ความคิดเห็นที่ 1 ทักทายเช้าวันอังคารค่ะคุณลุง.... คนมีปัญญา...สามารถค้นหา สาเหตุ และ วิธีแก้ไขปัญหา  มาใช้ระงับทุกข์ ได้ กระมังค่ะ... จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 09:07:38

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับ คุณลุง กระผมนึกถึงเรื่องของ ไซอิ๋ว ตัวละครเด่น คือ ตือโปยก่าย ซัวเจ๋ง เห้งเจีย เปรียบได้ดั่ง ศีล สมาธิ ปัญญา ตัวโป่ยก่าย มักละเลยเรื่องศีล ซัวเจ๋ง มีสมาธิ คอยตักเตือน คณะทัวร์ชมพูทวีป ส่วนเห้งเจีย อุดมด้วยฤทธา และ ปัญญา แต่หลวงพ่อซำจั๋ง ได้ มงคลที่รัดเกล้า เห้งเจีย คือ สติ ใช้ กำกับปัญญา อีกที ผู้ที่มีปัญญาหากใช้ปัญญาทางที่ผิด ย่อมเกิดมหาภัยขึ้นได้ หากนำปัญญาใช้ทางที่ดี ย่อมส่งผลทางเจริญสร้างสรรค์ สติ คอยกำกับบังคับ ปัญญา แม้ยามทุกข์ มีสติ คอยประคอง ปัญญา ก็พบสุขโดยพลัน จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 09:42:00

ความคิดเห็นที่ 3 สติมา .... ปัญญาเกิด .... คนที่มีสติเท่านั้น....ที่จะเผชิญทุกข์ อย่างมีความสุข........ จากคุณ : กรกฏ (Stranger in your heart) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 09:48:18

ความคิดเห็นที่ 4 ลุงอ่ำ เพียงแต่ได้ยินมาว่า ท่านเจ้าคุณธรรมปิฎก ท่านเป็นปราชญ์ ยามที่ท่านวิเคราะห์สิ่งใด ย่อมลึกซึ้ง ตรง และกระจ่าง แต่ ลุงอ่ำ ก็ยังไม่เคยเจอตัวจริงของท่าน ไม่เคยได้ร่ำเรียนซักถามอะไรจากท่าน ลุงอ่ำ เป็นแต่ชาวบ้าน ฟังสิ่งที่ปราชญ์แสดงออกมา ย่อมเข้าใจแต่ผิวเผิน ยังต้องการรับรู้รายละเอียดอยู่ครับ ว่าท่านเจ้าคุณฯ ท่านแสดงอะไรประกอบอีก ท่านจึงสรุปว่า ผู้มีปัญญาถึงแม้ตกทุกข์ก็ยังหาสุขพบ สงสัยจริงๆว่า สัตว์ทั้งหลาย ต้องอาศัยปัญญา (จำเพาะ) ด้วยเชียวหรือ ...จึงเมื่อตกทุกข์ ก็ยังหาสุขพบได้ เมื่อตอนที่บวชอยู่ที่วัดชลประทานฯ ได้เคยเห็นสุนัขขี้เรื้อนตัวหนึ่ง ...มันครางและเกาอยู่ไม่ไกล จนได้ยินครางและเสียงเกาของมัน ...มันคงจะทุกข์ จากอาการทรมานด้วยคันจากแผลโรคเรื้อนของมัน เพียงเวลานั้น...เด็กวัดคนหนึ่ง ยกเอาอาหารไปวางให้มันกิน ...มันเลิกคราง เลิกเกา วิ่งอย่างลิงโลดเข้าไปกิน ...มันคงจะสุข จากการได้กินอาหารมื้อนั้น อยากฟัง (อ่าน) ส่วนขยาย ที่เป็นองค์ประกอบธรรมะข้อที่ท่านเจ้าคุณสอนครับ จากคุณ : ลุงอ่ำ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 09:48:38

