PANTIP.COM : M10988179 โจหอง...วีรบุรุษคนแรก []

ความคิดเห็นที่ 1

บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องอภัย

โจหอง...วีรบุรุษคนแรก

"เจียวต้าย"

ผู้อ่านที่คุ้นเคยกับวรรณคดีเรื่อง สามก๊ก ของท่านเจ้าพระยาพระคลัง(หน)
นั้น ย่อมต้องรู้จัก โจโฉ เพราะเป็นตัวเอกของเรื่องคนหนึ่ง ที่มีบทบาทมากมาย ทั้งร้าย
ทั้งดี ทั้งฉลาดทั้งโกง ทั้งเจ้าเล่ห์ทั้งโหดเหี้ยม ไม่มีใครเทียมทาน และในยุคหลังต่อมา
ก็มีผู้จับเอาโจโฉ มาผ่าตัด ชำแหละ แยกแยะอย่างละเอียดละออโดยฝีมือของนักเขียน
หลายระดับ สามารถเผยให้เห็นถึงตับไตใส้พุงตลอดถึงมันสมองและกึ๋นจนหมดสิ้นไม่เหลืออะไรให้วิเคราะห์วิจารณ์อีกแล้ว

ก็ได้ข้อสรุปว่า ความมีชื่อเสียงของโจโฉนั้น ท่านว่าอยู่ที่สามารถเข้าถึงจิตใจ
ของลิ่วล้อ และรู้จักใช้คนให้ถูกกับงาน ดังนั้นโจโฉจึงมีลิ่วล้อมากมาย ทั้งที่ปรึกษาในด้านพลเรือนและทหารเอก ทหารโท ทหารตรี นับแทบไม่ถ้วน ตั้งแต่เริ่มพะบู๊กับตั๋งโต๊ะจนจบลงด้วยโรคปวดศรีษะประจำตัว ซึ่งมีนายแพทย์วิเคราะห์ว่าเป็นเพราะมีก้อนเนื้องอกอยู่ ในสมอง เมื่ออายุได้หกสิบหกปี

ครั้งแรกที่โจโฉหนีออกจากเมืองลกเอี๋ยง ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่า ไปรวบรวม พลพรรคตั้งขบวนการกู้ชาติ เพื่อช่วยปลดแอกของ ตั๋งโต๊ะ มหาอุปราชจอมเหี้ยมไม่เทียมม้า ให้แก่พระเจ้าเหี้ยนเต้นั้น มีเจ้าเมืองในส่วนภูมิภาค เข้ามาร่วมงานด้วยถึงสิบหกหัวเมือง และยังมีกลุ่มคนที่ไม่ได้อยู่ในวงราชการงานเมือง เข้ามาร่วมมือด้วยอีกหลายกลุ่ม

กลุ่มหนึ่งคือ โจหยิน กับ โจหอง สองคนพี่น้องเหมือนกัน เป็นคนแซ่เดียว
กับโจโฉ ชักชวน งักจิ้น ชาวเมืองยงเป๋ง และ ลิเตียน ชาวเมืองซันหยง คุมลูกน้อง ประมาณพันเศษ มาสมัครเป็นทหารกับโจโฉในคราวนี้ด้วย

โจโฉจึงตั้งกองทัพปลดแอกขึ้นได้สำเร็จ และยกขบวนมารบกับตั๋งโต๊ะได้ตาม
แผน กองทัพกู้ชาติของโจโฉ ซึ่งมี อ้วนเสี้ยว เป็นแม่ทัพใหญ่ ได้เข้ารบกับกองทัพของ ตั๋งโต๊ะ ซึ่งมี ลิโป้ เป็นขุนพลคู่ใจ รบกันไปได้สักพักตั๋งโต๊ะก็ย้ายเมืองหลวง หอบเอา
พระเจ้าเหี้ยนเต้ออกจากเมืองลกเอี๋ยง จะไปอยู่เมืองเตียงฮัน

โจโฉชวนอ้วนเสี้ยว ให้ยกทัพตามไปจัดการให้แตกหัก อ้วนเสี้ยวก็บ่ายเบี่ยง โจโฉเลยคุมทหาร ที่เป็นพรรคพวกของตน ซึ่งมีอยู่ประมาณหมื่นเศษ พร้อมด้วยนายทหารคู่ใจหกคนตามไปเอง จนทันกองคาราวานของตั๋งโต๊ะ ที่เมืองเอ๊งหยง เจอกันเข้ากับลิโป้ซึ่งคอยระวังหลัง แฮหัวตุ้นเข้ารบกับลิโป้ได้แค่ห้าเพลง ลิฉุย ทหารเอกของตั๋งโต๊ะก็เข้ามาช่วยทางขวา แฮหัวเอี๋ยนก็ออกไปสกัดกั้นไว้ กุยกี เข้ามาช่วยลิฉุยทางซ้าย โจหยินก็ออกไปปะทะไว้ ทั้งสองฝ่ายสี่นายทหารเอกและลิ่วล้อทั้งหลาย ก็รบกันอุดตลุดเสียงอื้ออึงเอิกเกริก ดังแผ่นดินจะถล่ม แต่ลงท้ายฝ่ายโจโฉซึ่งมีกำลังน้อยกว่า ก็ต้องเป็นฝ่ายถอยออกจากยุทธภูมิก่อน

