Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 59 แล้วดาวทุกดวงก็รุมยำซัมมิทฯ จนเละ.....โดย "ลุงแอ็ด" ติดต่อทีมงาน

จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 59 แล้วดาวทุกดวงก็รุมยำซัมมิทฯ จนเละ.....



ลุงไม่รู้จะพูดได้อย่างไรว่า  บรรยากาศหลังจากนั้น  มันเกิดอะไรขึ้น

มันก็เปรียบเทียบได้กับการบริหารของรัฐในขณะนี้ ซึ่งเละตุ้มเป๊ะ  ไม่มีอะไร

ดีขึ้น



การปลดกรรมการสหภาพฯ ออกจากบริษัท เป็นเรื่องใหญ่ ที่ทุกคนฯ ในฝ่าย

พนักงานจะยอมไม่ได้



ของลุงมีคนเดียว  ที่เป็นกรรมการ  แต่ลุงก็หาทางออกกับเขาจนได้  และ

เป็นการ Compromise ที่ลุงคิดว่าทำได้ดีที่สุดในขณะนั้น  แต่ทางซัมมิทฯ

ใหญ่ไม่เคย Compromise กับใคร



กรรมการสหภาพฯ ซึ่งมาจากบริษัทฯ ซัมมิทในเครือทุกบริษัท  ก็ปลุกระดม

ให้พนักงานลุกขึ้นต่อสู้



คำว่า ...ขายชาติ  ....เจ๊กเอาเปรียบชาติ  ....คนไทยขายชาติ  ฯลฯ ดัง

กระหึ่มทุกวันจนไม่ต้องทำมาหากินอะไรกัน  ลุงพยายามสะกดจิตสะกดใจ  

ไม่ฟังเสียงนกเสียงกาทั้งหลาย



พลางยกมือไหว้บรรดากรรมการฯ สหภาพบางคนที่สนิทกัน เพราะบ้างก็เป็น

ลูกค้า  บ้างก็เป็นเพื่อนบ้านใกล้เคียงกัน  ที่มาปลุกระดมให้คนในบริษัทออก

ไปประท้วง



“ขอทีเถอะ....แค่นี้ บริษัทก็จะไปไม่รอดอยู่แล้ว....”  เพราะหนังสือพิมพ์ลง

กันทุกฉบับ  ถึงการประท้วงของพนักงานซัมมิทกรุ๊ป



การประท้วงยิ่งหนักขึ้น  แรงขึ้น  สหภาพฯ ไปดึงเอากรมพลังงานทหารฯ ซึ่ง

เป็นคู่สัญญาสัมปทานกับซัมมิทฯ มาเล่นด้วย  ถึงกับเจ้ากรมฯ จับ

ไมโครโฟนขึ้นเวทีด่าบริษัทซัมมิทฯ ปาวๆ ทุกวัน



บริษัทของลุง ก็ไม่ต้องทำอะไร....ยืนกระต่ายขาเดียวว่า



“ไม่เกี่ยวกัน...เป็นเรื่องของซัมมิทใหญ่เขา”  



พวกเราไม่เกี่ยว  นี่ถ้าลูกค้ารู้ว่า  “ซัมมิท คอมฯ ก็เอากับเขาด้วย  ก็ล้ม

ละลายขายตัวไปนานแล้ว....”




การประท้วงยิ่งหนักขึ้นทุกวัน  ทางสหภาพก็รู้อยู่แล้วว่า  ไม่ยอมใคร  

บริษัทฯ ก็ไม่ยอม  ขิงก็ราข่าก็แรง



จนกระทั่งต้นมีนาคม พ.ศ. 2524  ทางสหภาพฯ ก็เล่นไม้ตาย  คือหยุดส่ง

น้ำมันเตาให้แก่การไฟฟ้าฝ่ายผลิต  และอีกไม่นาน  ไฟฟ้าก็จะดับลงทั่ว

ประเทศ  ซึ่งเป็นภัยต่อความมั่นคงของรัฐ



ตอนนั้นป๋าเปรมเป็นนายกรัฐมนตรี  เดินทางไปตรวจราชการที่โคราช  ตัดสิน

ใจสั่งให้เจ้ากรมพลังงานทหาร  ยกเลิกสัญญาทั้งหมดกับบริษัทซัมมิทกรุ๊ป

ในทันที



วันที่ป๋าเปรมออกประกาศยึดโรงกลั่น   ลุงไปทำงานตั้งแต่เช้า  ก็เดินสวนก็

เจ ซี ฮวง ที่ด้านล่างข้างตึก  ซี เจ แต่งชุดสีเทาอมฟ้า  หน้าตาบ่งบอกถึง

ความเหน็ดเหนื่อย  อ่อนล้า  ก้มหน้าเดินดุ่มจะไปขึ้นลิฟต์



ลุงเดินเข้าไปสวัสดีแก  แล้วทักว่า



“ซี เจ ได้ฟังประกาศของนายกฯ ทางวิทยุแล้วใช่ไหมครับ”  ลุงเอ่ยขึ้น



“เป็นธรรมดา  ในเมื่อเขาไม่ให้เราทำ  เราก็จะคืนทุกอย่างให้เขาไปทำกัน

เอง  Amorn, I already told you, this is the end of the whole story.  I

wish you good luck in your business.




แล้ว.....ซี เจ ก็ขึ้นลิฟต์ไปยังที่ทำงานของแก.......................................



............................................................................................................



