอะ มันแข่งกันมากตัดราคากัน บางเดือนเห็นป้าบอกขาดทุนก็มี”                               “พวกไกด์พวกทัวร์มันก็พอมี แต่มันขอเปอร์เซ็นต์เยอะ อีกอย่างตรงนี้มันไกลจากตัวเชียงใหม่”                               “ในตัวเชียงใหม่มันโรงแรมเยอะมากถูกๆกว่าเรา ตรงนี้อาศัยพวกที่มาเที่ยวดอยอินทนนท์มากกว่ากับไอ้พวกพาเด็กมานอน มันไกลไม่มีใครเห็น”                                                             ตอบมันไปว่า “ฉันวิ่งติดต่อทัวร์ให้ก็ได้นี่หว่า ลง Net ก็ได้ เยอะแยะ”                                                             นังอิ๋วบอกต่อว่ามันไปมาแล้ว “มันขอเปอร์เซนต์เยอะมาก ยิ่งไปหามันมันยิ่งขอเยอะ เพราะในตัวเชียงใหม่มันมีขาใหญ่ หลายต่อมาก ลงNet ก็เคยลงแล้ว มันก็ได้แต่ได้ช่วงเทศกาล แต่ห้องมันก็เต็มอยู่แล้วช่วงนี้ แกลองคุยกับป้ากะลุงดูอีกที”                                                             นังอิ๋วถามเรื่องงานที่จะไปทำ ถามเงินเดือน ก็บอกมันไป มันบอกก็สบายนี่หว่า งานถนัดอยู่แล้ว เงินก็ดี                               “แถมสินค้าติดตลาดอยู่แล้ว ไม่ต้องออกแรงเท่าไหร่ ฉันว่าสินค้าตัวนี้ขายด้วย Marketing แล้ว Sales ไม่หนักมากW                                “สินค้ามันติดตลาดแล้ว บริษัทนี้พวก Sales มีแต่คนอยากเข้า”                               (เป็นบริษัทขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชื่อดังค่ะ อิ๋วจบ Marketing มันทำงานด้านโฆษณามาก่อน)                                                             จริงก็ถูกของมัน เรื่องบริษัทที่จะไปทำ                               คืนนั้นนั่งคุยกับพ่อแม่เรื่องที่นังอิ๋วบอก แม่บอกถ้ามาคงต้องหาอาไรทำเพิ่มเพื่อชดเชยรายได้ช่วงไม่มีแขก                               แม่บอกให้ไปขายของในตลาด หรือไม่ก็รับของมาขายพวกสินค้าผัก ผลไม้จากไร่ที่ดอยอินทนนท์                               แล้วมาตั้งหน้ารีสอร์ทอาไรแบบนี้ หรือไม่ก็ขับรถส่งผักจากดอยไปให้แม่ค้าในตลาด แป่ววว                                 บอกแม่ไปว่าไม่อยากเป็นแม่ค้า เรียนมา เดี๋ยวหาอะไรทำ แต่ขอไปคิดดูก่อน                               ตั้งแต่กลับมาเพิ่งมีสาระวันนี้นี่ล่ะ เฮ้อออ…                                                             "ทำไมตูไม่รวยเหมือนทักษิณวะเนี่ย!"                               ถ้าไปเป็นแม่ค้า คงอายเค้าน่าดู                                 อุตส่าห์โม้กับเพื่อนว่าตูจะเป็นคุณนายนับแบ๊งค์ให้ได้                                 แล้วเจือกตกต่ำเป็นแม่ค้า                               ไม่เป็นแน่นอน เคยคุยกะเจ้าของธุรกิจ ให้เป็นแม่ค้าไม่เอา                               นอนดีก่า...นังอิ๋วไปไหนฟะเนี่ย ไม่ได้แกล้งมันนอนไม่หลับ                               ทำไมมันหิวฟะเนี่ย ออกไปซัดมาม่า 1 ถ้วย แล้วตูจะลดได้มั๊ยเนี่ยยยย                               เข้ามาแปรงฟัน นอนนนนน                              ผู้อ่านท่านที่เป็นแม่ค้าใจเย็นๆนะคะ เพราะตอนนั้นคิดอย่างนั้นจริงๆ ยังเด็กมาก แป่ววว ตอนนี้ก็ยังเด็กค่ะ                                  ผ่านมาอีก 1 อาทิตย์ ก็ทำนู้นทำนี่ไป คิดไปเรื่อยๆก็คิดไม่ออก                               แต่ก็ลดความอ้วนแบบเอาจริงเอาจังไปด้วยระหว่างนี้                               ทำไรดี ทำไรดี ทำไรดี                               คิดไม่ออกโทรหาเพื่อน มันก็ชอบบอกให้ไปขายของ นั่น นี่  ซึ่งไม่ชอบเลย                               ถามนังเปรี้ยว เจือกบอกให้ไปมีผัวรวยๆ เฮ้อออ...คิดไม่ออก แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:18:51 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:18:20

ความคิดเห็นที่ 9 -17-                               พอวันอาทิตย์  เก็บกวาดห้องให้อิ๋ว  เห็นรองเท้าที่พี่เค้าซื้อให้                               คิดถึงขึ้นมาเฉยๆ ปิ๊งขึ้นมาในหัวเลยยย ลองโทรหาดีกว่าเผื่อได้ไอเดีย                               แล้วจาคุยยังไงดีวะเนี่ย เค้าจะโกรธป่าววะถ้าบอกว่าไม่ไปอุตส่าห์หางานให้                               แล้วยังมีหน้ามาขอคำปรึกษาอีก                                 แล้วถ้าเมียรับจะบอกยังไงดี เอาวะกล้าๆหน่อย ไหนๆก็ไม่ไปละ                                                               ตอนนั้นประมาณ 10 โมงเห็นจะได้  กด หาเบอร์ จึกๆๆๆ ไม่ผิดแน่นอน ดูอีกที กด                               ตืด ตืด  รับสาย (เร็วมาก)                                          พี่ :  "สวัสดีครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ ไม่สบายหรือเปล่า"                                          นู๋ : "นู๋เองคะสบายดี พี่ว่างคุยมั๊ยคะ ขอปรึกษาหน่อย ทำอาไรอยู่"                                          พี่ :  "ครับกำลังซักผ้าครับ ไม่เป็นไรคุยได้ครับ"  แป่ววว กลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์ คิกกก                                          นู๋ :  "งั้นไม่รบกวนคะ เดี๋ยวนู๋โทรมาใหม่ คะ"                                            พี่ : " คับ ตามสะดวกครับ"  ตัดสาย ตืดดดดดดดดดดดดดด                                                                                    5555555 นั่งหัวเราะ ซักผ้า555555!!! ซักผ้า สงสัยซักผ้าให้เมีย 555555 ขำๆๆ                                          คิดในใจผู้ชายอาไรกลัวเมีย ซักผ้า ขำๆๆๆๆ                                          เดี๋ยวบ่ายค่อยโทรก็ได้วะ ขำ ขำ…                                                                     บ่ายครึ่งโทรไปใหม่  ตืด ตืด รับสาย (เร็วมากเหมือนเดิม)                                                                                            พี่ :  "สวัสดีครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ  "                                                   นึกในใจแล้วนี่ "ไม่สบายหรือเปล่า"หายไปไหน ให้อภัยละกัน มีสวัสดีครับ                                          นู๋ :   "คุยได้มั๊ยคะ ทำอาไรอยู่"                                          พี่ :  "รีดชุดนักเรียนน้องนิวอยู่ครับ คุยได้ครับ"                                                  แป่ววว รีดผ้าให้ลูก  แล้วเมียไม่ทำไรเลยหรอวะ สงสัยกลัวเมีย ไม่กวนดีกว่าเดี๋ยวผ้าไหม้                                          นู๋ :    "งั้นไม่รบกวนค่ะ เดี๋ยวนู๋โทรมาใหม่ค่ะ"                                                                                                  เย็นค่อยโทรก็ได้วะ!                                                                                    ห้าโมงเย็นโทรไปใหม่ ตืด ตืด รับสาย  (เร็วมากเหมือนเดิม)                                          พี่ : "สวัสดีครับ กำลังขายหมูปิ้งอยู่ตลาดนัดครับ คุยได้แป๊บนึงครับ"                                                ได้ยินเสียง จ๊อกๆ แจ๊กก ๆๆๆๆ                                          พี่ : "ขอโทษเดี๋ยวโทรกลับนะครับ ขายของก่อน" ตืดดดด ตืดดดด                                                                                    อาไรฟะ! ไม่ว่างซักที แล้วตูจะได้คุยมั้ยเนี่ย ขายหมูปิ้งด้วยหรือวะเนี่ย                                            ไม่น่าพูดเลยยยย ทำตูหิวเลย ไอ้พี่บ้า...                                       รอโทรศัพท์ไม่มาซักที  เริ่มหงุดหงิดละ                                            ทุ่มครึ่ง โทรไปใหม่ ตืด ตืด รับสาย(เร็วมากเหมือนเดิม)                                                                                     พี่ : "สวัสดีครับ กำลังอาบน้ำน้องนิวอยู่ครับ ถือสายแป๊บ"                                              ได้ยินเสียงกุกกิก กุกกิก ใส่เสื้อก่อน กุกกิกกกก เสียงน้องนิวหัวเราะ เสียงกึกกกก" ตืดดดด สายตัดไป                                                                                            อาไรวะเนี่ยยย ฉุนละ ตัดสายก่อนได้ไง นี่รอตั้งแต่เช้าละ โทรกลับไป  "เบอร์ติดต่อไม่ได้ในขนะนี้ ฝากข้อความ"                                              ฝากไรดีวะ ฉุนแล้ว ไม่ฝากดีกว่า กดปิด                                                                                            ตอนนั้นโมโหมาก คนปิดโทรศัพท์ใส่นี่ไม่ชอบเลย แล้วรอคุยตั้งแต่เช้าไม่ว่างสักที                                              อารมณ์เสียอีกแล้วตู พอละไม่ต้องปรึกษาแล้ว เดี๋ยวคุยกับคนอื่นก็ได้วะ นี่ถ้าโทรมาจะด่าให้                                              นั่งดูทีวีไปจนสี่ทุ่มครึ่ง                                                                                 ตืดดด ตืดดดดตด ตืดดด ดูเบอร์ เจือกโทรมา ยังโมโหอยู่นะโว้ยยย รับ                                           พี่ : "สวัสดีครับ ขออนุญาตคุยหลังสี่ทุ่มครับ ตะกี้ โทรศัพท์หล่นแตกครับ เพิ่งไปซื้อมาใหม่ คุยได้แล้วครับ"                                           โมโห  แก้ตัวหน้าด้านๆ โมโห                                           นู๋ : "ไม่ว่างค่ะ อยู่กับแฟน"                                           พี่ : "ขอโทษครับ ขอโทษ ไม่รบกวนครับ" วางสาย ตืดดดดดดดด                                                                                     อาไรวะแค่นี้ก็เชื่อ!!!  ยังไม่ได้ด่าเลยยยย                                                                               ปิดไฟนอนดีกว่า หันไปจับน้องฟูฟูนังอิ๋ว แป่ววว นอนเฉย อีกที ปิ๊นๆๆๆ แป่ว เจือกเด้งอีกละ                                     Eeeทาลึ่ง!!! อย่าเล่น มันขนลุกนะเว้ยยยนังนี่ ยิ่งตุ่ยๆอยู่                                     ตุ่ยๆนี่อาไรวะงง นังนี่มีศัพท์แปลก คิก คิก คิกกกกกก นอนนนนนนน                             อันนี้เกือบลืมเลย สูตรลดความอ้วนของนู๋คะ ใช้จนทุกวันนี้                          สูตรของนู๋คือ เช้ากาแฟดำ กี่แก้วก็ได้ ไม่ใส่อาไรเลยกะขนม หรือไม่ก็ไข่ลวก 1 ฟอง                          สายๆ 10 โมง ถ้าหิว กาแฟดำอีกถ้วย ไม่มีขนม + ยาอมโบตันแบบเป็นแผ่นๆ                          เที่ยง ซัดไปเลยอยากกินอาไร เต็มที่ นู๋ข้าว 2 จานแน่นอน แล้วตามด้วย สัปปะรด 2 ชิ้น อันนี้กินทุกวัน                          บ่าย 3 โมง กาแฟดำอีกถ้วย (หรือบางทีก็กระทิงแดงใส่น้ำแข็ง อันนี้ชอบกินเฉยๆ)                          เย็นไม่เกินทุ่ม ไม่กิน แต่ถ้าหิวก็ไข่ตุ๋น หรือต้มจืดเต้าหู้อาไรแบบนี้ ไม่มีเนื้อสัตว์ ไม่มีแป้ง หรืออะไรก็ได้ที่มันไม่อร่อยจืดๆ                            รีบนอนไม่ให้เกิน 4 ทุ่มค่ะ                          ถ้าออกกำลังกายด้วยจะเร็วขึ้น 2-3 เท่าค่ะ                          ถ้าน้ำหนักตามที่ต้องการแล้ว เพิ่มมื้อเช้าค่ะ                            วิธีการค่อยๆฝึกนะคะ สักพักมันจะชินไปเอง กาแฟดำนี่ต้องฝืนหน่อย สักพักมันจะชินลิ้นไปเอง แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:20:22 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:19:42

