ครับ คุณแสนดีน่าจะอยู่ในยุคนี้นะ ไม่ลองเล่าสู่กันฟังบ้างว่า หลังงานประจำวันแวะไปเที่ยวแสงสีเสียงไหนบ้างฮับ..
ขอบคุณ คุณไม่เสียใจ ที่ช่วยลงเพลงเก่าที่ผมเกือบลืมไปแล้ว
สวัสดีคุณคำบรรณที่อุตสาห์เล่าเรื่องความหลังสมัยโน้น ร้านนิยมนอกจากที่ร้านสุรวงศ์แล้วยังมีสาขาที่ถนนสีลมใกล้สุสานฝรั่งครับ อาหารที่ขึ้นชื่อที่ผมชอบมากคือหมูสับกระเทียมหนำเลี๊ยบครับ ทานกับข้าวต้มอร่อยมากเลย สำหรับร้านอาหารแถวเพชรบุรีนั้น ผมส่วนใหญ่จะเข้าไปทานในสถานอาบอบนวดเลยครับ ผมใช้ชีวิตค่อนข้างจะคุ้มค่า ร้านอาหารที่มีเพลงในยุคนั้น เวลานี้ได้สลายตัวไปหมดแล้ว เคยฟังลินจงร้องอยู่พักหนึ่ง
นอกจากร้านอาหารแถวเพชรบุรี ผมยังแวะเที่ยวกาแลกซี่ไนท์คลับ ฮันนี้เอย พันทิพย์ไนท์คลับ(เลิกไปแล้ว) ร้านอาหารไทยศรแดงก็ลิ้มรสมาเช่นกัน สบลเอย ยิ่งยุคเล่นแชร์ ผมเป็นเจ้ามือแชร์ ลูกแชร์เป็นลูกค้า ถึงเวลาเปียร์แชร์ ผมก็จองร้านอาหารดังๆในยุคนั้น เช่นครัวเศรษฐี เปลี่ยนร้านไปทุกเดือน ไว้ทานอาหารพร้อมเปียร์แชร์ ค่าอาหารหัวหน้าแชร์เป็นผู้จ่ายครับ บางครั้งเจ้านายผมเป็นหัวหน้าแชร์หลายที่ ผมต้องเป็นตัวแทนพาลูกแชร์ตะเวณทานข้าวกันเกือบทุกคืน...
Sadly this kind of singing and these kind of lyrics are gone! now all we
have is heavy metal..rap..and computerized spiritless rock. What has
happen to our society to evolve away from beautiful singing like this?