ซี เจ ขึ้นไปยังห้องทำงานของแกแล้ว  แต่หันกลับมาทางพนักงานซัมมิท

กรุ๊ป  ...  ในตอนนั้น  จะบอกว่าน่าทุเรศก็อาจจะบอกได้  หรือจะบอกว่า

สงสาร ก็ได้เช่นกัน



ทุกคนจับกลุ่มคุยกันอย่างเงียบกริบ  ไม่มีเร้ารอยแห่งความยินดีปรีดาหลง

เหลืออยู่เลย  ทุกคนที่สำนักงานใหญ่  ไม่ว่าจะเป็นซัมมิท อินดัสเทรียล,  

ซัมมิท  ออยส์,  ซัมมิท คอมพิวเตอร์ ฯลฯ  ล้วนแล้วแต่อยู่ในอาการตก

ตะลึง  พูดไม่ออก



ในใจนั้น  ต่างก็หวาดหวั่นเกรงว่า  ต่อไปนี้  ในเมื่อโรงกลั่นโดนยึดแล้ว   ทุก

คนก็จะต้องตกงาน  จะไปทำงานที่ไหน  ที่เคย  เย้วๆ...ไปกับสหภาพเมื่อ

วานนี้  ก็ต้องน้ำตาตกใน  ต้องหางานทำกันใหม่  คนงานนับพันคน  ต้องตก

งานทันที โดยสาเหตุมาจาก “การเรียกร้องที่เกินความพอดีของสหภาพ”



ส่วนลุงนั้น  คิดอยู่อย่างเดียวว่า  จะเอาตัวรอด  หรือเอาบริษัท ซัมมิท

คอมพิวเตอร์ให้รอดได้อย่างไร



ลุงเรียกประชุม ขุนพลทั้งหลายโดยด่วน ในเช้าวันนั้น  คุณจรัลและนายจาง

ต่างก็ไม่ว่าง  ต้องไปรับศึกกับสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนกับบริษัทใหญ่



ที่ประชุมต่างก็รู้เรื่องกันหมดแล้ว  มีพวกเราหลายคนที่มัวแต่พร่ำเพ้อ

พรรณนาถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต  บริษัท ซัมมิท คอมพิวเตอร์ คงจะไป

ไม่รอด  ในเมื่อขาดนายทุน  เราจะไปขายคอมพิวเตอร์ตัวละร้อย สองร้อย

ล้านได้อย่างไร  ใครจะเป็นนายทุนให้เรา  จะเปิด LC ได้เองอย่างไร  จะเอา

ทรัพย์สินที่ไหนไปค้ำประกันเขา  ก็จะต้องปิดบริษัทตามซัมมิทใหญ่เขาไป  

แล้วจะไปทำงานที่ไหนกัน  จะไปหางานทำที่ไหนอย่างไร  ทั้งปีทั้งชาติก็

เกาะกินอยู่กับแต่ซัมมิท  ไม่เคยโผล่หูโผล่หัวไปดูว่าคนอื่นเขาทำอะไรกัน  

เขาจะให้เงินเดือนเท่าไหร่  แล้วจะได้งานเมื่อไหร่  



จนลุงต้องบอก.......  



“เลิก.  หยุดคิด...เอาสติกลับมา...พวกเราล้วนแล้วแต่เป็นผู้บริหารของ

บริษัท  ถ้าคิดกันอย่างนี้แล้ว  พนักงานอีก 80 คนของเราจะคิดอย่างไร.....”




ตอนนี้ทุกคนต้องการกำลังใจ  ต้องการเรียกขวัญที่ลอยหายไปกลับคืนมา  

เราต้องอยู่รอด  เราต้องอยู่ได้  เราต้องยืนอยู่บนขาของตนเองให้ได้......



ถ้าเรามีทัศนคติที่ดีต่อตัวของเราเอง  ว่าเราทำได้................................



เราก็จะทำได้..................ในเมื่อเราทำได้..................ลูกน้องและลูกค้า

ก็จะเชื่อใจเรา   แต่ตอนนี้ที่สำคัญ  “คือเราต้องเชื่อใจตัวของเราเองก่อน”



จำไม่ได้หรือ  ซี เจ ฮวง  เคยพูดให้พวกเราฟังอยู่เสมอว่า  “พวกเราซัมมิท

คอมฯ ต้องยืนอยู่บนขาของเราให้เร็วที่สุด....เพราะงานของบริษัทใหญ่  ขึ้น

อยู่กับการสัมปทานที่ได้จากรัฐ  เมื่อไหร่เขาจะเอาคืน ก็ได้เมื่อนั้น......”




เป็นไงละ.....วันนี้ก็มาถึงแล้ว  ถึงวันที่เราถูกบังคับให้ยืนอยู่บนขาทั้งสองข้าง

ของเราเองแล้ว  เราต้องทำให้ได้.....แม้ว่าเราจะยังไม่ค่อยแข็งแรง มั่นคงดี

นัก....แต่สถานการณ์บังคับให้เราต้องสู้.....อย่าท้อถอยเป็นอันขาด  อย่า

แสดงความหวั่นวิตกให้ลูกค้าเห็น  ให้ลูกน้องเห็น............



หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ  ตีข่าว  พาดหัวไม้ขึ้นหน้าหนึ่งกันโครมครามไปทั่ว

ประเทศว่า  “ซัมมิท โดนยึดกิจการ”   “...เจ๊กขายชาติ  โดนขับออกนอก

ประเทศ”   “ไชโย....บริษัทเอาเปรียบต่างชาติเจ๊งแล้ว.....”

จากคุณ : ลุงแอ็ด
เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 07:52:29




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com