ความคิดเห็นที่ 1 เชื่อค่ะคุณครูพจน์... จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 04:09:38

ความคิดเห็นที่ 2 หวานแต่เช้ามืดเลย คิดถึงฝันเหรอคะ มาแล้วค่ะ กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม หลังจาก หัวหก ก้นขวิด เกิดการบาดเจ็บเล็กน้อย ปั่นจักรยานมาทักทายกันแต่เช้า มืด ตึ๊ด ตื๋อ จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 04:41:47

ความคิดเห็นที่ 3     กิฟหมด ต๊ะไว้ก่อนนะคะ    จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 04:43:36

ความคิดเห็นที่ 4 ครูพจน์ In love   จากคุณ : ยายภูธร เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 05:05:26

ความคิดเห็นที่ 5 ^__^ จากคุณ : เขียนบน iPhone (หน้าต่างไร้กลอน) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 06:53:47

ความคิดเห็นที่ 6 . จากคุณ : กอไผ่สีสุก เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 07:28:25

ความคิดเห็นที่ 7 อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : ป้าสดใส เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 07:34:57

ความคิดเห็นที่ 8 นานมาแล้ว สายลม สดับเสียง เพรียกหา                                           สายลม ผ่าน พัดนำพา                                           ความคิดถึงของผู้คน เบื่อ วิ่ง ไป รวดเร็ว ทว่า..ยิ่งหนาว .. ยิ่งมาก ทวี ..ความคิดถึง..ทำอย่างไรดี..                                    สายลม ถักทอ ร้อยเส้นด้าย                                   นำความคิดถึง ผูกไว้กับ ความรัก มองดู บนท้องฟ้า...สิ แล้ว..หลับตาลง                                   เห็น....มั้ย...นั่น..                                   เส้นด้าย ของ ความรัก เต็มท้องฟ้า เพราะคนคิดถึงกัน...ช่าง มากมาย คิดถึงมาก กด 1 คิดถึงมากมายก่ายกอง กด 2 ถ้าคิดถึงมากมายก่ายกองเหลือจะบรรยาย กด โทรศัพท์ นะคะ สายลม...สายลมแห่งความคิดถึง พัดพาท่ามกลางความเหงา คงจะมีสักวันที่ลมสงบ เมื่อ ลมหนาว พัดผ่าน พัน ฤดู เฮ้อ..อ อ อ อ อ อ อ จากคุณ : nupvs เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 07:46:25

ความคิดเห็นที่ 9 ฝากความคิดถึงไปด้วยครับจารย์ น่าจะเป็นขอบฟ้าเดียวกัน จากคุณ : กลบเกลื่อน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 08:46:50

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบพระคุณมากคร้าบ ที่มาทักทาย เปนเพื่อนกัน ตั้งก๊ะ ตีสี่ เรื่อยมา จน สาย ๆ นี้ ดอกไม้ ก็งาม คำกวี ก็ไพเราะ อยากให้ กิ๊บ ทุกท่านเลยครับ แต่หมดไปตั้งก๊ะวันเกิด ก็ได้แต่ ขอขอบพระคุณทุกท่าน อีกครั้ง นะครับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 09:48:04

ความคิดเห็นที่ 11 คิดฮอด เด้อออ ครับ... จากคุณ : มิ้งกี้_มิ้งกี้ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 09:57:12

ความคิดเห็นที่ 12 เสียงขลุ่ยของครูพจยามนี้ท่าจะหวานซึ้งเชียวล่ะ..... อาการออกซะขนาดนี้น่ะครูพจอิอิอิ.....สู้ๆจ้า จากคุณ : ณัฐ วัชรพล เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 11:16:43

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ีะ คุณครูพจน์ฯ ที่เคารพ :) ขอร่วมแบ่งปัน..เสียงเพลงแห่งความคิดถึง เจ้าค่ะ ^_^ เพลง อยากให้รู้คิดถึงเธอขนาดไหน http://www.youtube.com/watch?v=r4IU-ESOW0w&feature=colike จากคุณ : แสนดีมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 11:59:01