ความคิดเห็นที่ 5 จาก คห.๑ ของคุณphuketian น่าจะถูกต้องตามที่คุณว่าไปครับ เมื่อมีปัญญาก็รูเว่าอะไรคือเหตุให้เกิดทุกข์ และหาหนทางที่จะขจัดต้นเหตุนั้น แล้วก็ค่อย ๆ แก้ไขไปตามหนทางมี่คิดไว้ จนสำเร็จ แต่ถึจะไม่สำเร็จ ก็สามารถหาความสุขได้ในระหว่างที่มีทุกข์นั้นเอง รู้สึกว่าถ้าจะเปรียบเทียบให้ทันสมัยก็คือ ถึงแม้น้ำจะท่วมบ้าน แต่ก็ไม่นั่งรอน้ำลดอย่างเดียว กลับนั่งตกปลาหรือทอดแหเอาปลามากินได้ เรื่องนี้เห็นในภาพน้ำท่วมต่างจังหวัดครับ ถ้าเป็นกรุงเทพน้ำเน่าคงไม่มีปลาหรอกครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 13:04:18

ความคิดเห็นที่ 6 จาก คห.๒ ของ คุณนายเสลา (นายเสลา) ผมเพิ่งทราบว่า ทหารเอกทั้งสามของพระถังซำจั๋ง ท่านเปรียบเป็น ศีล สมาธิ ปัญญา ผมเคยได้ยินพระท่านเทศน์ว่า สติปัญญา นั้นเป็นของคู่กัน สติ เป็นตัวทำให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ปัญญา ทำให้คิดหาหนทางแก้ไข ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 13:13:38

ความคิดเห็นที่ 7 จาก คห.๓ ของ คุณ กรกฏ (Stranger in your heart) คนที่มีปัญญา แม้จะพบความทุกข์ ก็สามารถจะดำรงชีวิตอยู่ได้ โดยไม่เดือดร้อนจนเกินไปนะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 13:17:01

ความคิดเห็นที่ 8 จาก คห.๔ ของ คุณลุงอ่ำ ข้อความที่ยกขึ้นมาตั้งกระทู้นั้น ไม่ใช่คำสอนของท่าน เจ้าคุณปยุตโต หรอกครับ เพียงแต่ท่านรวบรวม พุทธศาสนสุภาษิค มารวมกันไว้เท่านั้นเองครับ แต่ผมก็เข้าใจความหมายในประโยคนั้น เพราะได้เห็นตัวอย่างมามาก และตนเองก็พยายาม ใช้สติกำกับปัญญาอยู่เสมอครับ แม้ว่าจะมีปัญญาไม่มากนักก็ตาม ครับ. แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 54 06:17:26 จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 13:22:44

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาฟังธรรมะครับ แม้เพียงวันละเล็กน้อย ก็ยังดีครับ จากคุณ : countdown เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 13:38:11

ความคิดเห็นที่ 10 นึกถึง ท่าน สอ เสถบุตร อยู่ในที่อับจนที่สุด ก็ยังสามารถสร้างประตูเปิดปัญญาให้คนอีกนับหลายล้าน (พจนานุกรม) ดังนี้ผมถือว่าท่านคือผู้ทรงปัญญาโดยแท้จริง และที่สุด สตีเฟน ฮอว์คิง ผู้ที่คิดค้นและบรรยาย สภาวะจักรวาลได้โดยไม่ต้องพูด ขอแสดงความนับถือ จากคุณ : labor_pu เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 14:13:40

ความคิดเห็นที่ 11 ขอลากความแบบเอาสีข้างเข้าถู ไม่มีอะไรในชีวิตที่ต้องกลัว(เป็นทุกข์) เพียงแต่เรา(ใช้ปัญญา)ทำความเข้าใจ จากคุณ : คำบรรณ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 15:11:45

