สมควรรื้อกฏหมายเก่าทิ้งไปแล้วปรับปรุงกฏหมายใหม่ให้มีโทษร้ายแรงมากเป็นหลายเท่าตัวค่ะ เพราะผู้ที่มีจิตใจต่ำช้าเหมือนเชื้อโรคอะมีบ้า กับแบคทีเรียที่มีแต่โทษไม่มีประโยชน์ ไม่รู้จะเปรียบกับอะไรถึงจะเหมาะสม ก่อนที่เขาจะฆ่าช้างเขาได้ไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนและพิจารณาอย่างรอบคอบว่าที่อยู่ของช้างอยู่ที่ไหน ควรทำอย่างไร บลา ๆ ๆ ในการฆ่าช้าง 1 ตัวต้องมีผู้ร่วมมือและผู้ที่วางแผนเป็นขบวนการ นั้นคือการจงใจฆ่า ควรตั้งกฏหมายใหม่
1. ผู้ที่ฆ่าช้าง(รวมไปถึงสัตว์สงวนทุกชนิดที่ใกล้สูญพันธุ์ เช่น เสือ เสือดาว ตัวนิ่ม ฯลฯ)โดยไต่รตรองและมีเจตนาในการล่าหรือฆ่าช้างเพื่อเอาอวัยวะส่วนใด ส่วนหนึ่ง มีโทษสูงสุดคือประหารชีวิต ไม่มีการลดหย่อนโทษ
2. ผู้ที่เอานำช้างไปแร่ร่อนหรือออกหากิน ขายอ้อย ขายกล้วย ตามท้องถนนไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ให้มีโทษปรับเท่ากับราคาช้างตัวนั้น ๆ ที่นำมาหากิน และมีโทษจำคุกตลอดชีวิต
3.ยกเลิกกฏหมายที่ระบุให้ช้างเป็นสัตว์พาหนะค่ะ เพราะเขาไม่ใช่พาหนะของมนุษย์อีกต่อไป เขาควรจะไปอยู่ในที่ของเขาคือป่า และควรจะมีการรนณรงค์ให้ประชาชน ภาครัฐ และเอกชนตระหนักถึงปัญหาของช้างไทยที่ใก้ลจะสูญพันธุ์ไปจากแผ่นดินไทย เช่น จัดตั้งโครงการปูลกพืชอาหารช้างในป่าที่เป็นที่อยู่อาศัยของช้างป่า
ขอเป็นส่วนหนึ่งในเสียงเล็ก ๆ หวังว่าซักวันเสียงหนึ่งเสียงนี้จะช่วยให้สัตว์ป่ารอดพ้นวิกฤติมาหาภัยที่ร้ายแรงและคุกคามชีวิตของพวกมันอย่างหนักหน่วงในเวลานี้ด้วยค่ะ