. . . เราพบกัน เหมือนฝัน สวรรค์สร้าง แม้นไกลห่าง มิคำนึง ถึงวิถี หากหัวใจ ตรงกัน มั่นฤดี สัมผัสที่ ได้สัมผัส มัดหัวใจ
เราแลกเปลี่ยน สิ่งพร้อง ครรลองฝัน เรารู้สึก ตรงกัน นั้นใช่ไหม เราเห็นรอย ยิ้มกระจ่าง ระหว่างฤทัย จึงแม้นจัก ห่างไกล . . . เสมือนใกล้กัน
ในเสียงขลุ่ย ที่โหยหวล สำนวนแผ้ว นั้นส่งผ่าน พานแพร้ว พลังฝัน คล้ายกระซิบ สำเนียงหวาน ประสานกัน หลอมดวงใจ ให้ผูกพัน มั่นมิคลาย
สักวันหนึ่ง นะคะ คงจะได้พบ ได้ประสบ กันอีกครั้ง ดังมั่นหมาย ให้ทางไกล กลายเปนใกล้ ทั้งใจกาย เอื้อมมืออุ่น สัมผัสกราย คล้ายดูแล
คือความหวาน คือสายใย ที่ได้รัก คือใจภักดิ์ ประจักษ์จริง ยิ่งแน่วแน่ คือหัวใจ ที่ห่วงใย ไม่ผันแปร . . .
. . . คือรักแท้ ที่ไม่แพ้ . . . ระยะทาง.
จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒
|
เขียนเมื่อ |
:
22 ส.ค. 54 02:11:12
|
|
|
|