พอฟ้าสางสว่างวันรุ่งขึ้น ก็ได้ยินเสียงฆ้องของพวกเงี้ยวดังมาจากบนเขา ม็อง ม็อง ม็อง วัดแล่ ม็อง ม็อง ม็อง วัดแล่ สิ้นเสียงฆ้องก็มีเสียงปืนดัง ปัง ปัง ปัง ลูกปืนวิ่งมากระทบรั้วค่ายของทัพอุตรดิษฐ์ และยิงถี่หนักใกล้เข้ามาทุกที
พระยาพิศาลคีรีจึงสั่งว่า ให้เฉยไว้ก่อน อย่ายิงตอบ ให้พวกมันลงมาใกล้เราอีกหน่อย เวลานี้มันอยู่ในระยะไกล ยิงไปก็เสียลูกปืนเปล่าๆ
เสียงปืนจากพวกเงี้ยวดังถี่และใกล้เข้ามา ลูกปืนปลิวผ่านเหนือค่ายเสียงดังหวูหวิว ถูกกิ่งไม้และต้นไม้หลังค่ายปลิวร่วงไม่ขาดสาย เสียง ม็อง ม็อง ม็อง ม็อง วัดแล่ ใกล้เข้ามาจนมองเห็นตัวกันแล้ว ลูกปืนกระทบรั้วค่ายดังกราวๆ แทบไม่เว้นจังหวะ ฝ่ายอุตรดิษฐ์ก็ยังคงนิ่งเงียบอยู่
เงี้ยวเห็นฝ่ายอุตรดิษฐ์นิ่งเงียบอยู่เช่นนั้นก็สำคัญว่าไทยไม่กล้าสู้หรือถอยหนีไปแล้ว ตัวหัวหน้าพวกเงี้ยวมีผ้าแดงพันหัวถือดาบนำหน้าวิ่งตรงเข้ามา พร้อมกับเสียง ม็อง ม็อง ม็อง และเสียงปืนดังสนั่น
พระยาพิศาลคีรีเห็นเป็นโอกาสดี และอยู่ในระยะใกล้ จึงตีฆ้องให้สัญญาณยิงต่อสู้ทันที เสียงปืนจากค่ายของอุตรดิษฐ์ดังสนั่นขึ้น ส่วนตัวพระยาพิศาลคีรีถือดาบวิ่งไปทางโน้นทางนี้ภายในค่าย พูดปลอบขวัญพลรบว่า สู้เขาลูก สู้เขา พ่ออยู่นี่ลูก พ่ออยู่นี่ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว ยิงหนักเข้าไปลูก ยิงหนักเข้าไป คุณพระช่วยลูก คุณพระช่วยลูก
เหล่าพลรบชาวอุตรดิษฐ์ได้ฟังคำปลอบใจเช่นนั้น ทำให้เกิดมีกำลังใจเข้มแข็งขึ้น ยิงปืนเข้าใส่พวกเงี้ยวอย่างไม่ยอมถอย แม้จะต้องอดนอนจากการช่วยกันสร้างค่ายมาตลอดคืน ทุกคนก็ยังยอมสู้กับพวกเงี้ยวอย่างเต็มที่ เพราะมีพระยาพิศาลคีรี แม่ทัพคอยสนับสนุนอยู่ด้วยตลอดเวลา เกิดตาแจ้งหายงัวเงียตามกัน ไม่รู้สึกอ่อนเพลียแต่ประการใด
ไอ้พวกหัวแดงล้มกลิ้งแล้ว พลรบในค่ายตะโกนบอกกัน ล้มกลิ้งหลายคนแล้วโว้ย พระยาพิศาลคีรีก็ตะโกนบอกว่า เราเป็นต่อแล้วลูก เราเป็นต่อแล้ว ยิงหนักเข้าไป ยิงเข้าไปเลยลูก เราเป็นต่อแล้ว
เสียงปืนยิงต่อสู้ระหว่างเงี้ยวกับฝ่ายอุตรดิตถ์ยังดังอยู่ไม่ขาดระยะ กระสุนปืนดังแหวกอากาศโดนค่ายและโดนต้นไม้ขาดปลิว โค่นล้มระเนระนาดเกลื่อนกลาด ดังหูดับตับไหม้ตลอดเวลา
กันอยากเห็นพวกเงี้ยวมันล้มกลิ้งเพราะฝีมือไทยจังเลยโว้ย เสียงหนุ่มพลรบในค่ายตะโกนบอกพร้อมกับเตรียมปีนค่ายขึ้นไปดู พวกเพื่อนพากันร้องห้ามก็ไม่ยอมฟัง เป็นคราวเคราะห์ของเขาแท้ๆ ทำให้กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของแม่ทัพ เขาปีนโผล่หัวพ้นรั้วค่ายขึ้นไปเพื่อชะเง้อดู พอดีจังหวะกระสุนปืนของพวกเงี้ยววิ่งเข้ามาถูกหน้าผากทะลุออกท้ายทอยหงายร่วงตกลงมาตายคาที่เลย
พระยาพิศาลคีรีได้ทราก็รีบมาดู เมื่อสอบถามได้ความว่า พวกเพื่อนช่วยกันห้ามแล้ว แต่เขาไม่ยอมฟัง ปีนขึ้นไปหาความตายจนได้ พระยาพิศาลคีรีถึงกับพูดออกมา พุทโธ่ ! อุตส่าห์ทำค่ายไว้ป้องกันลูกปืน ยังดันขึ้นไปโผล่หัวให้เขายิงตายจนได้ ไอ้ลูกหัวดื้อ
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 55 13:22:36