คนใต้....เขาต้องเข้มใส่กันตลอด ใช่มั้ยครับ...555
|
 |
เพิ่งกลับจากสมุยเมื่อคืนครับ หลังจากไปรับใช้มหาเศรษฐีเยี่ยงทาส เพื่อแลกกับเช็คก้อนงามพอที่จะไม่ทำให้บ่น(ดังๆ)
ต้องยอมรับครับ แม้ว่าเขาจะใช้งานหนัก แต่การดูแลของเขาก็ชั้นเยี่ยม บางทีก็เยี่ยมเกินไปด้วยซ้ำครับ เพราะบางเวลาเราก็อยากไปนั่งกินขนมจีนน้ำยาปักษ์ใต้แบบชาวบ้าน ไม่ได้อยากกินอาหารโรงแรม หรือ อาหารทะเลแบบครบเครื่องทุกๆมื้อ
เมื่อวานตอนบ่าย หลังจากที่นั่งรถกระแทกกระทั้นเข้าไปดูที่ๆที่จะทำรีสอร์ท ในเหมืองเก่า คุณลูกค้าก็พาตระเวนชมเกาะ และบอกว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าสมุยนั้น มีสวนผลไม้ที่ดีมาก เพราะดินแบบสมุยทำให้ผลไม้มีรสชาติดี ครับ..... เชื่อครับ เพราะเคยกินทุเรียนที่อร่อยล้ำเนื้อเนียนมากมาแล้ว และส้มก็รสแหลมจัด...
แต่ที่ต้องขอเล่าคือ คุณพี่ผู้หญิงได้เกริ่นว่าจะพาไปชมสวนเงาะและทุเรียนของเพื่อนเก่า เธอบอกว่าทุเรียนกวนที่คุณแม่เพื่อนเธอทำนั้น อร่อยที่สุดในสมุย...ครับ จากข้อมูลนี้ ผม(และคุณ) ย่อมจินตนาการว่าการพบปะย่อมจะเบิกบาน เริงรื่นในฐานะเพื่อนเก่า ใช่มั้ยครับ?
พอรถจอดลงหน้าบ้านหลังงาม ที่มีผลผลิตที่เหลือจากขายส่งวางขายให้ผู้คนแวะซื้อ ต้องขอบอกครับ ว่าผมไม่เคยเห็นเงาะที่ไหนสวยเท่าที่นี่ครับ สีของผลแดงสวยอมชมพู และขนของเงาะเขียวอ่อน ส่วนใบสีเขียวแก่ สวยมากครับ ข้างๆมัดเงาะ ก็มีทุเรียน และอับพลาสติกใส่ทุเรียนกวนสีเข้ม
.....และนี่คือคำทักทายระหว่างเพื่อนเก่า คือคุณพี่ผู้หญิงของผม และพี่ผู้ชายหน้าเข้มซึ่งมีเค้าว่าเคยหล่อ แต่ตอนนี้ออกจะอวบระยะสุดท้าย และหนวดเฟิ้ม....
"โฮ้ย อะไร๋วะ...ของมีหรอมแหรม อุตส่าห์พาเพื่อนมาซื้อ โห...ทุเรียนกวนทำไมดำจังวะ ทำไวตั้งแต่ไร๋(เมื่อไหร่)...ทุเรียนแน่นะ"
"ทุเรียนซิ อีนี่ชักเฟือน(ฟั่นเฟือน)...กรูกวนเมื่ออาทิตย์ที่แหลว...เมิงเอาตาดูไม่รู้เหรอว่าทุเรียน...แล้วมาทำพรือ(มาทำไม)..."
"พาคนออกแบบมาดูที่...ว่าแต่กวนอาทิตย์ที่แหลว หรือ ปีที่แล้วดำชีบฮ๋าย...แล้วเงาะสวนเมิงเร๋อ...ร๋อยม้ายยยยย(อร่อยมั้ย)"
"คนอื่นแด...ก เขาว่าร๋อย แต่เมิงแด...กก็คงว่าไม่ร๋อย เพราะลิ้นเมิงเฟือน ว่าแต่แม่เมิง สบายดีม๋าย..."
"เออ ดี...กรูเอาเงาะสิบโล เอาหมอนทองสิบลูก ทุเรียนกวนหกกล่อง ร๋อยแน่หนา ไม่ร๋อยกรูจะกลับมาด่า..."
"เออ งั้นอย่าแด๊ก"...แต่มือก็หยิบใส่ถุง และหยิบเกินไปให้อีกเยอะ...
"ทุเรี๋ยนหมอนทองเมิงมีที่ต้นเยอะม๊ายยย กรูจะส่งไปกรุงเต้บ วันหลังเอาให้กรูซักฮาซิ๊บ หกซิ๊บลูกนะ"
"เมิงจะเอาไปทำฮ๊า อะไรเยอะแยะ รวยแล้วเฟือนนะเมิง"
"เออ..โทรบ๊อกแล้วกันจะรีบไป เดี๋ยวเพื่อนตกเครื่องบิ๋น...เมิงคิดเท่าไร๋"
"หมดนี้กรู คิดห้าร๋อย" ผมคิดในใจโอ้แม่เจ้าถูกม๊ากกกกก แต่เพื่อนเก่ากลับบอกว่า
"แพงชีบฮ๊ายยยย...เดี๋ยวกรูไม่จ่ายเล้ยยยย" แต่ก็ยื่นเงินให้ครับ ซึ่งผู้รับก็รับไปอย่างไม่ใส่ใจ และเดินไปหยิบทุเรียนลูกโตมาใส่ท้ายรถให้อีกสองลูกเป็นของแถม
"ไปเร๋ย เมิงรีบไป เมิงมากรูเลย ไม่ได้ขายของเล๊ยยยย พูดมากชีบฮ๋าย"
ครับ....ต้องบอกว่าเป็นมิตรจิต มิตรใจแบบปักษ์ใต้แท้ๆเลยครับ 
แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 54 18:58:45
| จากคุณ |
:
ผู้ชายซอยสิบ  
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ธ.ค. 54 18:51:01
|
|
|
| 
5555
