ความคิดเห็นที่ 1 รู้จักคำว่า "นิทาน" มั้ยครับ ในพุทธศาสนาเรียกว่า "ชาดก" ถ้ารู้จัก 2 คำนี้  และเคยฟังเรื่องราวที่มาจาก 2 คำนี้ คุณจะกระจ่างแจ้งในความสงสัยทั้งมวล...!! จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 15:51:55

ความคิดเห็นที่ 2 บุคคลผู้มักพูดเท็จ ที่จะไม่ทำอกุศลกรรมอย่างอื่น เป็นไม่มี จากคุณ : idolation เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 16:15:49

ความคิดเห็นที่ 3 ตามความคิดของดิฉัน..เราไม่ต้องโกหกก็ได้มังคะ ..เพียงแค่หลีกเลี่ยงการพูดความจริง..ถ้าโดนถามก็ตอบแบบอ้อมๆ ไม่พูดตามตรง เพราะถ้าพูดตรงๆ อาจจะทำให้เกิดการเสียกำลังใจ.. ถ้าความจริงนั้น..อาจจะทำให้เกิดผลเสียมากกว่าผลดี หรืออาจทำให้แย่กว่าเดิม เราอาจจะบาปบ้างนิดหน่อย..แต่เจตนาเราดี..มีความปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ ก็คงได้รับการพิจารณาลดโทษได้บ้างมังค๊า อิอิ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 18:59:26

ความคิดเห็นที่ 4 - มุสา คือ พูดเท็จ หลอกลวง นินทา เพ้อเจ้อ - พูดเท็จ คือสิ่งที่พูดมิใช้ความจริง - หลอกลวง คือ เจตนาให้บุคคลที่2 เสียประโยชน์อันไม่สมควรจะเสีย หรือให้ตนเองได้ประโยชน์อันไม่สมควรจะได้ - นินทา คือ เจตนาบุคคลที่3 เสียประโยชน์อันไม่สมควรจะเสีย - เพ้อเจ้อ คือ เจตนาที่ไม่มีใครได้ประโยชน์ เลย จากคุณ : Humandroy เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 09:57:22

ความคิดเห็นที่ 5 การพูด ดูที่เจตนา เจตนาให้ผู้อื่นมีสุข มิบาป การที่พุทธศาสนาสอนไม่ให้โกหก เพราะการโกหก ของมนุษย์ เจตนาไม่ดีเปอร์เซ็นต์เยอะกว่าเจตนาดี ก็เลยนำมาเป็นศีลเพื่อให้รักษาแต่เมื่อรักษาไม่ได้ให้ดูที่เจตนา การปรารถนาให้ผู้อื่นมีสุขแต่มิได้ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ย่อมได้บุญมากกว่าบาป จากคุณ : sope เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 21:56:32

ความคิดเห็นที่ 6 กุศล+อุบาย = กุศโลบาย อะไรที่เป็นสิ่งดี(อย่างน้อยๆก็ในแง่คิดของตนเอง)ก็ทำไปเถิด อย่าทำอะไรให้มัน เป๊ะๆ เพราะไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่ได้มีใครที่สมบูรณ์แบบ ไปละ บ๊ะบัย! จากคุณ : พาระวี เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 21:00:09

ความคิดเห็นที่ 7 หากเราโกหก  เพื่อให้เค้าสบายใจ ความสุขของเขาที่เกิดขึ้นก็ไม่จีรัง ... เป็นความสุขชั่วคราว ต่อมาภายหลังเค้ารู้ความจริงเข้า ..เค้าก็น่าจะโกรธมากกว่าเดิม ทุกข์เดิมเขาก็ยังอยู่ และแถมมีโทสะเพิ่มเติมเข้าอีก   ถ้าพิจารณาดูที่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเขา  อันนี้ก็น่าจะเป็น "บาป" ส่วนที่หวังดี เจตนาดี อันนั้นก็คงเป็นกุศลจิต  ก็น่าจะเป็น "บุญ" ถ้าพิจารณาดูที่ความรู้สึกของเรา ขณะที่เราเกิดความกังวล....ว่าเขาจะรู้ความจริงเมื่อไร  ... ความกังวลของเรา ก็น่าจะเป็นผลจากการทำ "บาป" เช่นกัน ทั้งบุญและบาปที่เกิด ต่างก็นำหักล้างกันไม่ได้ ... พูดความจริงตรงไปตรงมา ... น่าจะดีที่สุด ... สาธุ จากคุณ : แมวเหมียวตัวอ้วน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 54 07:22:15