ความคิดเห็นที่ 1  คิดถึงบทกลอนหวาน หลายสำนวน   ท่าทีที่อ่อนโยน กับนักกลอนรุ่นน้องๆ -คิดถึง...ชุมนุมน้ำชาวันอาทิตย์...ที่มีนักกลอนหลากหลายมาพบปะ พูดคุยกัน ณ  35 โบว์ ขอบคุณคำชม...บทกลอนชื่อ...ฝน...ของเรา จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 21:49:44

ความคิดเห็นที่ 2 คิดถึงเพลงนี้ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 21:54:17

ความคิดเห็นที่ 3  นอกจากคิดถึงท่านนี้แล้ว ยังขอขอบคุณ ที่กรุณา เขียนคำนำให้หนังสือรวมบทกลอน หนึ่งเดียวของเรา จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:01:47

ความคิดเห็นที่ 4  กับหลายๆ เพลงที่เป็นผู้ประพันธ์คำร้อง เราคิดถึงเพลงนี้ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:05:45

ความคิดเห็นที่ 5  นักกลอน นักหนังสือพิมพ์  และอีกหลายๆ บทบาท จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:07:01

ความคิดเห็นที่ 6 งานปีใหม่นี้ นทีทิพย์ มาลองต่อกลอนสด คนละสองบท ดีไหมขอรับ ป้าเยาว์ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:07:56

ความคิดเห็นที่ 7  กับบทกลอนชนะเลิศ และนำมาแต่งเป็นเพลง จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:09:14

ความคิดเห็นที่ 8  ยินดีค่ะ ท่านขุน ระยะนี้ หัวใจโหยแห้งอย่างไรบอกไม่ถูก นักกลอนอาวุโสที่รู้จักมักจี่...ทะยอยจากลาไป จริงอยู่...อายุท่านเหล่านั้น...ก็มากมายกันแล้วทั้งนั้น แต่ก็ใจหายค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:11:25

ความคิดเห็นที่ 9  คิดถึง ท่าที่ที่สนุกสนาน  พูดคุยได้เป็นวันๆ ซึ่งดูเหมือนจะขัดกับความงดงามของตัวอักษร ที่ร้อยเรียงมา คุณทวีสุข ทองถาวร     อยากลบรอยเท้าเปื้อนพื้นเรือนหอ ลบภาพคู่เคียงคลอกันต่อหน้า ยิ่งอยากลบยิ่งกระจ่างไม่ร้างรา เห็นตำตาตาจึงจำไว้ตำใจ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:16:54

ความคิดเห็นที่ 10 กลับมาอ่าน เล่มเก่าๆ  ก็นึกถึงความหลัง กระผมก็เป็นหนึ่งใน มือกลอน ของคณะ มาว่ากลอนสดกัน ก็คงสนุก กระทู้ให้คนนอกท่านยกกันมา แล้วเรามาเล่นกันขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:18:14

ความคิดเห็นที่ 11 อันอดีต ควันความ วาบหวามจิต ยามหวนคิด ความหลัง ช่างสดใส มีทั้งสุข ทั้งเศร้า เรารู้ใจ มิกริ่งไป หนักเบา เรามิตรกัน เวลาผ่าน นานเข้า ก็ปลงจิต ปลงชีวิต เคยสนุก เคยสุขสันต์ เคยร่วมงาน เสวนา จรรจาพลัน สิ่งเหล่านั้น เคยทำ จำกันดี แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 55 22:34:49 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 55 22:28:20 จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:23:59

ความคิดเห็นที่ 12  คิดถึงบรรยากาศ การจัดรายการกลอนสด ทางสถานีวิทยุกรมการรักษาดินแดง สวนเจ้าเชตุ และบทกลอนที่บาดใจ ใครหลายๆ คน คุณเอนก แจ่มขำ  กับ บทกลอนชื่อ คมคิดถึง ๐ คมแห่งความคิดถึงประหนึ่งมีด คิดครั้งหนึ่งก็เหมือนกรีดใจหนึ​่งหน สงสารใจทรมานสู้ทานทน คิดถึงคนหลายใจได้ทุกวัน จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:24:05

ความคิดเห็นที่ 13 ท่านขุนคะ...คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ น่ะค่ะ ประสา คนแกร่... ป้าเยาว์ ก็นักกลอนชาวบ้านค่ะ แข่งกันตามชมรมนักกลอนต่างๆ ที่เขาจัดงาน ครั้งที่ตื่นเต้น..คงเป็นครั้งหนึ่งที่เคยขึ้นเวทีของหอประชุมจุฬาฯ (แสดงการแข่งขันกลอนสด กับเพื่อนๆ ) จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:28:21

