
 .... " คืนจันทร์นวล " ....
  
 จันทร์เต็มดวง นวลเด่น กลางฟากฟ้า
 กลุ่มเมฆา จางขาว ลอยผ่านเห็น
 สายลมพัด แผ่วพริ้ว พาผิวเย็น
 หนึ่งดาวเด่น ระยิบเห็น สุกใสพราว
  
 ณ ยามนี้ ดึกสงัด เงียบสงบ
 จิตพานพบ ความวังเวง วิเวกหนาว
 ไร้ผู้คน ให้พบเห็น ไร้เรื่องราว
 ราตรีคราว ดาวระยิบ จันทร์นวลกลม 
  
 ณ ยามนี้ ให้คิดถึง ใครคนหนึ่ง
 มั่นตราตรึง ผูกวิญญาณ สานผสม
 อยากให้เธอ มาอยู่เคียง ชิดชื่นชม
 นั่งรับลม ชมเดือนดาว เคล้าเคลียใจ
  
 ฝากสายลม ไปกระซิบ บอกเธอด้วย
 ฝากจันทร์ช่วย ส่องแสงนวล ไปชิดใกล้
 ฝากแสงจันทร์ พราวระยิบ ไปเคียงไล้
 ยามหลับไหล ให้เธออุ่น สุขสบาย
  
 ณ ยามนี้ ฉันเหม่อมอง ท้องฟ้ากว้าง
 สู่เส้นทาง ช้างเผือก เกลือกจิตหมาย
 หวังเธอได้ รู้สัมผัส วิญญาณกราย
 จวบวันวาย มีคลายจิต ชิดเชยชม
  
 ราตรีนี้ มีเดือนดาว อยู่เป็นเพื่อน
 เมฆขาวเยือน กระจายกว้าง หมอกผสม
 ดึกสงัด เงียบสงบ ไร้เสียงลม
 หลับตาข่ม จิตเดียวดาย คืนราตรี
  
 .... " เสียงรำพึง " ....
 กรุงเทพมหานครฯ
 8 มีนาคม 2555 04:25 น.
 
แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 55 04:41:35