 |
เสียดาย..
สมัยก่อน ผมไปเวิ้งฯ บ่อยมาก..
ในฐานะแหล่งขายเครื่องดนตรี ที่ใหญ่ ที่สุด และ ดีที่สุดในประเทศ..
เรียกว่ามาเดินที่นี่ มักจะพบ นักดนตรีอาชีพ ที่เวิ้งฯ เยอะแยะ
มาเดินหา อาวุธคู่กาย..ที่นี่
เถ้าแก่ แต่ละร้าน พูดจา ถูกคอ กันดีมากๆ..
แต้เซ่งฮง เอเย่นต์ กลอง Pearl สนิทกันมากมาย
ธีระมิวสิค นักดนตรีระดับโลก ยังต้องมาซื้อ Ziedjian ที่นี่
(ขยับขยาย ขึ้นห้าง เป็นมิวสิคโซลูชั่น หลายสาขาแล้ว)
อีกหลายร้านครับ เช่น เพชรสยอง(เพชรสยาม), เบ้เงียบเส็ง,
ฮงเซ้ง,เอเซีย (เฮียกบ หล่อและนิสัยดีโฆษครับ) ฯลฯ
ให้ลอง กีตาร์,เบสท์,กลอง ได้เต็มที่ ไม่ซื้อไม่ว่า
ไปเดินแต่ละที หมดไปครึ่งวัน ไมรู้ตัว
แบบว่า มันมีเสน่ห์ ในตัวของมัน..ที่กระผมชอบ
คิดถึงสมัย ที่นี่เป็นแหล่งชุมนุม นักเขียนดังๆ..
ที่ประพันธ์สาส์น เฮียชิว เสี่ย ใจถึง ควักไม่อั้นกับนักเขียนทุกคน..
นี่ไม่นับว่า ที่นี่เคยเป็นโรงละคร แหล่งบันเทิง ในสมัยก่อน อีกมาก
ตอนนี้..จะไม่เหลืออะไรแล้วเหรอ..
| จากคุณ |
:
กอไผ่สีสุก   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ย. 54 23:06:08
|
|
|
|
|
บทเพลง...แห่งเวิ้งนาครเขษม