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ  เป็นกระทู้ที่ดีนะคะ จะได้เห็นความคิด ของหลายท่านที่ หลากหลาย มิได้เพื่อจะเอาชนะคะคานกัน แค่อยากจะเห็นมุมมอง ของแต่ละคน ไม่แน่ ตั้งกระทู้แบบนี้ มากๆเข้า เราอาจจะถึงนิพพาน เข้าสักวัน ในความเห็นส่วนตัวแล้ว ความสุข หรือ ความทุกข์ เป็นเรื่องของการปรุงแต่ง มันเป็นกระบวนการทางความคิดที่ปรุงแต่ง สิ่งที่มากระทบกับอารมณ์ ถูกใจก็สุข ไม่ถูกใจ ก็คือทุกข์ ใครจะสุข ใครจะทุกข์ ก็อยู่ที่ระดับความคิด ของคนนั้น พระพุทธเจ้า ทรงสอนในเรื่องของการใช้ความคิด ให้มันอยู่ในที่ ที่ควรอยู่ ไม่ให้เตลิด เปิดเปิง ไปทั่ว แล้วหาช่องว่างของความคิด ก็คือ สุญญตา  คือข้ามพ้นความทุกข์ และความสุขไป ก็ขอตอบแบบนี้นะคะ เพราะสุข ก็ยังถือว่าเป็นกิเลสอยู่ จากคุณ : คนชอบดอกไม้ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 16:40:28

ความคิดเห็นที่ 13 มีคนบอกว่า แค่ไม่ทุกข์ ก็ สุขแล้ว พูดง่าย  เข้าใจง่าย   แต่ทำยากจังเลยนะคะ คุณอาว่ามั้ย? จากคุณ : nupvs เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 17:54:52

ความคิดเห็นที่ 14 ยินดีที่ คุณcountdown สนใจรับฟังธรรมะไว้เพิ่มเติมสติปัญญาครับ เห็นด้วยกับคุณlabor_pu อย่างยิ่งครับ ดูเหมือนจำได้เลา ๆ ว่า มีอีกข้อหนึ่ง คือ แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี ครับ ข้อคิดของคุณคำบรรณ คมคายครับ ไม่ใช่เอาสีข้างเข้าถูอย่างที่ว่า ในเมื่อเรามีปัญญาอยู่กับตัว  เราจะไปกลัวความทุกข์ใดใด นี่ก็ของไทยแท้ครับ คุณคนชอบดอกไม้  เข้าใจถูกต้องแล้วครับ เราคุยกันในเรื่องธรรมะ ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน คนที่รู้กว้างขวางกว่า ก็ช่วยเสริมผู้ที่ยังรู้น้อย หรือผู้ที่ยังไม่ค่อยรู้อะไร ก็เข้ามาทำความเข้าใจ ให้กระจ่างแจ้งขึ้น ไม่ได้เข้ามาอวดว่าใครรู้มากกว่าใครนี่ครับ เมื่อไม่มีความทุกข์ ก็นับว่าสุขได้ในระดับหนึ่ง ครับ คุณnupvs ทำไม่ง่ายนะครับ แต่ผมก็ลองพยายามอยู่ครับ อะไรมันจะเกิดก็เกิดไป ใจเราอย่าเป็นทุกข์ไปกับมันด้วยก็แล้วกัน (ท่องไว้เสมอครับ) จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 18:24:42

ความคิดเห็นที่ 15 กราบขอบพระคุณคุณลุงเจียวต้ายนะคะ ทุกข์หรือสุข...ขึ้นอยู่ที่ใจเรานี่เอง..จริงๆ ค่ะ จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 19:24:14