กองทัพของโจโฉ ถอยมาจนถึงเวลาสองยาม เป็นเวลาข้างขึ้น แสงเดือน สว่างจ้าก็หยุดพักพลหุงหาอาหารเลี้ยงดูกันแต่ยังไม่ทันที่จะตักข้าวเข้าปาก ซีเอ๋ง ลูกน้องของลิโป้ซึ่งซุ่มคอยทีอยู่แถวนั้น ก็เข้าตีแบบจู่โจมโดยไม่ให้ตั้งตัวได้ จนทหารของ โจโฉซึ่งกำลังจะซดข้าวต้มให้ชุ่มคอ ต้องแตกกระจัดกระจายไป โจโฉก็กระโดดขึ้นม้ากะจะควบหนี แต่โชคไม่ดีดันไปเจอะเอาซีเอ๋งเข้าจังหน้า เลยโดนยิงด้วยเกาทัณฑ์ปักติดที่หัวไหล่

โจโฉกัดฟันพยายามที่จะขับม้าหนีต่อไป แต่พวกทหารเลวของข้าศึก เอาทวนแทงม้าล้มลง แล้วช่วยกันกลุ้มรุมจับตัวไว้ได้ บังเอิญโจหองควบม้าเข้ามาทันเวลาพอดีจึงไล่ฆ่าฟันทหารเลวเหล่านั้นล้มตายลง แย่งเอาตัวโจโฉคืนมาได้ โจโฉเจ็บปวดจากบาดแผลเกาทัณฑ์แสนสาหัส จึงบอกให้โจหองรีบหนีเอาชีวิตรอดไปก่อนเถิดอย่ามัวเสียเวลาเลย

โจหองลงจากหลังม้าให้โจโฉขี่ แล้วตนเองก็เดินนำคอยรบป้องกันไปพลาง โจโฉซึ้งในน้ำใจโจหองมากถามว่า

".....ท่านเดินเท้าจะต่อรบได้เหมือนขี่ม้าหรือ.....”

โจหองตอบว่า

"....แผ่นดินเป็นจลาจลครั้งนี้หาผู้ใดจะคิดทำนุบำรุงไม่ หากท่านเป็นต้นคิด หัวเมืองทั้งปวงจึงพลอยมาทำการด้วย ถ้าชีวิตข้าพเจ้าจะตายก็ตายเสียเถิด ขอให้ท่านรอดอยู่ จะได้คิดบำรุงแผ่นดินสืบไป....."

โจโฉจึงขึ้นม้า ฝ่ายโจหองก็ถอดเกราะทิ้งถือง้าวเดินตามไป จนสามยามเศษถึงแม่น้ำแห่งหนึ่ง ได้ยินเสียงทหารข้าศึกตามมาข้างหลังโจหองก็ถอดเสื้อออกอีกให้โจโฉขี่หลังพาว่ายข้ามแม่น้ำไป แม้ทหารที่ไล่ติดตามจะระดมยิงด้วยเกาทัณฑ์ ก็รอดได้จนถึงฝั่ง พากันเดินต่อไปอีกประมาณสามสิบเส้น ก็หยุดพักแต่ยังไม่ทันจะหายเหนื่อย ซีเอ๋งซึ่งคุมทหารข้ามแม่น้ำก็ตามมาทัน ก็เข้าล้อมสองนายบ่าวไว้

เคราะห์ยังดีที่ ทหารเอกของโจโฉอีกสองนาย ซึ่งคุมทหารม้าที่เหลือประมาณสิบหกสิบเจ็ดม้า ข้ามแม่น้ำตามมาถึงทันเวลา จึงเข้ารบกับซีเอ๋งได้แค่สิบเพลงก็เอาทวนแทงซีเอ๋งตกม้าตาย แล้วก็ไล่ฆ่าฟันทหารข้าศึกแตกกระเจิงไป จนนายทหารอีกสามคน คุมทหารประมาณสามร้อยคนตามมาสมทบอีก จึงพากันยกขบวนไปอยู่เมืองโห้ลาย

ภายหลังโจโฉจึงมีกำลังพลร่วมห้าสิบหมื่น และเมื่อได้กราบทูลให้พระเจ้าเฮี่ยนเต้ทรงทราบ ก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพใหญ่ภาคตะวันออก โจโฉจึงยกพหลพลโยธา ไปตั้งหลักอยู่ที่เมืองกุนจิ๋ว อย่างเป็นปึกแผ่นแน่นหนา สามารถจะขยายอิทธิพลออกไปอย่างกว้างขวางใหญ่โต จนเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน ยุคสามก๊ก ได้ในภายหลัง

แต่ถ้าไม่มีลิ่วล้อผู้ซื่อสัตย์ และกล้าหาญอย่าง โจหอง คอยช่วยชีวิตไว้
ตั้งแต่การรบครั้งแรกที่ยุทธภูมิเมืองเอ๊งหยงแล้ว โจโฉก็คงจะถูกลบชื่อออกไปจากสามก๊กตั้งแต่ต้นแล้วอย่างแน่นอน.

##########

จากคุณ : เจียวต้าย

เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 05:12:29