ความคิดเห็นที่ 10 -18-                         หลังจากวันนั้นก็ยังหาอาไรทำไม่ได้ คิดไม่ออก เพื่อนมาเที่ยวช่วงวันที่ 27 ไม่มีที่พัก อัดกันเข้าไปในห้องอิ๋ว 5 คน                          พวกมันให้พาเที่ยว ไม่รู้จักสักที นังอิ๋วไม่ว่างพาไป ไปดูร่มบ่อสร้างหลงไปหลงมาแล้วก็ ไนท์บาร์ซ่า จอดรถเจอตำรวจจับ                          เลยพามันไปที่เคยไป                                                        ร้านกาแฟที่พี่เค้าพาไป ตื่นเต้นกันใหญ่ บอกร้านสวย ขนมอร่อยมาก                            อยากพาแฟนมาสวีทมั่ง (มาสวีทร้านกาแฟเนี่ยนะ? ตูมาไม่เห็นสวีทอาไรเลย!)                            นังแววรู้ประวัติร้านเล่าให้ฟังแล้ว กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่                                                          วัดสิงห์ ถนนคนเดิน กินหนอน กินสตอร์เบอร์รี่เพิ่มพลังสตอฯในตัวเอง ซื้อของมาเพียบ                            เข้าไปไหว้พระกับเพื่อนๆ เสี่ยงเซียมซี จำได้แค่ "จะพบคู่ได้นั่งนอนสบายอุรา"                            สาธุ ขอให้แม่นเถอะ ตูจะได้เป็นคุณนายนับแบ๊งค์ซะที เดินไปเดินมา                                ผ่านร้านผ้าคลุม เลือกกันใหญ่ บอกสวยกรี๊ดกร๊าดกันซื้อคนละผืนสองผืน                            (หารู้ไม่ตูมีก่อนพวกเมิงอีก สวยกว่าของพวกเมิงด้วย ผืนเบอเริ่มอุ่นก็อุ่น แต่เค้าเอาคืนไปละ...)                                                        ขับรถผ่านหน้าสวนสัตว์ เล่นมุขหมาแพนดี้กะพวกมันซะหน่อย                            จอดรถ                              "จอดไมวะถึงแล้วหรอ?"                            "เฮ้ย พวกเมิงดูหมาก่อนป่าว"                            "ไหนหมาวะ?" หันมองหากันใหญ่ หัวเราะคิกคิกก                            "หมีแพนด้าไง" ทุกคนหัวเราะ 5555 55555 555                            แป่ววว...มันตลกหรือวะเนี่ย!!! ตลกได้ไง งง งงง ตูว่ามันฝืด หัวเราะไปกะพวกมัน 555555…                                                        ขับขึ้นเขาจอดรถหน้าร้าน                            จอดรถลาดจอด โอ้โหกันใหญ่ (อิอิ ตูมาเห็นก่อนพวกเมิงอีก วันนั้นมันมีหมอก เย็นกว่านี้อีก อิอิ)                                                        เดินขึ้นบันไดชันชัน ช่วยกันจูงมือ กรี๊ดกร๊าด มีน้ำตกด้วย (นี่มันโอเวอร์ป่าววะ ไม่เคยเห็นน้ำตกหรือไง วันนั้นตูมาน้ำตกเยอะกว่านี้อีก)                                                        เดินเข้าในร้านเข้าห้องน้ำ แต่งหน้าแต่งตา กรี๊ดกร๊าดด (กรี๊ดกร๊าดอีกละพวกเมิง ตูมาขี้ก่อนพวกเมิงอีก)                                                        นึกขึ้นได้ ลูกน้องตู เม็ดหายที่นี่นี่หว่า แล้วถ้าหาไม่เจอมันจะตายด้านป่าววะ สงสารมันจริงๆ                                                        นั่งกินข้าวโต๊ะมุมที่ได้แสงริมไลท์ตัวเดิม ตะเกียงวางหน้าแบบนี้ล่ะ  วันนั้นตูเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก มันไม่รู้อาไรซะแล้ว                                                        พวกมันเห็นพระจันทร์ครึ่งดวง เห็นดาวนิดหน่อยทำเป็นโอเวอร์ บอกโรแมนติก                            (วันนั้นมันดาวเยอาะกว่าพวกเมิงเห็นวันนี้อีก แถมมีขงเบ้งบรรยายให้ตูฟังด้วยว่าดาวอาไร แถมตูยังนั่งดูทั้งคืนเลย)                                                        นั่งไปนั่งมามีดนตรีมาเล่นให้ฟัง(หนอยทำเป็นไม่เคยฟังดนตรีกัน โอโหกันใหญ่ วันนั้นตูได้ฟังเพลงโปรด เพราะกว่านี้อีกไม่รู้ซะแล้ว)                                                        นั่งไป ดึกขึ้นเรื่อยๆ...ๆ...ๆ น้ำตาไหลมาเอง...คิดถึงพี่จัง...                             วันนั้นบอกเพื่อนไม่กินเหล้า เพราะลดความอ้วน ปกติถ้าตั้งใจทำอาไรแล้วจะแน่วแน่มาก                            แต่กินแต่หนอนนะ เพราะมันอวบดี ชอบ กับน้ำเปล่า                            เพื่อนมันก็กรี๊ดกร๊าดไปตามเรื่อง คุยไปคุยมาสักพัก                            ได้ยินเสียงมีคนร้องเพลงเป็นผู้หญิงมีอายุน่าจะ 50 ได้ น่าจะเป็นแขกที่มา                            วันนั้นดนตรีมีแอคคอเดี้ยน กะอีกคนสีไวโอลินเดินตามโต๊ะ                            ผู้หญิงคนนี้ยืนร้องตรงเวทีเล็กๆ มีนักดนตรียืนข้างๆ                                                        เพลงมันคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินแม่ฮัมตอนเด็กๆปกติไม่ฟังเพลงรุ่นนี้                            นั่งฟัง  ทำไมมันเพราะจัง ฟังไปเรื่อยๆๆ ร้องเพราะมาก เสียงดีมาก                            ทุกคนในร้านนั่งฟังกันเงียบ ตั้งใจฟังเงียบๆบอกเพื่อนให้เงียบๆฟังเพลงเพราะดี                              โอย...ยยยย พอนั่งฟังน้ำตาซึมๆ เพลงนี้ มันมาติดหูท่อนฮุก ท่อนนี้คะ  แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:21:24 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:20:58

ความคิดเห็นที่ 11                            … … …                            แต่บัดนี้เราห่างกันสุดกู่                            เธอคงไม่รู้ว่าฉันพร่ำเพ้อ                            ค่ำเช้าทุกวันฉันเฝ้ามองเหม่อ...                            เฝ้าครวญเรียกเธอหาเธอเรื่อยมา                             .                          เฝ้าแต่ครวญเสียงเพลงฝากลม                            เพื่อคลายทุกข์ตรมท่วมอุรา                            ฝากกระซิบถึงเธอว่า                            ทุกคำสัญญา จดจำมั่น..................                                                          นึกถามเพื่อนชื่อเพลงอาไร  ไม่มีใครรู้จัก                                                        น้ำตาซึมอีกละเป็นอาไรเนี่ย นางเอก MV อีกละ                                                        เพลงตาม นี้คะ   http://www.listen.in.th/content/huochaimeepeek-%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%A3/                            กด Play ด้วยถึงได้ยินนะคะ   เสียงมันตะกุกตะกักสักหน่อย                              นังอ้อย เพื่อนสนิทที่สุดคนนึง ถามร้องไห้ทำไม                             ทำไม่รู้ไม่ชี้ ชวนเข้าห้องน้ำ บอกกลัวผีไปเป็นเพื่อนหน่อย                             กลับออกมาจ่ายตังค์กลับเกือบเที่ยงคืน                                                         เล่าถึงอ้อยนิดนึงนะ เพราะรักมันมากที่สุดเลยยย                             อ้อยเป็นเพื่อนเรียนกันมาตั้งแต่ ม.1 มันเรียนแค่ม.5 ไม่จบม.6 เจือกท้องซะก่อนตอนนี้ลูกโตเป็นหนุ่มละ                             ตัวมันเองก็พยายามเรียน กศน.จนจบ เรียนม.สุโขทัยจนจบ เก่งโคตรรร                             อยู่บ้านช่วยพ่อ-แม่ขายข้าวแกง ขายของชำไป ไม่ได้ทำงานบริษัทแบบคนอื่น                             ส่วนตัวสามีก็เลิกกันไป มาใหม่แล้วก็เลิก อาไรแบบนี้ มันเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารคนนึงเลยล่ะ                             ความคิดมันเป็นผู้ใหญ่สุด ไม่ทะลึ่งตึงตังเหมือนคนอื่นๆ บางทีก็ไปนอนบ้านมันบ้าง                             ปกติชวนไปเที่ยวไม่ค่อยไปไหน เลี้ยงลูก ขายของ นานๆมาเที่ยวสักครั้ง                                                         กลับเข้าห้อง  รอคิวอาบน้ำ                             ออกมาเดินคุยกะอ้อย ตรงลานจอดรถไปเรื่อย "ถามตะกี้แกทำหน้าซึ้งทำไมวะแม่นางเอง MV"                             บอกมันตัดสินใจไม่ถูกเกี่ยวกับงาน แล้วก็เล่าเรื่องพี่เค้าให้มันฟังอย่างละเอียดยิบ ยิบ ยิบ แม้กระทั่งมีลูกแล้ว                                                         มันบอกว่าโชคดีที่นู๋มีทางเลือก แต่ตัวมันไม่มี อยากไปทำงานบริษัทมั่ง มีชีวิตแบบพวกแกมั่งก็ไม่มี                                                         แล้วมันก็เทศน์ต่อ....                             เรื่องงานมันบอกว่าที่นี่ยังไม่เหมาะสม แก่กว่านี้ค่อยมาก็ได้ อยู่ที่นี่เป็นภาระ มีมือมีเท้า จะเกาะพ่อแม่กินได้ยังไง                             ใจคอจะให้พ่อแม่เลี้ยงไปตลอดชีวิตหรือยังไง ถ้าทำไม่ได้ก็กลับมาไม่เป็นไร ส่วนเรื่องแม่ค้า ทุกวันนี้เมิงก็เป็นอยู่แล้ว                             แต่มันคนละแบบกัน...                            ...ไม่เห็นต้องอายใคร...ได้ตังค์  ถึงเมิงตำแหน่งใหญ่โต่แค่ไหนก็ลูกจ้างเค้า                             แต่แม่ค้ามันเป็นเจ้าของกิจการศักดิ์ศรีมันผิดกัน...บลาาาาาาาา                                                           เบรคมันซะหน่อย เดี๋ยวจะยาวว "โหยยยนี่บรรลุจริงๆแล้วด้วย นับถือ คิกคิก ถามแค่นี้ซีเรียสจังวะ"                                มันเทศน์ต่อ "ก็เพราะแกไม่โตสักที เล่นไปหมดแล้ว ส่วนเรื่องพี่ของแก ฉันว่าก็ลองดูซักที มีประสบการณ์ มันนะแก เคยมะเสียวซ่านๆ เอ๋ง เอ๋ง"                                                            แป่ววว ๆๆๆๆๆ "Eeeeบ้า!! เจือกยุให้ไปเป็นเมียน้อยซะแล้ว บาปกรรมตาย!!!"                              อ้อย : "ล้อเล่น ล้อเล่งงง" อ้อยพูดต่อ "ฉันว่าแกอย่าไปยุงดีกว่า บาปกรรม เกิดเค้าเสียผู้เสียคนมาจะยุ่ง แล้วแกก็ยังไม่รู้จักเค้าดีพอเลย แล้วหล่อขนาดไหนวะเนี่ย? แกถึงได้เป็นขนาดนี้ แต่ก่อนเห็นคุมเกมชาวบ้าน ตอนนี้เจือกให้เค้าคุมเกมเฉยเลย"                              บอกมันไปว่าไม่หล่อธรรมดามากแค่ดูดีวันนั้นเอง แต่ก่อนไม่เป็น  แต่ "ฉันชอบดูตีนกาเค้า เห็นแล้วมันเหมือนอาไรบอกไม่ถูก"                                                                                                              แล้วพวกมันก็เรียกให้ไปเป็นเจ้ามือป๊อกเด้ง เล่นถึงตี 3 ได้มา 2 บาทดีใจโคตรรรร แล้วก็นอนนนน                                                              ฉันไม่นอนข้าง Eeeนู๋นะ แกไป ฉันไม่ไป                           เกี่ยงกันเกี่ยงกันมา  ทามไมวะ เห็นตูเป็นผีไง                              ไม่เอา!!! กรี๊ดดกร๊าดดดด                             แกไป!! ฉันไม่ไป มันทาลึ่งไม่เอา!! ผลักกันไปผลักกันมา                                 แล้วมันก็ไปนอนกองกัน ไม่มีใครกล้ามานอนใกล้                                                                                                 "ตูนอนคนเดียวก็ได้ฟะ!! สบายดี พวกแกอย่าเจือกหลับนะ เจอตูแน่" คิก คิก คิก แล้วก็หลับ                           อีกวันเพื่อนไปเที่ยวปายกันต่อ ส่วนนังอ้อย ไม่ไปต่อ กลับกทม. นู๋ไปส่งมันที่ ท่ารถทัวร์                              มันบอกว่า ทำอาไรก็ได้ ถ้าสบายใจก็ทำ มันมีทางเดินของมันเอง อย่าคิดมาก แล้วก็ไป                              วันนั้นตัดสินใจแล้วล่ะว่าจะไปทำงานกทม. เพราะเหตุผลง่ายๆ เลยคะ "ไม่อยากเป็นแม่ค้า"                              อย่างอื่นแทบไม่ได้นำเอามาคิดเลย อีกอย่างมันยังได้พบเพื่อนเพราะอยู่ที่รีสอร์ท มันก็เซ็งๆล่ะ                              อย่างมากก็เล่นทะลึ่งตึงตังกะนังอิ๋วไปวันๆ อยากเดิน MBK อยากไปไหนต่อไหน อยากทันสมัย อาไรแบบนี้ อยากแต่งตัวสวยๆไปอวดชาวบ้าน เพราะอยู่นี่ ถ้าพี่เค้าไม่มาก็ไม่ได้แต่งตัวเลย แบบเป็นนังแจ๋วเลยล่ะ                              ดีที่คนงานมันขี้เหร่กว่านู๋จิ๊ดนึง ไม่งั้นใครๆก็คงคิดว่านู๋เป็นคนงานเหมือนกัน                                                                   แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:23:15 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:22:35

