
.... " คืนจันทร์นวล " ....
จันทร์เต็มดวง นวลเด่น กลางฟากฟ้า
กลุ่มเมฆา จางขาว ลอยผ่านเห็น
สายลมพัด แผ่วพริ้ว พาผิวเย็น
หนึ่งดาวเด่น ระยิบเห็น สุกใสพราว
ณ ยามนี้ ดึกสงัด เงียบสงบ
จิตพานพบ ความวังเวง วิเวกหนาว
ไร้ผู้คน ให้พบเห็น ไร้เรื่องราว
ราตรีคราว ดาวระยิบ จันทร์นวลกลม
ณ ยามนี้ ให้คิดถึง ใครคนหนึ่ง
มั่นตราตรึง ผูกวิญญาณ สานผสม
อยากให้เธอ มาอยู่เคียง ชิดชื่นชม
นั่งรับลม ชมเดือนดาว เคล้าเคลียใจ
ฝากสายลม ไปกระซิบ บอกเธอด้วย
ฝากจันทร์ช่วย ส่องแสงนวล ไปชิดใกล้
ฝากแสงจันทร์ พราวระยิบ ไปเคียงไล้
ยามหลับไหล ให้เธออุ่น สุขสบาย
ณ ยามนี้ ฉันเหม่อมอง ท้องฟ้ากว้าง
สู่เส้นทาง ช้างเผือก เกลือกจิตหมาย
หวังเธอได้ รู้สัมผัส วิญญาณกราย
จวบวันวาย มีคลายจิต ชิดเชยชม
ราตรีนี้ มีเดือนดาว อยู่เป็นเพื่อน
เมฆขาวเยือน กระจายกว้าง หมอกผสม
ดึกสงัด เงียบสงบ ไร้เสียงลม
หลับตาข่ม จิตเดียวดาย คืนราตรี
.... " เสียงรำพึง " ....
กรุงเทพมหานครฯ
8 มีนาคม 2555 04:25 น.

แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 55 04:41:35