ความคิดเห็นที่ 14 กระผมก็แค่ ระดับน้องใหม่ ขอรับป้าเยาว์ ฉันทลักษณ์ แต่งกันบนกระดาษ แล้วค่อยขึ้นไปอ่าน มีทั้ง กลอนแปด ฉันทลักษณ์ ก็ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ลุยแข่ง ก็ได้แค่ที่สอง มหาวิทยาลัยเองขอรับ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:32:20

ความคิดเห็นที่ 15 สมัยนั้น  ตามมหาวิทยาลัย ก็จัดแข่งขันกลอนสด กันนะคะ เป็นประเพณีเลยก็ว่าได้ หมุนเวียนกันเป็นเจ้าภาพ ที่สนุก ก็ที่ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ท่าน ดร.อุทิศ นาคสวัสดิ์ จะนำบทกลอนที่แต่งชนะ ไปใส่ทำนองดนตรีไทย ณ เวลานั้นเลยค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:40:21

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าจะเทียบ ระดับกระผม แข่ง ระดับ คณะ ภายในมหาวิทยาลัย ขอรับ ป้าเยาว์ ไม่ถึงระดับ มหาวิทยาลัย ก็ โดน รุ่นพี่ หลอกดึงเข้า ชุมนุม วรรณศิลป์ ตอนนั้น สมัคร์ ไว้ หลายชมรม  หรือ ชุมนุม ก็ไม่รู้ เป็นเรื่องเเป็นราว  ก็  อิเลคทรอนิคส์  แล้วก็ แสงเสียง แค่นี้แหละขอรับ รุ่นพี่ แต่ละท่าน มีผล กับ อาชีพการงาน หลังจากกระผมเรียนจบแล้ว มีผลมากเลยขอรับ มีส่วนแนะนำเรื่องชีวิตการงานของกระผมทั้งนั้น จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 22:46:32

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้เจ้าเช้า เช้าแล้ว แก้วลืมกลีบ เจ้าอย่ารีบ จรลี พี่คิดถึง กลิ่นติดหมอน วอนติดหู ตรูตราตรึง โปรดน้ำผึ้ง อย่าลารวง พี่ห่วงใย : สวัสดีค่ะ จากคุณ : มะลิแก้ว เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 23:03:29 A:58.9.228.215 X: TicketID:345546

ความคิดเห็นที่ 18  นักกลอนจาก จุฬาฯ  ระดับแนวหน้าทั้งนั้นค่ะ ชีวิตในมหาวิทยาลัย...ให้สิ่งดีๆ เสมอนะคะ สวัสดีค่ะ คุณมะลิแก้ว แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 55 23:14:14 จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 23:06:36

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีจ้าป้าเยาว์ มีแต่กลอนระดับปรมาจารย์ทั้งนั้นเลยครับ จากคุณ : ธุลีล่องลม เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 23:29:35

ความคิดเห็นที่ 20  สวัสดียามดึกค่ะ คุณเหน่ง สมัยก่อน มีแค่ ทีวี กับวิทยุ คนหัดเขียนกลอนใหม่ๆ มักเขียนผลงานตัวเอง ส่งไปตามรายการกลอนทางวิทยุ ป้าเยาว์ ก็เริ่มจากตรงนั้นเหมือนกันค่ะ รายการอ่านบทกลอน อีกหนึ่งรายการ ที่เป็นแรงใจให้ป้าเยาว์ ชื่นชอบงานนี้ ก็คือ รายการ ในโลกฝัน ทางสถานีวิทยุ 01 ดอนเมือง  จัดโดย -คุณนิรินธน์ ศรีรักษา (ท่านเป็นทหารอากาศ) ท่านเอง ก็มีผลงานกลอนที่ใครๆ ในยุคนั้น ติดใจก็คือ   @  แล้ววันนั้นก็มาถึง     0 มองท้องฟ้าอึมครึมครึ้มเมฆฝน บนถนนสายยาวที่ก้าวผ่าน ด้วยความสุขเต็มหัวใจดอกไม้บาน เดินกลับบ้านเคยอยู่คู่กับเธอ วันแห่งความหวานชื่นและคืนรัก แควป่าสักเรืองรองน้ำนองเอ่อ หนาวน้ำค้างนกกลางคืนยืนละเมอ เราต่างเผลอจูบจันทร์อันรัญจวน จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 00:01:17

