 |
แวะมาอ่านแล้ว เห็นภาพในอดีตมาลิ่วๆ เลยครับ ตั้งแต่กลิ่นควันไฟจากเตาลอยมาปลุกถึงที่นอน หัดนึ่งข้าวเหนียวเอง แถมห่อใส่ใบตองเอาหมูปิ้งโปะหน้าไว้ชิ้นหนึ่งพกไปกินที่โรงเรียนอีก เพราะยังไม่มีโรงอาหารครับ
บ้านไหนใช้แฟ้บซักผ้าล่ะก็ ถือว่าพอมีฐานะหน่อย ส่วนใหญ่จะใช้สบู่กรดก้อนลายๆ เท่านั้น แชมพูซองก็ แฟซ่า มาอีกนานโข ถึงจะมี ไลอ้อน เข้ามาแข่งขัน
เวลาบันเทิงยามกลางคืน เห็นจะมีวิทยุแปดหลอด ใช้ถ่านเป็นลังร่วม 40 ก้อนนั่นแหละครับ ตอนหลังมีวิทยุทรานซิสเตอร์ใช้ถ่านเพียง 4 ก้อน ค่อยประหยัดเงินหน่อย ละครก็มีคณะ แก้วฟ้า สถานียอดฮิต คือ วพท.705 ตอนหลังถึงจะมีคณะ 213 , นิลิกานนท์ และอีกหลายคณะ สำหรับ ทีวี.นั้น มีดูเพียงช่องเดียว คือช่อง 8 ลำปาง นั่นถือว่าหรูที่สุดแล้วครับ แต่มีโอกาสไปดู ทีวี.ของเพื่อนบ้านถึงแค่สองทุ่มเท่านั้น
วันพิเศษที่สุดคือวันที่มีหนังกลางแปลงมาฉาย หรูที่สุดคือของบริษัท ดีทแฮล์ม ใช้เครื่องอาร์คไฟฟ้า ขณะที่หนังโรงสมัยโน้น ยังใช้เครื่องหลอดอยู่เลย และคืนนั้น ขาประจำดู ทีวี.ของเพื่อนบ้านจะหายหน้าไปหมด เหลือแต่เจ้าของบ้านตัวจริงเท่านั้น ที่นั่งดูได้อย่างสบายอารมณ์
| จากคุณ |
:
owl2   
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 เม.ย. 55 10:03:07
|
|
|
|
|
--- อดีต ของ เด็กชนบท ---
สวัสดีค่ะ แม่หมู...เค้ายังเป็นวัยสะรุ่นอยู่
..ป้าจอยเกิดและโตที่ถนนสีลมใจกลางเมือง
..ขอเป็นป้าบ้านนอกตลอดไปจ้า
อ่านแล้วก็ย้อนอดีต มีความสุข
ประมาณปี ๒๕๐๖-๗ ไม่แน่ใจนะคะ
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