ความคิดเห็นที่ 14 เวลาเห็นชื่อพี่พจทีไร นึกถึงรุ่นพี่ที่ท่าพระจันทร์คนหนึ่ง ผมเป็นรุ่นน้องแกหลายปี แต่ทันเห็นแกสะพายย่าม ใส่เสื้อม่อฮ่อม รองเท้าคีบ ผมยาวรวบด้วยหนังยาง  แกเป็นกวีกะวาดเหมือนกันครับ ชื่อ พี่ พจนา จันทรสันติ...แกเคยเขียนพวกกลอนเปล่าลงใน ลลนา...ไม่รู้ป่านนี้แกเป็นอย่างไร หรือว่าคนชื่อพจ จะชอบเขียนกลอนเหมือนกัน? จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 12:46:02

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยกับคุณครูค่ะ...อานุภาพแห่งความคิดถึง...มันมากมายจริงๆค่ะ...ยิ่งตอนนี้ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาว...บรรยากาศในตอนเย็นใกล้ค่ำ...มันทำให้รู้สึกเหงาๆเศร้าๆยังไงชอบกล..บางครั้งทำให้คิดถึงเรื่องราวในอดีต...ที่มีทั้งความทุกข์และความสุข...นี่กระมังคะความรู้สึกของคนวัยทอง... จากคุณ : beautiful teacher เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 12:53:47

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดถึง...... อืม เคยนึกไหมครับ  ว่าทำไมตอนที่เรายังเป็นหนุ่มน้อยสาวน้อย  ความคิดถึงมันช่างมีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่...ก่อนหน้านั้น เคยเยาะหยัน  พวกที่ แม้นไม่ได้เจอหน้า ได้เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี  จนวันหนึ่ง เจอคนคนหนึ่ง  ที่มีความรู้สึกดีๆให้เขาอย่างมาก  ที่เคยเยาะหยัน ก็ลืมไปสิ้น....  แค่ขี่จักรยานผ่านหอพัก ก็เอา (วันละสองเที่ยว)... แอบขโมยพวงกุญแจของเขามานอนกำเอาไว้...แนบอก แล้วก็ยิ้ม  อา..ความเยาว์วัย ทำไมมันช่างน่าขัน  แต่ก็งดงาม ในตอนนี้ ทุกอย่าง มันช่างกลับกัน  ความเพ้อเจ้อ มันหายไปไหนหนอ..พอเจอคนถูกใจ ทำไมมันช่างตัดได้ง่ายดาย...ว่าช่างมันเถอะ  มันคงไม่เกิดขึ้นหรอก  อย่าเลยเดี๋ยวเขาจะหัวเราะเยาะว่า  แก่แล้วไม่เจียม  ลืมๆมันซะ  แล้วก็ลืมได้จริงๆ  น้ำหล่อเลี้ยงความฝัน ใยมันช่างแห้งเหือดหมดสิ้นไป เฉกเช่นเดียวกับน้ำหล่อเลี้ยงผิวหนัง  ที่ตอนนี้คงพร่องลด  จนริ้วรอยเริ่มถามหา พี่พจนารถ นะพี่พจฯ ใยทำผมเพ้อเจ้อเยี่ยงนี้     จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 12:55:55

ความคิดเห็นที่ 17 กอดหน่อยได้ไหม....ด้วยคำว่าคิดถึง......... จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 13:04:41

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดถึง เป็นส่วนหนึ่ง ของความรัก แน่นัก ไม่รักใจไม่คิดถึง รักแล้วไม่แคล้ว ที่จะคนึง คิดถึง คิดถึง ทุกลมหายใจ......... จากคุณ : รจนา (ใจรจนา) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 15:27:51

ความคิดเห็นที่ 19 ความคิดถึง ในบางครั้งก็เป็นความอ่อนไหวในความรู้สึก แต่หลายๆครั้งก็เป็นนามธรรม ที่ไม่ค่อยจะมีความหมายอะไรในใจ นึกย้อนไป ยิ้มเยาะ และแสยะยิ้ม เฮ๊อะ... อืม...สงสัยความรู้สึกของข้าพเจ้าตายด้าน จากคุณ : iSsAbElLaคนเดิมแหละ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 15:30:59