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาแอบฟัง ป้าเยาว์ รำพึง ถึงเพื่อนค่ะ เวลาหวนคิดถึงอดีต ที่ทำให้ประทับใจ ... มันให้บางทีแอบอมยิ้มคนเดียวได้เหมือนกันนะคะ หรืออาจจะทำให้ เศร้า เหงาไปบ้าง...ในอารมณ์ สมัยก่อนเวลามีหนุ่ม ๆ มาจีบ เขายกสมุดกลอนให้เป็นเล่ม ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วก็กินใจค่ะ เหมือนเนื้อเพลง สมัยนี้กับสมัยก่อน เทียบกันไม่ได้เลยค่ะ ให้ป้าเยาว์มีความสุขนะคะ จากคุณ : kratai-max เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 00:07:55

ความคิดเห็นที่ 22  ใช่ค่ะ คุณ : kratai-max แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 55 00:24:39 จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 00:23:03

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีค่ะ ป้าเยาว์ อ่านแล้ว เศร้าจังค่ะ ตามอ่านอยู่ เงียบ ๆ พร้อมเพลงนะคะ จากคุณ : ขอพบในฝัน เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 00:50:36

ความคิดเห็นที่ 24 จากเสียงเพลงสดใสคำไพเราะ แสนเสนาะสำเนียงเสียงประสาน เป็นบทกลอนซาบซึ้งตรึงดวงมาลย์ นั่นวันวานแต่วันนี้ไม่มีเธอ............... ทั้งคำรักและห่วงใยไม่มีแล้ว เสียงเพลงแว่วหวั่นไหวพาใจเผลอ เมื่อวันวานยังหวนหาพาละเมอ วันนี้เธอจากไป...ไม่มีเพลง. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 05:48:01

ความคิดเห็นที่ 25   สวัสดีค่ะป้าเยาว์     จำได้ตอน ม 3  เริ่มเป็นสาว จะมีสมุดไว้หนึ่งเล่ม                              เอาไว้เขียนกลอนค่ะ  แต่ตอนนี้ เขียนไม่ออกแล้วค่ะ                             ข้างบน เป็นกลอนที่เศร้านะคะ การพัดพรากจากคนรัก                             เป็นความขมขื่น จากคุณ : แม่หมูใจดีจริง เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 06:54:00

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดียามเช้าค่ะ -คุณฝันคะ...สมัยก่อน  คนเขียนกลอน มักจะหยิบยกเอาความรู้สึกตัวเองมาบรรยายค่ะ  มีหลากหลายอารมณ์ แต่เผอิญป้าเยาว์ เลือกหมวดนี้จนคุ้นชินค่ะ ขอบคุณ คุณอาเจียวต้าย...สำหรับบทกลอนที่เสมือนสะท้อนความจริงของชีวิตค่ะ คุณแม่หมู  สมัยก่อน พวกเราเขียนกลอนกันได้เสมอ...ด้วยอารมณ์จริงนะคะ * เคยแอบเขียนบรรยายความรู้สึกตัวเองไว้เหมือนกันค่ะ จากส่วนหนึ่งของบทกลอนชื่อ...หัวใจ...ดอกไม้...ไฟ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 08:09:24

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่มีกิ๊ฟแจกแล้วครับ ขอชื่นชมทุกท่านครับ จากคุณ : ตาแว่น (chanyout) เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 08:40:01

ความคิดเห็นที่ 28 โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน จะเรียนตอน ม.ศ.4-5 ค่ะ มีแบบฝึกหัดเฉพาะเลยค่ะ ตอนนี้ไม่ค่อยได้แต่งเท่าไร เริ่มคิดช้าลงค่ะ แล้วก็เป็นแต่งเรื่อยเปื่อยไปซะมากกว่า จากคุณ : หญ้าหนวดแมว เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 09:34:23

ความคิดเห็นที่ 29 งานที่ นทีทิพย์ รับรองความสนุกสนาน...จากท่านขุนผู้รังสรรค์ความบันเทิงเจ้าค่ะ..................... จากคุณ : ณัฐ วัชรพล เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 09:44:49

ความคิดเห็นที่ 30 อยากเป็นนักกลอน อยากจะเป็น นักกลอน แต่อ่อนหัด ผจงจัด อักษรา ภาษาศิลป์ อยากจะร้อย อักษร กลอนเคยยิน แต่ถวิล หวั่นไหว ใจหวาดกลัว ยังอ่อนด้อย น้อยนัก ตระหนักจิต เพียงแค่คิด คำกลอน ร้อนไปทั่ว ทั้งเนื้อหา อารมณ์ ปนกันนัว เป็นแค่ตัว อักษร กลอนประตู... แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 55 14:31:38 จากคุณ : ทองรำไร เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 13:09:30

ความคิดเห็นที่ 31  คุณทองรำไรคะ............. สัมผัสใน สัมผัสนอก พริ้วขนาดนี้ ขอคารวะค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 15:12:32

ความคิดเห็นที่ 32 จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 55 09:29:23