ภาพในกระทู้... เห็นเรือบรรทุกแตงโมที่คลองรังสิตทำให้คิดถึงเพลงไวพจน์ เพชรสุพรรณ
แม่แตงเถาตาย...
....ตั้งแต่ รังสิตไปจนติด บางปะอิน พหล โยธินมีของกิน ไม่น้อย แม่ค้า หน้าหวานตั้งร้าน แผงลอย ปากนิด จมูกหน่อยมานั่งร้อย พวงมาลัย....
......รอยยิ้ม เหมือนน้ำ ผึ้งหยดทำให้ผม ไวพจน์ ต้องจอดรถ ลงไปมอง แตงเล็ก แตงใหญ่ วางขาย เป็นตับเจ้าของ ต้อนรับ ด้วยรอย ยิ้มย่อง ชาติเจ้าชู้ ประตูดิน ผมไม่ได้ซื้อ แตงกิน แต่อยากจะจีบ เจ้าของ จึงแกล้งถาม เนื้อความในใน ว่าแตงน้อง สองใบ น้องจะขาย ไหมน้อง.....
สมัยหนึ่งทุ่งรังสิต หลังจากเสร็จหน้านาแล้ว ก็ปลูกแตงโมกันทั้งทุ่ง แม่ค้าปลูกเพิงขายแตงโมกันเรียงรายตลอดเส้นทาง เกือบถึงบางปะอิน อย่างที่เพลงกล่าวถึงนั่นเชียว...
ภาพชุดนี้ดูแล้วมีคุณค่ามากเลยครับ...ขอบคุณท่านจขกท.ที่แนะนำ...!!
จากคุณ |
:
~นายเฉิ่มศักดิ์~
|
เขียนเมื่อ |
:
14 มิ.ย. 55 19:24:04
|
|
|
|