ความคิดเห็นที่ 12                                                                ช่วงปีใหม่พี่ชายมากะพี่สะใภ้กะหลาน เอาห้องนังอิ๋วให้เค้านอนกัน นู๋กะนังอิ๋วถูกระเห็ดไปที่ห้องแม่                                 พ่อไปกางมุ้งนอนกะต๊อปส่วนตัวของแก ปลูกไว้นอนเล่นลมเย็นๆใกล้ๆกรงหมา ห้ามใครเข้าไปยุ่งเด็ดขาด                                                                 ปกติไม่ค่อยได้สุงสิงกะพี่สะใภ้เพราะรู้สึกไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ ตอนแรกๆก่อน แต่งเห็นก็ดูน่ารักคิขุดี                               ช่วงหลังนี่แก่ไปเยอะ ขี้บ่นสุดๆ ทะเลาะกะพี่ชายแทบทุกวัน ส่วนมากก็เรื่องเงินอาไรแบบนี้                                                                                                   พี่สะใภ้เจือกมาฟ้องแม่ว่านู๋พาเพื่อนมากินเหล้าเมาที่บ้าน เละไปหมด โคตรรโอเวอร์เลย                                แถมบอกนู๋อยู่ฟรี ไม่ช่วยค่าน้ำค่าไฟ แม่เลยให้ตังค์ไปหลาย10K เห็นจะได้อันนี้นู๋มารู้ทีหลัง โมโหสุดๆ                                   ที่จริงนู๋ก็ช่วยนะให้พี่ชายเดือนละ 2 K  แต่พี่ชายไม่เอา แต่ไปเปิดบัญชีไว้เป็นชื่อหลานก็เอาเข้าให้ทุกเดือน                                    ไม่คุยด้วยมาเป็นปีแล้ว เพราะบ้านที่อยู่นี่ก็บ้านนู๋เหมือนกัน                                                                      บอกแม่ว่าจะกลับไปกทม.ทุกคนไม่ว่าอาไร นังอิ๋วบอกใจหาย โทรจองรถ เครื่องบิน รถไฟเต็มหมด                                    ซวยละตูกลับกะพี่ชาย พี่สะใภ้ เก็บของตั้งแต่วันที่ 31                                                                    คืนวันที่ 31 นั่งกินข้าวพร้อมกันหมด ก็ไม่คุยไรกันมากกลัวฉะกับพี่สะใภ้ เลยรีบกินรีบไปโทรอวยพรปีใหม่ ส่ง SMS...                                       เข้าเที่ยงคืน  ปีใหม่ โทรหาเพื่อนทุกคน สวัสดีปีใหม่ กรี๊ดกร๊าดไปตามเรื่อง                                    ส่ง SMS ส่งมันทั้งทุกกรุ๊ปนี่ล่ะวะ                                   ลูกค้าเก่าก็มี คนที่เคยมาจีบเก่าๆก็มี เพื่อนไม่คบกันแล้วก็มี ทำแบบนี้ทุกปี                                                                        กะว่าจะโทรหาพี่ อวยพรปีใหม่ซะหน่อย เป็นการขอบคุณเรื่องงาน เรื่องเลี้ยงข้าวก็ไม่ได้ขอบคุณเค้าเลย                                    วันนี้วันดี โทรไปซะหน่อย เมียเค้าคงไม่ว่าอาไรมั้ง  อวยพรใครๆเค้าก็ทำ                                    กะว่าจะอำไม่ไป แล้วค่อยไปโผล่หน้าให้ตกใจเล่นที่ทำงาน อาไรแบบนี้ กดเบอร์โทรไป                                                                        ตืดด ตืดดด (รับเร็วเช่นเดิม)                                    พี่ : “สวัสดีครับ  มีอะไรให้รับใช้  ไม่สบายหรือเปล่า” (เอ้ออ ครบถ้วน ใช้ได้)                                         มีเสียงจ๊อกแจ๊กก ไชโยโห่ร้อง ปึงปัง แทรกมาในโทรศัพท์                                    นู๋ : “สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแรง หล่อๆ รวยนะคะ"                                          มีเสียงปึงปังดังมาก ไชโย ไชโย                                                                              พี่ :  "ไม่ค่อยได้ยินครับ ถือสายรอแป๊บ" เสียงตะโกนดังมา                                           สงสัยไปเที่ยว รอแป๊บ                                     พี่ :  "ได้ยินมั๊ย ฟังชัดไหม?"                                     นู๋    "พี่อยู่ไหนคะ เสียงดังจังเลย ไปเที่ยวหรอ?"                                     พี่ :  "มาขายพลุครับ อยู่สีลม ตอนนี้อยู่ใต้ตึกCP"                                            แป่วววว ขายพลุ?                                     พี่ :  "คนเยอะมาก ขายดีมากเลย สวัสดีปีใหม่เช่นกันนะ ขอให้สวยๆ แล้วก็ไม่แก่ขึ้นนะ"  เสียงพี่ตะโกนเข้าในโทรศัพท์                                     ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่คุยต่อดีกว่า                                                                         นู๋ :  "แค่นี้นะคะ ขอบคุณค่ะ"                                                                                                             อิอิ อาไรฟะเนี่ยปีใหม่ ไปขายพลุ หนอยย...ไปเที่ยวเค้าท์ดาวน์แล้วฟอร์มว่าขายพลุ ไม่เชื่อวุ้ย! วันนั้นก็บอกขายหมูปิ้งทีละ                                     แต่ก็อวยพรได้ดี  อิอิ สวยๆ ไม่แก่ ถูกจายยยยยย! แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:24:24 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:23:54

ความคิดเห็นที่ 13 -19-                                                                                                                  คืนวันที่ 1 นั่งรถกลับกทม.พร้อมพี่ชาย นั่งเงียบตลอดทางนอนไม่หลับ เพราะมันทะเลาะกันในรถตลอดทาง อึดอัดจริงๆ ทะเลาะกันในรถ!                       เดินหนีก็ไม่ได้ ต้องฟังมันไปเรื่อยๆ ตูเห็นมันทะเลาะเรื่องเงินมาเป็นปีแล้ว ไม่จบซะที  ให้ตูนั่งเป็นสากกะเบืออยู่ข้างหลังเบาะCAB                                โครรตอึดอัดเลย นั่งก็ต้องงอเข่า หลานมานอนหนุนตักอีก นั่งจนเป็นเหน็บ                                                              ปวดเยี่ยว บอกให้จอด เจือกบอก ปั๊มดูเหมือนไม่สะอาด ไปปั๊มหน้า                                     แล้วมันรู้ได้ไงวะ? เคยมาขี้หรือยังไงเมิงไม่นั่งรถตูมั่งก็แล้วไป                                    ตูจะไหลอยู่แล้ว ขนมมันก็ไม่ให้กินบอกเหม็นรถ                                   โหยย...ทีลูกเมิงเยี่ยวใส่ หอมตายละ                                                                           อ้าว! เจือกปวดตดอีก กลั้นไม่อยู่แล้ว ตดเงียบๆดีกว่า นั่งท่านี้รับรองเนียน                                     ถ้าไม่เหม็นก็ดีไป ถ้าเหม็นก็นั่งเฉยๆ เนียนๆ ทำไม่รู้ไม่ชี้ดีกว่า สมน้ำหน้ามันเจือกไม่จอดสักที                                                                           สักพัก กลิ่นโชย อื่มมม…เพอร์เฟ็คทั้งเสียงและกลิ่น สะใจ กลิ่นตูเองตูทนได้ มันไม่จอดก็ให้มันรู้ไป                                               กลิ่นคลุ้งทั้งรถ อึดอัดไหมล่ะพวกเมิง ทำจมูกฟุดฟิดกันไปมา มองหน้ากันไปมา พี่ชายมองกระจกหลัง                                      เอานี้วชี้ไปที่ พี่สะใภ้                                      พี่ชาย : "นี่เธอตดก็ยอมรับมาไม่ว่าอาไร ปวดท้องก็ไม่บอกเดี๋ยวจอดรถให้"                                        เอาละ เข้าแผน "กลยุทธ ตดแล้วโทษคนอื่น" เนียนโคตร                                                                             พี่สะใภ้ : "แกแล่ะตด ฉันไม่อุบาทว์ขนาดนั้น ตดฉันไม่เหม็น"                                       ตดป๊ะเมิงจิไม่เหม็น มีด้วยหรือวะตดหอม!                                                                             พี่ชายเริ่มทนไม่ไหวกดเปิดกระจก อ้าวว...เจือกไม่จอดเลยปั๊ม สงสัยต้องอีกสักShot                                       อ้อออ มีอีกปั๊ม ค่อยยังชั่ว จอดรถ วิ่งจู๊ด ปล่อยให้มันเถียงกันเอาเองตูเผ่นก่อนล่ะ                                       กลับมายืนเถียงกันไปมาไม่จบ                                         อาไรวะเรื่องแค่นี้ โทษกันไปโทษกันมาไม่จบสักที วิ่งไปซื้อกระทิงแดงกับน้ำ กลับขึ้นมาออกรถ                                                                             พี่สะใภ้ : "เร็วๆยุงเข้า" ยุงเข้าก็ตบมันซิวะ มันจะเข้ามาสักกี่ตัวกันเชียว มันคงไม่มาเป็นฝูงหรอก  ถ้ามันกัดใครแล้วสักพักมันก็ตาย                                       พี่สะใภ้ : "กินอย่าให้หกนะ"  โหยย มันจะหกได้ไงวะนั่งจับอยู่  วันนั้นตูเป็นคนเช็ด  BigGulp ที่เมิงทำหกไว้ ตูยังไม่บ่น"                                                                             สักพักมีกลิ่นโชยมาอีก                                       อันนี้ตูไม่รู้นะเฟ้ยไม่ใช่ของตู เมิงไปคุยกันเอาเองก็แล้วกัน                                       มองกันไปมองกันมา                                                                               พี่สะใภ้ : "ฉันไม่ได้ตดนะ  ไม่ต้องมามองเลย ฉันจำกลิ่นฉันได้ไม่ใช่กลิ่นนี้ "                                       โหยนี่เมิงจำกลิ่นตัวเองได้ด้วยไงฟะ สุดยอด! ตดมีกลิ่นเป็นเอกลักษณ์                                                                             แล้วมันก็ไปถียงกันมา จากกำแพงเพชร นี่มันเลยสุทธิสารแล้วมันยังเถียงไม่จบกันอีก แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:25:41 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:25:10

ความคิดเห็นที่ 14                                    แล้วก็ถึงบ้าน แป่วว...ตายังสว่างอยู่เลย  ตี 4 พอดี                                       อ้าวว นี่มันเดินเข้าบ้าน ไม่ช่วยตูขนของเลย?!                                       ช่างมันขนของตัวเอง ของมันปล่อยให้หมาคาบ วัดดวงเอาเองละกัน                                       แล้วก็เข้าไปนอนนนนนน คิดถึงนังอิ๋วว่ะ ไม่มีใครให้แกล้งก่อนนอนเลย....                                         ตื่นมาเกือบเที่ยง วันนี้วันอาไรฟะเนี่ย งง ลืมวันลืมคืนเลย                                     วันที่ 2  เอ้อออโลงใจ เริ่มงานวันที่ 3 หรือ 4 ฟะเนี่ย?  ลืมเลย มัวแต่เล่น             นอนเล่นอยู่บนเตียงคิดไม่ออก โทรหาพี่ดีกว่าคุยเรื่องงานเมียคงไม่ว่าอาไร                                     กดหาเบอร์  เอ้ออ ถูกต้องไม่ผิดแน่                                   ตืดด ตืดดด ตืดดดด ดืดดด  โหยวันนี้รับช้า                                       ตืดดดดด  โหยทำไมรับช้าจังฟะ หงุดหงิดละ                                   นี่ไม่รู้จักตั้งเสียงรอสายเป็นเพลงมั่งไงวะเนี่ย                                     ดืดดดดด  ตืดดด                                                 รับสาย   "สวัสดีครับ แฮกๆๆก เสียงหอบบบ มีอะไร ให้รับใช้ครับ ไม่สบายหรืออเปล่า” หอบแฮกกกกก เสียงหายใจเข้ามาในโทรศัพท์                                                 นู๋ : "พี่คะ ซั่มกะใครอยู่หรือคะ เสียงหอบแฮกๆ เชียว คิก คิก คิก" (แกล้งแซวเล่น)                                                 พี่ : "วิ่งมาครับ..ตะกี้ตากผ้าอยู่หน้าบ้าน ไม่ได้ซั่มใครหลายเดือนแล้ว ตอนเย็นนี้ว่าจะไปครับ "                                                 แป่วววววววว หูร้อนเลยตู พูดจริงพูดเล่นฟะเนี่ย ไม่น่าแซวเลยสวนมาทีตูน็อคเลย                                                       นู๋ :  "นู๋ต้องเริ่มงานวันไหนคะ ลืมแล้ว แล้วต้องไปกี่โมง แต่งตัวยังไง?"                                                 พี่ : "วันพฤหัสฯที่ 4 ครับ พรุ่งนี้บริษัทหยุดอีกวัน มาก่อน 8.30 แต่งตัวสวยๆ ครับ แต่งหน้าโทนสีเดียวกับเสื้อครับ"                                                 แป่ววว หยอดตูอีกละ เชยว่ะ                                                         นู๋ :  "ทำไมต้องสวยคะ คิกคิก "                                                   พี่ :  "มาถ่ายรูปติดบัตรพนักงานครับ เดี๋ยวรูปไม่สวย"                                     แป่วววว…หมด’รมณ์เลยตู                                                           งั้นแค่นี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ วางสาย                                                   ทำไมกรุงเทพมันร้อนฟะเนี่ย เดินไปเปิดแอร์ นอนต่ออีกรอบบบบบบ     ตื่นมาอีกที  เอ้ยยย 6โมงเช้าวันที่ 3 นี่ตูนอนข้ามวันข้ามคืนเลยหรือวะเนี่ย นับไปนับมางง            คุยกะพี่ แล้วนอนตอนบ่ายกว่า โหยยจริงจริงด้วย ได้ยินเสียงพี่สะใภ้แว้ดแว้ดๆ ทะเลาะกะพี่ชาย              นี่มันทะเลาะกันตั้งแต่ เช้ามืด เลยหรือยังไงวะเนี่ย  เสียงโครมครามโยนถ้วยโยนจาน ปิดประตูปึงปัง            นอนต่อ  กลิ้งไปกลิ้งมา นอนไม่หลับแล้ว  เสียงโครมครามยังไม่หยุด   เซ็งว่ะ ไปข้างนอกดีกว่า            โหยย มือสั่น  หิวข้าว  รีบอาบน้ำแต่งตัวออกข้างนอกดีกว่า   ยืนส่องกระจก หมุนไปหมุนมา            อื่มมม โอว์...ซาร่า.....มันยอดมากกกก...น้องฟูฟูตูเข้าที่ละ                ต้นขา....ตูด โอ..เจ..เอาสายวัดมาวัดเอวซะหน่อย            ว้าวววว ยืนแอ่นไปแอ่นมาสำรวจตัวเอง อื่มมม พรุ่งนี้ทุกคนต้องตะลึง....              พี่มันต้องอ้าปากค้างแน่ๆ  555                              ขาตูก็เล็กกว่านางเอก AV คนนั้น 55                                    น้องฟูฟู ตูก็สวยกว่า นางเอก AV คนนั้น 55                                    ตูดตูก็งอนกว่านางเอก AV คนนั้น 55                                    หน้าท้องตูก็แบนกว่า นางเอก AV คนนั้น 555                                    แขนตูก็เล็กกว่า นางเอก AV คนนั้น 555                                    หน้าตูก็ไม่บานเหมือนนางเอก AV คนนั้น 555                                    ผิวตูก็ขาวเท่ากะนางเอก AV คนนั้น  แต่ตูเนียนกว่าเยอาะ   555                                    จมูกตูก็ทำสวยกว่ามันเยอะ 555  สวยด้วยมีดเหมือนกัน อันนี้เสมอกัน 555                                    นม...แป่ววว   นมเล็กกว่าวะ.... อีนางเอกคนนั้นมันเบ้อเริ่มมมมเลย ..สงสัยมันไปทำมา                  ขอให้มันเล่นหนังถูกบีบจนนมมันแตกทีเถอะ 55555!!!                                    ผม...แป่ว กระเซิงเลยตู รีบอาบน้ำทำผมดีกว่า                                    ใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นดีก่า กำลังฮิต...อยู่บ้านไม่กล้าใส่กลัวโดนด่า                  ฟึบ   อ้าววว ลืมใส่ กางเกงใน ถึงว่ามันสากๆ                                    ใส่เสื้อในตัวที่ซื้อที่เซ็นทรัลที่เชียงใหม่                  พนักงานมันบอกนมเล็กใส่ไม่สวย  แล้วไปเชียร์ตัวที่ถูกกว่า                  นี่มันโง่หรือมันอาไรวะเนี่ย เจือกเชียร์ตัวที่ถูกกว่า                  โมโหเลยซื้อมา 3 ตัวเลย เจือกหาว่าตูนมเล็ก                  ใส่ใครจะเห็นวะมันอยู่ข้างใน นี่ชอบสายมันเฉยๆถึงซื้อมา                  ใส่เสื้อแขนกุดนิดๆก็พอ ถ้าใส่เสื้อกล้ามเดี๋ยวมันจะหาว่ากูเป็นเด็กสก๊อย นั่งซ้อนท้ายเด็กแว้น                                    หยิบเป๋าตังค์เดินลงมา พี่สะใภ้บอกให้ช่วยเก็บของ                  นี่มันบ้าป่าววะ เมิงทะเละกันเอง ก็เก็บกันเองซิวะ แล้วมาใช้ตูทำไมเนี่ย                  ไม่สนใจขับรถ แป่ววววว สตาร์ทไม่ติด จอดไว้หลายวัน                  เรียกพี่ชายเอาสายมาพ่วง                    ขับวนๆ ไปเรื่อยๆชาร์ตแบตไปในตัว                  ขับรถออกไปแบบไม่รู้วาจะไปไหน มันยังเช้าอยู่เลย รถไม่ติดวนรถเล่นมันดี                   ปกติเนี่ยนู๋บ้าดูรถค่ะ ชอบดูรถสวยๆ ไปมอเตอร์โชว์ไม่เคยขาด ดูอย่างเดียวแต่ไม่มีตังค์ซื้อหรอกนะ                   ชอบเฟอร์รารี่ที่ซูดดดดดด ขับรถเร็วเอ๋อ โทรศัพท์ไปด้วย ชนตูดรถชาวบ้านประจำ                   มีประกันไม่กลัว อิอิ ใช้โคตรรคุ้มเลย ต่อประกันไม่เคยได้ส่วนลดเลยมีแต่เพิ่มเบี้ย                   มันเอาเปรียบจริงๆ แล้วเรียกประกันภัยได้ไงฟะ ต้องเรียกเก็บค่าซ่อมล่วงหน้าถึงจะถูกว่ามะ!                                         ไปทำผมร้านประจำที่สยาม สระไดร์ ทรีทเม้นท์ อบไอน้ำ ไม่ทำไฮไลท์ ทำเล็บเป็นคุณนาย หมดไปเกือบ 2 พัน                                          ออกมากินเตี๋ยว 2 จาน เด็กวัยรุ่นเพียบ                     เดินข้ามมา MBK เดิน เห็นมีโชว์กล่องของขวัญ นึกขึ้นได้ว่าปีนี้ไม่ได้ของขวัญเลยสักชิ้นเดียว ทุกทีเพื่อนที่ทำงานจะแลกของขวัญจับฉลากกัน กินเลี้ยงก่อนปีใหม่ ปีนี้ไม่มี โหยยย! ชีวิตตูนี่มันอ้างว้างจริงๆ เมื่อปีที่ผ่านๆมาคนมาจีบเยอะ                      ของขวัญเพียบเลยฟะ ตุ๊กตา นาฬิกาปลุก กรอบรูป ถ้วยเซรามิก กาน้ำร้อน กระติกน้ำ มีหนุ่มๆมาประเคนให้ ปีนี้มะมีเลยยย...                      แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:27:27 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:26:59

