|  | 
แถวกลางด้านซ้ายคือเทพาจารย์เอี้ยอุ้งซ้ง พฤฒาจารย์หยางอวิ๋นซง(เอี้ยอุ้งซ้ง) ถือกำเนิดในสมัยราชวงศ์ถัง 
 เป็นชาวโต้วโจว นามอี้ ฉายาซูเม้า สติปัญญาหลักแหลม เชี่ยวชาญในสรรพวิทยาการ ในรัชสมัยซวีจง
 
 (ระหว่างปี พ.ศ.14171431)ได้รับตำแหน่งเป็นราชครูในบรรดาศักดิ์จินจื่อกวงลู่ไต้ฟู
 
 ผู้มีหน้าที่ดูแลและรับสนองราชภารกิจด้านภูมิทัศน์ศาสตร์(ฮวงจุ้ย) ในราชสำนัก จวบจนเกิดกบฏขึ้นในราชสำนัก
 
 ท่านจึงลาออกจากราชการ ปลีกวิเวกสู่เขาคุนหลุน เพื่อแสวงหาความสงบ ต่อมาเดินทางสู่เฉยียนโจว
 
 นำความรู้เกี่ยวกับหลักวิชาฮวงจุ้ยช่วยเหลือผู้คน จนได้รับสมญานามว่า ซินแสผู้ช่วยเหลือคนยาก 
 
 ตำรับตำราเกี่ยวกับหลักวิชาฮวงจุ้ยที่ท่านนิพนธ์นั้น ที่สำคัญได้แก่ คัมภีร์หยีหลงจิง , คัมภีร์ฮั่นหลงจิง ,
 
 บทนิพนธ์ลี่จุยฝู่ , คัมภีร์มู่หนังจิง ซึ่งยังสืบปรากฏมาจนทุกวันนี้
 
 ด้านขวาคือเทพาจารย์หลิวชุนฮวง พฤฒาจารย์หลิวชุนฟง (หลิวชุนฮวง) เป็นบุคคลในสมัยราชวงศ์ถัง
 
 รับราชการตราบจนอายุได้ 72 ปี จึงดำริจะลาออกจากราชการไปใช้ชีวิตอย่างสมถะ เพื่อจะได้มีเวลาสงบจิตบำเพ็ญธรรม
 
 ด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ ท่านได้มุ่งสู่วิเวกสถานเพื่อปฏิบัติธรรมและขัดเกลากิเลสนิสสัย หลังจากนั้นไม่นาน
 
 ท่านก็สละโลกีย์ไปบำเพ็ญศีลอยู่ ณ อารามหยวนฮั่วซื่อ บนภูจื่อหยางซาน ในแต่ละวันท่านมีเพียงนกกระยางเป็นเพื่อน
 
 ทั้งท่านปรมาจารย์ ลือ ซุ่ง เอี้ยง ก็เสด็จมาประทานชี้แนะ ตลอดจนวิธีการและหลักทฤษฎีอันวิเศษลึกซึ้ง
 
 รวมทั้งเพิ่มพลังอิทธิฤิทธิ์บารมีให้อยู่เสมอ ในกลางวันท่านจะพากเพียรศึกษาคัมภีร์ต่างๆ
 
 ส่วนกลางคืนท่านจะขึ้นไปฝึกพลังลมปราณบนยอดเขา เป็นเช่นนี้ติดต่อกันจนประจักษ์ชัดในความเข้าใจอันสมบูรณ์
 
 แห่งสภาวะจิตและบรรลุธรรมในที่สุด จึงได้ขนานนามตัวเองว่า เฒ่าผู้ท่องภูเขาและทะเลสาป(หู ซาน ซ่าน โส่ว)
 
 อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://cheechinkhor.org/(ตามรอยเทวาจารย์)
 
 องค์กลางคือมหาพรหมไท้เสียงเล่ากุง หรือเหล่าจื๊อ ปรมาจารย์แห่งลัทธิเต๋า ผู้รอบรู้สภาวะเต๋า
 
 ไม่มีในมี มีในไม่มี เป็นต้นกำเนิดของปรัชญาด้วยหลักความเป็นธรรมชาติ เป็นที่มาแห่งรากฐานของวิชาฮวงจุ้ย
 
 อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.tekkacheemukkhor.com/History_laojun.php(ประวัติพระอาจารย์)
 
				 
				
					| จากคุณ | : 
laser   |  
					| เขียนเมื่อ | : 
28 พ.ค. 55 14:41:15 |  
					|  |  |  |  |