ขออนุญาตคิดแย้งจากคุณจขกท. นี็ดดดดนึงนะคะ ว่า
เราคิดว่า การทำงานทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาชีพ หรือ งานประจำวัน
มันมีทั้ง ทำแบบสักแต่ว่าทำให้มันจบๆ ไป
กับ ทำด้วยความตั้งใจให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด ทำเสร็จก็มาคิดสรุปดูว่า มีข้อผิดพลาดอะไร แล้วหาทางแก้ไข
ดังนั้น ตัวงานจึงไม่ใช่เป็นตัวปัจจัยหลัก แต่อยู่ที่วิธีคิดและวิธีทำค่ะ
ยกตัวอย่างเด็กเสริพ์ จะสักแต่เสริพ์ให้พ้นๆ ทำงานไปวันๆ ก็ได้
หรือ ทำอย่างตั้งใจ เช่น จำลูกค้าประจำได้ว่าชอบสั่งอะไร นั่งตรงไหน ใครมาก่อนมาหลังไม่ให้ลัดคิว ดูว่าโต๊ะไหนกินเสร็จจ่ายเงินแล้ว ก็รีบไปเคลีย์โต๊ะ เป็นต้น