ความคิดเห็นที่ 15 -20-                           ตี 4 ครึ่ง                          นอนตื่นมาเพราะตกใจ ฝันว่าถูกพวกนังพริตตี้รุ่มตื้บ โหยย...เหมือนจริงมาก ลางร้ายมาแล้วตู                          ตื่นมันซะเลย ถ้านอนต่อเดี๋ยวยาว อาบน้ำแต่งตัว                          เรียบร้อยหน่อยวันแรก ใส่เสื้อเหลืองอ่อนๆ กางเกงดำตัวเก่ง แต่งหน้า เอริธ์โทนละ กันเข้ากะเสื้อ                          หาสร้อยจะใส่จี้เพชร หาไม่เจอ ช่างมัน วันหลังค่อยหาเดี๋ยวสาย                                                     เสร็จตี 5 ขับรถออกมายังมืดอยู่เลย                          ตื่นเต้นๆๆๆๆ รถไม่ติดลัดเลาะเข้าใต้ทางด่วนออกจตุรทิศ ทะลุ RCA จอดรถ ตี 5 ครึ่ง                          แป่ววว เห่อมาคนแรกเลยตู ฟ้ายังมืดอยู่เลย จอดตรงนี้ละวะ นั่งในรถก่อนสว่างดีตรงนี้                          ชะเง้อดู มีใครมายังวะเนี่ย แถวนี้มันกินข้าวกันที่ไหนวะ ไม่เห็นมีอาไรเลยย                          ชะเง้อดู เห็นมีคนมาจอดรถ พี่ป่าวววะ? นั่งในรถร้อนออกมายืนข้างนอกอีก                                                    หกโมงรถเริ่มทะยอยมาจอด                                                    มีผู้หญิงแต่งตัวเหมือนคุณครูเลยหน้าหงิกๆ ดูมีอายุสักหน่อย เดินมาหา                          "นี่เธอ จอดไม่ได้นะตรงนี้ ที่ของเจ้าของบริษัทเค้า เป็นแค่พนักงานจอดตรงโน้น!" เสียงดุมาก                            อ้าว ไม่รู้นี่หว่า แค่ตูจอดผิดต้องมาดุตูด้วย แล้วไม่เจือกทำป้ายไว้วะเนี่ย!                          บอกเค้าไปว่า  "ไม่ทราบค่ะ ขอโทษทีค่ะ” แล้วก็เลื่อนอีกขับไปอีกฝั่ง นึกในใจสงสัยเป็นเมียประธานป่าววะโคตรดุเลย                                                    นั่งในรถเปิดกระจก เกร็งๆไม่กล้าเดินไปไหน จอดรถเรียงกันเป็นแถวเห็นรถเราแปลกตาผ่านมามีแต่คนมอง                          ชะเง้ออ พี่มายังวะเนี่ย? แต่ก่อนมาเช้านี่หว่า                                                    มีรถจอดอีกคัน ข้างๆ จอดเปิดแอร์ คิตตี้เต็มรถเลย                           สังเกตเห็นนั่งแต่งหน้าในรถ ไม่สนใจอาไร ร้อนเลยออกมายืน                           รถข้างๆเปิดออกมา                                                       แป่ววว...นังพริตตี้  สวยโคตรร  ผมไดร์มาซะเรียบเลย โหยนี่มันแต่งตัวเหมือนไปเที่ยวเลย แถมมีโชว์นมนิดๆด้วย                          “พี่นู๋ๆๆๆๆ กรี๊ดดดด!!!” เสียงแหลม เดินเข้ามากอดเฉยเลยยย                          “ดีใจมากๆเลยยยย!!! นึกว่าไม่มา”                           หอมแก้มฟอดดด  แป่ววว  โหยนี่เมิงดีใจโอเวอร์มากเลยนะเนี่ย ยิ้มดีใจไปกะมันด้วย                           ยืนคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบ สักพักมีคนมากอดด้านหลัง                                                     หมับบบบ “พี่นู๋ๆๆๆๆ!!! เพชรเอง จำได้ป่าวว”  อ้าวว นังนี่ กอดโดนนมตูเลย แรงด้วยเจ็บนะเฟ้ยยย                           “คิดถึงจังเลยยยยยย!!!” โหยยย นี่มันโอเวอร์อีกคนและ รู้จักตูแป๊บเดียว เจือกบอกคิดถึง กรี๊ดกร๊าดไปกะมันด้วย                           เลยแซวมันไป "หาเม็ดเจอยัง"                        หัวเราะ 555 555 “โหย!!! พี่นู๋เนี่ย สุดยอดว่ะ เข้าทีมได้เลยย!!!”                                                     แล้วพวกมันก็คุยกันเสียงดังลั่นลานจอดรถ คนมองกันเต็ม                                                     สักพักมีรถมาจอดอีก นังหญิงลงมาจากรถ หอบของพะรุงพะรัง แล้วรถก็ขับออกไป                           พริตตี้ยืนเรียก หญิงๆๆๆๆทางนี้ หันมา                       “กรี๊ดดดดด!!! พี่นู๋มาจริงๆด้วย สวัสดีปีใหม่!!!” วิ่งมากอดอีก                                                       โหยยย นี่มันโอเวอร์ทั้งแผนกเลยไงวะเนี่ยยย สุดยอด!                           หญิง :  “วันนี้ผัวมาส่งพี่” มันใช้คำไทยแท้เลย "ผัว"                           พริตตี้ :  “หน้าสดใสมาเลยนะเมิงผัวมาส่ง สงสัยเมื่อเช้าล้างหน้าไก่”                           หัวเราะ55555  โหยย นี่มันอย่างนี้เลยหรือวะ หัวเราะกันลั่นลานจอดรถไม่สนใจใคร                           พริตตี้แซวต่อ :  "วันนั้น ตูโทรไปอวยพรปีใหม่ตอนเที่ยงคืน เจือกบอกไม่ว่างจะซั่มกะผัวฉลองปีใหม่ละซิ "                           หญิง :  Eeee บ้านี่! ลามกแต่วันแรกเลย เดี๋ยวยอดตกทั้งปีแน่เมิง                                                       แล้วมันก็กรี๊ดกร๊าดแบบไม่สนใจใครทั้งนั้น                           แล้วพวกมันก็พาไปรอด้านใน มันบอกให้รอตรงที่รับแขกด้านล่าง                           เดี๋ยวฝ่ายบุคคลมาบอกว่าทำไงต่อ แล้วพวกมันก็เดินไปปั๊มมือขึ้นลิฟท์ไป                           สักพักมีคนมานั่งรอเหมือนกัน สงสัยพนักงานใหม่เหมือนกัน มองกันไปมองกันมา ยิ้มให้เฉยๆ                           นั่งรอ ชะเง้อหาพี่ ไม่เห็นมาสักทีวะ นี่จะ 8 โมงแล้วนะ... แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:28:52 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง-20- ตี 4 ค (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:28:18