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเสริมป้าหน่อยนิดนะครับ... .....มีคนบอกว่า แค่ไม่ทุกข์ ก็ สุขแล้ว...พูดง่าย  เข้าใจง่าย  แต่ทำยาก..... นั่นคือความจริงที่สุด...วิถีชีวิตมนุษย์ ยากที่จะหาความสุขอย่างแท้จริงได้ พระพุทธองค์ใช้คำว่า .... ทุกข์มาก...ทุกข์น้อย เพราะความสุขที่แท้จริงไม่มี  ตราบใดที่ยังมีการยึดมั่น ถือมั่นในตัวเรา...ของเรา ที่ท่านพุทธทาสใช้คำว่า "ตัวกู-ของกู" นั่่นแหละครับ ถ้าปราศจากการยึดมั่น ถือมั่นเสียแล้ว  ความอยากได้ อยากมี อยากเป็น ก็หมดไป เมื่อความ....อยาก...หมดสิ้น  "ตัวกู - ของกู"  ไม่เหลือ  นั่นแหละ  สูข ที่ว่ามันยาก  มันยากตรงนี้แหละครับ....   ยากเพราะการดำเนินชีวิต การหล่อเลี้ยงชีวิต การทำให้ชีวิตรอด.. ยังต้องดำเนินไปไม่หยุดยั้ง ปุถุชนเช่นเราท่านทั้งหลาย  เอาเพียงแค่ทุกข์น้อยๆ   แค่นี้ก็พอมองเห็นสุขรำไรๆอยู่เบื้องหน้าแล้ว..!! จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 19:25:52

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบพระคุณมากค่า จากคุณ : อลินาดา เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 00:49:11

ความคิดเห็นที่ 18 ค ว า ม ทุ ก ข์ . . . . หนูกำกับตัวเอง ไม่ให้หันหลังให้ความทุกข์ค่ะ (กลัวมันกระโดดขี่คอหนู  !!) แหะ..แหะ.. หนูแค่จะหมายถึงว่าเวลามีความทุกข์       ก็จะ(พยายาม)ทำใจให้ยอมรับมัน  เพราะถ้าต่อต้าน ก็เหมือนจะยิ่่งทุกข์หนักค่ะ จากคุณ : หนูออน (Oncidium.) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 05:56:58

ความคิดเห็นที่ 19 จาก คห.๑๕ ถูกแล้วครับ สุขหรือทุกข์ ก็อยู่ที่ใจของเราเอง ครับ คุณแสนดีเหมือนทราย ได้สิ่งที่เราต้องการหรือถูกใจเรา ก็เป็นสุข ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่ต้งการ หรือได้ที่ไม่ถูกใจเราก็เป็นทุกข์ครับ ผมจึงพยายามจะให้สิ่งที่ผู้อื่นต้องการ ให้มากที่สุดที่เราจะทำได้ เพราะอยากให้เขามีความสุขครับ จาก คห.๑๖ พอจะพูดได้ไหมครับคุณ~นายเฉิ่มศักดิ์~ ว่า ความทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ความทุกข์ที่ลดลง เหลือทุกข์น้อยลง ทำให้มีความสุขขึ้น แต่ถ้าเราไม่ยึดมั่นถือมั่น ว่าทุกข์ว่าสุข เราก็จะไม่มีทุกข์ พอฟังได้ไหมครับ จาก คห.๑๘ ผมก็คิดแบบที่คุณว่า คือเราไม่หนีความทุกข์ แต่อดทนกับความทุกข์ โดยยึดหลักว่า อีกไม่ช้ามันก็จะผ่านพ้นไป เหมือนความทุกข์หรือความสุข ที่เคยผ่านมาแล้ว แต่ไม่ยอมเอาโลกมาแบกไว้อย่างในภาพหรอกครับ สวัสดีครับคุณ อลินาดา คุณnawaporn169, คุณลุงอ่ำ, คุณbabeheart, คุณจริงใจ.......สบายจริง, และคุณโสดในซอย ครับ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 08:29:16

ความคิดเห็นที่ 20 ทุกสุข  อยู่ที่ใจ มีอุเบกขา  ไง จากคุณ : ประลองยุทธ์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 10:16:27

ความคิดเห็นที่ 21 ~ จากคุณ : ป้าหนาสองนิ้ว เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 00:42:58