ไม่ใช่ปลง......แต่...แค่.....ทำความเข้าใจ ชีวิต อีกซักที
|
 |
ซาหวัดดีครับ ผมหายไปนาน....สบายดีกันไหมครับ? ต้องบอกว่าที่หายไปนานนั้นติด ภารกิจของครอบครัว คือการไปงานศพ และเยี่ยมญาติๆที่เจ็บป่วย ระยะสุดท้าย...ครับ
ผ่านปีใหม่มาได้แค่เดือนครึ่ง แต่จำนวนญาติผู้ใหญ่ บิดา มารดา ของเพื่อนฝูง ของ พี่ๆเพื่อนร่วมงาน ที่เสียชีวิตลง และผมต้องไปงาน มันมากจนน่าตกใจ มันมากพอที่จะทำให้ผมต้องออกไปซื้อเสื้อเชิ๊ตขาวเพิ่มสองตัว และกางเกงสีดำอีกตัว เพราะปกติมีสีแบบนี้แค่สองชุด...แต่ตอนนี้ ไม่พอใช้ครับ
ล่าสุดเป็นงานของญาติที่เคารพรักชั้นอาสะใภ้ ด้วยตำแหน่งและยศศักดิ์ ของคุณอาสามี ตลอดจนมรดกมหึมา และตำแหน่งของบุตรชายคนเดียวที่ใกล้ชิดราชสำนักฯ ทำให้งานนี้ไม่ธรรมดาครับ....
งานสวดจัดที่บ้านโบราณที่แสนจะงดงาม ดอกไม้สีสวยและประณีตจัดอย่างไม่ออมมือ อาหารรสชาติดีที่ติดต่อให้มาเสิร์ฟตลอดงาน ไม่ว่าจะเป็นข้าวต้ม กระเพาะปลา ขาหมู เบเกอรี่ ขนมไทย รังนก...
แม้จะตื่นตาตื่นใจ ชื่นชมกับความพยายามของเจ้าภาพ ที่จะทำสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่ผู้วายชนม์อันเป็นที่รักยิ่ง การยอมเหน็ดเหนื่อยและสิ้นเปลืองที่มากมายมหาศาลกว่าการที่เอาศพไปไว้วัด....แต่ก็ยินดีจะทำให้ผู้ตายเป็นครั้งสุดท้าย
แต่เมื่องานสิ้นสุดลงในคืนนั้น เมื่อผมและแม่กล่าวร่ำลาคุณอา และน้อง..สามีและบุตรชายของผู้ตาย เมื่อเหลียวมองไปยังบ้านโบราณหลังงาม สิ่งที่ไม่สามารถปิดบังได้ ก็คือ ความเงียบสงัดที่กำลังจะเข้าครอบคลุมเมื่อรถของแขกคันสุดท้ายขับออกไป ประตูรั้วปิดลง และบริวารเก็บงำทุกอย่างให้เข้าที่ และหลบไปพักผ่อนในที่ของพวกเขา
สิ่งที่เหลืออย่างแท้จริง ที่บรรดาแขกที่มางานจะไม่ได้เห็น ก็คือ คุณอาผู้ชรา และ เพิ่งสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รักยิ่ง...และญาติผู้น้องของผมที่สูญเสียมารดาผู้งดงาม ในบ้านอายุร้อยปีสีเหลืองครีม...คุณอาผู้ชายผู้ชราจะต้องกลับขึ้นไปยังห้องนอนอันเปล่าเปลี่ยว เพียงคนเดียว..... และน้องของผมจะต้องเดินผ่านห้องที่ตั้งศพมารดาผู้เป็นที่รัก เพื่อไปยังห้องของเขาที่ตึกเล็ก....เขาคงจะหยุดมองโลงศพของมารดา ที่ห่อหุ้มด้วยผ้าแพรสีสวยและประดับประดาด้วยดอกไม้ฝีมือชาววัง....
นั่นคือความจริง ที่ต้องเกิดขึ้น แม้ว่า ทุกอย่างจะงดงามอบ่างยิ่งยวด แต่สุดท้าย จะงานเล็ก หรือ ใหญ่เพียงไร...ก็มีแก่นแท้ ทีเหมือนกัน คือ การจากลาอย่างถาวร และครอบครัวที่หดเล็กลง..ตลอดกาล
แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 14:09:14
แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 14:02:38
แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 13:54:29
จากคุณ |
:
ผู้ชายซอยสิบ
|
เขียนเมื่อ |
:
20 ก.พ. 55 13:42:16
|
|
|
|