ความคิดเห็นที่ 16                         สักพักมีคนมานั่งคอย 8 คนรวมนู๋ด้วย ชายดูมีอายุกว่านู๋ 2 คนผูกเน็กไทเต็มยศ หญิงดูเด็กกว่านู๋                           ลิฟท์เปิดออกมา เห็นพี่มาละ โล่งใจ                           แป่วว..."ใส่กางเกงยีนส์ฟิตๆ สีดำ รองเท้าหนังดำ เสื้อทีเชิตสีชมพูแปร๋นๆหน่อย แจ็กเก็ตทับอีกตัวเหมือนแมสเซนเจอร์"                           ฮ่า 555 ขำว่ะ 5555 เหมือนเมสเซนเจอร์เลยยย คิกคิก นังพริตตี้เดินตามหลังมา                                                                 พี่เดินก้าวท้าวยาวมาก นังพริตตี้แทบวิ่งตามหลัง มองสบตากันปิ๊งๆๆๆ ยิ้มเห็นตีนกาอีกละ ยิ้มตอบไป                          เดินมา ยกมือไหว้ "สวัสดีครับ" นังพริตตี้ ยกมือไหว้ด้วย ไหว้สวยมาก "สวัสดีค่ะพี่นู๋"                          ตอนนี้มันไม่กริ้ดกร๊าดละยืนหลังพี่                            แล้วพี่เค้าก็หันไปยกมือไหว้สวัสดีทุกคน                          แป่ววววววว...โคตรรรงงเลย ทุกคนในนั้นตั้งตัวไม่ทันงงกันทุกคน                                                                พี่ถามทานอะไรมาหรือยัง บอกยัง แล้วพี่เค้าก็เดินแบบเร็วๆ ไปด้านในกะพริตตี้                            เดินออกมาอีกทีพร้อมกาแฟ 8 แก้ว พร้อมขนมปังแซนด์วิช ช่วยกันยกมา เสิร์ฟให้กับทุกคน                           แถมมีซองน้ำตาลกับคอฟฟี่เมตแนบมาด้วย ของนู๋ไม่มี กาแฟดำล้วนๆ                                                           ทุกคนงงงก็รับกาแฟไว้  ซดกันใหญ่ สักพักเดินไปด้านในอีก ออกมาเอาทิชชู่เป็นแผ่นๆมาแจกทุกคน                          พี่บอกนังพริตตี้ไปเอาน้ำมาด้วยลืมไปตะกี้ นังพริตตี้เดินทำหน้าสวยไปหยิบน้ำเป็นแก้วพลาสติกพร้อมหลอดออกมาให้ทุกคน                                                                พี่บอก “นู๋รอตรงนี้นะ ห้องน้ำทางโน้น เดี๋ยวฝ่ายบุคคลมาพาไปห้องประชุมวันนี้ประธานจะปฐมนิเทศด้วย คงเสร็จเที่ยงๆ เดี๋ยววันนี้พี่มีอบรมพีซี เสร็จคงบ่ายๆ ถ้ายังไงฝากพริตตี้ดูแลด้วย” พริตตี้ยิ้มๆ ทามไมนังพริตตี้มันผิดกันคนละคนเลยฟะเนี่ย?!!!                                      สักพักพริตตี้เดินออกไปไหนไม่รู้                                                                            นู๋ :  “พี่ทานด้วยกันไหมคะ?”                                      พี่ดูนาฬิกา เดินไปหยิบกาแฟเรียกมายืนตรงมุม ยืนกินด้วยกัน                                      นู๋ : “พี่ ที่นี่เค้าให้ใส่กางเกงยีนส์ด้วยหรอ?”                                      พี่บอกได้แต่ให้สุภาพก็พอ ยืนกินแซนด์วิช มันไม่อร่อย กินไปคำเดียว                                      นู๋ :  "พี่ นู๋กินไม่หมด มันไม่อร่อย ทิ้งตรงไหนคะ?"                                            พี่แบมือเอาแซนด์วิชใส่ปากยืนกินต่อเฉยเลย                                                                                        แป่ววว งงง???                                         พอเคี้ยวเสร็จซดกาแฟ บอกเดี๋ยวประธานมาเห็นกินเหลือ เดี๋ยวโดนด่า                                         แม่บ้านธุรการมันชอบไปฟ้อง เค้าตรวจดูถังขยะด้วย ถ้าเป็นของบริษัท                                         แล้วทิ้งๆขว้างๆ เค้าไปฟ้องหาคนรับผิดชอบ                                                                                 นู๋ งงงงงงงงง???  แล้วพี่ก็ขอตัวไป ทำงานของเค้า...                         ที่ผ่านมานู๋สังเกตเห็นคนวัยทำงานทั่วไปมักจะมีคำถามเกี่ยวกับเรื่องงาน SME การบริหารงาน ธุรกิจส่วนตัว ปัญหาทั่วๆไปในการทำงาน ซ้ำๆกัน มากๆ โดยเฉพาะปัญหาของเด็กเพิ่งจบ การเลือกทางเดิน Sales อาไรแบบนี้ เวลามีคนมาถามแบบสั้นๆ คนตอบก็ตอบแบบสั้นๆ คนอ่านก็อ่านแบบสั้นสั้น ไม่รู้ที่มาที่ไป                         ก็เลยเอาประสบการณ์ตัวเองมาเล่าให้ฟัง  เพราะคิดว่ามันครอบคลุมหลายๆคำถามที่ถามๆกันมา มาถึงตรงนี้ ไม่มีใครสงสัยเลยหรือว่าพี่เค้า ทำไมขึ้นตำแหน่งเร็วมากๆ ตอนนั้นเค้าอายุ 28 ย่าง 29  ก่อนหน้านี้เป็นแค่ Sup เวลา 7-8 เดือนทำได้ไง                       รู้แล้วจะ อึ้ง ทึ่ง เสียว ฮาขี้แตกขี้แตนเลย มีประโยชน์เกี่ยวกับการบริหารงานเด้อออ จาเล่าให้ฟังนะคะ                           นั่งรอสักพัก มีพนักงานเข้าใหม่เหมือนกันเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักดี สวยมาก มาถาม                          ถามพี่มาใหม่หรือคะ ถามกันไปถามกันมา เด็กจบใหม่กิ๊กๆเลย หางานไม่ได้มา ตั้งแต่ปีที่แล้ว                          แป่ว...งานมันหายากขนาดนี้เลยหรือวะเนี่ย? แถมแผนกเดียวกัน ลูกน้องตูป่าววะ?                          ตอนนั้นไม่ได้บอกอะไรน้องมาก แค่บอกมาใหม่ พูดเร็วเป็นต่อยหอยเลยพูดไม่ทัน                          ถามตะกี้พี่คุยกะใคร พี่เป็นเด็กเส้นหรอ โหยย...นี่มันกล้าถามแบบนี้เลยหรือวะเนี่ย!                          บอกมันไปรู้จักกะพี่เค้า มันเจือกบอกทำไมใช้แมสเซนเจอร์มาเสิรฟ์กาแฟ ใช้คุ้มเนอะ                          เห็นมะตูว่าแล้ว แมเนเจอร์ใส่เสื้อแจ็กเก็ตผิดที มองเป็นแมสเซนเจอร์เลย สม สม                          แล้วยังเจือกบอก แมสเซนเจอร์ที่นี่ดูดีเนอะ มารยาทก็ดี ไหว้มันด้วย กลัวอายุสั้น                            ....อาไรของมันวะ ตกลงมันก็เอาซักอย่าง ดูดีหรือไม่ดี?                           เลยคุยทั่วๆไป มาจากไหน บ้านอยู่ไหน แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:30:28 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:29:51

ความคิดเห็นที่ 17                          รอสักพัก 8.30 ตรง เสียงออดที่เครื่องปั๊มมือ  HR. เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆผอมๆเดินมา                          ขึ้นไปห้องประชุมชั้น 2 เดินตามกันไป ไม่มีใครคุยกัน ก๊อกแก๊ก เสียงรองเท้า                          เข้าห้องประชุมรูปตัว U เหมือนเดิม ห้องเล็กไม่ใหญ่ ติดแอร์มีกระดาน                          ขอเข้าห้องน้ำก่อนกลัวยาว น้องตะกี้ตามมาด้วย เดินเข้าพร้อมกัน แข่งกันเบ่ง เสมอกันออกมาพร้อมกัน                          แต่ของมันดังกว่าเยอะ เพราะมันยังเด็ก สดกว่า ฟิตกว่า เยี่ยวดังกว่า                                                                เดินกลับมาอีกที เหลือที่นั่ง 2 ที่ นึกในใจ พวกมันประสบการณ์สูงว่ะ ไปนั่งด้านปลายกันหมด                          ตรงนี้ประธานนังแน่ๆ ตูนั่งติดประธานเลย ไอ้พวกนี้มันร้าย อีตาใส่เสื้อชุดเต็มยศอ้วนๆ ดูภูมิฐาน นั่งในสุดเลย อีกคนนั่งอีกฝั่งแต่ในสุด เร็วเว้ยไอ้พวกนี้                                                                นั่งคนละฝั่งกะน้อง ไม่เป็นไร ชินอยู่แล้วเข้าห้องประชุมช้าเนี่ย นั่งแบบนี้ ชิลชิล                          (อีตาหัวล้าน  ขอเปลี่ยนเป็น HRD ละกันคะ)                            สักพัก HRD เดินเข้ามาแจกเอกสาร กฎระเบียบ เปิดเครื่อง Powerpoint บรรยาย                            ประวัติ  30 กว่าปีแล้ว เริ่มจากสินค้าตัวเดียว ไล่ไปเรื่อยๆๆ                          แยกบริษัทเป็นส่วนย่อย 10 บริษัท                          ขาย+Mkt  5 บริษัท  สีรายได้...ฯลฯ                          โรงงาน 1 โรงงาน แต่แยกเป็น 2 บริษัท มีรายได้...ฯลฯ มีลูกค้าภายนอกด้วย                          บัญชี+การเงิน 1 บริษัท มีรายได้...ฯลฯ มีลูกค้าภายนอกด้วย                          บุคคล+Admin 1 บริษัท มีรายได้นิดหน่อย ยังไม่มีลูกค้าภายนอก                          IS 1 บริษัท มีรายได้...ฯลฯ ยังไม่มีลูกค้าภายนอก แต่กำลังจะมี                                                                 อนาคตเปิดอีก...ฯลฯ...ฯลฯ                                                                ตอนนั้น นั่งดูไม่รู้เรื่องค่ะ ทำไมบริษัทมันเยอะแบบนี้วะ? แล้วบัญชีมีลูกค้าภายนอกด้วย งง งง งงง???                          แล้วตูอยู่บริษัทไหนวะเนี่ยย งงง???                         ทุกคนที่นั่งฟัง ก็คิดว่างงเหมือนกัน ยกเว้นอีตาอ้วน พยักหน้ายิ้มๆ                          บอกกฎระเบียบคร่าวๆ                             แป่วววววหูผึ่ง "ห้ามเอาอาหาร หรือขนม ผลไม้ ของดองเข้าตึก   ใครทำโดนใบเตือน"                          อาไรวะแต่ก่อนที่บริษัทเก่า ลูกค้าส่งแหนมเนืองมาจากอุดรฯให้ประจำ กินกันตอนบ่ายๆ แบบนี้ก็อดอาจิ...                                นอกนั้นให้ไปถามหัวหน้าเอาเอง หัวหน้ามีหน้าที่ต้องควบคุมเอง แป่วววงง? อีกละ                                                                                                       ฟังจบ 10 นาที แค่เนี่ยยยยย อาไรวะเร็วจังแค่HRที่เก่ามันนานกว่านี้นี่หว่า แถมมีตบมือ ชูมือ ยกขา กระโดดดึ๋งๆ                             เรียกกำลังใจเล่นเกมอาไรแบบนี้ด้วย อาไรวะเร็วโคตรรร!!! ระเบียบก็บอกนิดเดียวเจือกให้ไปถามหัวหน้า                                                                   รอประธานมา...                           อันนี้ต้องบอกก่อนว่า ถ้าเขียนแล้วไปกระทบกับท่านที่ทำงานในส่วนที่นู๋เล่าให้ฟังนี่ ใจเย็นๆนะคะ ถือว่าเป็นกระจกส่องก็แล้วกัน แล้วในส่วนที่นู๋เล่าถึง นั่นคือเหตุการณ์ในตอนนั้นนะคะไม่ใช่ตอนนี้                           หลายหลักการในแนวคิดของใครก็ตามที่เขียนถึง เป็นแนวคิดเฉพาะบุคคลที่เค้าคิด อาจไม่ตรงกับท่าน ก็อย่าไปซีเรียสละกัน บางอย่างมันถูกที่ ถูกเวลาตรงนั้นเอง บางอย่างอาจไม่ตรงตามทฤษฎีอาไรเลยก็มี                         ทฤษฎีบางอย่างก็ถูกดัดแปลงจนเกิดผลดี  ผลเสียหายใหญ่หลวงก็มี ก็อ่านหนุกๆ ละกันนะคะ                         ในส่วนที่นู๋เขียนถึงพี่เค้าดูเหมือนชื่นชมมาก นั้นคือความรู้สึก ณ ตอนนั้นจริงๆ (หลง)                        ก็อย่าได้หมั่นไส้พี่เค้าเลย ทุกคนมีข้อดีข้อเสีย อ่านไปเรื่อยๆ จะทราบคะ                        สาาาาา ธุ… แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:32:04 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:31:22

ความคิดเห็นที่ 18 -21-                                     สัก 5 นาที ประธานมา                                                                        ใส่เสื้อเชิ้ตผูกเน็คไทธรรมดานี่ล่ะค่ะ ปกติทั่วๆไป ยิ้มแย้มแจ่มใส                                    เข้ามายิ้ม สวัสดีปีใหม่                                      ทักทายทุกคน เรียกชื่อจริง นามสกุลจริงได้ทุกคน โดยไม่มีอาไรในมือเลย                                    โหย...จำแม่นจริงๆ อันนี้นับถือมากๆ                                                                        "มีใครรู้จักผมมั่ง ผมเป็นใคร เรียนจบอาไร" ไม่ทราบค่ะ                                      ผมเป็น...ฯลฯ...ยาวมาก เล่าจากตั้งแต่เกิด เรียน...ประถม ไม่ได้เรียนต่อ    ทำอาไรมาบ้าง...ลงทุนจาก...มาเป็นบริษัทปัจจุบัน...มีมูลค่า...." 45นาทีพูดไม่หยุด                                                                        สรุป อายุ 70 กว่า แต่ดูเหมือนอายุ 50 ค่ะ ดูหนุ่มกว่าพ่อนู๋อีก ยืนพูดนะคะไม่ได้นั่ง จริงๆไม่ได้โม้ แข็งแรงคล่องแคล่วมาก                                    จบประถมสมัยก่อน มีลูกจบเมืองนอกสถาบันชั้นนำของโลกทุกคน 5 คน (ก็คือรองประธานนั่นล่ะ)                                     ค้าขายมาตั้งแต่เด็ก ช่วยพ่อ ตระเวณทั่วประเทศเป็น Sales ให้ ขายสินค้าให้พ่อ                                                                            แยกตัวมาขายสินค้าเองตอนอายุ 30 แล้วก็เติบโต เจ๊งมาหลายรอบ                                  จนเปิดสินค้าตัวนึงติดตลาด แล้วก็เติบโตมาถึงวันนี้  โหยยย!!!                                     น่าทึ่งว่ะ นักธุรกิจรุ่นที่เติบโตแบบนี้ รุ่นนี้ยังเหลืออีกหรอวะเนี่ย? เคยอ่านแต่ในหนังสือ สุดยอดว่ะ ตอนนั้นทึ่งมาก                                      นั่งนึกในใจ บริษัทเก่าตูว่าเจ้าของเจ๋งแล้ว นี่เจ๋งกว่าอีก                                      แถมเป็น Sales เหมือนตูมาก่อนด้วย สุดยอดดด                                                                                ประธานพูดต่ออีกถึงแนวโน้มสถานการณ์โลก ตลาดเศรษกิจ การเมือง 1 ชม.เต็ม  ยืนเหมือนเดิม                                   ตอนนั้นไม่ค่อยรู้อาไรเลยฟังเฉยๆ แบบโง่สุดๆ  รู้จักแต่ทักษิณ กะ ชวน หลีกภัย อภิสิทธิ์ จำลองแค่นี้ล่ะ                                                                                 ประธานพูดต่อถึงธุรกิจบริษัททั้งหมด และอนาคตของบริษัทอีก 1 ชม.เต็ม ยืนแอคชั่นท่าเดิม ยิ้มด้วยย                                     สรุป  ทุกอย่างไม่มีอุปสรรคเลย คู่แข่งก็ไม่กลัว ตูเจ๋งที่สุด มีเครื่องมือแก้ปัญหาครบ                                   มีแต่โอกาสแถมปัญหาก็ไม่มี มีก็แก้ได้ และข้อดี บุกตลาด ตรงนั้นตรงนี้ อาไรแบบนี้                                   เงินสำรองเงินเดือนอยู่ได้ 5 ปี โดยไม่ต้องขายของไม่ต้องกลัวเศรษกิจตกต่ำ                                                                             MD บริษัทเก่าอายุ 50 กว่า ดูแก่กว่านี้ไม่คล่องแคล่วเท่านี้ เวลาพูดนานนาน จะนั่งแล้ว                                                                           แป่ววว เกือบเที่ยงละ หิวว่ะ ปวดเยี่ยวด้วย แต่ฟังก็เพลินดี รู้มั่งไม่รู้มั่ง แต่ก็ทึ่งในความแข็งแรงของแก                                   สักพัก มีรองประทานคนสวย(ลูกสาวแก) เดินเข้ามาบอกเที่ยงแล้ว                                   แป่ววว ประธานคุยต่อ แนะนำรองประธาน ผมเลี้ยงลูกได้ดีทุกคน...คุยเรื่องลูกต่อ อีก 30 นาที                                      เมื่อไหร่มันจาจบสักทีวะเนี่ยยย คุยนานโคตรร...                                      รองประธานสะกิดส่งสัญญาณ แกไม่สนใจ คุยต่ออีก เรื่องกฎระเบียบที่มาที่ไป ทำไมต้องออกกฎนั่นกฎนี่                                      บ่ายโมง ไปกินข้าวได้ เดี๋ยวบ่ายสองมาต่อ โหยยยย…                                                                            รีบวิ่งจู๊ดดดเข้าห้องน้ำ ออกมานังพริตตี้ หญิง เพชรรอหน้าประตู พาไปกินข้าวหน้าปากซอย หิวโคตรรรเลยยย                                       เดินออกไปหน้าปากซอย วันนั้นนังพริตตี้มันสวยกว่าคนอื่น ไม่มีใครเดินใกล้มัน รวมนู๋ด้วย อันนี้อัตโนมัติทุกคนทราบดี                                      ถ้าเดินใกล้มันจะเป็นนังแจ๋วรองบ่อนมันทันที ขากลับรีบเดินจ้ำอ้าวกันสามคน                                        ปล่อยมันเดินทอดน่องโชว์มอไซค์วินของมันไปคนเดียว เดินผ่านร้านของชำซื้อลูกอม                                      สั่งกระทิงแดงใส่น้ำแข็งบดใส่ถุงผูกยาง พวกมันบอกแปลกลองดูดดู บอกอร่อยสั่งเพิ่มคนละถุง แป่ววว                                      ไอ้เจ้ากระทิงแดงใส่น้ำแข็ง  ลูกน้องกินตามทุกคนเลย  งงพวกมันเหมือนกัน มันบอกดีกว่ากินแป๊ปซี่ ท้องอืด                                                                              กลับเข้ามาอีกที เข้าห้องน้ำบ้วนปากกุ๊กกุ๊ก พวกเด็กๆตามเข้ามาด้วย เติมหน้าเติมปากกันใหญ่ สักพักนังพริตตี้เข้าห้องส้วมไปฉี่                                      นังนี่มันสุดๆ  ไม่ปิดห้องน้ำ มันบอกมีเหมือนกันไม่อาย โคตรรฮาเลย ไม่มีใครกล้ามองกลัว                                      สวยแต่ซ่ามากนังนี่ ถามพวกมันไม่หาลูกค้าหรอมันบอกไปพรุ่งนี้รอพี่ อนุมัติทริปเดินทาง วันนี้สบายๆ พี่ไปอบรมพีซี ลูกค้ายังไม่เปิดร้าน                                      พวกมันถามประธานพูดแบบนี้ๆๆๆ ใช่ไหม บอกใช่ เค้าพูดทุกเดือนล่ะ ซ้ำมาซ้ำไปแบบนี้ หลายปีแล้ว ภูมิใจมาก                                       อ้าววว เจือกนินทาประธานซะแล้วตู นิสัยเดิมเริ่มออก ถามพวกมันทำไมเค้ายังดูไม่แก่วะ พวกมันบอกเค้ารวยก็ดูดี เค้าเดินขึ้นบันไดไม่ขึ้นลิฟท์                                       เดินตรวจรอบโรงงานที่นิคมฯ ทุกวันตอนเช้า ตอนบ่ายมาที่นี่  เอ้ออจริงของมัน                                      ไม่คิดอาไร  เข้าห้องประชุมต่อรอประธานมา                                         คุยกับน้องคนเมื่อเช้าเพิ่งถามชื่อ ชมพู่  ประธานมาบ่าย 2 ไม่เกินสักนาทีเดียว                                     ประธานให้แนะนำตัว อันนี้สบายมากทำบ่อย เริ่มจากชมพู่ก่อน มันมั่นใจมากแต่พูดเร็วไฮเปอร์มาก ตอนเด็กๆมันคงกินจรวดมา                                     ประธานยิ้มมมม แนะนำตัวเรียงกันไป คนอื่นๆ อยู่บัญชีมั่ง จัดส่งมั่ง อาไรแบบนี้ ถึงอีตาอ้วน มาเป็น ผจก.ฝ่ายขายตำแหน่งเดียวกับพี่เค้าเลยล่ะ แต่เป็นอีกบริษัท เป็นสินค้าอีกกลุ่มไม่เกี่ยวกัน ที่นี่แยกกันโดยเด็ดขาด  อ้ออ…เริ่มเข้าใจละ มันแยกสินค้า แยกบริษัทคนละกลุ่มทำกันเลย                                       ไม่เหมือนบริษัทเก่ามันรวมกันหมด มันต่างกันยังไงไม่รู้เหมือนกันไว้ไปถามพี่อีกที พอมาถึงนู๋ก็แนะนำไปเป็นปกติ                                     สรุป 8 คนใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:33:23 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:32:51

