นั่งรอลูก ริมรั้ว ข้างโรงเรียน
ลูกพากเพียร เรียนหนังสือ อย่างสุขสันต์
อยากมารับ กลับบ้าน ทุกทุกวัน
พ่อแม่นั้น จำเป็น ต้องทำงาน
เพื่อจะมี เงินทอง มาเลี้ยงเจ้า
หนักก็เอา เบาก็ดี ไม่ขี้คร้าน
อยากให้ลูก มีความสุข ตลอดกาล
ลูกชื่นบาน แม่และพ่อ ก็ชื่นใจ
ตั้งแต่ลูก เกิดมา จนบัดนี้
เสมือนมี แสงผ่อง ส่องไสว
ดั่งหิ่งห้อย นำทาง ให้เดินไป
ถึงสุดแสน ยาวไกล ให้ฝ่าฟัน
ขอเพียงเจ้า เติบโต อย่างช้าช้า
แต่ทว่า มั่นคง ถึงฝั่งฝัน
ลูกจงมี ความสุข ชั่วนิรันดร์
พ่อแม่นั้น รักเจ้า ไม่เสื่อมคลาย . . .
ติชมได้นะครับ แต่งกลอนไม่เก่ง แต่ชอบ
ว่าง ๆ ระหว่างนั่งรอรับลูกกลับบ้านครับ