ความคิดเห็นที่ 20 ความคิดถึง...... ผมคิดถึงแม่คับ แม่จากผมไปโดยที่ผมยังไม่ได้ยินยอม อยู่ๆแม่ก็ขี้เกียจหายใจ ลูกโทนอย่างผมจะทำอะไรได้ นอกจากปล่อยแม่ตามพ่อไป แม่ไม่ถามสักคำว่าผมอยากอยู่คนเดียวหรือเปล่า ผมน้อยใจสุดๆ จากคุณ : เด็กชายแลนซ์ (เด็กชายแลนซ์) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 16:43:34

ความคิดเห็นที่ 21 20 อ่านแล้วเศร้าตามเลยครับ...แต่ไม่อยากปลอบเชยๆเลย  เอาเป็นว่าท่านคงพยายามอยู่กับคุณให้นานที่สุดแล้ว  แต่ร่างกายของท่านคงทนไม่ไหวจริงๆ  แต่ความรักของท่านก็จะอยู่กับคุณไปตลอด   เหงาๆก็เข้ามาคุยกันนะครับ... จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 17:19:21

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ..ครู จากคุณ : รัตน์แปลว่าแก้ว เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 18:25:25

ความคิดเห็นที่ 23 ผมหยิกตัวเองไปสองที นี่ผมไม่ได้ฝันไป นอกจากจะตามหาคุณอา (ญาติคนเดียวที่ผมแต่งตั้งให้) เจอแล้ว คุณอาตัวเป็นๆยังเข้ามาเศร้ากับผมด้วย ขอบพระคุณมากคับ จากคุณ : เด็กชายแลนซ์ (เด็กชายแลนซ์) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 18:28:40

ความคิดเห็นที่ 24  ขลุ่ยพริ้ว..กับเสียงปลิดปลิว แห่งใบไม้ ความคิดถึง..ฤา ห่างหาย ไปกับสายลมเร่ง หมอกมาเยือน พร้อมกับเพื่อน ของเราเอง มาบรรเลง เพลงขลุ่ยล้อ..รอใครเอย จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 18:37:01

ความคิดเห็นที่ 25 คุณครูพจ..คิดถึงใครกันหนอ.. จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 19:27:41

ความคิดเห็นที่ 26 การได้คิดถึงใครบางคน  ... เป็นหนทางหนึ่ง ที่ทำให้ได้สัมผัสกับความเหงา มันสอนให้เรียนรู้ ที่จะอยู่ร่วมกับความอ้างว้าง และทำให้รู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง นั่นคือ ... ความว่างเปล่า บางครั้ง มันก็รู้สึกดี ที่ได้คิดถึงใครซักคน แต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้น โดยที่เราไม่รู้ว่า เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกทรมานเหลือเกิน และกลับรู้สึกว่า ถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง ดังนั้น หากคิดถึงใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้ เช่นเดียวกัน ถามเขาซิว่า เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า อย่าปล่อยให้ความรู้สึกคิดถึง เปลี่ยนแปรเป็นความหวาดระแวง หากใครคิดถึงคุณ และคุณรับรู้ จงบอกเขาเถิด ว่าคุณรับทราบแล้ว. แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 54 19:34:18 จากคุณ : nawaporn169 เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 19:32:19

ความคิดเห็นที่ 27 มาฝากความคิดถึงด้วยครับ http://youtu.be/qYZwYTi03R0 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 54 20:12:33 จากคุณ : คุณชายไร้รัก เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 20:12:09

ความคิดเห็นที่ 28 เพื่อนพ้องน้องพี่ ที่น่ารัก ทุกท่าน ครับ ขอเวลาผมซักหน่อย นะฮะ เดี๋ยวผมว่าง จะรีบมาตอบ อีกครั้ง นะครับ. แฮ่ . . . . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 21:00:57

ความคิดเห็นที่ 29 อยากแจกกิีฟจังเลย ติดไว้ก่อนนะคะ เพราะมากๆค่ะ ครูคิดถึงคุณแก้วใจใช่ป่ะคะ (จากกระทู้โน๊นค่ะ) แฮ่! ... ถึงพี่คุณครูตุ๊... หากใครคิดถึงคุณ และคุณรับรู้ จงบอกเขาเถิด ว่าคุณรับทราบแล้ว. โมรับทราบแล้วค่าพี่คุณครูตุ๊  สวมรอยซะเลย อิอิ จากคุณ : อลินาดา เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 54 02:01:35

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ เฮือกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : iSsAbElLaคนเดิมแหละ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 54 09:42:09