ความคิดเห็นที่ 19 -22-                                      ประธานถามทุกคนอยากเป็น CEO ป่าว งง? นั่งเอ๋อกันหมด ถ้าอยากเป็นมาบอกผม ผมจะให้เป็น งง งงง??? ทุกคนนั่งเงียบ                                     แล้วก็เปลี่ยนเรื่องพูดถึงความก้าวหน้าในบริษัทว่า ทุกคนมีสิทธิ์เป็น CEO ถ้ามีความสามารถ ไม่เว้นแม้แต่ แม่บ้าน คนขับรถส่งของ                                   (เป็นการแสดงให้เห็นว่าบริษัทนี้ให้โอกาสทุกคนก้าวหน้าแล้วนะ พวกคุณทำไม่ได้กันเองอาไรแบบนี้ ถ้ามีใครไปบอกว่าอยากเป็น เค้าก็ให้เป็นค่ะ แต่วันเดียวคือประเมินวันเดียวไม่ผ่าน เพราะรู้ๆอยู่ว่ามันไม่ใช่ CEOมันไม่ใช่ขี้ขี้)                                       ถ้าเดือดร้อนเรื่องอะไร หัวหน้าไม่ยุติธรรมมาบอกแกได้เลย ไม่ต้องผ่านหัวหน้า อยากเสนอเรื่องอะไร โทรได้ 24 ชม.ไม่ต้องผ่านหัวหน้า                                     แล้วก็ให้เบอร์มือถือ                                       อันนี้ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ แล้วอย่างนี้ตูจะคุมลูกน้องได้ไงวะ? มันก็ข้ามหัวตูไปหมด เอาละซิ ต้องไปถามพี่อีกละ                                    (ส่วนเรื่องที่ให้เสนองานผ่านได้โดยตรง ถ้าดี ก็ดีไปค่ะ เอาแนวคิดดีดีโดยไม่ถูกหัวหน้ากั๊กความคิดลูกน้องไว้ แต่ถ้าเสนอไม่ดีไร้สาระ ซวยแน่นอน                                     (ส่วนเรื่องที่ฟ้องได้ตลอด เป็นการควบคุมหัวหน้าอีกทีโดยใช้ลูกน้องนี่ล่ะ หัวหน้าจะต้องทำหน้าที่ให้ดีค่ะ เพราะฉะนั้นเค้าจะรู้ทุกเรื่อง เป็นการควบคุมด้วยความขัดแย้งเหมือนกัน อันนี้เด็กๆชอบ แต่หารู้ไม่ ถ้าฟ้องไร้สาระโดนเหมือนกัน)                                     ประธานถามอนาคตตอนอายุ 45 ทุกคนจะเป็นอะไร แต่แกบอกให้ไปทำการบ้านมาอีกอาทิตย์มาส่งที่เลขาฯ ไม่ต้องส่ง Mail เขียนเป็นลายมือแกจะอ่านเอง                                     ไม่ต้องผ่านหัวหน้า ส่งตรงเลย เอาละซิ คำถามนี้ งง งง งง??? แล้วเจือกให้ตูคัดลายมือส่งอีก มันแปลกๆว่ะคำถามนี้ ต้องถามพี่อีกละ                                        (อันนี้ให้เตรียมตัวไว้ทำตอน 45 ถ้ายังไม่มีผลงานขึ้นตำแหน่ง อันนี้อันตรายมีโอกาสตกงานได้ ให้เตรียมไว้เลย และ 45 แก่ไปไหมสำหรับที่นี่)                                       ประธานถามรู้จักหัวหน้าหรือยัง ทุกคนบอกรู้แล้ว ประธานบอกเดี๋ยวผมหาฝ่ายให้ชมพู่ลงใหม่ คนเก่าผมไล่ออกไปแล้ว ทุกคนมองกันไปมองกันมา                                     (เป็นการบอกว่าประธานทำจริง ผจก.ฝ่ายก็ไล่ออกได้ง่ายๆ อย่าหือ และ เป็นการทำให้ดูเหมือนว่าประธานดูแลชมพู่ซึ่งเป็นพนักงานใหม่กิ๊กๆเป็นอย่างดีค่ะ)                                       ประธานหันมาทางนู๋บอก หัวหน้าคุณแข็งแกร่งมาก ใจสู้ ใจนักเลง อ่อนนอก แข็งใน ผมชอบมากคนกล้าได้กล้าเสียแบบนี้ แกบอกว่าแกสอนไปหมดแล้วทุกเรื่อง                                   (อันนี้เป็นคำชมลูกน้องตัวเองในที่แจ้งค่ะ อันนี้ถูกต้อง แต่ถ้าเค้าชมแล้ว  มาตรฐานต้องสูงขึ้นเรื่อยๆค่ะ ตกไม่ได้ โดยเฉพาะของพี่เค้า ยอดขายยิ่งขายเยอะ ประธานยิ่งรวยค่ะ แน่นอนค่ะคนในองค์กรจะต้องไม่ชอบขี้หน้าเค้า มันจะต้องมีคนจับผิดเค้า เอาไปฟ้อง ประธาน หรือชงเรื่อง เหมือนกับเป็นหูเป็นตาดูพี่เค้าแทนประธานอาไรแบบนี้ เป็นการควบคุมกันด้วยการขัดแย้งค่ะ)                                         คุณต้องเรียนรู้จากเค้าให้มากๆ เค้าทำอะไรคุณต้องจดจำไว้ เค้าพูดอะไรต้องจำไว้ ถ้าเค้าไม่สอนคุณ มาบอกผม ผมจะให้ไปทำอย่างอื่นที่ไม่ต้องมีลูกน้อง                                   (อันนี้เตือนคนเข้าใหม่ที่มีตำแหน่ง มีลูกน้องให้ทำหน้าที่ ไม่อย่างนั้นต้องโดนย้ายค่ะ และให้ความสำคัญกับพนักงานใหม่ตัวเล็กๆว่าไม่ต้องกลัวหัวหน้ากลั่นแกล้ง และอีกนัยยะคือ คนเข้าใหม่ทุกคนไม่ต้องกลัวหัวหน้าอาไรแบบนี้)                                    เป็นผู้ช่วยต้องทำงานเหมือนผัวเมียกัน ทะเลาะกันยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกัน จำไว้                                                                              นึกในใจ พี่มันเจ๋งว่ะ ประธานชมยังเลย รุ่งแน่ๆ รุ่งแน่ๆ แล้วมันเป็นนักเลงหัวไม้ตอนไหนวะ? แป่ววว…ผัวเมียกัน?                                                                                   อย่าหมั่นไส้ค่ะตรงนี้ประธานยิงนกนัดเดียวได้ทั้งองค์กรเลยคะ มารู้ทีหลังจากพี่ หนาวโคตรร จิตวิทยาขั้นเทพ                                                                                                             ประธานบอกต่อ “หัวหน้ามีหน้าที่ดูแลลูกน้องใครมีตำแหน่งไม่ทำตามบทบาท ก็ไม่ต้องทำ ให้มานั่งที่เหมาะสม!”                                                                      ประธานบอกต่อ ”ผู้นำต้องอยู่ข้างหน้า ไม่ใช่ข้างหลัง!” แล้วมองมาทางนู๋ แบบยิ้มๆ แล้วบอกว่า “จริงไหมครับคุณ...(ชื่อตาอ้วน)?” ตาอ้วนตอบใช่ครับ                                    (อันนี้ เตือนตาอ้วนแบบตรงๆเลยว่า คุณเป็น ผจก. แต่ไปหลบนั่งข้างหลัง แสดงให้เห็นถึงความไม่รับผิดชอบค่ะ)                                       จบมีใครจะถามไหม  ไม่มีใครกล้าถาม  เลิกได้  ประธานเดินออกไป                                       หัวหน้าแต่ละส่วนงานมามอบช่อดอกไม้ให้พนักงานใหม่ของตัวเอง                                     โหยยดีว่ะ ต้อนรับดี  แล้วตูล่ะ...ชะเง้อหาพี่                                       แป่วว...มอบช่อกุหลาบเบ้อเริ่มเลยยย...เขินว่ะ                                     ยืนรอลิฟท์มองกันไปมองกันมายิ้มๆ ยังเขินดอกไม้ไม่หาย                                     ลิฟท์เปิดอัดกันเข้าไปหลายคน แป่ววว อ๊อออดดดดด!!! คนเกิน                                     นู๋เข้าทีหลังเดินออก พี่เดินออกมาตาม ยืนมองกันไปมองกันมารอลิฟท์                                                                         “พี่คะ...นู๋ปวดฉี่...รอก่อนนะ...แล้วก็วิ่งไปห้องน้ำ...     การบริหารองค์กรควบคุมคนเป็นท่านประธานเรียกสำนวนแนวๆสามก๊กว่าแบ่งแยกแล้วปกครอง บริษัทถูกแยกกระจายออกไปหลายบริษัท เป็น OutSource ให้กลุ่มบริษัทตัวเอง และมีรายได้ภายนอกด้วย เช่น บัญชี ทำให้โครงสร้างสั้นขึ้น ระดับชั้นไม่สูง ตำแหน่งไม่ต้องมีมากอะไร ควบคุมได้ง่าย มันคล่องตัว          แน่นอนค่ะ อันนี้ลูกๆแกเป็นคนทำ ก็จบเมืองนอกซะชนาดนั้น          มันมีสองสิ่งที่ขัดแย้งกันในคอนเซ็ปทางธุรกิจอยู่ในบริษัทนี้ก็คือ สไตล์พ่อค้าคนจีนสู้ชีวิต กับสไตล์ MBA ตะวันตกค่ะ เช่น ยอดขายมั่นคงขนาดนี้ควรจะเข้าตลาดหุ้นได้แล้ว แต่แกบอกว่า "แกบอกแกไม่เดือดเรื่องเงินลงทุน แกสร้างของแกมาคนเดียว จะมาแบ่งให้คนอื่นทำไม"   …ก็อย่าไปเถียงกะแกเลย คนมีตังค์ทำไรถูกหมดละค่ะ…     HR ที่นี่ใช้คน 1 คนเค้าใช้วิธีการคือกระจายงานออกไป ให้ส่วนอื่นๆทำหมด (ตอนนั้นนะคะ) -งานเกี่ยวกับเงินเดือน ให้บัญชีทำค่ะ ที่นี่ไม่มีOT.ง่ายมากๆ ปั๊มมือ เข้าคอมพ์ฯคำนวณสบาย ภาษีก็ในคอมพ์ฯ บัญชีทำให้หมด งานประกันสังคมก็บัญชีค่ะ เพราะเค้าต้องไปติดต่อกับหน่วยราชการอยู่แล้ว -งานเกี่ยวกับ Operation เอกสารเบิกสวัสดิการ ใช้น้องที่ HR คนเดียวนั่นล่ะทำ - งานเสนอ-บริหารสวัสดิการ ใช้คณะกรรมการสวัสดิการ คือเอาพนักงานมาตั้งทีมขึ้นมา แล้วนำเสนอ ถ้าใช้ได้ก็ใช้ไปทั่วทั้งกลุ่มบริษัทค่ะ - งานฝึกอบรมและพัฒนาบุคลากร แต่ละ MD หรือ CEO แต่ละบริษัทต้องนำเสนอทำงบขึ้นมาเอง เพื่อให้ตรงกับงานของแต่ละบริษัท ถ้าสามารถอบรมรวมกันได้ก็ประหยัดไปอีก - งานกฎระเบียบ หัวหน้าแต่ละฝ่ายดูค่ะ แล้วจะมีฝ่ายออดิตดูอีกที - งาน rescue ดูกันเองเหมือนกัน น้อง HR .แค่พิมพ์ลง Net หรือนำไปโฆษณา - ส่วนสถิติก็ดูในคอมพ์ฯกันเอาเองตามรหัสของตัวเอง - rescue ผู้บริหาร รองประธานทำค่ะ - น้อง HR ก็ทำเกี่ยวกับเอกสารอื่นๆ แบบนี้ค่ะ - งาน career part HRD. กำลังวางระบบ ซึ่งไม่รู้ว่าตอนนี้เสร็จหรือยัง - ส่วนโรงงาน 2 บริษัท อันนั้นแยกออกไป ไม่ทราบค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 04:37:02 จากคุณ : หมีหมี่ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:36:01

