|
สวัสดีครับ เป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาตั้งคำถามครับ ผิดพลาดประการใด ผมขออภัยนะครับ เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากเลยครับ ไม่รู้ว่าเป็นความขี้เกียจ หรือ ปล่อยวาง ถ้าเมื่อก่อนก็ไม่ได้คิดอะไรมากเวลาทำ คิดอะไรก็ไปตามคนอื่น ไปตามกระแสสังคม อย่างนั้น อย่างนี้ แต่ระยะ3-4ปีมาดู หลายสิ่งหลายอย่างตัวเองทำไป จริงๆแล้วตัวเองไม่ได้ชอบเลย ทำไปตามสังคม มีในแบบที่คนอื่นอยาก มี เป็น ทำอะไรซ้ำๆซากๆวนไปวนมา ก็เลยคิดได้ว่า เป็นแบบนี้มากี่ปีแล้วเนี่ย ไม่มีสาระเลย เริ่มเกิดความเบื่อ เลยลดละไปทีละอย่าง พยายามไม่หาอะไรมาใส่ชีวิตมากหรือไปผูกไปสร้างอะไร ชีวิตมันจะวุ่นวาย เรื่องมาก สุดท้ายต้องมานั่งทุกข์ใจ หลังๆก็ซื้ออะไรๆที่ตัวเองชอบ สนใจ คิดว่าจะมีความสุข เห็นไม่มีนี่มันดิ้นรนจะเอาให้ได้ เอาได้มาก็รู้ว่าเฉยๆเป็นแค่อาการอยาก ก็ขายทิ้ง ลองซื้อๆขายๆเกือบทุกอย่างที่ตัวเองสนใจ ก็ได้ข้อสรุปว่า เป็นแค่ความอยาก หลังๆตัดทิ้งไปทีละอย่าง แฟชั่น อิเลคโทรนิค กีตาร์ นาฬิกา 9o9 ลองหมดจนไร้ข้อกัง หลังๆก็เริ่มไม่ค่อยอยากออกจากบ้าน จากที่เมื่อก่อนไปทกอาทิต ดูหนัง กินข้าว ซื้อการ์ตูนเกม ก็มานั่งคิดน่าเบื่อเนอะเป็นแบบนี้มากี่ปีแล้วเนี่ยเรา เลยช่วงๆหนังก็ไม่ค่อยไป แฟนผมก็มี จริงๆไม่รู้แบบนี้เรียกว่าปิดกั้นมั้ยคือ ลึกๆของใจก็มีความอยาก อยากมีแบบคนอื่น มีแฟนสวยๆ แต่ผมก็หยุดเอาไว้ ทำในสิ่งที่อยากทำก่อนถ้ามีใครจะทำให้ตัวเองลำบาก ตัดสนใจยาก และ ยังไม่พร้อมจะดูแลใคร ไม่อยากมาห่วงใครและให้ใครห่วง และบางทีตัวเองยังทำไม่ได้ถ้าให้ไปบอกใครว่าคิดถึง เป็นห่วง รักจัง คอยเอาใจ เพราะรู้สึกว่ามันไม่ได้ออกมาจากใจ รู้สึกเหมือนตัวเองโกหก ถ้าไม่ได้ออกมาจากใจ สุดท้ายรักคงล่ม ไม่หยั่งยืน แต่บางทีไม่ทำก็แห้วอีก เห็นว่าความรักมันเป็นทุกข์มากกว่าสุข จนมองไปจนชีวิตแต่งงาน มีลูก ไม่อยากต้องมาทุกข์ใจ สังคมมันไม่ค่อยน่าอยู่ ไม่อยากให้ครอบครัวต้องมานั่งดิ้นรน ตอนนี้เลยโดนเพ่อนล้อเป็นเกย์ ไม่สนใจผู้หญิง ไม่มีแฟน จนช่วงหลังๆครับ ไม่ค่อยอยากอะไรเลย อยากรวย อยากมีเงิน อยากมีชื่อเสียง อยากประสบความสำเร็จ อาจยังมีบ้างกับบางอย่างยังแล่นไปตามสังคม จริงๆผมจะเป็นคนที่ชอบคิด บางทีคิดมาก เชื่อยาก ต้องถามเหตุผลว่าทำไมๆ ทำไมต้องอย่างนี้ ทำไมต้องอย่างน้้น เป็นแบบอื่นไม่ได้เหรอ ผมไม่กินเหล้า สบบุรี่ พนัน เที่ยวผลับ นะครับ เพราะไม่ดีเลยเสียทั้งตังทั้งสุขภาพ อะไรที่เพื่อนๆหรือคนทั่วๆไปเป็นผมจะไม่ค่อยทำ เห็นบ่อยๆก็เบื่อ ชอบไปทำ ไปดูอะไรที่แปลกๆ กีฬาแปลกๆ กินกรรมใหม่ สถานใหม่ๆ จนไม่รู้ว่าตัวเองเรื่องมากรึเปล่า หลังๆไม่ค่อยจะมีความสุขกับชีวิต ว่างจนเบื่อ ขี้เกียจจนเบื่อ อุส่าห์ไม่วิ่งเข้าไปหาความทุกข์แล้วยังต้องมาทุกข์จนได้ หาความสุขจริงๆไม่เจอเลยมาขอพึ่งทางธรรมเมื่อก่อนเฉยๆไม่ค่อยจะเชื่อทั้งๆที่ๆบ้าน ญาติพาไปทำบุญบ่อยมากๆ แต่ก็ยังไม่ค่อยเชื่อ ยังกลัวผี ยังอธิษฐานขอนุ่นนี่ แต่หลังๆเริ่มมาศึกษาธรรมะก็เริ่มเชื่อขึ้นมา เพราะลองไปทดลอง ดูจิต ดูสติ ดูความคิด บวกกับ เหตุการบางอย่างที่เจอ แต่ไม่รู้เลยครับว่าอยู่ไปทำไม ถ้าไม่มีเป้าหมายชีวิต มีความฝัน มีแฟน มีเงินมีชื่อเสียง ที่นึกออกมีอย่างเดียวคืออยู่ดูแลพ่อแม่ แบบนี้เป็นความขี้เกียจ หรือความประมาทมั้ยครับ เพราะ ชะล่าใจที่พอมีมรดกมาบ้าง มีทุกอย่าง แต่กลับรู้สึกว่ามันว่างเปล่า จนหลังๆไปงานเจอเพื่อนผมไม่ค่อยจะมีเรื่องคุยกับคนอื่นเลย ดันชอบไม่เหมือนคนอื่น ไม่รู้่าตัวเองโชคดี หรือโชคร้าย อายุแค่ 25เอง แต่เบื่อขนาดนี้ จริงๆอยากบวชมากครับคิดว่าธรรมะน่าจะมีคำตอบให้ ดูจากคนใกล้ตัวหลายคน แต่ยังไปไม่ได้ พี่ชายบอกจะไปบวชสามเดือนแต่ตอนนี้ 2 ปีแล้วยังไม่มีแนวโน้มเลย>< อีกอย่างผมไม่มีบุคลิคซึมเศร้านะครับ และชอบคุยแลกเปลี่ยนความคิดคนอื่น ชอบถามคามคิดเห็นคนอื่น ขอบคุณมากๆครับ
| จากคุณ |
:
เอกชัย
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ก.พ. 55 00:07:15
A:27.130.172.55 X: TicketID:194346
|
|
|
| 
ขอคำปรึกษาชีวิตครับ
จะทุกข์ หรือ จะสุข ...ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ใจค่ะ...