ความคิดเห็นที่ 20 -23-                 เดินกลับมายิ้มเห็นตีนกาอีกละ รอลิฟท์ท์ กดเข้า กดชั้น 3                          ยืนในลิฟท์ กอดช่อกุหลาบไว้ดมจิดนึง  หอมดี หันมองหน้าพี่ อมยิ้มเขินๆ                          ทำแก้มป่องๆ ทำตาโตๆ ใส่ มองตาอีกนิด  แป่ววว ลิฟท์เปิด                          ถ่ายรูปทำบัตร ปั๊มนิ้วมือ  คนถ่ายรูปเป็นน้องผู้หญิง ทำอยู่คนเดียว                          HRD นั่งอยู่อีกห้อง รอได้บัตรพลาสติกเลย คล้องคอปุ๊ป รูปไม่สวยเลยยย!!                          ทำไมพี่ไม่ถ่ายให้วะเนี่ย? น้องมันถ่ายไม่เป็นนี่หว่า หน้าดำหมดเลย...เซ็ง!                                     นู๋ :  “พี่คะ บัตรไม่สวยเลยคะถ่ายใหม่ได้เปล่า?”                                       พี่ : “เดี๋ยวให้พริตตี้จัดการให้ ไปเถอะ”                                                                   งง อาไรวะ?  เดินตามไม่ลืมดอกกุหลาบกอดแน่น                                      เดินขึ้นบันได ไปชั้น 5 สบายไม่หอบสบายมาก แฮกกก                                                                               เดินเข้าประตู ผ่านฝ่ายไรไม่รู้ กว้างดี เตะบอลได้เลย แล้วก็เปิดอีกประตูเป็นประตูกระจก                                     เสียงจ๊อกแจ๊กๆๆๆๆๆ เหมือนนกกระจอกแตกรังง เสียคุยโทร...ขวักไขว่ไปมา                                     100 ลัง เอาเท่าไหร่เฮีย? โปรโมชั่นนี้  จ๊อกแจ๊กกก เจ้เพิ่มตัวนี้ไปลองขายมะ ออกใหม่  แถม...                                     จ๊อกแจ๊กกกก จ๊อกแจ๊กกกจอแจ                                                                          อื่มมมมบรรยากาศ นี้ใช่เลย ฝ่ายขาย ...เหมือนกันเปี๊ยบ                                             มันต้องแบบนี้ล่ะ ถึงจะเรียกว่าฝ่ายขาย ต้องเสียงวุ่นวายแบบนี้แสดงว่าทำงานกันอยู่                                      ถ้าเงียบโดนด่าค่ะ แสดงว่าไม่ทำงาน ไม่เหมือนแผนกอื่นต้องเงียบๆ ใครคุยโดน…                                                                            เข้ามาไม่มีใครสนใจเพราะติดโทรศัพท์กันหมด ขายของต้องมาก่อนเรื่องอื่น                                      เดินมานั่งตรงนี้นะ                                      โหยยย...โต๊ะใหม่กิ๊กเลย ตัวใหญ่กว้างกว่าที่เก่าอีก โมเดินฟอร์มซะด้วย สีเบจ                                      เก้าอี้มีพนักเอนได้ พนักไม่สูงมาก โหยเป็นหนังสีดำด้วย ลองนั่ง                                      กระชับตูดดีจริงๆแถมมีโช๊กอัพนั่งแล้วมันยุบไปเองแบบนิ่มๆ                                        จอคอมแบบ LCD Wide ใหญ่ดี แต่คอมพ์ฯทำไมมันเล็กจังวะเล็กเหมือนสมุดไดอารี่เลย                                      ไม่เคยเห็นแบบนี้ เหมือนกล่องกาแฟเลย                                                                            นั่งหันหลังให้กระจก ด้านหลังเป็นตู้เตี้ยๆ 2 ใบ                                       บลายด์มู่ลี่แบบปรับแสงแนวตั้ง                                       นั่งเป็นรูปตัว T ค่ะ  นู๋นั่งหัวตัว T  น้องๆนั่งหันหน้าชนกันตามยาวตัวที                                                                             พี่นั่งเป็นตัว T อีกแถวขวามือนู๋ แบบนี้  T T  ตรงกลางเป็นทางเดิน                                       เกือบ 5 โมงละ เร็วมาก                                                                             น้อง 3 คนที่รู้จักนั่งอยู่หน้านู๋เลย                                                                             สักพักมีคนเอาโทรมือถือมาให้ใหม่กิ๊ก ใช้ระบบ AIS โทรฟรีตลอด                                       ที่เก่าจ่ายค่าโทรให้ 2 K พร้อมกับเงินเดือน  แต่ที่นี่ให้โทรและ Sim ไม่จ่ายตังค์                                       นั่งแกะพลาสติกออกจากโต๊ะเก้าอี้ พี่หมุนเก้าอี้มา ยื่นหนังสือมาให้                                                                             แป่ววว "แบบการใช้ภาษาไทย" งงอีกละ พี่มันไปขโมยลูกมาป่าววะเนี่ย                                       พี่บอกให้อ่านหน้าที่เป็นการใช้สรรพนาม เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังให้ ขอเซ็นงานก่อน                                        เค้ามีแต่เอาโครงสร้างมาให้ดูก่อนว่าใครเป็นใคร นี่เอาหนังสือภาษาไทยมาให้อ่าน                                                                                สักพักพริตตี้สายว่าง หมุนเก้าอี้ มาทางพี่                                          พี่เรียก "ไอ้เจ้าพริตตี้ ว่างยัง! เอ็งพาพี่เค้าไปแนะนำตัวหน่อย ไปชั้นเครดิตกับบัญชีก็พอ การตลาดด้วย"                                        ตรงนี้ไม่ผิดค่ะ ใช้คำว่า "ไอ้เจ้า...” แล้วก็ “เอ็ง... "                                           แล้วมันก็พาไปรู้จักคนที่เกี่ยวข้อง  มันก็แซวชาวบ้านเค้าไปทั่ว ไปหมด                                         แล้วก็กลับมา แนะนำ Sales ทั้งหมดให้รู้จัก  ไม่ค่อยมีใครสนใจ ทำหน้าเมินๆ                                          ทำเก๊กๆกัน ไม่สวัสดี มีผู้หญิงเท่านั้นที่สวัสดี                                                                                    อันนี้เป็นเรื่องปกติค่ะ ชินแล้ว ที่เก่าหัวหน้ามาใหม่ก็เป็นแบบนี้เข้าใจเรื่องวางฟอร์ม                                          ยิ้มๆไปตามมารยาท แนะนำตามโต๊ะ ที่ว่างหน้าพี่ 2 โต๊ะ                             นังพริตตี้บอกไว้ลงโทษ                                          ใครทำผิดระเบียบต้องย้ายมานั่งตรงนี้  หน้าพี่                                            ใครจะอยากมานั่งหน้าผจก.วะ  พี่มันฉลาดดีว่ะ                                          พาเดินไปด้านในเห็นห้อง เขียนชื่อพี่เค้า ตำแหน่ง แต่ไม่มีโต๊ะ ห้องกระจกว่างๆ                                           พริตตี้บอกพี่เค้าชอบนั่งข้างนอก                                          ชอบแอบตูตูดพวกมัน                                          จริงหรือวะเนี่ย พี่มันหัวงูขนาดนี้เลยหรือเนี่ยยยยย!!!                                         เดินกลับมาที่โต๊ะใกล้ 5 โมงครึ่งแล้ว พวกสาวๆนั่งแต่งหน้าทาปากเตรียมกลับบ้านไม่สนใจใคร                                     นังเพชรถามนังหญิง วันนี้จะไปไหน หญิงตอบรีบกลับบ้าน เตรียมรีดเสื้อผ้ามะรืนจะออกทริปตจว.                                     นังเพชร : “โหยนี่เมิงเตรียมตั้งแต่วันนี้เลยหรือวะ พรุ่งนี้เตรียมก็ทัน" นังหญิงไม่ตอบอาไรทาปากต่อ                                      นังพริตตี้สวนทันที : "มันเป็นแบบนี้ทุกเดือนล่ะ เตรียมก่อนสองวัน  คืนก่อนไปมันซั่มกะผัวก่อนไป ตั้งแต่หัวค่ำประจำยันเช้าเลย ไม่เชื่อพรุ่งนี้เมิงลองโทรไปจิ มันไม่เคยรับโทรศัพท์หรอก" เสียงหัวเราะ 5555 5555 แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 05:13:34 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 04:41:06

ความคิดเห็นที่ 21                                       มันแซวกันอีกละ มันไม่อายเพื่อนผู้ชายกะพี่เค้ามั่งหรือไงวะเนี่ย นั่งฟังมันแซวกันต่อ                                                 หญิงสวนกลับ : "ก็มันไปหลายวันนี่หว่า เกือบยี่สิบวัน  ผัวมีเมียน้อยแน่"แล้วมันก็หันไปชำเลืองตามองพี่”                                          มันมองพี่ทำไมวะ? เห็นพี่ไม่สนใจตรวจเอกสารต่อ                                           แล้วพวกมันก็จ๊อกแจ๊ก ด่าคนโน้นแผนกนี้ไปเรื่อยๆๆ จ๊อกแจ๊ก ไม่มีใครสนใจใคร                                       ปกติที่ทำงานเก่าก็เป็นแบบนี้ ถ้าไม่ออกทริป เลิกงานปุ๊ป มันกลับบ้านกันเลย เลยมันเหมือนกันหมดจริงๆ                                     พี่ :   “พวกเอ็งรีบกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวคนแถวนี้หื่นกันหมด พวกมันรีบเก็บกระเป๋าเดินออกประตูไป”                                        แล้วตูจะกลับได้ยังวะเนี่ย แต่งหน้าดีกว่า สักพักพี่หันเก้าอี้หมุนมา                                      หยิบหนังสือ กฎหมายแรงงาน บอกให้อันนี้อ่านเรื่อยๆ  อย่าซีเรียส                                      พี่ถามจะกลับหรือยัง บอกยังก็ได้ วันนี้ไม่ไปไหน ถามพี่บอกยังไม่กลับเหมือนกัน                                      พี่ถามเป็นยังไงบ้าง รู้สึกยังไง พอไหวมั๊ยย อาไรแบบนี้ ก็บอกไปหมดว่า OK                                      ประธานน่านับถือเจ๋งมาก บอกเค้าชมพี่ด้วย                                     พี่ :   "เอาอีกแล้วหรอ!" แล้วก็บอกว่าหนังสือภาษาไทยอ่านตรงสรรพนามก่อนนะ แล้วก็อธิบายย                                       อ้อเข้าใจละ แล้วก็หยิบแฟ้มประวัติ พนักงานทุกคนให้ดู                                         ดูไปดูมา                                         แป่วววว "นาง..... ....."  นังพริตตี้นี่หว่า นี่มันแต่งงานแล้ว อีกคน หญิง นี่หว่า.....                                       ถามพี่ บอกใช่ มันแต่งงานแล้ว แล้วบอกให้ดูอายุทุกคน                                         แป่ววว มากกว่านู๋ 2 ปี ขึ้นหมดเลย หลายคนเลย มีคนเดียวที่อายุเท่านู๋ ชื่อปุ๋ย..                                       ผู้ชายก็อายุ 30 กว่าเกือบหมด มีอายุเท่าพี่เค้าคนเดียว                                                                             พี่ :   "ทีนี้เข้าใจหรือยังทำไมถึงให้อ่านภาษาไทย ไปเลือกใช้ให้ถูก"                                     พี่บอกว่า เค้าจะใช้ “เอ็ง” กับ พี่กับน้องผู้หญิง เพื่อความใกล้เข้ามาอีกนิด แต่ยังมีระยะห่าง ถ้าคนเห็นหรือคนได้ยินก็ดูไม่มีโอกาสหัวงู                                      ไม่ใช้กู มันดูเหมือนเพื่อนสนิทมันจะเล่นหัวเอา                                      ถ้าผู้ชายใช้คุณหมด                                                                                                        พี่มันละเอียดขนาดนี้เลยหรือวะเนี่ย แต่ก่อนไม่เป็น สงสัยประธานสอน                                                 ถามพี่ใครสอน  พี่บอก มีคนสอนนานแล้ว ตั้งแต่เรียนมช.                                       ดูประวัติต่อ ใครจบอะไร                                     แป่ววว  พริตตี้จบมช. ป.โทเหมือนพี่เค้าเลย                                       ถามพี่ต่อเรียนที่เดียวกันหรือ "บอกใช่ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้วตั้งแต่เด็กๆเลย วันหลังจะเล่าให้ฟังมันยาว"                                       พี่บอกต่อ อย่าให้มันรู้อายุกันเด็ดขาด พวกนี้มันประสบการณ์สูงมาก ฉลาดไหวพริบดีทุกคน ระวังอย่าเพิ่งไปคุยไรมาก                                       พี่บอกต่อว่า ตะกี้หญิงมันแขวะพี่ได้ยินป่าว                                     เอ้ออ พี่มันรู้ได้ไงวะ?                                      พี่บอกต่อแต่ก่อน ก่อนที่พี่จะเข้ามา พวกมันอยู่แผนกอื่นกัน เค้าย้ายพวกมันมาหลายที่แล้ว ที่นี่เป็นที่สุดท้าย                                      พวกมันเหมาะมากสำหรับทำงาน Sales                                        หญิงมาจากบัญชี ...เพชรมาจาก Audit                                     พริตตี้อยู่แผนกนี้มา 5 ปีแล้ว แล้วก็อื่น....                                      ส่วนใหญ่ย้ายมา แล้วอยู่กันมาหลายปีแล้ว                                                                                          โหยยย…รวมดาวเลยว่ะ พนักงานที่ไม่มีใครเอา..สาเหตุการย้ายคือเรื่องพฤติกรรมไม่เคารพผู้บังคับบัญชา                                      แหกกฎอาไรแบบนี้                                      แล้วตูจะเอามันอยู่ป่าววะเนี่ย                                      แล้วพี่ก็ บลาาา บลาาา  นู๋ก็พยักหน้าหงึกหงึกๆๆๆๆ                                        หันไปดูเกือบ 2 ทุ่มละ คนข้างนอกกลับหมดละ บอกพี่กลับละ ขอเข้าห้องน้ำก่อน พี่บอกไม่มีผี มันสว่างไม่ต้องกลับ                                        แป่ววว พูดไมวะ                                          เข้าห้องน้ำ นั่งฉี่ ระหว่างฉี่นึก                                        วันนี้ได้ไรเยอะดีเหมือนกัน รู้สึกสบายใจยังไงบอกไม่ถูก นึกได้ยังไม่ขอบคุณพี่เค้าเลย..                                         ขอบคุณซะหน่อยดีกว่า วันนี้พี่มันใช้ได้ไปหมด ให้รางวัลซะหน่อยดีกว่า                                         ให้ไรดีวะ วันนี้ไม่ได้แต่งแบบโชว์ซะด้วย มันมิดชิดไปหมด เดินมาเห็นกุหลาบมันมีหลายดอก                                          แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 05:16:46 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 05:16:28

ความคิดเห็นที่ 22                                          ให้ดอกกุหลาบคืนก็ได้วะ ดอกเดียวพอ รับรองคืนนี้พี่มันนอนไม่หลับแน่ อิอิ                                                                                    นู๋  : "พี่คะ นู๋ให้…ขอบคุณพี่ทุกเรื่องเลยค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับพี่อีกครั้งเจ้าค่ะ เจ้านาย"                                           แป่วว พี่มันไม่เขินว่ะ ผิดคาด                                           พี่ : "ขอบคุณครับ ยินดีเช่นกัน" พี่นั่งมองดอกกุหลาบ หันมามองหน้ากัน หัวเราะคิกคัก                                            อ้าวว เจือกเขินซะเอง ทำไมพี่มันพูดสั้นจังวะ? ตูพูดซะยาวเลย                                               พี่ : “รู้ป่าวเวลาเรากินอาหาร มันมีประโยชน์ยังไง?” แป่ววว ถามไรวะเนี่ยงง?                                            นู๋ : "บำรุงร่างกาย ให้พลังงาน ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้ต่อไปเจ้าค่ะ เจ้านาย ใครๆมันก็รู้ค่ะ คิกคิก"                                               พี่เด็ดดอกกุหลาบออกจากก้าน ยัดใส่ปากทั้งคำเคี้ยววๆๆๆๆ ดุ้ยๆๆๆ                                            !!!!! !!!!!                                            แป่วววว  กินอาหาร อ่าาาาาาาาา เขินว่ะ ขาสั่นเลย...!!                                             อ้าวว!! แล้วนั่นทำไรวะ!!                                             พี่ :  “จ๊ากกก!! !! เพิ่มพลังลมปราณ วิชาหมัดสยบมังกรขั้นที่ห้า!! หันมาถาม “รู้จักเฉียวฟงป่าว ประมุขพรรคกระยาจก!!” แล้วก็ “จ๊ากกก! !!!”                                                 กระโดดดึ๋งๆๆๆแล้วพี่มันก็หัวเราะะะะ!!                                                 ขำว่ะ นั่งหัวเราะตัวงอเลย 5555 55555 เล่นเป็นเด็กๆเลยว่ะ พี่หันมา กลับเถอะ ตะกี้แก้เครียด งานมันเครียด บ้าๆซะมั่งก็ดี                                                                                                       แล้วก็เดินไปส่งที่รถ บอกไม่ต้องปั๊มมือ ผู้ช่วยขึ้นไปไม่ต้องปั๊มแล้ว                                               กลับนะคะ ยิ้มมมมมม                                             พี่ตอบ : “ขับรถดีดีนะ” ยิ้มเห็นตีนกาอีกละ                                               ขับรถออกมา มองกระจกหลัง พี่ยังยืนมองอยู่เลย                                             สบายใจจริงวุ้ยยย วันนี้วันดีที่สุดเลยย กลับถึงบ้าน                                             โทรคุยกะแม่บอกเริ่มงานแล้วไม่มีปัญหาอาไรสบายดีไม่ต้องห่วง                                              คุยกะนังอิ๋ว บอกคิดถึง เหงาว่ะ หัวเราะคิกคิกสบายใจ                                              สี่ทุ่มนอนนนนนนนน ไม่มีใครให้แกล้ง จับของตัวเองก็ได้ฟะ ปิป ปิป นอนนนนน แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 05:18:21 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 05:18:00

ความคิดเห็นที่ 23 -24-                                       ตื่นเช้าตี 4 ครึ่ง อาบน้ำสระผม ไม่ได้!! วันนี้ฉันต้องดูดีกว่านังพริตตี้ จะให้มันสวยกว่าตูไม่ได้                                     เพราะเมื่อวานเรียบร้อยมาก เดินกะพวกมัน ดูรองบ่อนมันไปเลย                                     หนีบผมหวีผม ผืดดด ผืดดดด เรียบตรงเด๊ะ                                     ดูเสื้อผ้า โหยย...มันทำไมล้าสมัยหมดแล้ววะ ไม่สวยสักตัว                                     เลือกไปเลือกมา กางเกงดำทำงานนี่ละวะ มันฟิตโชว์ตูดกลมๆสักหน่อย                                     เสื้อคอวีโชว์ไหล่โชว์หลังนิดหน่อยสีบานเย็น ไม่กลัวไหล่ตูขาวอยู่แล้ว ใส่เสื้อในตัวที่ซื้อมาใหม่สายมันสวยดี                                     ว้าววว เห็นร่องอกนิดนิด นมเล็กก็สวยได้... คิดไปคิดมามันเล็กกว่านังพริตตี้เยอะเลย ม้วนๆทิชชู่ยัด                                                      ...หันไปหันมา....เล็กอีก  ยัดอีก...ทิชชู่หมด หาไม่มี อ้าววเจือกลืมซื้อ...                                                 แค่นี้ก็ได้วะ...หันไปดูอีก พอได้วะ หันอีกข้างอ้าวว                                                 แป่วววว  ทำไมมันไม่เท่ากันวะ ลองใส่เสื้อ  มันไม่เท่ากันจริงๆด้วย                                                   ตัดสินใจเอาออกเลยดีกว่า แด๋วใครจับได้อายตายเลย นมเจือกโตไม่เท่ากัน                                                     แต่งหน้าบางๆพอ เน้นที่อายแชโดว์ก็พอ ปรือๆละ ขอบตานิดนิดพอ                                                 ปัดมาสคาร่า ปึดๆๆๆๆๆ อีกข้าง ปึดดดดๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆ พอละ                                                 พวกมัน ไม่รู้จักนางเอก AV ซะแล้ว มันแต่งหน้าแบบนี้ล่ะ ดูเด็กๆ ตาปรือๆ โคตรร x เลย                                                             นังพริตตี้มันแต่งแบบดูเข้มๆ ตาคมกริ๊ป                                     แนวเดียวกะมันไม่ได้  แถมตูยังอายุน้อยก่าเมิงตั้ง 2 ปี 55                                     มันมีผัวละ  เดี๋ยวซักพักตูดมันก็บาน  แต่ตูยังซิง  5555                                                   แต่งตัวเสร็จ 7 โมงเช้าพอดีขับรถออกจากบ้านถึงที่ทำงาน 7.30  มันใกล้ดี                                     จอดรถ อ้าววเจือกมีคนมาจอดที่เมื่อวาน กระเถิบไปอีกหน่อย จอดเดินออกมา นังพริตตี้นี่หว่านั่งแต่งหน้าในรถ มากะใครวะ อ้อนังเพชร                                      รีบเดินดีกว่า กำลังจะผ่านรถ นังเพชรตะโกนเรียก ตูนึกว่ารอดแล้วเจือกเห็นอีก แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 05:19:35 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 05:19:15

ความคิดเห็นที่ 24 นังพริตตี้เปิดประตูรถออกมา โหยย...มันสวยอีกละ แต่วันนี้มันใส่กางเกงยีนส์เอวต่ำ เสื้อเอวลอยนิดๆ เจือกยกแขนปิดประตู เห็นสะดือเลย นมบึ้มจริงจริงเพราะเสื้อมันเล็ก กลิ่นน้ำหอมฟุ้งเลย                                            นี่ตูยืนห่างมันตั้งเยอาะยังได้กลิ่นเลย ฝากไว้ก่อนวันนี้ตูลืมน้ำหอม              มันสวยทุกวันจริงๆ นังนี่ เดินถือกระเป๋าคิตตี้ สีชมพูแบบเด็กๆ เป็นไหมพรม              แป่วว...มันธีมไหนวะเนี่ย              ต้องเดินห่างๆมันนำหน้านิดนิด ไม่งั้นนมมันล้ำหน้ากว่า              เดินมาคุยกันไปกันมา เจือกอวดกระเป๋า บอกพี่ซื้อให้                โหยย อาไรวะไหนบอกเป็นเพื่อนกัน ซื้อกระเป๋าคิตตี้ให้ด้วย โคตรเชยเลย                            เข้าประตูเข้าลิฟท์ กลิ่นน้ำหอมมันฟุ้งเลย นี่มันอาบมาเลยหรือไงวะเนี่ย               สักพักมีผู้ชาย ฮัดเช่ยยยยย               นังพริตตี้ : "เมียไม่เคยใส่น้ำหอมหรอพี่"                 อ้าวอีนี่ปากแมวจริงๆ ไปว่าเค้าอีก ยืนยิ้มๆ กลั้นหัวเราะ คิกคิก               ผู้ชายคนนั้นหันมายิ้มเขินๆทำตัวรีบๆ               นังเพชรเสริม : "อ้าวๆ ไปไม่เป็นเลย"  โหยย ดาบ 2 มันเล่นกันเป็นทีม                             ลิฟท์เปิดชั้น 3 ผู้ชายคนนั้นรีบเดินออกจากลิฟท์ไป ฮัดเช่ยต่อ               ลิฟท์ปิด นังเพชรบอก เป็นหัวหน้าเก่ามันเอง เกลียดมันมาก               ยืนอมยิ้มไม่พูดไรเพราะพี่สั่งไว้ไม่ให้พูดอาไรมาก                           เปิดลิฟท์ออกมา เข้ามาที่ห้อง  เดินเข้าโต๊ะทำงาน               พวกมันถามมีแก้วกาแฟหรือยัง บอกลืมเอามา               สักพักพริตตี้วิ่งออกไปกลับมาพร้อมถ้วยกาแฟและช้อน               ถามเอามาจากไหน  มันบอกว่า จิ๊กถ้วยสำหรับรับแขกมา               ยืมก่อน  มีแล้วค่อยเอาไปคืน มีเยอะไม่ค่อยได้ใช้                             มันบอกมาถ่ายรูปกันจะทำบัตรให้ บอกพี่โทรมาสั่งเมื่อคืน                แป่วววว  โทรคุยกันด้วยตอนกลางคืน  มันต้องไม่ใช่เพื่อนแน่ๆ               งงทำบัตรกันเองก็ได้หรอวะเนี่ย!!               มันเอามือถือมาจะถ่ายบอกให้ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว ทำแก้มป่องๆ ทำปากจู๋ๆ               ว๊ากก!! มีด้วยหรือวะ บัตรพนักงานแบบแอ๊บแบ๊ว               มันเอาของมันกะของนังเพชรให้ดู เออว่ะแอ๊บแบ๊วจริงๆด้วย               มันบอก แอ๊บแบ๊วทั้งแผนก มันเป็นคนถ่ายแล้วพริ้นท์ใส่สติ๊กเกอร์มาติดทับ               โหยย...เพิ่งเคยเจอวะ บัตรพนักงานแอ๊บแบ๊ว                             เอาก็เอาวะ ทำแก้มป่องๆ เอานิ้วชี้ที่แก้มด้วยดีกว่า โชะ! แอ๊บแบ๊วว               อีกรูป เอียงหน้านิดๆ ชี้แก้มอีกข้าง โชะ!! แอ๊บแบ๊ว               อีกรูป เฉียงเลยหัวนิดๆ ทำตาโตโต ยิ้มมุมปากนิดนิด เอียงหน้าอีกนิด โชะ!!!! แอ๊บแบ๊วว                             ดูรูป มันบอกน่ารักดีพี่  เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำมาให้ ของพวกเราต้องไม่เหมือนใคร บัตรพนักงานแอ๊บแบ๊วว                             ถามพวกมันของพี่เค้า แอ๊บแบ๊ววป่าววะ? มันบอกเหมือนกันแต่ติดไว้ข้างหลัง                             สักพักทุกคนทยอยกันมา คุยกันสักพัก พี่มา... แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 54 04:05:51 แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 05:20:54 จากคุณ : ผู้เรียบเรียง (หมีหมี่) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 05:20:12

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาให้กำลังใจ คุณ หมีหมี ครับ ผมก็ตามอ่านอยู่เหมือนกัน แต่หากระทู้ของคุณ ด.ญ.กมลชนก ไม่ค่อยเจอ เลยต้องอาศัยกระทู้ของคุณ หมีหมี นี่แหล่ะครับ ขอบคุณที่นำมาเรียบเรียงให้อ่านนะครับ ^^ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 09:48:49 จากคุณ : bugnight เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:38:52

ความคิดเห็นที่ 26 สนุกดี จากคุณ : labor_pu เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 19:01:58

ความคิดเห็นที่ 27 บรรพที่ 3 จากคุณ : หมีหมี่ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 04:04:05